No terceiro reloxo, tanto a fame como a sede ladran por atención e ponse comida na boca.
O que se come convértese en po, pero seguen apegados a comer.
Na cuarta vixilancia, vólvense somnolentos. Pechan os ollos e comezan a soñar.
Levantándose de novo, entréganse en conflitos; preparan o escenario coma se vivisen 100 anos.
Se en todo momento, en cada momento, viven no temor de Deus
-Oh Nanak, o Señor habita nas súas mentes, e o seu baño purificador é verdadeiro. ||1||
Segundo Mehl:
Son os reis perfectos, que atoparon o Señor Perfecto.
As vintecatro horas do día permanecen despreocupados, imbuídos do Amor do Único Señor.
Só uns poucos obteñen o Darshan, a Visión Bendita do Señor Inimaxinablemente Fermoso.
A través do karma perfecto das boas accións, un coñece ao Guru Perfecto, cuxo discurso é perfecto.
O Nanak, cando o Guru fai un perfecto, o peso non diminúe. ||2||
Pauree:
Cando estás comigo, que máis podo querer? Eu falo só a Verdade.
Saqueada polos ladróns dos asuntos mundanos, ela non consegue a Mansión da súa presenza.
Sendo tan de corazón de pedra, perdeu a súa oportunidade de servir ao Señor.
Ese corazón, no que non se atopa o verdadeiro Señor, debería ser derrubado e reconstruído.
Como pode ser pesada con precisión, na escala da perfección?
Ninguén dirá que o seu peso foi reducido, se ela se libra do egoísmo.
Os xenuínos son ensaiados e aceptados na Corte do Señor Omnisciente.
A mercadoría xenuína só atópase nunha tenda: obtéñase do Perfect Guru. ||17||
Salok, Segundo Mehl:
Vinte e catro horas ao día, destrúe as oito cousas e, no noveno lugar, conquista o corpo.
Dentro do corpo atópanse os nove tesouros do Nome do Señor: busca o fondo destas virtudes.
Os bendicidos co karma das boas accións louvan ao Señor. O Nanak, fan do Guru o seu mestre espiritual.
Na cuarta vixilancia das primeiras horas da mañá, xorde unha morriña na súa conciencia superior.
Están en sintonía co río da vida; o Verdadero Nome está nas súas mentes e nos seus beizos.
néctar de ambrosía distribúese, e aqueles con bo karma reciben este agasallo.
Os seus corpos vólvense dourados e adquiren a cor da espiritualidade.
Se o xoieiro lanza a súa mirada de graza, non se colocan de novo no lume.
Ao longo dos outros sete reloxos do día, é bo falar a verdade e sentarse cos sabios espiritualmente.
Alí distínguense vicio e virtude e diminúe o capital da falsidade.
Alí, os falsificados son descartados e os xenuínos son aplaudidos.
A fala é vana e inútil. Oh Nanak, a dor e o pracer están no poder do noso Señor e Mestre. ||1||
Segundo Mehl:
O aire é o Guru, a Auga é o Pai e a Terra é a Gran Nai de todos.
Día e noite están as dúas enfermeiras, en cuxo colo xoga todo o mundo.
Boas accións e malas accións: o rexistro é lido na Presenza do Señor do Dharma.
Segundo as súas propias accións, algúns achéganse e outros son afastados.
Os que meditaron no Naam, o Nome do Señor, e marcharon despois de traballar coa suor da súa fronte
-¡Oh Nanak, os seus rostros resplandecen na Corte do Señor, e moitos outros sálvanse xunto con eles! ||2||
Pauree:
O verdadeiro alimento é o amor do Señor; o True Guru falou.
Con este alimento verdadeiro, estou satisfeito, e coa verdade, estou encantado.
Verdadeiras son as cidades e as aldeas, onde se habita no verdadeiro fogar do eu.
Cando o verdadeiro Guru está satisfeito, un recibe o nome do Señor e florece no seu amor.
Ninguén entra na Corte do Verdadero Señor por falsidade.
Ao pronunciar falsidade e só falsidade, pérdese a Mansión da Presenza do Señor.