ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 788
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਸਭ ਭਵਿ ਥਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥
jug chaare sabh bhav thakee kin keemat hoee |ચાર યુગમાં ભટકીને બધા કંટાળી ગયા છે, પણ પ્રભુનું મૂલ્ય કોઈ જાણતું નથી.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
satigur ek vikhaaliaa man tan sukh hoee |સાચા ગુરુએ મને એક ભગવાન બતાવ્યો છે, અને મારા મન અને શરીરને શાંતિ મળે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੭॥
guramukh sadaa salaaheeai karataa kare su hoee |7|ગુરુમુખ સદા પ્રભુની સ્તુતિ કરે છે; તે એકલું જ થાય છે, જે સર્જનહાર ભગવાન કરે છે. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਜਿਨਾ ਭਉ ਤਿਨੑ ਨਾਹਿ ਭਉ ਮੁਚੁ ਭਉ ਨਿਭਵਿਆਹ ॥
jinaa bhau tina naeh bhau much bhau nibhaviaah |જેને ભગવાનનો ડર છે, તેને બીજો કોઈ ભય નથી; જેને ભગવાનનો ડર નથી, તેઓ ખૂબ જ ડરે છે.
ਨਾਨਕ ਏਹੁ ਪਟੰਤਰਾ ਤਿਤੁ ਦੀਬਾਣਿ ਗਇਆਹ ॥੧॥
naanak ehu pattantaraa tith deebaan geaah |1|હે નાનક, આ રહસ્ય પ્રભુના દરબારમાં પ્રગટ થયું છે. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਤੁਰਦੇ ਕਉ ਤੁਰਦਾ ਮਿਲੈ ਉਡਤੇ ਕਉ ਉਡਤਾ ॥
turade kau turadaa milai uddate kau uddataa |જે વહે છે, તેની સાથે ભળે છે; જે ફૂંકાય છે, તે ફૂંકાય છે તેની સાથે ભળી જાય છે.
ਜੀਵਤੇ ਕਉ ਜੀਵਤਾ ਮਿਲੈ ਮੂਏ ਕਉ ਮੂਆ ॥
jeevate kau jeevataa milai mooe kau mooaa |જીવતા જીવતા સાથે ભળે છે, અને મૃત લોકો મૃત સાથે ભળે છે.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥੨॥
naanak so saalaaheeai jin kaaran keea |2|હે નાનક, સર્જન કરનારની સ્તુતિ કરો. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
sach dhiaaein se sache gur sabad veechaaree |જેઓ સાચા પ્રભુનું ધ્યાન કરે છે તેઓ સાચા છે; તેઓ ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀ ॥
haumai maar man niramalaa har naam ur dhaaree |તેઓ તેમના અહંકારને વશ કરે છે, તેમના મનને શુદ્ધ કરે છે, અને તેમના હૃદયમાં ભગવાનનું નામ સ્થાપિત કરે છે.
ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਲਗਿ ਪਏ ਗਾਵਾਰੀ ॥
kotthe manddap maarreea lag pe gaavaaree |મૂર્ખ લોકો તેમના ઘરો, હવેલીઓ અને બાલ્કનીઓ સાથે જોડાયેલા છે.
ਜਿਨਿੑ ਕੀਏ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਖਿ ਗੁਬਾਰੀ ॥
jini kee tiseh na jaananee manamukh gubaaree |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો અંધકારમાં પકડાય છે; તેઓ તેમને બનાવનારને જાણતા નથી.
ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਇਹਿ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚਿਆ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੀ ॥੮॥
jis bujhaaeihi so bujhasee sachiaa kiaa jant vichaaree |8|તે એકલો જ સમજે છે, જેને સાચા ભગવાન સમજે છે; લાચાર જીવો શું કરી શકે? ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਕਾਮਣਿ ਤਉ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿ ਜਾ ਪਹਿਲਾਂ ਕੰਤੁ ਮਨਾਇ ॥
kaaman tau seegaar kar jaa pahilaan kant manaae |હે કન્યા, તમે શરણાગતિ સ્વીકારો અને તમારા પતિ ભગવાનનો સ્વીકાર કરો પછી, તમારી જાતને શણગારો.
ਮਤੁ ਸੇਜੈ ਕੰਤੁ ਨ ਆਵਈ ਏਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
mat sejai kant na aavee evai birathaa jaae |નહિંતર, તમારા પતિ ભગવાન તમારા પલંગ પર નહીં આવે, અને તમારા ઘરેણાં નકામા થઈ જશે.
ਕਾਮਣਿ ਪਿਰ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਉ ਬਣਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
kaaman pir man maaniaa tau baniaa seegaar |હે કન્યા, તારી સજાવટ તને શોભે છે, ત્યારે જ તારા પતિ ભગવાનનું મન પ્રસન્ન થશે.
ਕੀਆ ਤਉ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਾ ਸਹੁ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
keea tau paravaan hai jaa sahu dhare piaar |તમારા આભૂષણો સ્વીકાર્ય અને મંજૂર થશે, જ્યારે તમારા પતિ ભગવાન તમને પ્રેમ કરશે.
ਭਉ ਸੀਗਾਰੁ ਤਬੋਲ ਰਸੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਕਰੇਇ ॥
bhau seegaar tabol ras bhojan bhaau karee |તેથી ભગવાનના ડરને તમારા ઘરેણાં બનાવો, તમારી સોપારી ચાવવામાં આનંદ કરો અને તમારા ખોરાકને પ્રેમ કરો.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਤਉ ਨਾਨਕ ਭੋਗੁ ਕਰੇਇ ॥੧॥
tan man saupe kant kau tau naanak bhog karee |1|તમારા શરીર અને મનને તમારા પતિ ભગવાનને સોંપી દો, અને પછી, હે નાનક, તે તમને આનંદ કરશે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਕਾਜਲ ਫੂਲ ਤੰਬੋਲ ਰਸੁ ਲੇ ਧਨ ਕੀਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥
kaajal fool tanbol ras le dhan keea seegaar |પત્ની ફૂલો અને સોપારીની સુગંધ લે છે, અને પોતાને શણગારે છે.
ਸੇਜੈ ਕੰਤੁ ਨ ਆਇਓ ਏਵੈ ਭਇਆ ਵਿਕਾਰੁ ॥੨॥
sejai kant na aaeio evai bheaa vikaar |2|પરંતુ તેના પતિ ભગવાન તેના પલંગ પર આવતા નથી, અને તેથી આ પ્રયત્નો નકામા છે. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਧਨ ਪਿਰੁ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਬਹਨਿ ਇਕਠੇ ਹੋਇ ॥
dhan pir ehi na aakheean bahan ikatthe hoe |તેઓને પતિ-પત્ની કહેવામાં આવતું નથી, જેઓ માત્ર સાથે બેસે છે.
ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਧਨ ਪਿਰੁ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥
ek jot due mooratee dhan pir kaheeai soe |3|તેઓ એકલા પતિ-પત્ની કહેવાય છે, જેમના બે શરીરમાં એક પ્રકાશ હોય છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਭੈ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
bhai bin bhagat na hovee naam na lagai piaar |ભગવાનના ભય વિના, ભક્તિ નથી, અને ભગવાનના નામ માટે પ્રેમ નથી.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭਉ ਊਪਜੈ ਭੈ ਭਾਇ ਰੰਗੁ ਸਵਾਰਿ ॥
satigur miliaai bhau aoopajai bhai bhaae rang savaar |સાચા ગુરુ સાથે મળવાથી, ભગવાનનો ભય વધે છે, અને વ્યક્તિ ડર અને ભગવાનના પ્રેમથી સુશોભિત થાય છે.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਰਿ ॥
tan man rataa rang siau haumai trisanaa maar |જ્યારે શરીર અને મન પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલા હોય છે, ત્યારે અહંકાર અને ઈચ્છાઓનો વિજય થાય છે અને વશ થાય છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਸੋਹਣਾ ਭੇਟਿਆ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮੁਰਾਰਿ ॥
man tan niramal at sohanaa bhettiaa krisan muraar |જ્યારે વ્યક્તિ અહંકારનો નાશ કરનાર ભગવાનને મળે છે ત્યારે મન અને શરીર નિષ્કલંક રીતે શુદ્ધ અને ખૂબ જ સુંદર બને છે.
ਭਉ ਭਾਉ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਸੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥੯॥
bhau bhaau sabh tis daa so sach varatai sansaar |9|ડર અને પ્રેમ બધું તેના જ છે; તે સાચા ભગવાન છે, બ્રહ્માંડમાં વ્યાપેલા અને વ્યાપ્ત છે. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਵਾਹੁ ਖਸਮ ਤੂ ਵਾਹੁ ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਨਾ ਹਮ ਕੀਏ ॥
vaahu khasam too vaahu jin rach rachanaa ham kee |વાહ! વાહ! હે પ્રભુ અને સ્વામી, તમે અદ્ભુત અને મહાન છો; તમે સર્જન કર્યું છે, અને અમને બનાવ્યું છે.
ਸਾਗਰ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਰ ਵੇਲਿ ਵਰਸ ਵਰਾਹੁ ॥
saagar lahar samund sar vel varas varaahu |તમે પાણી, તરંગો, મહાસાગરો, પૂલ, છોડ, વાદળો અને પર્વતો બનાવ્યાં છે.
ਆਪਿ ਖੜੋਵਹਿ ਆਪਿ ਕਰਿ ਆਪੀਣੈ ਆਪਾਹੁ ॥
aap kharroveh aap kar aapeenai aapaahu |તમે પોતે જે બનાવ્યું છે તેની વચ્ચે તમે પોતે જ ઊભા છો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਪਵੈ ਉਨਮਨਿ ਤਤੁ ਕਮਾਹੁ ॥
guramukh sevaa thaae pavai unaman tat kamaahu |ગુરુમુખોની નિઃસ્વાર્થ સેવા મંજૂર છે; આકાશી શાંતિમાં, તેઓ વાસ્તવિકતાના સારને જીવે છે.
ਮਸਕਤਿ ਲਹਹੁ ਮਜੂਰੀਆ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਖਸਮ ਦਰਾਹੁ ॥
masakat lahahu majooreea mang mang khasam daraahu |તેઓ તેમના ભગવાન અને માસ્ટરના દ્વારે ભીખ માંગીને તેમની મહેનતનું વેતન મેળવે છે.
ਨਾਨਕ ਪੁਰ ਦਰ ਵੇਪਰਵਾਹ ਤਉ ਦਰਿ ਊਣਾ ਨਾਹਿ ਕੋ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੧॥
naanak pur dar veparavaah tau dar aoonaa naeh ko sachaa veparavaahu |1|ઓ નાનક, ભગવાનનો દરબાર છલકાઈ ગયો અને નચિંત છે; હે મારા સાચા નિશ્ચિંત ભગવાન, તમારા દરબારમાંથી કોઈ ખાલી હાથે પાછું આવતું નથી. ||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਉਜਲ ਮੋਤੀ ਸੋਹਣੇ ਰਤਨਾ ਨਾਲਿ ਜੁੜੰਨਿ ॥
aujal motee sohane ratanaa naal jurran |દાંત તેજસ્વી, સુંદર મોતી જેવા છે, અને આંખો ચમકતા ઝવેરાત જેવી છે.
ਤਿਨ ਜਰੁ ਵੈਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਬੁਢੇ ਥੀਇ ਮਰੰਨਿ ॥੨॥
tin jar vairee naanakaa ji budte thee maran |2|વૃદ્ધાવસ્થા તેમના દુશ્મન છે, ઓ નાનક; જ્યારે તેઓ વૃદ્ધ થાય છે, ત્યારે તેઓ બગાડે છે. ||2||