ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 125
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਵੈ ਮਰੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
guramukh jeevai marai paravaan |ગુરમુખો જીવન અને મૃત્યુમાં ઉજવાય છે.
ਆਰਜਾ ਨ ਛੀਜੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
aarajaa na chheejai sabad pachhaan |તેમનું જીવન બરબાદ થતું નથી; તેઓ શબ્દના શબ્દને સમજે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
guramukh marai na kaal na khaae guramukh sach samaavaniaa |2|ગુરુમુખો મરતા નથી; તેઓ મૃત્યુ દ્વારા ખાઈ જતા નથી. ગુરુમુખો સાચા પ્રભુમાં લીન થાય છે. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ॥
guramukh har dar sobhaa paae |પ્રભુના દરબારમાં ગુરુમુખોનું સન્માન થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
guramukh vichahu aap gavaae |ગુરુમુખો અંદરથી સ્વાર્થ અને અહંકારને નાબૂદ કરે છે.
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਸਗਲੇ ਤਾਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਿਆ ॥੩॥
aap tarai kul sagale taare guramukh janam savaaraniaa |3|તેઓ પોતાને બચાવે છે, અને તેમના બધા પરિવારો અને પૂર્વજોને પણ બચાવે છે. ગુરુમુખો તેમના જીવનનો ઉદ્ધાર કરે છે. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਕਦੇ ਨ ਲਗੈ ਸਰੀਰਿ ॥
guramukh dukh kade na lagai sareer |ગુરુમુખોને ક્યારેય શારીરિક પીડા થતી નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਚੂਕੈ ਪੀਰ ॥
guramukh haumai chookai peer |ગુરુમુખોને અહંકારનું દુઃખ દૂર થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
guramukh man niramal fir mail na laagai guramukh sahaj samaavaniaa |4|ગુરુમુખોના મન નિષ્કલંક અને શુદ્ધ હોય છે; કોઈ ગંદકી તેમને ફરી વળગી નથી. ગુરુમુખો આકાશી શાંતિમાં ભળી જાય છે. ||4||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
guramukh naam milai vaddiaaee |ગુરુમુખો નામની મહાનતા પ્રાપ્ત કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥
guramukh gun gaavai sobhaa paaee |ગુરુમુખો ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે, અને સન્માન મેળવે છે.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੫॥
sadaa anand rahai din raatee guramukh sabad karaavaniaa |5|તેઓ દિવસ-રાત સદા આનંદમાં રહે છે. ગુરુમુખો શબ્દના શબ્દનો અભ્યાસ કરે છે. ||5||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਬਦੇ ਰਾਤਾ ॥
guramukh anadin sabade raataa |ગુરુમુખો રાત દિવસ શબ્દ સાથે જોડાયેલા હોય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੈ ਜਾਤਾ ॥
guramukh jug chaare hai jaataa |ગુરુમુખો ચાર યુગમાં જાણીતા છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਨਿਰਮਲੁ ਸਬਦੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੬॥
guramukh gun gaavai sadaa niramal sabade bhagat karaavaniaa |6|ગુરુમુખો હંમેશા નિષ્કલંક ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે. શબ્દ દ્વારા, તેઓ ભક્તિમય ઉપાસના કરે છે. ||6||
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰਾ ॥
baajh guroo hai andh andhaaraa |ગુરુ વિના તો ઘોર અંધકાર જ છે.
ਜਮਕਾਲਿ ਗਰਠੇ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰਾ ॥
jamakaal garatthe kareh pukaaraa |મૃત્યુના દૂત દ્વારા જપ્ત, લોકો પોકાર કરે છે અને ચીસો પાડે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਰੋਗੀ ਬਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਬਿਸਟਾ ਮਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥
anadin rogee bisattaa ke keerre bisattaa meh dukh paavaniaa |7|રાતદિવસ, તેઓ ખાતરમાં મેગોટ્સની જેમ રોગગ્રસ્ત છે, અને ખાતરમાં તેઓ યાતના સહન કરે છે. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
guramukh aape kare karaae |ગુરુમુખો જાણે છે કે ભગવાન એકલા જ કાર્ય કરે છે, અને અન્યને કાર્ય કરવા પ્રેરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਵੁਠਾ ਆਪਿ ਆਏ ॥
guramukh hiradai vutthaa aap aae |ગુરુમુખોના હ્રદયમાં પ્રભુ સ્વયં વાસ કરવા આવે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੨੫॥੨੬॥
naanak naam milai vaddiaaee poore gur te paavaniaa |8|25|26|હે નાનક, નામ દ્વારા મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે. તે સંપૂર્ણ ગુરુ પાસેથી પ્રાપ્ત થાય છે. ||8||25||26||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |માજ, ત્રીજી મહેલ:
ਏਕਾ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸਰੀਰਾ ॥
ekaa jot jot hai sareeraa |એક પ્રકાશ એ બધા શરીરનો પ્રકાશ છે.
ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
sabad dikhaae satigur pooraa |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ તેને શબ્દના શબ્દ દ્વારા પ્રગટ કરે છે.
ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕੀਤੋਨੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੧॥
aape farak keeton ghatt antar aape banat banaavaniaa |1|તે પોતે જ આપણા હૃદયમાં વિભાજનની ભાવના પ્રસ્થાપિત કરે છે; તેણે પોતે જ સૃષ્ટિની રચના કરી છે. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree har sache ke gun gaavaniaa |હું બલિદાન છું, મારો આત્મા બલિદાન છે, જેઓ સાચા ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਕੋ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
baajh guroo ko sahaj na paae guramukh sahaj samaavaniaa |1| rahaau |ગુરુ વિના, કોઈને સાહજિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી; ગુરુમુખ સાહજિક શાંતિમાં સમાઈ જાય છે. ||1||થોભો ||
ਤੂੰ ਆਪੇ ਸੋਹਹਿ ਆਪੇ ਜਗੁ ਮੋਹਹਿ ॥
toon aape soheh aape jag moheh |તમે પોતે જ સુંદર છો, અને તમે જ દુનિયાને લલચાવશો.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਨਦਰੀ ਜਗਤੁ ਪਰੋਵਹਿ ॥
toon aape nadaree jagat paroveh |તમે પોતે, તમારી કૃપાથી, વિશ્વના દોરાને વણી લો.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਕਰਤੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਦੇਖਾਵਣਿਆ ॥੨॥
toon aape dukh sukh deveh karate guramukh har dekhaavaniaa |2|હે સર્જક, તમે પોતે જ દુઃખ અને આનંદ આપો છો. ભગવાન પોતાને ગુરુમુખને પ્રગટ કરે છે. ||2||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
aape karataa kare karaae |નિર્માતા પોતે કાર્ય કરે છે, અને અન્યને કાર્ય કરવા પ્રેરે છે.
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
aape sabad gur man vasaae |તેમના દ્વારા, ગુરુના શબ્દનો શબ્દ મનમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે.
ਸਬਦੇ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabade upajai amrit baanee guramukh aakh sunaavaniaa |3|ગુરુની બાનીનો અમૃત શબ્દ શબ્દના શબ્દમાંથી નીકળે છે. ગુરુમુખ તે બોલે છે અને સાંભળે છે. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
aape karataa aape bhugataa |તે પોતે જ સર્જનહાર છે, અને તે પોતે જ ભોગવનાર છે.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੇ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ॥
bandhan torre sadaa hai mukataa |જે બંધનમાંથી છૂટે છે તે કાયમ માટે મુક્ત થાય છે.
ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਆਪੇ ਹੈ ਸਚਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵਣਿਆ ॥੪॥
sadaa mukat aape hai sachaa aape alakh lakhaavaniaa |4|સાચા પ્રભુ સદાને માટે મુક્ત થાય છે. અદ્રશ્ય ભગવાન પોતે જ દર્શન કરાવે છે. ||4||
ਆਪੇ ਮਾਇਆ ਆਪੇ ਛਾਇਆ ॥
aape maaeaa aape chhaaeaa |તે પોતે જ માયા છે, અને તે પોતે જ ભ્રાંતિ છે.
ਆਪੇ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
aape mohu sabh jagat upaaeaa |તેમણે પોતે જ સમગ્ર બ્રહ્માંડમાં ભાવનાત્મક આસક્તિ પેદા કરી છે.
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਆਪੇ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
aape gunadaataa gun gaavai aape aakh sunaavaniaa |5|તે પોતે સદ્ગુણ આપનાર છે; તે પોતે જ પ્રભુના ગુણગાન ગાય છે. તે તેમને મંત્રોચ્ચાર કરે છે અને તેમને સાંભળવા માટેનું કારણ બને છે. ||5||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥
aape kare karaae aape |તે પોતે કાર્ય કરે છે, અને અન્યને કાર્ય કરવા પ્રેરે છે.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥
aape thaap uthaape aape |તે પોતે જ સ્થાપના કરે છે અને અસ્થાપિત કરે છે.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਾਰੈ ਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
tujh te baahar kachhoo na hovai toon aape kaarai laavaniaa |6|તમારા વિના, કશું કરી શકાતું નથી. તમે પોતે જ બધાને તેમના કાર્યોમાં રોક્યા છે. ||6||
ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਜੀਵਾਏ ॥
aape maare aap jeevaae |તે પોતે જ મારી નાખે છે, અને તે પોતે જ સજીવન કરે છે.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape mele mel milaae |તે પોતે આપણને એક કરે છે, અને આપણને પોતાની સાથે એકતામાં જોડે છે.
ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
sevaa te sadaa sukh paaeaa guramukh sahaj samaavaniaa |7|નિઃસ્વાર્થ સેવા દ્વારા શાશ્વત શાંતિ પ્રાપ્ત થાય છે. ગુરુમુખ સાહજિક શાંતિમાં લીન થાય છે. ||7||