ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 119
ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥
khotte khare tudh aap upaae |તમે જાતે જ નકલી અને અસલી બનાવ્યા છે.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
tudh aape parakhe lok sabaae |તમે પોતે જ બધા લોકોની પ્રશંસા કરો છો.
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
khare parakh khajaanai paaeihi khotte bharam bhulaavaniaa |6|તમે સાચાનું મૂલ્યાંકન કરો, અને તેમને તમારી તિજોરીમાં મૂકો; તમે ભ્રમમાં ભટકવા માટે મિથ્યાને સોંપો છો. ||6||
ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥
kiau kar vekhaa kiau saalaahee |હું તમને કેવી રીતે જોઈ શકું? હું તમારી પ્રશંસા કેવી રીતે કરી શકું?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥
guraparasaadee sabad salaahee |ગુરુની કૃપાથી, હું શબ્દના શબ્દ દ્વારા તમારી સ્તુતિ કરું છું.
ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥
tere bhaane vich amrit vasai toon bhaanai amrit peeaavaniaa |7|તમારી મીઠી ઇચ્છામાં, અમૃત મળે છે; તમારી ઇચ્છાથી, તમે અમને આ અમૃત પીવા માટે પ્રેરણા આપો છો. ||7||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥
amrit sabad amrit har baanee |શબ્દ અમૃત છે; ભગવાનની બાની અમૃત છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥
satigur seviaai ridai samaanee |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી તે હૃદયમાં વ્યાપી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥
naanak amrit naam sadaa sukhadaataa pee amrit sabh bhukh leh jaavaniaa |8|15|16|ઓ નાનક, અમૃત નામ કાયમ માટે શાંતિ આપનાર છે; આ અમૃત પીવાથી બધી ભૂખ સંતોષાય છે. ||8||15||16||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |માજ, ત્રીજી મહેલ:
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
amrit varasai sahaj subhaae |એમ્બ્રોસિયલ નેક્ટર ધીમી અને હળવાશથી વરસે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
guramukh viralaa koee jan paae |તે ગુરૂમુખો કેટલા દુર્લભ છે જે તેને શોધે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit pee sadaa tripataase kar kirapaa trisanaa bujhaavaniaa |1|જેઓ તેને પીવે છે તેઓ કાયમ માટે તૃપ્ત થાય છે. તેમના પર તેમની દયા વરસાવતા, ભગવાન તેમની તરસ છીપાવે છે. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree guramukh amrit peeaavaniaa |હું બલિદાન છું, મારો આત્મા બલિદાન છે, તે ગુરુમુખો માટે જેઓ આ અમૃત અમૃત પીવે છે.
ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
rasanaa ras chaakh sadaa rahai rang raatee sahaje har gun gaavaniaa |1| rahaau |જીભ સારને ચાખી લે છે, અને ભગવાનના પ્રેમથી સદા માટે રંગાયેલી રહે છે, સાહજિક રીતે ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥
guraparasaadee sahaj ko paae |ગુરુની કૃપાથી, સાહજિક સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે;
ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
dubidhaa maare ikas siau liv laae |દ્વૈતની ભાવનાને વશ કરીને, તેઓ એક સાથે પ્રેમમાં છે.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
nadar kare taa har gun gaavai nadaree sach samaavaniaa |2|જ્યારે તે તેમની કૃપાની ઝલક આપે છે, ત્યારે તેઓ ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે; તેમની કૃપાથી, તેઓ સત્યમાં ભળી જાય છે. ||2||
ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥
sabhanaa upar nadar prabh teree |હે ભગવાન, સૌથી ઉપર તમારી કૃપાની ઝલક છે.
ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥
kisai thorree kisai hai ghaneree |કેટલાકને તે ઓછું આપવામાં આવે છે, અને અન્યને તે વધુ આપવામાં આવે છે.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
tujh te baahar kichh na hovai guramukh sojhee paavaniaa |3|તમારા વિના, કંઈ જ થતું નથી; ગુરુમુખો આ સમજે છે. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥
guramukh tat hai beechaaraa |ગુરુમુખો વાસ્તવિકતાના સારનું ચિંતન કરે છે;
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
amrit bhare tere bhanddaaraa |તમારા ખજાનાઓ અમૃત અમૃતથી ભરપૂર છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
bin satigur seve koee na paavai gur kirapaa te paavaniaa |4|સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના, કોઈ તેને પ્રાપ્ત કરતું નથી. તે ગુરુની કૃપાથી જ પ્રાપ્ત થાય છે. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
satigur sevai so jan sohai |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તે સુંદર છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
amrit naam antar man mohai |અમૃત નામ, ભગવાનનું નામ, તેમના આંતરિક મનને આકર્ષિત કરે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit man tan baanee rataa amrit sahaj sunaavaniaa |5|તેમના મન અને શરીર શબ્દની અમૃત બાની સાથે જોડાયેલા છે; આ અમૃત અમૃત સાહજિક રીતે સાંભળવામાં આવે છે. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
manamukh bhoolaa doojai bhaae khuaae |ભ્રમિત, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો દ્વૈતના પ્રેમથી નાશ પામે છે.
ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
naam na levai marai bikh khaae |તેઓ નામનો જપ કરતા નથી, અને તેઓ ઝેર ખાઈને મૃત્યુ પામે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥
anadin sadaa visattaa meh vaasaa bin sevaa janam gavaavaniaa |6|રાત દિવસ તેઓ સતત ખાતરમાં બેસી રહે છે. નિઃસ્વાર્થ સેવા વિના તેમનું જીવન બરબાદ થઈ જાય છે. ||6||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥
amrit peevai jis no aap peeae |તેઓ એકલા જ આ અમૃત પીવે છે, જેમને ભગવાન પોતે આવું કરવાની પ્રેરણા આપે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guraparasaadee sahaj liv laae |ગુરુની કૃપાથી, તેઓ સાહજિક રીતે પ્રભુ પ્રત્યેના પ્રેમને સમાવે છે.
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥
pooran poor rahiaa sabh aape guramat nadaree aavaniaa |7|સંપૂર્ણ ભગવાન પોતે સર્વત્ર સંપૂર્ણ રીતે વ્યાપેલા છે; ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તે જોવામાં આવે છે. ||7||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥
aape aap niranjan soee |તે પોતે જ નિષ્કલંક ભગવાન છે.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥
jin sirajee tin aape goee |જેણે સર્જન કર્યું છે તે પોતે જ નાશ કરશે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥
naanak naam samaal sadaa toon sahaje sach samaavaniaa |8|16|17|હે નાનક, હંમેશ માટે નામનું સ્મરણ કરો, અને તમે સાહજિક સરળતા સાથે સત્યમાં ભળી જશો. ||8||16||17||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |માજ, ત્રીજી મહેલ:
ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥
se sach laage jo tudh bhaae |જેઓ તમને પ્રસન્ન કરે છે તેઓ સત્ય સાથે જોડાયેલા છે.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥
sadaa sach seveh sahaj subhaae |તેઓ સાહજિક સરળતા સાથે, હંમેશ માટે સાચાની સેવા કરે છે.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
sachai sabad sachaa saalaahee sachai mel milaavaniaa |1|શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તેઓ સાચાની પ્રશંસા કરે છે, અને તેઓ સત્યના વિલિનીકરણમાં ભળી જાય છે. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree sach saalaahaniaa |હું બલિદાન છું, મારો આત્મા બલિદાન છે, જેઓ સાચાની સ્તુતિ કરે છે.
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sach dhiaaein se sach raate sache sach samaavaniaa |1| rahaau |જેઓ સત્યનું ચિંતન કરે છે તેઓ સત્ય સાથે સુસંગત છે; તેઓ સાચાના સાચામાં સમાઈ જાય છે. ||1||થોભો ||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
jah dekhaa sach sabhanee thaaee |હું જ્યાં પણ જોઉં છું ત્યાં સત્ય સર્વત્ર છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
guraparasaadee man vasaaee |ગુરુની કૃપાથી, હું તેમને મારા મનમાં સમાવી રહ્યો છું.
ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥
tan sachaa rasanaa sach raatee sach sun aakh vakhaananiaa |2|જેમની જીભ સત્ય સાથે જોડાયેલી છે તેમના શરીર સાચા છે. તેઓ સત્ય સાંભળે છે, અને તેમના મોંથી બોલે છે. ||2||