ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 587
ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਅਗੈ ਦੂਣੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
dukh lagai ghar ghar firai agai doonee milai sajaae |પીડાથી પીડિત, તે ઘરે-ઘરે ભટકે છે, અને પરલોકમાં તેને બેવડી સજા મળે છે.
ਅੰਦਰਿ ਸਹਜੁ ਨ ਆਇਓ ਸਹਜੇ ਹੀ ਲੈ ਖਾਇ ॥
andar sahaj na aaeio sahaje hee lai khaae |તેના હૃદયમાં શાંતિ આવતી નથી - તે તેના માર્ગમાં જે આવે છે તે ખાવા માટે તે સંતુષ્ટ નથી.
ਮਨਹਠਿ ਜਿਸ ਤੇ ਮੰਗਣਾ ਲੈਣਾ ਦੁਖੁ ਮਨਾਇ ॥
manahatth jis te manganaa lainaa dukh manaae |તેના હઠીલા મનથી, તે ભીખ માંગે છે, અને જેઓ આપે છે તેમને પકડે છે અને હેરાન કરે છે.
ਇਸੁ ਭੇਖੈ ਥਾਵਹੁ ਗਿਰਹੋ ਭਲਾ ਜਿਥਹੁ ਕੋ ਵਰਸਾਇ ॥
eis bhekhai thaavahu giraho bhalaa jithahu ko varasaae |આ ભિખારીઓના ઝભ્ભો પહેરવાને બદલે, ઘરના માલિક બનીને બીજાને આપવાનું સારું છે.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਤਿਨਾ ਸੋਝੀ ਪਈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
sabad rate tinaa sojhee pee doojai bharam bhulaae |જેઓ શબદના શબ્દ સાથે સુસંગત છે, તેઓ સમજણ મેળવે છે; અન્ય ભટકતા, શંકા દ્વારા ભ્રમિત.
ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
peaai kirat kamaavanaa kahanaa kachhoo na jaae |તેઓ તેમની ભૂતકાળની ક્રિયાઓ અનુસાર કાર્ય કરે છે; તેમની સાથે વાત કરવી નકામું છે.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਜਿਨ ਕੀ ਪਤਿ ਪਾਵਹਿ ਥਾਇ ॥੧॥
naanak jo tis bhaaveh se bhale jin kee pat paaveh thaae |1|હે નાનક, જેઓ પ્રભુને પ્રસન્ન કરે છે તેઓ સારા છે; તે તેમનું સન્માન જાળવી રાખે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
satigur seviaai sadaa sukh janam maran dukh jaae |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, વ્યક્તિને કાયમી શાંતિ મળે છે; જન્મ-મરણની પીડા દૂર થાય છે.
ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
chintaa mool na hovee achint vasai man aae |તે ચિંતાથી પરેશાન થતો નથી, અને નિશ્ચિંત ભગવાન મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਅੰਤਰਿ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
antar teerath giaan hai satigur deea bujhaae |પોતાની અંદર ઊંડે, સાચા ગુરુ દ્વારા પ્રગટ થયેલ આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનું પવિત્ર મંદિર છે.
ਮੈਲੁ ਗਈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇ ॥
mail gee man niramal hoaa amrit sar teerath naae |તેની ગંદકી દૂર થાય છે, અને તેનો આત્મા પવિત્ર તીર્થસ્થાનમાં સ્નાન કરીને, અમૃત અમૃતના કુંડમાં નિષ્કલંકપણે શુદ્ધ બને છે.
ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sajan mile sajanaa sachai sabad subhaae |મિત્ર શબ્દના પ્રેમ દ્વારા સાચા મિત્ર ભગવાન સાથે મળે છે.
ਘਰ ਹੀ ਪਰਚਾ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
ghar hee parachaa paaeaa jotee jot milaae |પોતાના અસ્તિત્વના ઘરની અંદર, તે પરમાત્માને શોધે છે, અને તેનો પ્રકાશ પ્રકાશ સાથે ભળી જાય છે.
ਪਾਖੰਡਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
paakhandd jamakaal na chhoddee lai jaasee pat gavaae |મૃત્યુનો દૂત દંભીને છોડતો નથી; તેને અપમાનમાં લઈ જવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate se ubare sache siau liv laae |2|હે નાનક, જેઓ નામથી રંગાયેલા છે તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે; તેઓ સાચા પ્રભુના પ્રેમમાં છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤਿਤੁ ਜਾਇ ਬਹਹੁ ਸਤਸੰਗਤੀ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਿਲੋਈਐ ॥
tit jaae bahahu satasangatee jithai har kaa har naam biloeeai |જાઓ, અને સત્સંગતમાં બેસો, સાચા મંડળમાં, જ્યાં ભગવાનના નામનું મંથન કરવામાં આવે છે.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਖੋਈਐ ॥
sahaje hee har naam lehu har tat na khoeeai |શાંતિ અને સ્વસ્થતામાં, ભગવાનના નામનું ચિંતન કરો - ભગવાનનો સાર ગુમાવશો નહીં.
ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਢੋਈਐ ॥
nit japiahu har har dinas raat har daragah dtoeeai |ભગવાન, હર, હર, નિરંતર, દિવસ-રાત નામનો જપ કરો, અને તમે ભગવાનના દરબારમાં સ્વીકારશો.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖੋਈਐ ॥
so paae pooraa sataguroo jis dhur masatak lilaatt likhoeeai |તે એકલા જ સંપૂર્ણ સાચા ગુરુને શોધે છે, જેમના કપાળ પર આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ લખેલી છે.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੰਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕਰਹੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਗਾਲ ਗਲੋਈਐ ॥੪॥
tis gur knau sabh namasakaar karahu jin har kee har gaal galoeeai |4|પ્રભુના ઉપદેશનું ઉચ્ચારણ કરનારા ગુરુને દરેકને નમન કરીએ. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਜਿਨ ਸਤਗੁਰ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
sajan mile sajanaa jin satagur naal piaar |જે મિત્રો સાચા ગુરુને પ્રેમ કરે છે, તેઓ સાચા મિત્ર પ્રભુને મળે છે.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥
mil preetam tinee dhiaaeaa sachai prem piaar |તેમના પ્રિયજનને મળીને, તેઓ પ્રેમ અને સ્નેહથી સાચા ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਿ ॥
man hee te man maaniaa gur kai sabad apaar |ગુરુના શબ્દના અનુપમ શબ્દ દ્વારા તેમના મનને તેમના પોતાના મનથી શાંત કરવામાં આવે છે.
ਏਹਿ ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ehi sajan mile na vichhurreh ji aap mele karataar |આ મિત્રો એક થયા છે, અને ફરીથી અલગ થશે નહીં; તેઓ પોતે સર્જક ભગવાન દ્વારા એક થયા છે.
ਇਕਨਾ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
eikanaa darasan kee parateet na aaeea sabad na kareh veechaar |કેટલાક ગુરુના દર્શનના ધન્ય દર્શનમાં માનતા નથી; તેઓ શબ્દનું ચિંતન કરતા નથી.
ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਵਿਛੁੜੈ ਜਿਨਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
vichhurriaa kaa kiaa vichhurrai jinaa doojai bhaae piaar |વિખૂટા પડેલાઓ દ્વૈતના પ્રેમમાં હોય છે - આનાથી વધુ વિદાય તેઓ શું ભોગવી શકે?
ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਦੋਸਤੀ ਥੋੜੜਿਆ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
manamukh setee dosatee thorrarriaa din chaar |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો સાથેની મિત્રતા ફક્ત થોડા દિવસો માટે જ રહે છે.
ਇਸੁ ਪਰੀਤੀ ਤੁਟਦੀ ਵਿਲਮੁ ਨ ਹੋਵਈ ਇਤੁ ਦੋਸਤੀ ਚਲਨਿ ਵਿਕਾਰ ॥
eis pareetee tuttadee vilam na hovee it dosatee chalan vikaar |આ મિત્રતા એક ક્ષણમાં તૂટી જાય છે; આ મિત્રતા ભ્રષ્ટાચાર તરફ દોરી જાય છે.
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਨਾਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
jinaa andar sache kaa bhau naahee naam na kareh piaar |તેઓ તેમના હૃદયમાં સાચા ભગવાનનો ડર રાખતા નથી, અને તેઓ નામને પ્રેમ કરતા નથી.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਜਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak tin siau kiaa keechai dosatee ji aap bhulaae karataar |1|હે નાનક, સર્જનહાર ભગવાને જેમને પોતે ગેરમાર્ગે દોર્યા છે તેમની સાથે મિત્રતા કેમ કરવી? ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਇਕਿ ਸਦਾ ਇਕਤੈ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਤਿਨ ਕੈ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
eik sadaa ikatai rang raheh tin kai hau sad balihaarai jaau |કેટલાક ભગવાનના પ્રેમથી સતત રંગાયેલા રહે છે; હું તેમના માટે હંમેશ માટે બલિદાન છું.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਅਰਪੀ ਤਿਨ ਕਉ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
tan man dhan arapee tin kau niv niv laagau paae |હું મારું મન, આત્મા અને સંપત્તિ તેમને સમર્પિત કરું છું; નીચું નમવું, હું તેમના પગે પડું છું.
ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
tin miliaa man santokheeai trisanaa bhukh sabh jaae |તેમને મળવાથી આત્મા તૃપ્ત થાય છે, અને વ્યક્તિની ભૂખ અને તરસ બધી જતી રહે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate sukhee sadaa sache siau liv laae |2|હે નાનક, જેઓ નામ સાથે જોડાયેલા છે તેઓ હંમેશ માટે સુખી છે; તેઓ પ્રેમપૂર્વક તેમના મનને સાચા ભગવાન પર કેન્દ્રિત કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਈ ॥
tis gur kau hau vaariaa jin har kee har kathaa sunaaee |ભગવાનના ઉપદેશનો ઉપદેશ સંભળાવનાર ગુરુને હું બલિદાન છું.