ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 309
ਓਇ ਅਗੈ ਕੁਸਟੀ ਗੁਰ ਕੇ ਫਿਟਕੇ ਜਿ ਓਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਕੁਸਟੁ ਉਠਾਹੀ ॥
oe agai kusattee gur ke fittake ji os milai tis kusatt utthaahee |તેઓ પહેલેથી જ રક્તપિત્ત જેવા બની ગયા છે; ગુરુ દ્વારા શ્રાપ, જે કોઈ તેમને મળે છે તે પણ રક્તપિત્તથી પીડિત છે.
ਹਰਿ ਤਿਨ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਕਰਹੁ ਜੋ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਹੀ ॥
har tin kaa darasan naa karahu jo doojai bhaae chit laahee |હે ભગવાન, હું પ્રાર્થના કરું છું કે હું એવા લોકોની દૃષ્ટિ પણ ન મેળવી શકું, જેઓ તેમની ચેતનાને દ્વૈતના પ્રેમ પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕਿਹੁ ਚਾਰਾ ਨਾਹੀ ॥
dhur karatai aap likh paaeaa tis naal kihu chaaraa naahee |જે નિર્માતાએ શરૂઆતથી જ પૂર્વનિર્ધારિત કર્યું છે - તેમાંથી કોઈ બચી શકે નહીં.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਤੂ ਤਿਸੁ ਅਪੜਿ ਕੋ ਨ ਸਕਾਹੀ ॥
jan naanak naam araadh too tis aparr ko na sakaahee |હે સેવક નાનક, ભગવાનના નામની પૂજા અને ઉપાસના કરો; કોઈ તેની બરાબરી કરી શકતું નથી.
ਨਾਵੈ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੈ ਨਿਤ ਸਵਾਈ ਚੜੈ ਚੜਾਹੀ ॥੨॥
naavai kee vaddiaaee vaddee hai nit savaaee charrai charraahee |2|તેમના નામની મહાનતા મહાન છે; તે દિવસે દિવસે વધે છે. ||2||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਜਿ ਹੋਂਦੈ ਗੁਰੂ ਬਹਿ ਟਿਕਿਆ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੀ ਹੋਈ ॥
ji hondai guroo beh ttikiaa tis jan kee vaddiaaee vaddee hoee |તે નમ્ર વ્યક્તિની મહાનતા મહાન છે, જેને ગુરુએ પોતાની હાજરીમાં અભિષિક્ત કર્યા છે.
ਤਿਸੁ ਕਉ ਜਗਤੁ ਨਿਵਿਆ ਸਭੁ ਪੈਰੀ ਪਇਆ ਜਸੁ ਵਰਤਿਆ ਲੋਈ ॥
tis kau jagat niviaa sabh pairee peaa jas varatiaa loee |આખું જગત આવીને તેને નમન કરે છે, તેના પગે પડીને. તેના વખાણ આખી દુનિયામાં ફેલાઈ ગયા.
ਤਿਸ ਕਉ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਜਿਸ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਹਥੁ ਧਰਿਆ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸੋ ਪੂਰਾ ਹੋਈ ॥
tis kau khandd brahamandd namasakaar kareh jis kai masatak hath dhariaa gur poorai so pooraa hoee |તારાવિશ્વો અને સૌરમંડળો તેમને આદરપૂર્વક નમન કરે છે; સંપૂર્ણ ગુરુએ તેનો હાથ તેના માથા પર મૂક્યો છે, અને તે સંપૂર્ણ બની ગયો છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ਅਪੜਿ ਕੋ ਨ ਸਕੋਈ ॥
gur kee vaddiaaee nit charrai savaaee aparr ko na sakoee |ગુરુની તેજોમય મહાનતા દિવસેને દિવસે વધે છે; કોઈ તેની બરાબરી કરી શકતું નથી.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਬਹਿ ਟਿਕਿਆ ਆਪੇ ਪੈਜ ਰਖੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੩॥
jan naanak har karatai aap beh ttikiaa aape paij rakhai prabh soee |3|હે સેવક નાનક, સર્જનહાર ભગવાને પોતે તેને સ્થાપિત કર્યો છે; ભગવાન તેનું સન્માન સાચવે છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਹਟਨਾਲੇ ॥
kaaeaa kott apaar hai andar hattanaale |માનવ શરીર એક મહાન કિલ્લો છે, તેની અંદર દુકાનો અને શેરીઓ છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਉਦਾ ਜੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥
guramukh saudaa jo kare har vasat samaale |જે ગુરુમુખ વેપાર કરવા આવે છે તે ભગવાનના નામનો માલ ભેગો કરે છે.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਵਣਜੀਐ ਹੀਰੇ ਪਰਵਾਲੇ ॥
naam nidhaan har vanajeeai heere paravaale |તે ભગવાનના નામના ખજાના, ઝવેરાત અને હીરાનો વેપાર કરે છે.
ਵਿਣੁ ਕਾਇਆ ਜਿ ਹੋਰ ਥੈ ਧਨੁ ਖੋਜਦੇ ਸੇ ਮੂੜ ਬੇਤਾਲੇ ॥
vin kaaeaa ji hor thai dhan khojade se moorr betaale |જેઓ આ ખજાનો શરીરની બહાર, અન્ય જગ્યાએ શોધે છે, તેઓ મૂર્ખ રાક્ષસો છે.
ਸੇ ਉਝੜਿ ਭਰਮਿ ਭਵਾਈਅਹਿ ਜਿਉ ਝਾੜ ਮਿਰਗੁ ਭਾਲੇ ॥੧੫॥
se ujharr bharam bhavaaeeeh jiau jhaarr mirag bhaale |15|તેઓ ઝાડીઓમાં કસ્તુરીને શોધતા હરણની જેમ શંકાના અરણ્યમાં ભટકે છે. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੁ ਅਉਖਾ ਜਗ ਮਹਿ ਹੋਇਆ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee su aaukhaa jag meh hoeaa |જે સંપૂર્ણ સાચા ગુરુની નિંદા કરે છે તેને આ સંસારમાં મુશ્કેલી પડશે.
ਨਰਕ ਘੋਰੁ ਦੁਖ ਖੂਹੁ ਹੈ ਓਥੈ ਪਕੜਿ ਓਹੁ ਢੋਇਆ ॥
narak ghor dukh khoohu hai othai pakarr ohu dtoeaa |તેને પકડવામાં આવે છે અને સૌથી ભયાનક નરકમાં, પીડા અને વેદનાના કૂવામાં ફેંકી દેવામાં આવે છે.
ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਕੋ ਨ ਸੁਣੇ ਓਹੁ ਅਉਖਾ ਹੋਇ ਹੋਇ ਰੋਇਆ ॥
kook pukaar ko na sune ohu aaukhaa hoe hoe roeaa |તેની બૂમો અને બૂમો કોઈ સાંભળતું નથી; તે પીડા અને દુઃખમાં પોકાર કરે છે.
ਓਨਿ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਖੋਇਆ ॥
on halat palat sabh gavaaeaa laahaa mool sabh khoeaa |તે આ દુનિયા અને પરલોકને સંપૂર્ણપણે ગુમાવે છે; તેણે તેનું તમામ રોકાણ અને નફો ગુમાવ્યો છે.
ਓਹੁ ਤੇਲੀ ਸੰਦਾ ਬਲਦੁ ਕਰਿ ਨਿਤ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਪ੍ਰਭਿ ਜੋਇਆ ॥
ohu telee sandaa balad kar nit bhalake utth prabh joeaa |તે તેલના છાપરાના બળદ જેવો છે; દરરોજ સવારે જ્યારે તે ઉઠે છે, ત્યારે ભગવાન તેના પર ઝૂંસરી મૂકે છે.
ਹਰਿ ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਨਿਤ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਦੂ ਕਿਛੁ ਗੁਝਾ ਨ ਹੋਇਆ ॥
har vekhai sunai nit sabh kichh tidoo kichh gujhaa na hoeaa |ભગવાન હંમેશા બધું જુએ છે અને સાંભળે છે; તેની પાસેથી કશું છુપાવી શકાતું નથી.
ਜੈਸਾ ਬੀਜੇ ਸੋ ਲੁਣੈ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਿਨੈ ਬੋਇਆ ॥
jaisaa beeje so lunai jehaa purab kinai boeaa |જેમ તમે રોપશો, તેમ તમે ભૂતકાળમાં જે રોપ્યું છે તે મુજબ લણણી કરશો.
ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਧੋਇਆ ॥
jis kripaa kare prabh aapanee tis satigur ke charan dhoeaa |જેને ભગવાનની કૃપા મળે છે તે સાચા ગુરુના પગ ધોવે છે.
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਤਰਿ ਗਇਆ ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਕਾਠ ਸੰਗੋਇਆ ॥
gur satigur pichhai tar geaa jiau lohaa kaatth sangoeaa |તેને ગુરુ, સાચા ગુરુ દ્વારા વહન કરવામાં આવે છે, જેમ કે લોખંડ જે લાકડા દ્વારા વહન કરવામાં આવે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇਆ ॥੧॥
jan naanak naam dhiaae too jap har har naam sukh hoeaa |1|હે સેવક નાનક, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરો; ભગવાન, હર, હરના નામનો જપ કરવાથી શાંતિ પ્રાપ્ત થાય છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਵਡਭਾਗੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
vaddabhaageea sohaaganee jinaa guramukh miliaa har raae |ખૂબ જ ભાગ્યશાળી છે તે આત્મા-કન્યા, જે, ગુરુમુખ તરીકે, ભગવાન, તેના રાજાને મળે છે.
ਅੰਤਰ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
antar jot pragaaseea naanak naam samaae |2|તેણીનું આંતરિક અસ્તિત્વ તેના દિવ્ય પ્રકાશથી પ્રકાશિત છે; ઓ નાનક, તે તેના નામમાં લીન છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਸਭੁ ਧਰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਸਚੇ ਕੀ ਵਿਚਿ ਜੋਤਿ ॥
eihu sareer sabh dharam hai jis andar sache kee vich jot |આ દેહ ધર્મનું ઘર છે; સાચા ભગવાનનો દિવ્ય પ્રકાશ તેની અંદર છે.
ਗੁਹਜ ਰਤਨ ਵਿਚਿ ਲੁਕਿ ਰਹੇ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕੁ ਕਢੈ ਖੋਤਿ ॥
guhaj ratan vich luk rahe koee guramukh sevak kadtai khot |તેની અંદર રહસ્યના ઝવેરાત છુપાયેલા છે; તે ગુરુમુખ, તે નિઃસ્વાર્થ સેવક, જે તેમને ખોદી કાઢે છે તે કેટલો દુર્લભ છે.
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਾਂ ਇਕੁ ਰਵਿਆ ਇਕੋ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ॥
sabh aatam raam pachhaaniaa taan ik raviaa iko ot pot |જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ સર્વ-વ્યાપી આત્માની અનુભૂતિ કરે છે, ત્યારે તે એક અને એકમાત્ર ભગવાનને, દ્વારા અને મારફતે વ્યાપેલા જુએ છે.
ਇਕੁ ਦੇਖਿਆ ਇਕੁ ਮੰਨਿਆ ਇਕੋ ਸੁਣਿਆ ਸ੍ਰਵਣ ਸਰੋਤਿ ॥
eik dekhiaa ik maniaa iko suniaa sravan sarot |તે એકને જુએ છે, તે એકમાં વિશ્વાસ કરે છે, અને તેના કાનથી, તે ફક્ત એકને જ સાંભળે છે.