શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 1044


ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
aape mele de vaddiaaee |

પોતાની સાથે એક થઈને, તે ભવ્ય મહાનતા આપે છે.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
guraparasaadee keemat paaee |

ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ ભગવાનનું મૂલ્ય જાણી શકે છે.

ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੁ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ਹੇ ॥੩॥
manamukh bahut firai bilalaadee doojai bhaae khuaaee he |3|

સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ સર્વત્ર ભટકે છે, રડે છે અને વિલાપ કરે છે; તે દ્વૈતના પ્રેમથી સંપૂર્ણપણે બરબાદ થઈ ગયો છે. ||3||

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਵਿਚੇ ਪਾਈ ॥
haumai maaeaa viche paaee |

અહંકાર માયાના ભ્રમમાં ઠલવાઈ ગયો.

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
manamukh bhoole pat gavaaee |

સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ ભ્રમિત થાય છે, અને તેનું સન્માન ગુમાવે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਰਾਚੈ ਸਾਚੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੪॥
guramukh hovai so naae raachai saachai rahiaa samaaee he |4|

પણ જે ગુરુમુખ બને છે તે નામમાં લીન થાય છે; તે સાચા ભગવાનમાં લીન રહે છે. ||4||

ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਾਇਆ ॥
gur te giaan naam ratan paaeaa |

ભગવાનના નામના રત્ન સાથે ગુરુ પાસેથી આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે.

ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
manasaa maar man maeh samaaeaa |

ઈચ્છાઓ વશ થઈ જાય છે, અને વ્યક્તિ મનમાં ડૂબી રહે છે.

ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੫॥
aape khel kare sabh karataa aape dee bujhaaee he |5|

સર્જક પોતે જ તેના તમામ નાટકોનું મંચન કરે છે; તે પોતે જ સમજણ આપે છે. ||5||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
satigur seve aap gavaae |

જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તે આત્મ-અહંકાર નાબૂદ કરે છે.

ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
mil preetam sabad sukh paae |

પોતાના પ્યારું સાથે મુલાકાત કરીને, તે શબ્દના શબ્દ દ્વારા શાંતિ મેળવે છે.

ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਰੁ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਹਜਿ ਮਤੇ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੬॥
antar piaar bhagatee raataa sahaj mate ban aaee he |6|

તેના આંતરિક અસ્તિત્વની અંદર, તે પ્રેમાળ ભક્તિથી રંગાયેલ છે; સાહજિક રીતે, તે ભગવાન સાથે એક બની જાય છે. ||6||

ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਤਾ ॥
dookh nivaaran gur te jaataa |

દુઃખનો નાશ કરનાર ગુરુ દ્વારા ઓળખાય છે.

ਆਪਿ ਮਿਲਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥
aap miliaa jagajeevan daataa |

મહાન દાતા, વિશ્વના જીવન, પોતે મને મળ્યા છે.

ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਭਉ ਭਰਮੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥
jis no laae soee boojhai bhau bharam sareerahu jaaee he |7|

તે જ સમજે છે, જેને પ્રભુ પોતાની સાથે જોડે છે. તેના શરીરમાંથી ભય અને શંકા દૂર થઈ જાય છે. ||7||

ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ॥
aape guramukh aape devai |

તે પોતે ગુરુમુખ છે, અને તે પોતે જ તેના આશીર્વાદ આપે છે.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ॥
sachai sabad satigur sevai |

શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, સાચા ગુરુની સેવા કરો.

ਜਰਾ ਜਮੁ ਤਿਸੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੮॥
jaraa jam tis johi na saakai saache siau ban aaee he |8|

જે સાચા પ્રભુ સાથે સુસંગત છે તેને વૃદ્ધાવસ્થા અને મૃત્યુ પણ સ્પર્શી શકતા નથી. ||8||

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
trisanaa agan jalai sansaaraa |

સંસાર ઈચ્છાની આગમાં બળી રહ્યો છે.

ਜਲਿ ਜਲਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਵਿਕਾਰਾ ॥
jal jal khapai bahut vikaaraa |

તે બળે છે અને બળે છે, અને તેના તમામ ભ્રષ્ટાચારમાં નાશ પામે છે.

ਮਨਮੁਖੁ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ਕਬਹੂ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੯॥
manamukh tthaur na paae kabahoo satigur boojh bujhaaee he |9|

સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખને ક્યાંય આરામનું સ્થાન મળતું નથી. સાચા ગુરુએ આ સમજણ આપી છે. ||9||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
satigur sevan se vaddabhaagee |

જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તે ખૂબ ભાગ્યશાળી હોય છે.

ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
saachai naam sadaa liv laagee |

તેઓ હંમેશ માટે સાચા નામ પર પ્રેમપૂર્વક ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે.

ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਰਵਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
antar naam raviaa nihakeval trisanaa sabad bujhaaee he |10|

નિષ્કલંક નામ, ભગવાનનું નામ, તેમના આંતરિક અસ્તિત્વના કેન્દ્રમાં ફેલાય છે; શબ્દ દ્વારા, તેમની ઇચ્છાઓ શાંત થાય છે. ||10||

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥
sachaa sabad sachee hai baanee |

શબ્દનો શબ્દ સાચો છે, અને તેમના શબ્દની બાની સાચી છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣੀ ॥
guramukh viralai kinai pachhaanee |

આ ભાન કરાવનાર ગુરુમુખ કેટલો વિરલ છે.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
sachai sabad rate bairaagee aavan jaan rahaaee he |11|

જેઓ સાચા શબ્દથી રંગાયેલા છે તેઓ અળગા છે. પુનર્જન્મમાં તેમનું આગમન અને જવાનું સમાપ્ત થાય છે. ||11||

ਸਬਦੁ ਬੁਝੈ ਸੋ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਏ ॥
sabad bujhai so mail chukaae |

જે શબ્દનું અનુભૂતિ કરે છે તે અશુદ્ધિઓથી શુદ્ધ થાય છે.

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
niramal naam vasai man aae |

નિષ્કલંક નામ તેના મનમાં રહે છે.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਸਦ ਹੀ ਸੇਵਹਿ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
satigur apanaa sad hee seveh haumai vichahu jaaee he |12|

તે તેના સાચા ગુરુની સદાય સેવા કરે છે, અને અંદરથી અહંકાર નાબૂદ થાય છે. ||12||

ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥
gur te boojhai taa dar soojhai |

જો ગુરુ દ્વારા સમજણ આવે તો તેને પ્રભુના દ્વારની ખબર પડે છે.

ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਾ ਕਥਿ ਕਥਿ ਲੂਝੈ ॥
naam vihoonaa kath kath loojhai |

પરંતુ નામ વિના, વ્યક્તિ બડબડાટ કરે છે અને વ્યર્થ દલીલ કરે છે.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੂਖ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
satigur seve kee vaddiaaee trisanaa bhookh gavaaee he |13|

સાચા ગુરુની સેવા કરવાનો મહિમા એ છે કે તે ભૂખ અને તરસને નાબૂદ કરે છે. ||13||

ਆਪੇ ਆਪਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਬੂਝੈ ॥
aape aap milai taa boojhai |

જ્યારે ભગવાન તેમને પોતાની સાથે જોડે છે, ત્યારે તેઓ સમજે છે.

ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ॥
giaan vihoonaa kichhoo na soojhai |

આધ્યાત્મિક જ્ઞાન વિના, તેઓ કંઈપણ સમજી શકતા નથી.

ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਵਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
gur kee daat sadaa man antar baanee sabad vajaaee he |14|

જેનું મન ગુરુની ભેટથી કાયમ ભરેલું હોય છે - તેનું અંતર શબ્દ અને ગુરુની બાની શબ્દથી ગુંજી ઉઠે છે. ||14||

ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ॥
jo dhur likhiaa su karam kamaaeaa |

તે તેના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય મુજબ કાર્ય કરે છે.

ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਧੁਰਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
koe na mettai dhur furamaaeaa |

આદિ ભગવાનની આજ્ઞાને કોઈ ભૂંસી શકતું નથી.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਤਿਨ ਹੀ ਵਾਸਾ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
satasangat meh tin hee vaasaa jin kau dhur likh paaee he |15|

તેઓ એકલા સત્સંગતમાં રહે છે, સાચા મંડળ, જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે. ||15||

ਅਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
apanee nadar kare so paae |

તે જ પ્રભુને શોધે છે, જેના પર તે પોતાની કૃપા આપે છે.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਤਾੜੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
sachai sabad taarree chit laae |

તે તેની ચેતનાને સાચા શબ્દની ઊંડી ધ્યાનની સ્થિતિ સાથે જોડે છે.

ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਭੀਖਿਆ ਨਾਮੁ ਦਰਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥
naanak daas kahai benantee bheekhiaa naam dar paaee he |16|1|

નાનક, તમારા ગુલામ, આ નમ્ર પ્રાર્થના કરે છે; હું તમારા દ્વારે ઉભો છું, તમારા નામની ભીખ માંગું છું. ||16||1||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |

મારૂ, ત્રીજી મહેલ:

ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
eko ek varatai sabh soee |

એકમાત્ર ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |

તે વ્યક્તિ કેટલી દુર્લભ છે, જે ગુરુમુખ તરીકે આ સમજે છે.

ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਹੇ ॥੧॥
eko rav rahiaa sabh antar tis bin avar na koee he |1|

એક ભગવાન સર્વના કેન્દ્રમાં ઊંડે વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે. તેના વિના બીજું કોઈ જ નથી. ||1||

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੀਅ ਉਪਾਏ ॥
lakh chauraaseeh jeea upaae |

તેણે જીવોની 8.4 મિલિયન પ્રજાતિઓ બનાવી.


સૂચિ (1 - 1430)
જાપ પાન: 1 - 8
સો દર પાન: 8 - 10
સો પુરખ પાન: 10 - 12
સોહલા પાન: 12 - 13
સિરી રાગ પાન: 14 - 93
રાગ માઝ પાન: 94 - 150
રાગ ગૌરી પાન: 151 - 346
રાગ આસા પાન: 347 - 488
રાગ ગુજરી પાન: 489 - 526
રાગ દયવ ગંધીરી પાન: 527 - 536
રાગ બિહાગ્રા પાન: 537 - 556
રાગ વાધંસ પાન: 557 - 594
રાગ સોરથ પાન: 595 - 659
રાગ ધનાસ્રી પાન: 660 - 695
રાગ જયથ્સ્રી પાન: 696 - 710
રાગ ટોડી પાન: 711 - 718
રાગ બૈરારી પાન: 719 - 720
રાગ તિલંગ પાન: 721 - 727
રાગ સૂહી પાન: 728 - 794
રાગ બિલાવળ પાન: 795 - 858
રાગ ગોન્ડ પાન: 859 - 875
રાગ રામકલી પાન: 876 - 974
રાગ નત નારાયણ પાન: 975 - 983
રાગ માલી ગૌરા પાન: 984 - 988
રાગ મારો પાન: 989 - 1106
રાગ ટુખારી પાન: 1107 - 1117
રાગ કાયદારા પાન: 1118 - 1124
રાગ ભૈરાવો પાન: 1125 - 1167
રાગ વસંત પાન: 1168 - 1196
રાગ સારાંગ પાન: 1197 - 1253
રાગ માલાર પાન: 1254 - 1293
રાગ કાંરા પાન: 1294 - 1318
રાગ કલ્યાણ પાન: 1319 - 1326
રાગ પ્રભાતી પાન: 1327 - 1351
રાગ જૈજાવતી પાન: 1352 - 1359
સલોક સેહશક્રીતી પાન: 1353 - 1360
ગાઠા ફિફ્થ મહલ પાન: 1360 - 1361
ફુન્હે ફિફ્થ મહલ પાન: 1361 - 1363
ચૌબોલાસ ફિફ્થ મહલ પાન: 1363 - 1364
સલોક કબીર જી પાન: 1364 - 1377
સલોક ફરીદ જી પાન: 1377 - 1385
સ્વૈયાય શ્રી મુખબક મહલ 5 પાન: 1385 - 1389
સ્વૈયાય પ્રથમ મહલ પાન: 1389 - 1390
સ્વૈયાય દ્વિતીય મહલ પાન: 1391 - 1392
સ્વૈયાય તૃતીય મહલ પાન: 1392 - 1396
સ્વૈયાય ચતુર્થી મહલ પાન: 1396 - 1406
સ્વૈયાય પંચમ મહલ પાન: 1406 - 1409
સલોક વારોણ થાય વધીક પાન: 1410 - 1426
સલોક નવમ મહલ પાન: 1426 - 1429
મુન્ધાવણી ફિફ્થ મહલ પાન: 1429 - 1429
રાગમાળા પાન: 1430 - 1430