ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 146
ਤੀਜੈ ਮੁਹੀ ਗਿਰਾਹ ਭੁਖ ਤਿਖਾ ਦੁਇ ਭਉਕੀਆ ॥
teejai muhee giraah bhukh tikhaa due bhaukeea |ત્રીજા પ્રહરમાં, ભૂખ અને તરસ બંને ધ્યાન માટે છાલ કરે છે, અને ખોરાક મોંમાં નાખવામાં આવે છે.
ਖਾਧਾ ਹੋਇ ਸੁਆਹ ਭੀ ਖਾਣੇ ਸਿਉ ਦੋਸਤੀ ॥
khaadhaa hoe suaah bhee khaane siau dosatee |જે ખાવામાં આવે છે તે ધૂળ બની જાય છે, પરંતુ તેઓ હજુ પણ ખાવામાં જોડાયેલા છે.
ਚਉਥੈ ਆਈ ਊਂਘ ਅਖੀ ਮੀਟਿ ਪਵਾਰਿ ਗਇਆ ॥
chauthai aaee aoongh akhee meett pavaar geaa |ચોથા પ્રહરમાં તેઓ સુસ્ત થઈ જાય છે. તેઓ તેમની આંખો બંધ કરે છે અને સપના જોવાનું શરૂ કરે છે.
ਭੀ ਉਠਿ ਰਚਿਓਨੁ ਵਾਦੁ ਸੈ ਵਰਿੑਆ ਕੀ ਪਿੜ ਬਧੀ ॥
bhee utth rachion vaad sai variaa kee pirr badhee |ફરી ઉભા થઈને, તેઓ સંઘર્ષમાં જોડાય છે; તેઓએ સ્ટેજ સેટ કર્યું જાણે તેઓ 100 વર્ષ જીવશે.
ਸਭੇ ਵੇਲਾ ਵਖਤ ਸਭਿ ਜੇ ਅਠੀ ਭਉ ਹੋਇ ॥
sabhe velaa vakhat sabh je atthee bhau hoe |જો દરેક સમયે, દરેક ક્ષણે, તેઓ ભગવાનના ભયમાં જીવે છે
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚਾ ਨਾਵਣੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak saahib man vasai sachaa naavan hoe |1|-હે નાનક, ભગવાન તેમના મનમાં વાસ કરે છે, અને તેમનું શુદ્ધ સ્નાન સાચું છે. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਸੇਈ ਪੂਰੇ ਸਾਹ ਜਿਨੀ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥
seee poore saah jinee pooraa paaeaa |તેઓ સંપૂર્ણ રાજાઓ છે, જેમને સંપૂર્ણ ભગવાન મળ્યા છે.
ਅਠੀ ਵੇਪਰਵਾਹ ਰਹਨਿ ਇਕਤੈ ਰੰਗਿ ॥
atthee veparavaah rahan ikatai rang |દિવસના ચોવીસ કલાક તેઓ બેફિકર રહે છે, એક ભગવાનના પ્રેમથી રંગાયેલા રહે છે.
ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਥਾਹ ਵਿਰਲੇ ਪਾਈਅਹਿ ॥
darasan roop athaah virale paaeeeh |અકલ્પનીય સુંદર ભગવાનના ધન્ય દર્શન માત્ર થોડા જ લોકો મેળવે છે.
ਕਰਮਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰਾ ਗੁਰੂ ਪੂਰਾ ਜਾ ਕਾ ਬੋਲੁ ॥
karam poorai pooraa guroo pooraa jaa kaa bol |સારા કર્મોના સંપૂર્ણ કર્મ દ્વારા, વ્યક્તિ સંપૂર્ણ ગુરુને મળે છે, જેમની વાણી સંપૂર્ણ છે.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਜੇ ਕਰੇ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਤੋਲੁ ॥੨॥
naanak pooraa je kare ghattai naahee tol |2|ઓ નાનક, જ્યારે ગુરુ કોઈને સંપૂર્ણ બનાવે છે, ત્યારે વ્યક્તિનું વજન ઘટતું નથી. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਾ ਤੂੰ ਤਾ ਕਿਆ ਹੋਰਿ ਮੈ ਸਚੁ ਸੁਣਾਈਐ ॥
jaa toon taa kiaa hor mai sach sunaaeeai |જ્યારે તમે મારી સાથે હોવ, ત્યારે હું વધુ શું માંગી શકું? હું માત્ર સત્ય જ બોલું છું.
ਮੁਠੀ ਧੰਧੈ ਚੋਰਿ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ॥
mutthee dhandhai chor mahal na paaeeai |દુન્યવી બાબતોના ચોરો દ્વારા લૂંટાયેલી, તેણીને તેમની હાજરીની હવેલી પ્રાપ્ત થતી નથી.
ਏਨੈ ਚਿਤਿ ਕਠੋਰਿ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥
enai chit katthor sev gavaaeeai |આટલું પાથરણું હૃદય હોવાથી, તેણીએ ભગવાનની સેવા કરવાની તક ગુમાવી દીધી છે.
ਜਿਤੁ ਘਟਿ ਸਚੁ ਨ ਪਾਇ ਸੁ ਭੰਨਿ ਘੜਾਈਐ ॥
jit ghatt sach na paae su bhan gharraaeeai |તે હૃદય, જેમાં સાચા ભગવાન મળ્યા નથી, તેને તોડીને ફરીથી બનાવવું જોઈએ.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਪੂਰੈ ਵਟਿ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਈਐ ॥
kiau kar poorai vatt tol tulaaeeai |સંપૂર્ણતાના માપદંડ પર, તેણીનું ચોક્કસ વજન કેવી રીતે કરી શકાય?
ਕੋਇ ਨ ਆਖੈ ਘਟਿ ਹਉਮੈ ਜਾਈਐ ॥
koe na aakhai ghatt haumai jaaeeai |કોઈ કહેશે નહીં કે તેનું વજન ઓછું થઈ ગયું છે, જો તે પોતાની જાતને અહંકારથી મુક્ત કરે.
ਲਈਅਨਿ ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਦਰਿ ਬੀਨਾਈਐ ॥
leean khare parakh dar beenaaeeai |સાચાની તપાસ કરવામાં આવે છે, અને સર્વ-જ્ઞાતા ભગવાનના દરબારમાં સ્વીકારવામાં આવે છે.
ਸਉਦਾ ਇਕਤੁ ਹਟਿ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਪਾਈਐ ॥੧੭॥
saudaa ikat hatt poorai gur paaeeai |17|સાચો માલ ફક્ત એક જ દુકાનમાં મળે છે - તે સંપૂર્ણ ગુરુ પાસેથી મળે છે. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਅਠੀ ਪਹਰੀ ਅਠ ਖੰਡ ਨਾਵਾ ਖੰਡੁ ਸਰੀਰੁ ॥
atthee paharee atth khandd naavaa khandd sareer |દિવસના ચોવીસ કલાક આઠ વસ્તુઓનો નાશ કરો અને નવમા સ્થાને શરીર પર વિજય મેળવો.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਏਕੁ ਭਾਲਹਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥
tis vich nau nidh naam ek bhaaleh gunee gaheer |શરીરની અંદર ભગવાનના નામના નવ ખજાના છે - આ ગુણોના ઊંડાણને શોધો.
ਕਰਮਵੰਤੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ॥
karamavantee saalaahiaa naanak kar gur peer |સારા કાર્યોના કર્મથી આશીર્વાદ પામેલાઓ ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે. ઓ નાનક, તેઓ ગુરુને તેમના આધ્યાત્મિક શિક્ષક બનાવે છે.
ਚਉਥੈ ਪਹਰਿ ਸਬਾਹ ਕੈ ਸੁਰਤਿਆ ਉਪਜੈ ਚਾਉ ॥
chauthai pahar sabaah kai suratiaa upajai chaau |વહેલી સવારના ચોથા પ્રહરમાં, તેમની ઉચ્ચ ચેતનામાં ઝંખના ઉત્પન્ન થાય છે.
ਤਿਨਾ ਦਰੀਆਵਾ ਸਿਉ ਦੋਸਤੀ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
tinaa dareeaavaa siau dosatee man mukh sachaa naau |તેઓ જીવનની નદી સાથે જોડાયેલા છે; સાચું નામ તેમના મનમાં અને તેમના હોઠ પર છે.
ਓਥੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੰਡੀਐ ਕਰਮੀ ਹੋਇ ਪਸਾਉ ॥
othai amrit vanddeeai karamee hoe pasaau |અમૃતનું વિતરણ કરવામાં આવે છે, અને સારા કર્મ ધરાવતા લોકો આ ભેટ મેળવે છે.
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਕਸੀਐ ਵੰਨੀ ਚੜੈ ਚੜਾਉ ॥
kanchan kaaeaa kaseeai vanee charrai charraau |તેમનું શરીર સોનેરી બની જાય છે, અને આધ્યાત્મિકતાનો રંગ ધારણ કરે છે.
ਜੇ ਹੋਵੈ ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਕੀ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਾਈ ਤਾਉ ॥
je hovai nadar saraaf kee bahurr na paaee taau |જો ઝવેરી તેની કૃપાની નજર નાખે છે, તો તેઓ ફરીથી અગ્નિમાં મૂકવામાં આવતા નથી.
ਸਤੀ ਪਹਰੀ ਸਤੁ ਭਲਾ ਬਹੀਐ ਪੜਿਆ ਪਾਸਿ ॥
satee paharee sat bhalaa baheeai parriaa paas |દિવસના અન્ય સાત ઘડિયાળો દરમિયાન, સત્ય બોલવું, અને આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાનીઓ સાથે બેસવું સારું છે.
ਓਥੈ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਬੀਚਾਰੀਐ ਕੂੜੈ ਘਟੈ ਰਾਸਿ ॥
othai paap pun beechaareeai koorrai ghattai raas |ત્યાં અવગુણ અને ગુણનો ભેદ થાય છે અને અસત્યની મૂડી ઘટી જાય છે.
ਓਥੈ ਖੋਟੇ ਸਟੀਅਹਿ ਖਰੇ ਕੀਚਹਿ ਸਾਬਾਸਿ ॥
othai khotte satteeeh khare keecheh saabaas |ત્યાં, નકલી બાજુ પર નાખવામાં આવે છે, અને અસલીને ખુશ કરવામાં આવે છે.
ਬੋਲਣੁ ਫਾਦਲੁ ਨਾਨਕਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਖਸਮੈ ਪਾਸਿ ॥੧॥
bolan faadal naanakaa dukh sukh khasamai paas |1|વાણી નિરર્થક અને નકામી છે. હે નાનક, દુઃખ અને આનંદ આપણા પ્રભુ અને ગુરુની શક્તિમાં છે. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਪਉਣੁ ਗੁਰੂ ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਧਰਤਿ ਮਹਤੁ ॥
paun guroo paanee pitaa maataa dharat mahat |વાયુ ગુરુ છે, પાણી પિતા છે અને પૃથ્વી સર્વની મહાન માતા છે.
ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਖੇਲੈ ਸਗਲ ਜਗਤੁ ॥
dinas raat due daaee daaeaa khelai sagal jagat |દિવસ અને રાત એ બે પરિચારિકાઓ છે, જેમના ખોળામાં આખું વિશ્વ રમતમાં છે.
ਚੰਗਿਆਈਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ਵਾਚੇ ਧਰਮੁ ਹਦੂਰਿ ॥
changiaaeea buriaaeea vaache dharam hadoor |સારા કાર્યો અને ખરાબ કાર્યો-ધર્મના ભગવાનની હાજરીમાં રેકોર્ડ વાંચવામાં આવે છે.
ਕਰਮੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੇ ਨੇੜੈ ਕੇ ਦੂਰਿ ॥
karamee aapo aapanee ke nerrai ke door |તેમની પોતાની ક્રિયાઓ અનુસાર, કેટલાક નજીક ખેંચાય છે, અને કેટલાક દૂર દૂર લઈ જાય છે.
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗਏ ਮਸਕਤਿ ਘਾਲਿ ॥
jinee naam dhiaaeaa ge masakat ghaal |જેમણે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કર્યું છે અને કપાળના પરસેવાથી પરિશ્રમ કરીને વિદાય લીધી છે.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਛੁਟੀ ਨਾਲਿ ॥੨॥
naanak te mukh ujale hor ketee chhuttee naal |2|-હે નાનક, પ્રભુના દરબારમાં તેઓના મુખ તેજોમય છે, અને તેમની સાથે બીજા ઘણાનો ઉદ્ધાર થયો છે! ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦਸਿਆ ॥
sachaa bhojan bhaau satigur dasiaa |સાચો ખોરાક પ્રભુનો પ્રેમ છે; સાચા ગુરુ બોલ્યા છે.
ਸਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇ ਸਚਿ ਵਿਗਸਿਆ ॥
sache hee pateeae sach vigasiaa |આ સાચા ખોરાકથી, હું સંતુષ્ટ છું, અને સત્યથી, હું પ્રસન્ન છું.
ਸਚੈ ਕੋਟਿ ਗਿਰਾਂਇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ॥
sachai kott giraane nij ghar vasiaa |શહેરો અને ગામડાઓ સાચા છે, જ્યાં વ્યક્તિ પોતાના સાચા ઘરમાં રહે છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਨਾਉ ਪ੍ਰੇਮਿ ਰਹਸਿਆ ॥
satigur tutthai naau prem rahasiaa |જ્યારે સાચા ગુરુ પ્રસન્ન થાય છે, ત્યારે વ્યક્તિ ભગવાનનું નામ મેળવે છે, અને તેમના પ્રેમમાં ખીલે છે.
ਸਚੈ ਦੈ ਦੀਬਾਣਿ ਕੂੜਿ ਨ ਜਾਈਐ ॥
sachai dai deebaan koorr na jaaeeai |અસત્ય દ્વારા સાચા પ્રભુના દરબારમાં કોઈ પ્રવેશતું નથી.
ਝੂਠੋ ਝੂਠੁ ਵਖਾਣਿ ਸੁ ਮਹਲੁ ਖੁਆਈਐ ॥
jhoottho jhootth vakhaan su mahal khuaaeeai |મિથ્યા અને માત્ર મિથ્યા બોલવાથી પ્રભુની હવેલી ખોવાઈ જાય છે.