ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 277
ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
ant nahee kichh paaraavaaraa |તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી.
ਹੁਕਮੇ ਧਾਰਿ ਅਧਰ ਰਹਾਵੈ ॥
hukame dhaar adhar rahaavai |તેમના આદેશથી, તેમણે પૃથ્વીની સ્થાપના કરી, અને તે તેને અસમર્થિત જાળવી રાખે છે.
ਹੁਕਮੇ ਉਪਜੈ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
hukame upajai hukam samaavai |તેમના હુકમથી, વિશ્વનું સર્જન થયું; તેમના આદેશથી, તે ફરીથી તેમનામાં ભળી જશે.
ਹੁਕਮੇ ਊਚ ਨੀਚ ਬਿਉਹਾਰ ॥
hukame aooch neech biauhaar |તેમના આદેશથી, વ્યક્તિનો વ્યવસાય ઉચ્ચ અથવા નીચો છે.
ਹੁਕਮੇ ਅਨਿਕ ਰੰਗ ਪਰਕਾਰ ॥
hukame anik rang parakaar |તેમના આદેશથી, ઘણા રંગો અને સ્વરૂપો છે.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਅਪਨੀ ਵਡਿਆਈ ॥
kar kar dekhai apanee vaddiaaee |સૃષ્ટિની રચના કર્યા પછી, તે પોતાની મહાનતા જુએ છે.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥
naanak sabh meh rahiaa samaaee |1|હે નાનક, તે સર્વમાં વ્યાપ્ત છે. ||1||
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਮਾਨੁਖ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥
prabh bhaavai maanukh gat paavai |જો તે ભગવાનને ખુશ કરે છે, તો વ્યક્તિને મોક્ષ મળે છે.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਾਥਰ ਤਰਾਵੈ ॥
prabh bhaavai taa paathar taraavai |જો તે ભગવાનને ખુશ કરે છે, તો પછી પથ્થરો પણ તરી શકે છે.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਸ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥
prabh bhaavai bin saas te raakhai |જો તે ભગવાનને ખુશ કરે છે, તો શરીર સચવાય છે, જીવનના શ્વાસ વિના પણ.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭਾਖੈ ॥
prabh bhaavai taa har gun bhaakhai |જો તે ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે, તો પછી વ્યક્તિ ભગવાનના ગૌરવપૂર્ણ સ્તુતિનો જાપ કરે છે.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੈ ॥
prabh bhaavai taa patit udhaarai |જો તે ભગવાનને ખુશ કરે છે, તો પછી પાપીઓ પણ બચી જાય છે.
ਆਪਿ ਕਰੈ ਆਪਨ ਬੀਚਾਰੈ ॥
aap karai aapan beechaarai |તે પોતે કાર્ય કરે છે, અને પોતે જ ચિંતન કરે છે.
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥
duhaa siriaa kaa aap suaamee |તે પોતે જ બંને જગતના સ્વામી છે.
ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
khelai bigasai antarajaamee |તે રમે છે અને તે માણે છે; તે આંતરિક-જ્ઞાતા છે, હૃદય શોધનાર છે.
ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥
jo bhaavai so kaar karaavai |જેમ તે ઈચ્છે છે, તે ક્રિયાઓ કરાવે છે.
ਨਾਨਕ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਵਰੁ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak drisattee avar na aavai |2|નાનક તેના સિવાય બીજા કોઈને જોતો નથી. ||2||
ਕਹੁ ਮਾਨੁਖ ਤੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ਆਵੈ ॥
kahu maanukh te kiaa hoe aavai |મને કહો - કેવળ નશ્વર શું કરી શકે?
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਾਵੈ ॥
jo tis bhaavai soee karaavai |જે કંઈ ઈશ્વરને પ્રસન્ન કરે છે તે જ તે આપણને કરાવે છે.
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਲੇਇ ॥
eis kai haath hoe taa sabh kichh lee |જો તે આપણા હાથમાં હોત, તો આપણે બધું જ પડાવી લેશું.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰੇਇ ॥
jo tis bhaavai soee karee |જે ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે - તે તે જ કરે છે.
ਅਨਜਾਨਤ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਚੈ ॥
anajaanat bikhiaa meh rachai |અજ્ઞાનતાથી લોકો ભ્રષ્ટાચારમાં ડૂબેલા છે.
ਜੇ ਜਾਨਤ ਆਪਨ ਆਪ ਬਚੈ ॥
je jaanat aapan aap bachai |જો તેઓ વધુ સારી રીતે જાણતા હોત, તો તેઓ પોતાને બચાવશે.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ॥
bharame bhoolaa dah dis dhaavai |શંકાથી ભ્રમિત થઈને તેઓ દસ દિશાઓમાં ભટકે છે.
ਨਿਮਖ ਮਾਹਿ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
nimakh maeh chaar kuntt fir aavai |એક ક્ષણમાં, તેમનું મન વિશ્વના ચારેય ખૂણે ફરે છે અને ફરી પાછા આવે છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਅਪਨੀ ਭਗਤਿ ਦੇਇ ॥
kar kirapaa jis apanee bhagat dee |જેમને ભગવાન તેમની ભક્તિમય ઉપાસનાથી કૃપા કરીને આશીર્વાદ આપે છે
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਨਾਮਿ ਮਿਲੇਇ ॥੩॥
naanak te jan naam milee |3|- ઓ નાનક, તેઓ નામમાં સમાઈ જાય છે. ||3||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਨੀਚ ਕੀਟ ਕਉ ਰਾਜ ॥
khin meh neech keett kau raaj |એક ક્ષણમાં, નીચ કીડો રાજામાં પરિવર્તિત થાય છે.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥
paarabraham gareeb nivaaj |સર્વોચ્ચ ભગવાન ભગવાન નમ્ર લોકોના રક્ષક છે.
ਜਾ ਕਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਛੂ ਨ ਆਵੈ ॥
jaa kaa drisatt kachhoo na aavai |એક પણ જેણે ક્યારેય જોયું નથી,
ਤਿਸੁ ਤਤਕਾਲ ਦਹ ਦਿਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥
tis tatakaal dah dis pragattaavai |દસ દિશાઓમાં તરત જ પ્રખ્યાત થઈ જાય છે.
ਜਾ ਕਉ ਅਪੁਨੀ ਕਰੈ ਬਖਸੀਸ ॥
jaa kau apunee karai bakhasees |અને તે જેના પર તે તેના આશીર્વાદ આપે છે
ਤਾ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਨੈ ਜਗਦੀਸ ॥
taa kaa lekhaa na ganai jagadees |વિશ્વના ભગવાન તેને તેના ખાતામાં રાખતા નથી.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭ ਤਿਸ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kee raas |આત્મા અને દેહ એ તેમની સંપત્તિ છે.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
ghatt ghatt pooran braham pragaas |દરેક અને દરેક હૃદય સંપૂર્ણ ભગવાન ભગવાન દ્વારા પ્રકાશિત છે.
ਅਪਨੀ ਬਣਤ ਆਪਿ ਬਨਾਈ ॥
apanee banat aap banaaee |તેણે પોતે જ પોતાના હાથવણાટની રચના કરી.
ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਦੇਖਿ ਬਡਾਈ ॥੪॥
naanak jeevai dekh baddaaee |4|નાનક તેમની મહાનતા જોઈને જીવે છે. ||4||
ਇਸ ਕਾ ਬਲੁ ਨਾਹੀ ਇਸੁ ਹਾਥ ॥
eis kaa bal naahee is haath |નશ્વર માણસોના હાથમાં કોઈ શક્તિ નથી;
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਰਬ ਕੋ ਨਾਥ ॥
karan karaavan sarab ko naath |કર્તા, કારણોનું કારણ સર્વના ભગવાન છે.
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਪੁਰਾ ਜੀਉ ॥
aagiaakaaree bapuraa jeeo |લાચાર જીવો તેમની આજ્ઞાને આધીન છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਥੀਉ ॥
jo tis bhaavai soee fun theeo |જે તેને પ્રસન્ન કરે છે, તે આખરે થાય છે.
ਕਬਹੂ ਊਚ ਨੀਚ ਮਹਿ ਬਸੈ ॥
kabahoo aooch neech meh basai |કેટલીકવાર, તેઓ ઉત્કૃષ્ટતામાં રહે છે; ક્યારેક, તેઓ હતાશ છે.
ਕਬਹੂ ਸੋਗ ਹਰਖ ਰੰਗਿ ਹਸੈ ॥
kabahoo sog harakh rang hasai |કેટલીકવાર, તેઓ ઉદાસી હોય છે, અને કેટલીકવાર તેઓ આનંદ અને આનંદથી હસે છે.
ਕਬਹੂ ਨਿੰਦ ਚਿੰਦ ਬਿਉਹਾਰ ॥
kabahoo nind chind biauhaar |કેટલીકવાર, તેઓ નિંદા અને ચિંતામાં વ્યસ્ત હોય છે.
ਕਬਹੂ ਊਭ ਅਕਾਸ ਪਇਆਲ ॥
kabahoo aoobh akaas peaal |ક્યારેક, તેઓ આકાશિક ઈથર્સમાં ઊંચા હોય છે, તો ક્યારેક અંડરવર્લ્ડના નીચેના પ્રદેશોમાં.
ਕਬਹੂ ਬੇਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰ ॥
kabahoo betaa braham beechaar |કેટલીકવાર, તેઓ ભગવાનનું ચિંતન જાણે છે.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰ ॥੫॥
naanak aap milaavanahaar |5|હે નાનક, ભગવાન પોતે જ તેમને પોતાની સાથે જોડે છે. ||5||
ਕਬਹੂ ਨਿਰਤਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
kabahoo nirat karai bahu bhaat |કેટલીકવાર, તેઓ વિવિધ રીતે નૃત્ય કરે છે.
ਕਬਹੂ ਸੋਇ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
kabahoo soe rahai din raat |ક્યારેક, તેઓ દિવસ અને રાત ઊંઘમાં રહે છે.
ਕਬਹੂ ਮਹਾ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥
kabahoo mahaa krodh bikaraal |કેટલીકવાર, તેઓ ભયંકર ગુસ્સામાં, અદ્ભુત હોય છે.
ਕਬਹੂੰ ਸਰਬ ਕੀ ਹੋਤ ਰਵਾਲ ॥
kabahoon sarab kee hot ravaal |ક્યારેક તો બધાના પગની ધૂળ હોય છે.
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਬਹੈ ਬਡ ਰਾਜਾ ॥
kabahoo hoe bahai badd raajaa |કેટલીકવાર, તેઓ મહાન રાજાઓ તરીકે બેસે છે.
ਕਬਹੁ ਭੇਖਾਰੀ ਨੀਚ ਕਾ ਸਾਜਾ ॥
kabahu bhekhaaree neech kaa saajaa |કેટલીકવાર, તેઓ નીચા ભિખારીનો કોટ પહેરે છે.
ਕਬਹੂ ਅਪਕੀਰਤਿ ਮਹਿ ਆਵੈ ॥
kabahoo apakeerat meh aavai |કેટલીકવાર, તેઓ ખરાબ પ્રતિષ્ઠા ધરાવે છે.
ਕਬਹੂ ਭਲਾ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥
kabahoo bhalaa bhalaa kahaavai |કેટલીકવાર, તેઓ ખૂબ, ખૂબ સારા તરીકે ઓળખાય છે.
ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੈ ਤਿਵ ਹੀ ਰਹੈ ॥
jiau prabh raakhai tiv hee rahai |જેમ ભગવાન તેમને રાખે છે, તેમ તેઓ રહે છે.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਹੈ ॥੬॥
guraprasaad naanak sach kahai |6|ગુરુની કૃપાથી, હે નાનક, સત્ય કહેવાય છે. ||6||
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਪੰਡਿਤੁ ਕਰੇ ਬਖੵਾਨੁ ॥
kabahoo hoe panddit kare bakhayaan |કેટલીકવાર, વિદ્વાનો તરીકે, તેઓ પ્રવચનો આપે છે.
ਕਬਹੂ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਲਾਵੈ ਧਿਆਨੁ ॥
kabahoo monidhaaree laavai dhiaan |ક્યારેક, તેઓ ઊંડા ધ્યાન માં મૌન ધારણ કરે છે.
ਕਬਹੂ ਤਟ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ॥
kabahoo tatt teerath isanaan |કેટલીકવાર, તેઓ તીર્થ સ્થાનો પર શુદ્ધ સ્નાન લે છે.
ਕਬਹੂ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਖਿ ਗਿਆਨ ॥
kabahoo sidh saadhik mukh giaan |કેટલીકવાર, સિદ્ધ અથવા સાધકો તરીકે, તેઓ આધ્યાત્મિક શાણપણ આપે છે.
ਕਬਹੂ ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਤੰਗ ਹੋਇ ਜੀਆ ॥
kabahoo keett hasat patang hoe jeea |કેટલીકવાર, તેઓ કીડા, હાથી અથવા શલભ બની જાય છે.
ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮੈ ਭਰਮੀਆ ॥
anik jon bharamai bharameea |તેઓ અસંખ્ય અવતારોમાં ભટકતા અને ભટકતા હોઈ શકે છે.