ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 951
ਮਲੁ ਕੂੜੀ ਨਾਮਿ ਉਤਾਰੀਅਨੁ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਹੋਆ ਸਚਿਆਰੁ ॥
mal koorree naam utaareean jap naam hoaa sachiaar |નામ અસત્યની મલિનતા ધોઈ નાખે છે; નામનો જાપ કરવાથી વ્યક્તિ સત્યવાદી બને છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਦੇ ਏਹਿ ਚਲਤ ਹਹਿ ਸੋ ਜੀਵਉ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੨॥
jan naanak jis de ehi chalat heh so jeevau devanahaar |2|હે સેવક નાનક, જીવનદાતા પ્રભુના નાટકો અદ્ભુત છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਨਾਹਿ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ॥
tudh jevadd daataa naeh kis aakh sunaaeeai |તમે મહાન દાતા છો; તમારા જેટલું મહાન બીજું કોઈ નથી. મારે કોની સાથે બોલવું અને વાત કરવી?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇ ਜਿਥਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਈਐ ॥
guraparasaadee paae jithahu haumai jaaeeai |ગુરુની કૃપાથી, હું તમને શોધું છું; તમે અંદરથી અહંકારને નાબૂદ કરો.
ਰਸ ਕਸ ਸਾਦਾ ਬਾਹਰਾ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈਐ ॥
ras kas saadaa baaharaa sachee vaddiaaeeai |તમે મીઠા અને ખારા સ્વાદોથી આગળ છો; તમારી ભવ્ય મહાનતા સાચી છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ਆਪਿ ਲਏ ਮਿਲਾਈਐ ॥
jis no bakhase tis dee aap le milaaeeai |તમે જેમને માફ કરો છો તેમને તમે આશીર્વાદ આપો છો અને તેમને તમારી સાથે જોડો છો.
ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਖਿਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਪਿਆਈ ॥੯॥
ghatt antar amrit rakhion guramukh kisai piaaee |9|તેં અમૃતને હૃદયમાં ઊંડે સ્થાને મૂક્યું છે; ગુરુમુખ તેને અંદર પીવે છે. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਬਾਬਾਣੀਆ ਕਹਾਣੀਆ ਪੁਤ ਸਪੁਤ ਕਰੇਨਿ ॥
baabaaneea kahaaneea put saput karen |પોતાના પૂર્વજોની વાર્તાઓ બાળકોને સારા બાળકો બનાવે છે.
ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ਸੁ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਸੇਈ ਕਰਮ ਕਰੇਨਿ ॥
ji satigur bhaavai su man lain seee karam karen |તેઓ સાચા ગુરુની ઇચ્છાને જે પસંદ કરે છે તે સ્વીકારે છે અને તે મુજબ કાર્ય કરે છે.
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਬਿਆਸ ਸੁਕ ਨਾਰਦ ਬਚਨ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਰੇਨਿ ॥
jaae puchhahu simrit saasat biaas suk naarad bachan sabh srisatt karen |જાઓ અને સિમૃતિઓ, શાસ્ત્રો, વ્યાસના લખાણો, સુક દયવ, નારદ અને વિશ્વને ઉપદેશ આપનારા બધાની સલાહ લો.
ਸਚੈ ਲਾਏ ਸਚਿ ਲਗੇ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਮਾਲੇਨਿ ॥
sachai laae sach lage sadaa sach samaalen |તેઓ, જેમને સાચા ભગવાન જોડે છે, તેઓ સત્ય સાથે જોડાયેલા છે; તેઓ કાયમ સાચા નામનું ચિંતન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਭਏ ਜਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇਨਿ ॥੧॥
naanak aae se paravaan bhe ji sagale kul taaren |1|હે નાનક, તેમનું વિશ્વમાં આવવું મંજૂર છે; તેઓ તેમના તમામ પૂર્વજોને રિડીમ કરે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰੂ ਜਿਨਾ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ ਸਿਖ ਭੀ ਅੰਧੇ ਕਰਮ ਕਰੇਨਿ ॥
guroo jinaa kaa andhulaa sikh bhee andhe karam karen |જે શિષ્યો અંધ હોય છે તે શિષ્યો પણ આંખ આડા કાન કરે છે.
ਓਇ ਭਾਣੈ ਚਲਨਿ ਆਪਣੈ ਨਿਤ ਝੂਠੋ ਝੂਠੁ ਬੋਲੇਨਿ ॥
oe bhaanai chalan aapanai nit jhoottho jhootth bolen |તેઓ પોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે, અને નિરંતર જૂઠ અને જૂઠ બોલે છે.
ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸਦਾ ਕਰੇਨਿ ॥
koorr kusat kamaavade par nindaa sadaa karen |તેઓ જૂઠાણા અને છેતરપિંડીનો અભ્યાસ કરે છે, અને અવિરતપણે અન્યની નિંદા કરે છે.
ਓਇ ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਪਰ ਨਿੰਦਕਾ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੇਨਿ ॥
oe aap ddube par nindakaa sagale kul ddoben |બીજાની નિંદા કરીને, તેઓ પોતે ડૂબી જાય છે, અને તેમની બધી પેઢીઓને પણ ડૂબી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਓਇ ਲਾਏ ਤਿਤੁ ਲਗੇ ਉਇ ਬਪੁੜੇ ਕਿਆ ਕਰੇਨਿ ॥੨॥
naanak jit oe laae tith lage ue bapurre kiaa karen |2|ઓ નાનક, ભગવાન તેમને જે પણ જોડે છે, તેની સાથે તેઓ જોડાયેલા છે; ગરીબ જીવો શું કરી શકે? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਭ ਨਦਰੀ ਅੰਦਰਿ ਰਖਦਾ ਜੇਤੀ ਸਿਸਟਿ ਸਭ ਕੀਤੀ ॥
sabh nadaree andar rakhadaa jetee sisatt sabh keetee |તે બધાને તેની નજર હેઠળ રાખે છે; તેણે સમગ્ર બ્રહ્માંડની રચના કરી.
ਇਕਿ ਕੂੜਿ ਕੁਸਤਿ ਲਾਇਅਨੁ ਮਨਮੁਖ ਵਿਗੂਤੀ ॥
eik koorr kusat laaeian manamukh vigootee |તેણે કેટલાકને જૂઠાણા અને છેતરપિંડી સાથે જોડ્યા છે; આ સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો લૂંટાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ॥
guramukh sadaa dhiaaeeai andar har preetee |ગુરુમુખો સદા પ્રભુનું ધ્યાન કરે છે; તેમના આંતરિક માણસો પ્રેમથી ભરેલા છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨੑ ਵਾਤਿ ਸਿਪੀਤੀ ॥
jin kau potai pun hai tina vaat sipeetee |જેની પાસે પુણ્યનો ભંડાર છે તે પ્રભુના ગુણગાન જપવા.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਚੁ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਈ ॥੧੦॥
naanak naam dhiaaeeai sach sifat sanaaee |10|ઓ નાનક, નામનું ધ્યાન કરો, અને સાચા ભગવાનની સ્તુતિ કરો. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਸਤੀ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਸਤੁ ਕਮਾਹਿ ॥
satee paap kar sat kamaeh |દાન કરનારા માણસો પાપો કરીને સંપત્તિ એકત્ર કરે છે અને પછી તેને દાનમાં દાનમાં આપી દે છે.
ਗੁਰ ਦੀਖਿਆ ਘਰਿ ਦੇਵਣ ਜਾਹਿ ॥
gur deekhiaa ghar devan jaeh |તેમના આધ્યાત્મિક શિક્ષકો તેમના ઘરે જઈને તેમને સૂચના આપે છે.
ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਖਟਿਐ ਭਾਉ ॥
eisataree purakhai khattiaai bhaau |સ્ત્રી પુરુષને તેની સંપત્તિ માટે જ પ્રેમ કરે છે;
ਭਾਵੈ ਆਵਉ ਭਾਵੈ ਜਾਉ ॥
bhaavai aavau bhaavai jaau |તેઓ ગમે તેમ આવે અને જાય.
ਸਾਸਤੁ ਬੇਦੁ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥
saasat bed na maanai koe |શાસ્ત્રો કે વેદોનું કોઈ પાલન કરતું નથી.
ਆਪੋ ਆਪੈ ਪੂਜਾ ਹੋਇ ॥
aapo aapai poojaa hoe |દરેક વ્યક્તિ પોતાની પૂજા કરે છે.
ਕਾਜੀ ਹੋਇ ਕੈ ਬਹੈ ਨਿਆਇ ॥
kaajee hoe kai bahai niaae |ન્યાયાધીશ બનીને તેઓ બેસીને ન્યાય કરે છે.
ਫੇਰੇ ਤਸਬੀ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ॥
fere tasabee kare khudaae |તેઓ તેમના માલા પર જપ કરે છે, અને ભગવાનને બોલાવે છે.
ਵਢੀ ਲੈ ਕੈ ਹਕੁ ਗਵਾਏ ॥
vadtee lai kai hak gavaae |તેઓ લાંચ સ્વીકારે છે, અને ન્યાયને અવરોધે છે.
ਜੇ ਕੋ ਪੁਛੈ ਤਾ ਪੜਿ ਸੁਣਾਏ ॥
je ko puchhai taa parr sunaae |જો કોઈ તેમને પૂછે, તો તેઓ તેમના પુસ્તકોમાંથી અવતરણો વાંચે છે.
ਤੁਰਕ ਮੰਤ੍ਰੁ ਕਨਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਹਿ ॥
turak mantru kan ridai samaeh |મુસ્લિમ ધર્મગ્રંથો તેમના કાનમાં અને તેમના હૃદયમાં છે.
ਲੋਕ ਮੁਹਾਵਹਿ ਚਾੜੀ ਖਾਹਿ ॥
lok muhaaveh chaarree khaeh |તેઓ લોકોને લૂંટે છે, અને ગપસપ અને ખુશામતમાં વ્યસ્ત રહે છે.
ਚਉਕਾ ਦੇ ਕੈ ਸੁਚਾ ਹੋਇ ॥
chaukaa de kai suchaa hoe |તેઓ શુદ્ધ બનવાનો પ્રયાસ કરવા માટે તેમના રસોડામાં અભિષેક કરે છે.
ਐਸਾ ਹਿੰਦੂ ਵੇਖਹੁ ਕੋਇ ॥
aaisaa hindoo vekhahu koe |જુઓ, આવો હિંદુ છે.
ਜੋਗੀ ਗਿਰਹੀ ਜਟਾ ਬਿਭੂਤ ॥
jogee girahee jattaa bibhoot |શરીર પર મેટ વાળ અને રાખ સાથે યોગી ગૃહસ્થ બની ગયા છે.
ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਰੋਵਹਿ ਪੂਤ ॥
aagai paachhai roveh poot |બાળકો તેની આગળ અને પાછળ રડે છે.
ਜੋਗੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੁਗਤਿ ਗਵਾਈ ॥
jog na paaeaa jugat gavaaee |તે યોગને પામતો નથી - તેણે તેનો માર્ગ ગુમાવ્યો છે.
ਕਿਤੁ ਕਾਰਣਿ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈ ॥
kit kaaran sir chhaaee paaee |શા માટે તે તેના કપાળ પર રાખ લગાવે છે?
ਨਾਨਕ ਕਲਿ ਕਾ ਏਹੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
naanak kal kaa ehu paravaan |ઓ નાનક, આ કલિયુગના અંધકાર યુગની નિશાની છે;
ਆਪੇ ਆਖਣੁ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ॥੧॥
aape aakhan aape jaan |1|દરેક કહે છે કે તે પોતે જાણે છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਹਿੰਦੂ ਕੈ ਘਰਿ ਹਿੰਦੂ ਆਵੈ ॥
hindoo kai ghar hindoo aavai |હિન્દુના ઘરે હિન્દુ આવે છે.
ਸੂਤੁ ਜਨੇਊ ਪੜਿ ਗਲਿ ਪਾਵੈ ॥
soot janeaoo parr gal paavai |તે તેના ગળામાં પવિત્ર દોરો મૂકે છે અને શાસ્ત્રો વાંચે છે.
ਸੂਤੁ ਪਾਇ ਕਰੇ ਬੁਰਿਆਈ ॥
soot paae kare buriaaee |તે દોરો મૂકે છે, પરંતુ દુષ્ટ કાર્યો કરે છે.
ਨਾਤਾ ਧੋਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
naataa dhotaa thaae na paaee |તેની સફાઈ અને ધોલાઈ મંજૂર કરવામાં આવશે નહીં.
ਮੁਸਲਮਾਨੁ ਕਰੇ ਵਡਿਆਈ ॥
musalamaan kare vaddiaaee |મુસલમાન પોતાની આસ્થાનો મહિમા કરે છે.