ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 232
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥
naam na cheteh upaavanahaaraa |તેઓ સર્જનહાર પ્રભુનું નામ યાદ રાખતા નથી.
ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਫਿਰਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥੨॥
mar jameh fir vaaro vaaraa |2|તેઓ મૃત્યુ પામે છે, અને પુનઃજન્મ થાય છે, વારંવાર, ફરીથી અને ફરીથી. ||2||
ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
andhe guroo te bharam na jaaee |જેમના ગુરુ આધ્યાત્મિક રીતે અંધ છે - તેમની શંકાઓ દૂર થતી નથી.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਈ ॥
mool chhodd laage doojai bhaaee |સર્વના સ્ત્રોતનો ત્યાગ કરીને તેઓ દ્વૈતના પ્રેમમાં આસક્ત થયા છે.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੩॥
bikh kaa maataa bikh maeh samaaee |3|ઝેરથી ચેપગ્રસ્ત, તેઓ ઝેરમાં ડૂબી જાય છે. ||3||
ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੂਲੁ ਜੰਤ੍ਰ ਭਰਮਾਏ ॥
maaeaa kar mool jantr bharamaae |માયાને સર્વનું મૂળ માનીને તેઓ શંકામાં ભટકે છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
har jeeo visariaa doojai bhaae |તેઓ પ્રિય ભગવાનને ભૂલી ગયા છે, અને તેઓ દ્વૈતના પ્રેમમાં છે.
ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਏ ॥੪॥
jis nadar kare so param gat paae |4|પરમ દરજ્જો તે જ મેળવે છે જેઓ તેમની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ પામે છે. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਬਾਹਰਿ ਸਾਚੁ ਵਰਤਾਏ ॥
antar saach baahar saach varataae |જેની અંદર સત્ય વ્યાપેલું છે, તે સત્યને બહાર પણ ફેલાવે છે.
ਸਾਚੁ ਨ ਛਪੈ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਛਪਾਏ ॥
saach na chhapai je ko rakhai chhapaae |સત્ય છુપાયેલું રહેતું નથી, ભલે કોઈ તેને છુપાવવાનો પ્રયત્ન કરે.
ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਹਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੫॥
giaanee boojheh sahaj subhaae |5|આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાનીઓ આને સાહજિક રીતે જાણે છે. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਿ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh saach rahiaa liv laae |ગુરુમુખો તેમની ચેતનાને પ્રેમથી પ્રભુ પર કેન્દ્રિત રાખે છે.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai maaeaa sabad jalaae |અહંકાર અને માયા શબ્દના વચનથી બળી જાય છે.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
meraa prabh saachaa mel milaae |6|મારા સાચા ભગવાન તેમને તેમના સંઘમાં એક કરે છે. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satigur daataa sabad sunaae |સાચા ગુરુ, આપનાર, શબ્દનો ઉપદેશ આપે છે.
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat raakhai tthaak rahaae |તે ભટકતા મનને નિયંત્રિત કરે છે, સંયમિત કરે છે અને તેને પકડી રાખે છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥੭॥
poore gur te sojhee paae |7|સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે. ||7||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਿਰਜਿ ਜਿਨਿ ਗੋਈ ॥
aape karataa srisatt siraj jin goee |સર્જનહારે પોતે બ્રહ્માંડનું સર્જન કર્યું છે; તે પોતે તેનો નાશ કરશે.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
tis bin doojaa avar na koee |તેના વિના બીજું કોઈ જ નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੮॥੬॥
naanak guramukh boojhai koee |8|6|હે નાનક, ગુરુમુખ તરીકે આ સમજનારા કેટલા દુર્લભ છે! ||8||6||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree mahalaa 3 |ગૌરી, ત્રીજી મહેલ:
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥
naam amolak guramukh paavai |ગુરુમુખો ભગવાનનું અમૂલ્ય નામ, નામ મેળવે છે.
ਨਾਮੋ ਸੇਵੇ ਨਾਮਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ॥
naamo seve naam sahaj samaavai |તેઓ નામની સેવા કરે છે, અને નામ દ્વારા તેઓ સાહજિક શાંતિ અને શાંતિમાં લીન થાય છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ॥
amrit naam rasanaa nit gaavai |તેમની જીભ વડે તેઓ સતત અમૃત નામનું ગાન કરે છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
jis no kripaa kare so har ras paavai |1|તેઓ ભગવાનનું નામ મેળવે છે; ભગવાન તેમના પર તેમની દયા વરસાવે છે. ||1||
ਅਨਦਿਨੁ ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸਾ ॥
anadin hiradai jpau jagadeesaa |રાત-દિવસ, તમારા હૃદયમાં, સૃષ્ટિના ભગવાનનું ધ્યાન કરો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵਉ ਪਰਮ ਪਦੁ ਸੂਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh paavau param pad sookhaa |1| rahaau |ગુરુમુખ શાંતિની પરમ સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરે છે. ||1||થોભો ||
ਹਿਰਦੈ ਸੂਖੁ ਭਇਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥
hiradai sookh bheaa paragaas |તે લોકોના હૃદયમાં શાંતિ આવે છે
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵਹਿ ਸਚੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
guramukh gaaveh sach gunataas |જે, ગુરુમુખ તરીકે, સાચા ભગવાન, શ્રેષ્ઠતાના ખજાનાનું ગાન કરે છે.
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਨਿਤ ਹੋਵਹਿ ਦਾਸੁ ॥
daasan daas nit hoveh daas |તેઓ પ્રભુના દાસોના ગુલામોના સતત ગુલામ બને છે.
ਗ੍ਰਿਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਦਾ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥
grih kuttanb meh sadaa udaas |2|તેમના ઘર અને પરિવારોમાં તેઓ હંમેશા અળગા રહે છે. ||2||
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਹੋਈ ॥
jeevan mukat guramukh ko hoee |કેટલા દુર્લભ છે જેઓ, ગુરુમુખ તરીકે, જીવન મુક્ત બને છે - જીવતા જીવતા મુક્ત થાય છે.
ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥
param padaarath paavai soee |તેઓ જ સર્વોચ્ચ ખજાનો મેળવે છે.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
trai gun mette niramal hoee |ત્રણેય ગુણો નાબૂદ કરવાથી તેઓ શુદ્ધ બને છે.
ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥
sahaje saach milai prabh soee |3|તેઓ સાહજિક રીતે સાચા ભગવાન ભગવાનમાં સમાઈ જાય છે. ||3||
ਮੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
moh kuttanb siau preet na hoe |કુટુંબ સાથે ભાવનાત્મક જોડાણ અસ્તિત્વમાં નથી,
ਜਾ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
jaa hiradai vasiaa sach soe |જ્યારે સાચા પ્રભુ હૃદયમાં રહે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ॥
guramukh man bedhiaa asathir hoe |ગુરુમુખનું મન વીંધીને સ્થિર રહે છે.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੪॥
hukam pachhaanai boojhai sach soe |4|જે પ્રભુની આજ્ઞાને ઓળખે છે તે સાચા પ્રભુને સમજે છે. ||4||
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
toon karataa mai avar na koe |તમે સર્જનહાર ભગવાન છો - મારા માટે બીજું કોઈ નથી.
ਤੁਝੁ ਸੇਵੀ ਤੁਝ ਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
tujh sevee tujh te pat hoe |હું તમારી સેવા કરું છું, અને તમારા દ્વારા, મને સન્માન મળે છે.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
kirapaa kareh gaavaa prabh soe |ભગવાન તેમની દયા વરસાવે છે, અને હું તેમના ગુણગાન ગાઉં છું.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਲੋਇ ॥੫॥
naam ratan sabh jag meh loe |5|નામના રત્નનો પ્રકાશ સમગ્ર વિશ્વમાં પ્રસરે છે. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਲਾਗੀ ॥
guramukh baanee meetthee laagee |ગુરુમુખોને, ભગવાનની બાની શબ્દ ખૂબ જ મીઠો લાગે છે.
ਅੰਤਰੁ ਬਿਗਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
antar bigasai anadin liv laagee |ઊંડે અંદર, તેમના હૃદય ખીલે છે; રાત-દિવસ, તેઓ પ્રેમથી પ્રભુ પર કેન્દ્રિત રહે છે.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਮਿਲਿਆ ਪਰਸਾਦੀ ॥
sahaje sach miliaa parasaadee |સાચા પ્રભુ તેમની કૃપાથી સાહજિક રીતે પ્રાપ્ત થાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਪੂਰੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੬॥
satigur paaeaa poorai vaddabhaagee |6|સાચા ગુરુને સંપૂર્ણ સૌભાગ્યના ભાગ્ય દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે. ||6||
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੁਖ ਨਾਸੁ ॥
haumai mamataa duramat dukh naas |અહંકાર, સ્વામિત્વ, દુષ્ટ મન અને દુઃખ દૂર થાય છે,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
jab hiradai raam naam gunataas |જ્યારે ભગવાનનું નામ, ગુણનો સાગર, હૃદયમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪ੍ਰਭ ਜਾਸੁ ॥
guramukh budh pragattee prabh jaas |ગુરુમુખોની બુદ્ધિ જાગૃત થાય છે, અને તેઓ ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે,
ਜਬ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿਆ ਚਰਣ ਨਿਵਾਸੁ ॥੭॥
jab hiradai raviaa charan nivaas |7|જ્યારે ભગવાનના કમળ ચરણ હૃદયમાં વાસ કરવા આવે છે. ||7||
ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
jis naam dee soee jan paae |તેઓ જ નામ પ્રાપ્ત કરે છે, જેમને તે આપવામાં આવ્યું છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
guramukh mele aap gavaae |ગુરુમુખો તેમનો અહંકાર છોડી દે છે, અને ભગવાનમાં ભળી જાય છે.
ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
hiradai saachaa naam vasaae |સાચું નામ તેમના હૃદયમાં રહે છે.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥੮॥੭॥
naanak sahaje saach samaae |8|7|ઓ નાનક, તેઓ સાહજિક રીતે સાચા ભગવાનમાં સમાઈ જાય છે. ||8||7||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree mahalaa 3 |ગૌરી, ત્રીજી મહેલ:
ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਸਵਾਰਿਆ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man hee man savaariaa bhai sahaj subhaae |મન સાહજિક રીતે ભગવાનના ભય દ્વારા, પોતાને સાજા કરે છે.