શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 446

ਕਲਿਜੁਗੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਪਗ ਤ੍ਰੈ ਖਿਸਕੀਆ ਪਗੁ ਚਉਥਾ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇ ਜੀਉ ॥

kalijug har keea pag trai khisakeea pag chauthaa ttikai ttikaae jeeo |

ભગવાન અંધકાર યુગમાં પ્રવેશ્યા, કલિયુગના લોહ યુગ; ધર્મના ત્રણ પગ ખોવાઈ ગયા, અને માત્ર ચોથો પગ જ અકબંધ રહ્યો.

ਗੁਰਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ਅਉਖਧੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਪਾਇ ਜੀਉ ॥

gurasabad kamaaeaa aaukhadh har paaeaa har keerat har saant paae jeeo |

ગુરુના શબ્દ પ્રમાણે કાર્ય કરવાથી પ્રભુના નામની દવા મળે છે. પ્રભુના ગુણગાન કીર્તન ગાવાથી દિવ્ય શાંતિ પ્રાપ્ત થાય છે.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਰੁਤਿ ਆਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਖੇਤੁ ਜਮਾਇਆ ॥

har keerat rut aaee har naam vaddaaee har har naam khet jamaaeaa |

પ્રભુના ગુણગાન ગાવાની મોસમ આવી છે; ભગવાનના નામનો મહિમા થાય છે, અને ભગવાનનું નામ, હર, હર, શરીરના ક્ષેત્રમાં ઉગે છે.

ਕਲਿਜੁਗਿ ਬੀਜੁ ਬੀਜੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ॥

kalijug beej beeje bin naavai sabh laahaa mool gavaaeaa |

કળિયુગના અંધકાર યુગમાં, જો કોઈ વ્યક્તિ નામ સિવાય બીજું બીજ રોપશે, તો બધો નફો અને મૂડી ખોવાઈ જશે.

ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਲਖਾਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak gur pooraa paaeaa man hiradai naam lakhaae jeeo |

સેવક નાનકને સંપૂર્ણ ગુરુ મળ્યા છે, જેમણે તેમને તેમના હૃદય અને મનમાં નામ પ્રગટ કર્યું છે.

ਕਲਜੁਗੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਪਗ ਤ੍ਰੈ ਖਿਸਕੀਆ ਪਗੁ ਚਉਥਾ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥੪॥੧੧॥

kalajug har keea pag trai khisakeea pag chauthaa ttikai ttikaae jeeo |4|4|11|

ભગવાન અંધકાર યુગમાં પ્રવેશ્યા, કલિયુગના લોહ યુગ; ધર્મના ત્રણ પગ ખોવાઈ ગયા, અને માત્ર ચોથો પગ જ અકબંધ રહ્યો. ||4||4||11||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

આસા, ચોથી મહેલ:

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨ ਜੀਉ ॥

har keerat man bhaaee param gat paaee har man tan meetth lagaan jeeo |

જેનું મન પ્રભુની સ્તુતિના કીર્તનથી પ્રસન્ન થાય છે, તે પરમ પદને પામે છે; ભગવાન તેના મન અને શરીર માટે ખૂબ જ મધુર લાગે છે.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗ ਪੁਰਾਨ ਜੀਉ ॥

har har ras paaeaa guramat har dhiaaeaa dhur masatak bhaag puraan jeeo |

તેણી ભગવાન, હર, હરનો ઉત્કૃષ્ટ સાર મેળવે છે; ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તેણી ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે, અને તેના કપાળ પર લખેલ ભાગ્ય પૂર્ણ થાય છે.

ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਗੁ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥

dhur masatak bhaag har naam suhaag har naamai har gun gaaeaa |

તેના કપાળ પર લખેલા ઉચ્ચ ભાગ્ય દ્વારા, તે ભગવાન, તેના પતિના નામનો જપ કરે છે, અને ભગવાનના નામ દ્વારા, તે ભગવાનના ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે.

ਮਸਤਕਿ ਮਣੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਹੁ ਪ੍ਰਗਟੀ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਹਰਿ ਸੋਹਾਇਆ ॥

masatak manee preet bahu pragattee har naamai har sohaaeaa |

તેના કપાળ પર અપાર પ્રેમનું રત્ન ઝળકે છે, અને તે ભગવાન, હર, હરના નામથી શોભે છે.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੀ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਮਾਨ ਜੀਉ ॥

jotee jot milee prabh paaeaa mil satigur manooaa maan jeeo |

તેણીનો પ્રકાશ પરમ પ્રકાશ સાથે ભળે છે, અને તેણી ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે; સાચા ગુરુને મળવાથી તેનું મન સંતુષ્ટ થાય છે.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਈ ਹਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨ ਜੀਉ ॥੧॥

har keerat man bhaaee param gat paaee har man tan meetth lagaan jeeo |1|

જેનું મન પ્રભુની સ્તુતિના કીર્તનથી પ્રસન્ન થાય છે, તે પરમ પદને પામે છે; ભગવાન તેના મન અને શરીરને મધુર લાગે છે. ||1||

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਤੇ ਊਤਮ ਜਨ ਪਰਧਾਨ ਜੀਉ ॥

har har jas gaaeaa param pad paaeaa te aootam jan paradhaan jeeo |

જેઓ ભગવાન, હર, હરના ગુણગાન ગાય છે, તેઓ સર્વોચ્ચ દરજ્જો મેળવે છે; તેઓ સૌથી ઉત્કૃષ્ટ અને વખાણાયેલા લોકો છે.

ਤਿਨੑ ਹਮ ਚਰਣ ਸਰੇਵਹ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਪਗ ਧੋਵਹ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮੀਠ ਲਗਾਨ ਜੀਉ ॥

tina ham charan sarevah khin khin pag dhovah jin har meetth lagaan jeeo |

હું તેમના ચરણોમાં નમન કરું છું; દરેક ક્ષણે, હું તેમના પગ ધોઉં છું, જેમને ભગવાન મીઠા લાગે છે.

ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ਮੁਖਿ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰੇ ॥

har meetthaa laaeaa param sukh paaeaa mukh bhaagaa ratee chaare |

ભગવાન તેમને મધુર લાગે છે, અને તેઓ સર્વોચ્ચ દરજ્જો મેળવે છે; તેમના ચહેરા સારા નસીબ સાથે તેજસ્વી અને સુંદર છે.

ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਗਾਇਆ ਹਰਿ ਹਾਰੁ ਉਰਿ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਕੰਠਿ ਧਾਰੇ ॥

guramat har gaaeaa har haar ur paaeaa har naamaa kantth dhaare |

ગુરુની સૂચના હેઠળ, તેઓ ભગવાનનું નામ ગાય છે, અને તેમના ગળામાં ભગવાનના નામની માળા પહેરે છે; તેઓ ભગવાનનું નામ તેમના ગળામાં રાખે છે.

ਸਭ ਏਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮਤੁ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨ ਜੀਉ ॥

sabh ek drisatt samat kar dekhai sabh aatam raam pachhaan jeeo |

તેઓ બધાને સમાનતાથી જુએ છે, અને સર્વમાં વ્યાપેલા પરમાત્મા ભગવાનને ઓળખે છે.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਤੇ ਊਤਮ ਜਨ ਪਰਧਾਨ ਜੀਉ ॥੨॥

har har jas gaaeaa param pad paaeaa te aootam jan paradhaan jeeo |2|

જેઓ ભગવાન, હર, હરના ગુણગાન ગાય છે, તેઓ સર્વોચ્ચ દરજ્જો મેળવે છે; તેઓ સૌથી ઉત્કૃષ્ટ અને વખાણાયેલા લોકો છે. ||2||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥

satasangat man bhaaee har rasan rasaaee vich sangat har ras hoe jeeo |

જેનું મન સત્સંગત, સાચા મંડળથી પ્રસન્ન થાય છે, તે પ્રભુના ઉત્કૃષ્ટ સારનો આસ્વાદ કરે છે; સંગતમાં, આ ભગવાનનો સાર છે.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵਿਗਾਸਿਆ ਬੀਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

har har aaraadhiaa gur sabad vigaasiaa beejaa avar na koe jeeo |

તે ભગવાન, હર, હરનું ભક્તિમાં ધ્યાન કરે છે અને ગુરુના શબ્દ દ્વારા તે ખીલે છે. તે બીજું કોઈ બીજ રોપતો નથી.

ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

avar na koe har amrit soe jin peea so bidh jaanai |

ભગવાનના અમૃત સિવાય બીજું કોઈ અમૃત નથી. જે તેને અંદર પીવે છે તે રસ્તો જાણે છે.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਲਗਿ ਸੰਗਤਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥

dhan dhan guroo pooraa prabh paaeaa lag sangat naam pachhaanai |

પરફેક્ટ ગુરુને નમસ્કાર; તેના દ્વારા, ભગવાન મળે છે. સંગતમાં જોડાવાથી નામ સમજાય છે.

ਨਾਮੋ ਸੇਵਿ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੈ ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

naamo sev naamo aaraadhai bin naamai avar na koe jeeo |

હું નામની સેવા કરું છું, અને હું નામનું ધ્યાન કરું છું. નામ વિના બીજું કોઈ જ નથી.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਨਿ ਭਾਈ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੩॥

satasangat man bhaaee har rasan rasaaee vich sangat har ras hoe jeeo |3|

જેનું મન સત્સંગથી પ્રસન્ન થાય છે, તે પ્રભુના ઉત્કૃષ્ટ સારનો આસ્વાદ કરે છે; સંગતમાં, આ ભગવાનનો સાર છે. ||3||

ਹਰਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਪਾਖਣ ਹਮ ਤਾਰਹੁ ਕਢਿ ਲੇਵਹੁ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ਜੀਉ ॥

har deaa prabh dhaarahu paakhan ham taarahu kadt levahu sabad subhaae jeeo |

હે ભગવાન ભગવાન, મારા પર તમારી કૃપા વરસાવો; હું તો માત્ર એક પથ્થર છું. મહેરબાની કરીને, મને આજુબાજુ લઈ જાવ, અને શબદના શબ્દ દ્વારા, મને સરળતા સાથે ઊંચો કરો.