ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 117
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ਅਪੁਨਾ ਮੁਕਤੀ ਕਾ ਦਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabad marai man maarai apunaa mukatee kaa dar paavaniaa |3|જેઓ શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે અને પોતાના મનને વશ કરે છે, તેઓ મુક્તિના દ્વાર મેળવે છે. ||3||
ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kilavikh kaattai krodh nivaare |તેઓ તેમના પાપોને ભૂંસી નાખે છે, અને તેમના ક્રોધને દૂર કરે છે;
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
gur kaa sabad rakhai ur dhaare |તેઓ ગુરુના શબ્દને તેમના હૃદયમાં ચુસ્તપણે ચોંટી રાખે છે.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sach rate sadaa bairaagee haumai maar milaavaniaa |4|જેઓ સત્ય સાથે જોડાયેલા હોય છે, તેઓ કાયમ માટે સંતુલિત અને અતૂટ રહે છે. પોતાના અહંકારને વશ કરીને તેઓ પ્રભુ સાથે એકરૂપ થાય છે. ||4||
ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
antar ratan milai milaaeaa |સ્વયંના મધ્યવર્તી કેન્દ્રમાં ઊંડો રત્ન છે; જો ભગવાન આપણને તે મેળવવા માટે પ્રેરણા આપે તો જ આપણે તે પ્રાપ્ત કરીએ છીએ.
ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
tribidh manasaa tribidh maaeaa |મન ત્રણ સ્વભાવ-માયાના ત્રણ સ્વરૂપોથી બંધાયેલું છે.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
parr parr panddit monee thake chauthe pad kee saar na paavaniaa |5|વાંચન અને પાઠ કરતા પંડિતો, ધર્મશાસ્ત્રીઓ અને મૌન ઋષિઓ થાકી ગયા છે, પણ તેમને ચોથી અવસ્થાનો પરમ તત્ત્વ મળ્યો નથી. ||5||
ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥
aape range rang charraae |પ્રભુ પોતે જ આપણને તેમના પ્રેમના રંગે રંગે છે.
ਸੇ ਜਨ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥
se jan raate gur sabad rangaae |જેઓ ગુરુના શબ્દમાં ડૂબેલા હોય છે તેઓ જ તેમના પ્રેમથી રંગાયેલા હોય છે.
ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਿਆ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
har rang charriaa at apaaraa har ras ras gun gaavaniaa |6|ભગવાનના પ્રેમના સૌથી સુંદર રંગથી રંગાયેલા, તેઓ ખૂબ જ આનંદ અને આનંદ સાથે, ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸੋਈ ॥
guramukh ridh sidh sach sanjam soee |ગુરુમુખ માટે, સાચા ભગવાન સંપત્તિ, ચમત્કારિક આધ્યાત્મિક શક્તિઓ અને કડક સ્વ-શિસ્ત છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਈ ॥
guramukh giaan naam mukat hoee |નામ, ભગવાનના નામના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન દ્વારા, ગુરુમુખ મુક્ત થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
guramukh kaar sach kamaaveh sache sach samaavaniaa |7|ગુરુમુખ સત્યનું આચરણ કરે છે, અને સત્યના સત્યમાં સમાઈ જાય છે. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
guramukh thaape thaap uthaape |ગુરુમુખ સમજે છે કે ભગવાન જ સર્જન કરે છે, અને સર્જન કર્યા પછી, તે નાશ કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਭੁ ਆਪੇ ॥
guramukh jaat pat sabh aape |ગુરુમુખ માટે, ભગવાન પોતે સામાજિક વર્ગ, દરજ્જો અને તમામ સન્માન છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੨॥੧੩॥
naanak guramukh naam dhiaae naame naam samaavaniaa |8|12|13|ઓ નાનક, ગુરુમુખો નામનું ધ્યાન કરે છે; નામ દ્વારા, તેઓ નામમાં ભળી જાય છે. ||8||12||13||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |માજ, ત્રીજી મહેલ:
ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਸਬਦੇ ਹੋਵੈ ॥
autapat parlau sabade hovai |સર્જન અને વિનાશ શબ્દના શબ્દ દ્વારા થાય છે.
ਸਬਦੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਓਪਤਿ ਹੋਵੈ ॥
sabade hee fir opat hovai |શબ્દ દ્વારા, સર્જન ફરીથી થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
guramukh varatai sabh aape sachaa guramukh upaae samaavaniaa |1|ગુરુમુખ જાણે છે કે સાચા ભગવાન સર્વવ્યાપી છે. ગુરુમુખ સર્જન અને વિલીનીકરણને સમજે છે. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree gur pooraa man vasaavaniaa |હું બલિદાન છું, મારો આત્મા બલિદાન છે, જેઓ સંપૂર્ણ ગુરુને પોતાના મનમાં સમાવે છે.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur te saat bhagat kare din raatee gun keh gunee samaavaniaa |1| rahaau |ગુરુ પાસેથી શાંતિ અને શાંતિ આવે છે; દિવસ-રાત ભક્તિ સાથે તેની પૂજા કરો. તેમના મહિમાવાન સ્તુતિનો જપ કરીને, પ્રતાપી ભગવાનમાં ભળી જાઓ. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਣੀ ॥
guramukh dharatee guramukh paanee |ગુરુમુખ ભગવાનને પૃથ્વી પર જુએ છે, અને ગુરુમુખ તેને પાણીમાં જુએ છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਣੁ ਬੈਸੰਤਰੁ ਖੇਲੈ ਵਿਡਾਣੀ ॥
guramukh pavan baisantar khelai viddaanee |ગુરુમુખ તેને પવન અને અગ્નિમાં જુએ છે; આ તેમના નાટકની અજાયબી છે.
ਸੋ ਨਿਗੁਰਾ ਜੋ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨਿਗੁਰੇ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥
so niguraa jo mar mar jamai nigure aavan jaavaniaa |2|જેનો કોઈ ગુરુ નથી, તે વારંવાર મૃત્યુ પામે છે, ફક્ત પુનર્જન્મ માટે. જેની પાસે ગુરુ નથી તે પુનર્જન્મમાં આવતા-જતા રહે છે. ||2||
ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
tin karatai ik khel rachaaeaa |એક સર્જકે આ નાટકને ગતિમાં મૂક્યું છે.
ਕਾਇਆ ਸਰੀਰੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ॥
kaaeaa sareerai vich sabh kichh paaeaa |માનવ શરીરના ચોકઠામાં, તેણે બધી વસ્તુઓ મૂકી છે.
ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਕੋਈ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਮਹਲੇ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabad bhed koee mahal paae mahale mahal bulaavaniaa |3|જે થોડા લોકો શબ્દના શબ્દ દ્વારા વીંધાય છે, તેઓ ભગવાનની હાજરીની હવેલી મેળવે છે. તે તેમને તેમના અદ્ભુત મહેલમાં બોલાવે છે. ||3||
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥
sachaa saahu sache vanajaare |સાચો છે બેન્કર, અને સાચો તેના વેપારીઓ છે.
ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰੇ ॥
sach vananjeh gur het apaare |તેઓ ગુરુ માટે અનંત પ્રેમ સાથે સત્ય ખરીદે છે.
ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sach vihaajheh sach kamaaveh sacho sach kamaavaniaa |4|તેઓ સત્યમાં વ્યવહાર કરે છે, અને તેઓ સત્યનું આચરણ કરે છે. તેઓ સત્ય કમાય છે, અને માત્ર સત્ય. ||4||
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਕੋ ਵਥੁ ਕਿਉ ਪਾਏ ॥
bin raasee ko vath kiau paae |મૂડીરોકાણ વિના, કોઈ પણ વેપારી માલ કેવી રીતે મેળવી શકે?
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
manamukh bhoole lok sabaae |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો બધા ભટકી ગયા છે.
ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਸਭ ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਖਾਲੀ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
bin raasee sabh khaalee chale khaalee jaae dukh paavaniaa |5|સાચી સંપત્તિ વિના, બધા ખાલી હાથે જાય છે; ખાલી હાથે જઈને તેઓ પીડાથી પીડાય છે. ||5||
ਇਕਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰੇ ॥
eik sach vananjeh gur sabad piaare |કેટલાક ગુરુના શબ્દના પ્રેમ દ્વારા સત્યમાં વ્યવહાર કરે છે.
ਆਪਿ ਤਰਹਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥
aap tareh sagale kul taare |તેઓ પોતાને બચાવે છે, અને તેમના તમામ પૂર્વજોને પણ બચાવે છે.
ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
aae se paravaan hoe mil preetam sukh paavaniaa |6|જેઓ તેમના પ્રિયતમને મળે છે અને શાંતિ મેળવે છે તેમનું આવવું ખૂબ જ શુભ છે. ||6||
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਮੂੜਾ ਬਾਹਰੁ ਭਾਲੇ ॥
antar vasat moorraa baahar bhaale |પોતાની અંદરનું ઊંડું રહસ્ય છે, પણ મૂર્ખ તેને બહાર શોધે છે.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲੇ ॥
manamukh andhe fireh betaale |આંધળા સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો રાક્ષસોની જેમ ભટકે છે;
ਜਿਥੈ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਤਿਥਹੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
jithai vath hovai tithahu koe na paavai manamukh bharam bhulaavaniaa |7|પરંતુ જ્યાં રહસ્ય છે, ત્યાં તેઓ તેને શોધી શકતા નથી. મનમુખો શંકાથી ભ્રમિત થાય છે. ||7||
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਬਦਿ ਬੁਲਾਏ ॥
aape devai sabad bulaae |તે પોતે આપણને બોલાવે છે, અને શબ્દનો શબ્દ આપે છે.
ਮਹਲੀ ਮਹਲਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
mahalee mahal sahaj sukh paae |આત્મા-કન્યા ભગવાનની હાજરીની હવેલીમાં સાહજિક શાંતિ અને શાંતિ મેળવે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੮॥੧੩॥੧੪॥
naanak naam milai vaddiaaee aape sun sun dhiaavaniaa |8|13|14|ઓ નાનક, તેણી નામની ભવ્ય મહાનતા પ્રાપ્ત કરે છે; તેણી તેને ફરીથી અને ફરીથી સાંભળે છે, અને તેણી તેના પર ધ્યાન કરે છે. ||8||13||14||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |માજ, ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਚੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਈ ॥
satigur saachee sikh sunaaee |સાચા ગુરુએ સાચો ઉપદેશ આપ્યો છે.