ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 137
ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਤਿਸੁ ਕੰਤ ਕੀ ਵਡਾ ਜਿਸੁ ਪਰਵਾਰੁ ॥
sasurai peeeai tis kant kee vaddaa jis paravaar |આ લોકમાં અને પરલોકમાં, આત્મા-કન્યા તેના પતિ ભગવાનની છે, જેમનો આટલો વિશાળ પરિવાર છે.
ਊਚਾ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਬੋਧ ਕਿਛੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
aoochaa agam agaadh bodh kichh ant na paaraavaar |તે ઉચ્ચ અને દુર્ગમ છે. તેમનું શાણપણ અગમ્ય છે.
ਸੇਵਾ ਸਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵਸੀ ਸੰਤਾ ਕੀ ਹੋਇ ਛਾਰੁ ॥
sevaa saa tis bhaavasee santaa kee hoe chhaar |તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી. તે સેવા તેને પ્રસન્ન કરે છે, જે સંતોના પગની ધૂળની જેમ નમ્ર બનાવે છે.
ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦੈਆਲ ਦੇਵ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣਹਾਰੁ ॥
deenaa naath daiaal dev patit udhaaranahaar |તે ગરીબોનો આશ્રયદાતા, દયાળુ, તેજસ્વી ભગવાન, પાપીઓનો ઉદ્ધારક છે.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਖਦਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
aad jugaadee rakhadaa sach naam karataar |શરૂઆતથી જ, અને સમગ્ર યુગ દરમિયાન, સર્જકનું સાચું નામ આપણી સાચવણીની કૃપા રહ્યું છે.
ਕੀਮਤਿ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣਈ ਕੋ ਨਾਹੀ ਤੋਲਣਹਾਰੁ ॥
keemat koe na jaanee ko naahee tolanahaar |તેની કિંમત કોઈ જાણી શકતું નથી; કોઈ તેનું વજન કરી શકતું નથી.
ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿ ਰਹੇ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਸੁਮਾਰੁ ॥
man tan antar vas rahe naanak nahee sumaar |તે મન અને શરીરની અંદર ઊંડે વાસ કરે છે. ઓ નાનક, તેને માપી શકાતો નથી.
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਜਿ ਪ੍ਰਭ ਕੰਉ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ॥੨॥
din rain ji prabh knau sevade tin kai sad balihaar |2|જેઓ દિવસ-રાત ભગવાનની સેવા કરે છે તેમના માટે હું સદાકાળ બલિદાન છું. ||2||
ਸੰਤ ਅਰਾਧਨਿ ਸਦ ਸਦਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਬਖਸਿੰਦੁ ॥
sant araadhan sad sadaa sabhanaa kaa bakhasind |સંતો તેમની ઉપાસના કરે છે અને સદાકાળ તેમની પૂજા કરે છે; તે બધાને માફ કરનાર છે.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਜਿਨਿ ਸਾਜਿਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦਿਤੀਨੁ ਜਿੰਦੁ ॥
jeeo pindd jin saajiaa kar kirapaa diteen jind |તેમણે આત્મા અને શરીરની રચના કરી, અને તેમની દયા દ્વારા, તેમણે આત્માને આપ્યો.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਆਰਾਧੀਐ ਜਪੀਐ ਨਿਰਮਲ ਮੰਤੁ ॥
gurasabadee aaraadheeai japeeai niramal mant |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેમની પૂજા કરો અને તેમની પૂજા કરો અને તેમના શુદ્ધ મંત્રનો જાપ કરો.
ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈਐ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਬੇਅੰਤੁ ॥
keemat kahan na jaaeeai paramesur beant |તેના મૂલ્યનું મૂલ્યાંકન કરી શકાતું નથી. ગુણાતીત ભગવાન અનંત છે.
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਰਾਇਣੋ ਸੋ ਕਹੀਐ ਭਗਵੰਤੁ ॥
jis man vasai naraaeino so kaheeai bhagavant |જેના મનમાં ભગવાન રહે છે તે સૌથી ભાગ્યશાળી કહેવાય છે.
ਜੀਅ ਕੀ ਲੋਚਾ ਪੂਰੀਐ ਮਿਲੈ ਸੁਆਮੀ ਕੰਤੁ ॥
jeea kee lochaa pooreeai milai suaamee kant |સ્વામી, આપણા પતિ ભગવાનને મળવાથી આત્માની ઈચ્છાઓ પૂર્ણ થાય છે.
ਨਾਨਕੁ ਜੀਵੈ ਜਪਿ ਹਰੀ ਦੋਖ ਸਭੇ ਹੀ ਹੰਤੁ ॥
naanak jeevai jap haree dokh sabhe hee hant |નાનક પ્રભુના નામનો જપ કરીને જીવે છે; બધા દુ:ખ ભૂંસી નાખવામાં આવ્યા છે.
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਜਿਸੁ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੋ ਹਰਿਆ ਹੋਵੈ ਜੰਤੁ ॥੩॥
din rain jis na visarai so hariaa hovai jant |3|જે તેને દિવસ-રાત ભૂલતો નથી, તે નિરંતર નવજીવન પામે છે. ||3||
ਸਰਬ ਕਲਾ ਪ੍ਰਭ ਪੂਰਣੋ ਮੰਞੁ ਨਿਮਾਣੀ ਥਾਉ ॥
sarab kalaa prabh poorano many nimaanee thaau |ભગવાન સર્વ શક્તિઓથી છલકાયેલા છે. મારું કોઈ સન્માન નથી - તે મારું વિશ્રામ સ્થાન છે.
ਹਰਿ ਓਟ ਗਹੀ ਮਨ ਅੰਦਰੇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵਾਂ ਨਾਉ ॥
har ott gahee man andare jap jap jeevaan naau |મેં મારા મનમાં પ્રભુનો આધાર પકડી લીધો છે; હું તેમના નામના જપ અને ધ્યાન દ્વારા જીવું છું.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਆਪਣੀ ਜਨ ਧੂੜੀ ਸੰਗਿ ਸਮਾਉ ॥
kar kirapaa prabh aapanee jan dhoorree sang samaau |ભગવાન, તમારી કૃપા આપો અને મને આશીર્વાદ આપો, જેથી હું નમ્ર લોકોના પગની ધૂળમાં ભળી જાઉં.
ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਪੈਨਾ ਖਾਉ ॥
jiau toon raakheh tiau rahaa teraa ditaa painaa khaau |જેમ તમે મને રાખશો, તેમ હું જીવીશ. તમે મને જે આપો છો તે હું પહેરું છું અને ખાઉં છું.
ਉਦਮੁ ਸੋਈ ਕਰਾਇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
audam soee karaae prabh mil saadhoo gun gaau |હે ભગવાન, હું પવિત્રની સંગમાં તમારા ભવ્ય ગુણગાન ગાવાનો પ્રયત્ન કરું.
ਦੂਜੀ ਜਾਇ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਥੈ ਕੂਕਣ ਜਾਉ ॥
doojee jaae na sujhee kithai kookan jaau |હું અન્ય કોઈ સ્થાનની કલ્પના કરી શકતો નથી; હું ફરિયાદ કરવા ક્યાં જઈ શકું?
ਅਗਿਆਨ ਬਿਨਾਸਨ ਤਮ ਹਰਣ ਊਚੇ ਅਗਮ ਅਮਾਉ ॥
agiaan binaasan tam haran aooche agam amaau |તમે અજ્ઞાનને દૂર કરનાર, અંધકારનો નાશ કરનાર, હે ઉચ્ચ, અગમ્ય અને અગમ્ય ભગવાન.
ਮਨੁ ਵਿਛੁੜਿਆ ਹਰਿ ਮੇਲੀਐ ਨਾਨਕ ਏਹੁ ਸੁਆਉ ॥
man vichhurriaa har meleeai naanak ehu suaau |મહેરબાની કરીને આ અલગ પડેલાને તમારી સાથે જોડો; આ નાનકની ઝંખના છે.
ਸਰਬ ਕਲਿਆਣਾ ਤਿਤੁ ਦਿਨਿ ਹਰਿ ਪਰਸੀ ਗੁਰ ਕੇ ਪਾਉ ॥੪॥੧॥
sarab kaliaanaa tith din har parasee gur ke paau |4|1|તે દિવસ દરેક આનંદ લાવશે, હે ભગવાન, જ્યારે હું ગુરુના ચરણોમાં લાગીશ. ||4||1||
ਵਾਰ ਮਾਝ ਕੀ ਤਥਾ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ਮਲਕ ਮੁਰੀਦ ਤਥਾ ਚੰਦ੍ਰਹੜਾ ਸੋਹੀਆ ਕੀ ਧੁਨੀ ਗਾਵਣੀ ॥
vaar maajh kee tathaa salok mahalaa 1 malak mureed tathaa chandraharraa soheea kee dhunee gaavanee |માઝમાં વર, અને પ્રથમ મહેલના શલોક: "મલિક મુરીદ અને ચંદ્રરા સોહી-આ" ના ધૂન પર ગાવામાં આવશે.
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh guraprasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સત્ય એ નામ છે. સર્જનાત્મક વ્યક્તિત્વ. ગુરુની કૃપાથી:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਗੁਰੁ ਦੀਪਕੁ ਤਿਹ ਲੋਇ ॥
gur daataa gur hivai ghar gur deepak tih loe |ગુરુ આપનાર છે; ગુરુ એ બરફનું ઘર છે. ગુરુ એ ત્રણે લોકનો પ્રકાશ છે.
ਅਮਰ ਪਦਾਰਥੁ ਨਾਨਕਾ ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥
amar padaarath naanakaa man maaniaai sukh hoe |1|ઓ નાનક, તે શાશ્વત સંપત્તિ છે. તમારા મનનો વિશ્વાસ તેમનામાં મૂકો, અને તમને શાંતિ મળશે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਪਹਿਲੈ ਪਿਆਰਿ ਲਗਾ ਥਣ ਦੁਧਿ ॥
pahilai piaar lagaa than dudh |પ્રથમ, બાળકને માતાનું દૂધ ગમે છે;
ਦੂਜੈ ਮਾਇ ਬਾਪ ਕੀ ਸੁਧਿ ॥
doojai maae baap kee sudh |બીજું, તે તેની માતા અને પિતા વિશે શીખે છે;
ਤੀਜੈ ਭਯਾ ਭਾਭੀ ਬੇਬ ॥
teejai bhayaa bhaabhee beb |ત્રીજું, તેના ભાઈઓ, ભાભી અને બહેનો;
ਚਉਥੈ ਪਿਆਰਿ ਉਪੰਨੀ ਖੇਡ ॥
chauthai piaar upanee khedd |ચોથું, નાટકનો પ્રેમ જાગે છે.
ਪੰਜਵੈ ਖਾਣ ਪੀਅਣ ਕੀ ਧਾਤੁ ॥
panjavai khaan peean kee dhaat |પાંચમું, તે ખાવા-પીવા પાછળ દોડે છે;
ਛਿਵੈ ਕਾਮੁ ਨ ਪੁਛੈ ਜਾਤਿ ॥
chhivai kaam na puchhai jaat |છઠ્ઠું, તેની જાતીય ઇચ્છામાં, તે સામાજિક રિવાજોનો આદર કરતો નથી.
ਸਤਵੈ ਸੰਜਿ ਕੀਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
satavai sanj keea ghar vaas |સાતમું, તે સંપત્તિ ભેગી કરે છે અને તેના ઘરમાં રહે છે;
ਅਠਵੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹੋਆ ਤਨ ਨਾਸੁ ॥
atthavai krodh hoaa tan naas |આઠમું, તે ગુસ્સે થઈ જાય છે, અને તેનું શરીર ખાઈ જાય છે.
ਨਾਵੈ ਧਉਲੇ ਉਭੇ ਸਾਹ ॥
naavai dhaule ubhe saah |નવમું, તે ગ્રે થઈ જાય છે, અને તેનો શ્વાસ મજૂર બને છે;
ਦਸਵੈ ਦਧਾ ਹੋਆ ਸੁਆਹ ॥
dasavai dadhaa hoaa suaah |દસમું, તેનો અગ્નિસંસ્કાર કરવામાં આવે છે, અને તે રાખમાં ફેરવાય છે.
ਗਏ ਸਿਗੀਤ ਪੁਕਾਰੀ ਧਾਹ ॥
ge sigeet pukaaree dhaah |તેના સાથીઓ તેને રડતા અને વિલાપ કરતા વિદાય આપે છે.
ਉਡਿਆ ਹੰਸੁ ਦਸਾਏ ਰਾਹ ॥
auddiaa hans dasaae raah |આત્માનો હંસ ઉડાન ભરે છે, અને પૂછે છે કે કયા રસ્તે જવું છે.