ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 41
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |સિરી રાગ, ચોથી મહેલ:
ਹਉ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ਨਿਤ ਖੜੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸੇ ਤਿਨਿ ਜਾਉ ॥
hau panth dasaaee nit kharree koee prabh dase tin jaau |હું રસ્તાની બાજુમાં ઉભો છું અને રસ્તો પૂછું છું. જો કોઈ મને ભગવાનનો માર્ગ બતાવશે તો - હું તેની સાથે જઈશ.
ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਰਾਵਿਆ ਤਿਨ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਫਿਰਾਉ ॥
jinee meraa piaaraa raaviaa tin peechhai laag firaau |જેઓ મારા પ્રિયતમના પ્રેમનો આનંદ માણે છે તેમના પગલે હું અનુસરું છું.
ਕਰਿ ਮਿੰਨਤਿ ਕਰਿ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਣੈ ਕਾ ਚਾਉ ॥੧॥
kar minat kar jodarree mai prabh milanai kaa chaau |1|હું તેમને વિનંતી કરું છું, હું તેમને વિનંતી કરું છું; મને ભગવાનને મળવાની આવી ઝંખના છે! ||1||
ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਜਨਾ ਕੋਈ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
mere bhaaee janaa koee mo kau har prabh mel milaae |હે મારા ભાગ્યના ભાઈઓ, કૃપા કરીને મને મારા ભગવાન ભગવાન સાથે એકતામાં જોડો.
ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau satigur vittahu vaariaa jin har prabh deea dikhaae |1| rahaau |હું સાચા ગુરુને બલિદાન છું, જેમણે મને ભગવાન ભગવાન બતાવ્યા છે. ||1||થોભો ||
ਹੋਇ ਨਿਮਾਣੀ ਢਹਿ ਪਵਾ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥
hoe nimaanee dteh pavaa poore satigur paas |ઊંડા નમ્રતામાં, હું સંપૂર્ણ સાચા ગુરુના ચરણોમાં પડું છું.
ਨਿਮਾਣਿਆ ਗੁਰੁ ਮਾਣੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥
nimaaniaa gur maan hai gur satigur kare saabaas |ગુરુ અપમાનિત લોકોનું સન્માન છે. ગુરુ, સાચા ગુરુ, મંજૂરી અને અભિવાદન લાવે છે.
ਹਉ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਊ ਮੈ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥
hau gur saalaeh na rjaoo mai mele har prabh paas |2|હું ગુરુની સ્તુતિ કરતાં ક્યારેય થાકતો નથી, જે મને ભગવાન ભગવાન સાથે જોડે છે. ||2||
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭ ਕੋ ਲੋਚਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
satigur no sabh ko lochadaa jetaa jagat sabh koe |સમગ્ર વિશ્વમાં દરેક વ્યક્તિ સાચા ગુરુની ઝંખના કરે છે.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਥੀਐ ਭਾਗਹੀਣ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥
bin bhaagaa darasan naa theeai bhaagaheen beh roe |ભાગ્યના સૌભાગ્ય વિના તેમના દર્શનની ધન્યતા પ્રાપ્ત થતી નથી. કમનસીબ માત્ર બેસીને રડે છે.
ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਸੋ ਥੀਆ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥੩॥
jo har prabh bhaanaa so theea dhur likhiaa na mettai koe |3|બધી વસ્તુઓ ભગવાન ભગવાનની ઇચ્છા પ્રમાણે થાય છે. નિયતિની પૂર્વનિર્ધારિત રિટને કોઈ ભૂંસી શકતું નથી. ||3||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
aape satigur aap har aape mel milaae |તે પોતે જ સાચા ગુરુ છે; તે પોતે જ પ્રભુ છે. તે પોતે જ તેના સંઘમાં જોડાય છે.
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੀਛੈ ਪਾਇ ॥
aap deaa kar melasee gur satigur peechhai paae |તેમની દયામાં, તે આપણને પોતાની સાથે જોડે છે, કારણ કે આપણે ગુરુ, સાચા ગુરુને અનુસરીએ છીએ.
ਸਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਿ ਆਪਿ ਹੈ ਨਾਨਕ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੪॥੬੮॥
sabh jagajeevan jag aap hai naanak jal jaleh samaae |4|4|68|સમગ્ર વિશ્વમાં, તે જગતનો જીવ છે, હે નાનક, પાણીમાં ભળી ગયેલા પાણીની જેમ. ||4||4||68||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |સિરી રાગ, ચોથી મહેલ:
ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਅਤਿ ਭਲਾ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
ras amrit naam ras at bhalaa kit bidh milai ras khaae |અમૃત નામનો સાર એ સૌથી ઉત્કૃષ્ટ સાર છે; હું આ સારને કેવી રીતે ચાખી શકું?
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤੁਸਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jaae puchhahu sohaaganee tusaa kiau kar miliaa prabh aae |હું જાઉં છું અને સુખી વર-વધૂઓને પૂછું છું, "તમે ભગવાનને મળવા કેવી રીતે આવ્યા?"
ਓਇ ਵੇਪਰਵਾਹ ਨ ਬੋਲਨੀ ਹਉ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵਾ ਤਿਨ ਪਾਇ ॥੧॥
oe veparavaah na bolanee hau mal mal dhovaa tin paae |1|તેઓ ચિંતામુક્ત છે અને બોલતા નથી; હું મસાજ કરું છું અને તેમના પગ ધોઉં છું. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਮਿਲਿ ਸਜਣ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
bhaaee re mil sajan har gun saar |હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો, તમારા આધ્યાત્મિક મિત્રને મળો, અને ભગવાનની ભવ્ય સ્તુતિ પર ધ્યાન આપો.
ਸਜਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਕਢੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sajan satigur purakh hai dukh kadtai haumai maar |1| rahaau |સાચા ગુરુ, આદિમાનવ, તમારા મિત્ર છે, જે દુઃખ દૂર કરશે અને તમારા અહંકારને વશ કરશે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਦਇਆ ਪਈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guramukheea sohaaganee tin deaa pee man aae |ગુરુમુખો સુખી આત્મા-વધુ છે; તેમના મન દયાથી ભરેલા છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਚਨੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਜੋ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
satigur vachan ratan hai jo mane su har ras khaae |સાચા ગુરુનો શબ્દ રત્ન છે. જે તેનામાં વિશ્વાસ કરે છે તે ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લે છે.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਧਾ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
se vaddabhaagee vadd jaaneeeh jin har ras khaadhaa gur bhaae |2|જેઓ ગુરુના પ્રેમ દ્વારા ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો ભાગ લે છે, તેઓ મહાન અને ખૂબ જ ભાગ્યશાળી તરીકે ઓળખાય છે. ||2||
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਭਾਗਹੀਣ ਨਹੀ ਖਾਇ ॥
eihu har ras van tin sabhat hai bhaagaheen nahee khaae |ભગવાનનું આ ઉત્કૃષ્ટ તત્ત્વ જંગલોમાં, ખેતરોમાં અને સર્વત્ર છે, પણ દુર્ભાગ્યને તેનો સ્વાદ મળતો નથી.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨਾ ਪਵੈ ਮਨਮੁਖ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥
bin satigur palai naa pavai manamukh rahe bilalaae |સાચા ગુરુ વિના તે પ્રાપ્ત થતું નથી. સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો દુઃખમાં રડતા રહે છે.
ਓਇ ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਨਾ ਨਿਵਹਿ ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਲਾਇ ॥੩॥
oe satigur aagai naa niveh onaa antar krodh balaae |3|તેઓ સાચા ગુરુ સમક્ષ નમતા નથી; ક્રોધનો રાક્ષસ તેમની અંદર છે. ||3||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥
har har har ras aap hai aape har ras hoe |ભગવાન પોતે, હર, હર, હર, ઉત્કૃષ્ટ સાર છે. ભગવાન પોતે સાર છે.
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਵਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੋਇ ॥
aap deaa kar devasee guramukh amrit choe |તેમની દયામાં, તે ગુરુમુખને આશીર્વાદ આપે છે; આ અમૃતનું અમૃત અમૃત ટપકતું જાય છે.
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੪॥੫॥੬੯॥
sabh tan man hariaa hoeaa naanak har vasiaa man soe |4|5|69|પછી, શરીર અને મન સંપૂર્ણ રીતે ખીલે છે અને ખીલે છે; હે નાનક, ભગવાન મનમાં વાસ કરવા આવે છે. ||4||5||69||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |સિરી રાગ, ચોથી મહેલ:
ਦਿਨਸੁ ਚੜੈ ਫਿਰਿ ਆਥਵੈ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਾਇ ॥
dinas charrai fir aathavai rain sabaaee jaae |દિવસ ઉગે છે, અને પછી તે સમાપ્ત થાય છે, અને રાત પસાર થાય છે.
ਆਵ ਘਟੈ ਨਰੁ ਨਾ ਬੁਝੈ ਨਿਤਿ ਮੂਸਾ ਲਾਜੁ ਟੁਕਾਇ ॥
aav ghattai nar naa bujhai nit moosaa laaj ttukaae |માણસનું જીવન ઘટતું જાય છે, પણ તે સમજતો નથી. દરરોજ, મૃત્યુનો ઉંદર જીવનની દોર પર કચડી રહ્યો છે.
ਗੁੜੁ ਮਿਠਾ ਮਾਇਆ ਪਸਰਿਆ ਮਨਮੁਖੁ ਲਗਿ ਮਾਖੀ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥੧॥
gurr mitthaa maaeaa pasariaa manamukh lag maakhee pachai pachaae |1|મીઠી દાળની જેમ માયા ફેલાય છે; સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ માખીની જેમ અટવાઇ જાય છે, સડી જાય છે. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਮੈ ਮੀਤੁ ਸਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
bhaaee re mai meet sakhaa prabh soe |હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો, ભગવાન મારા મિત્ર અને સાથી છે.
ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਬਿਖੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
put kalat mohu bikh hai ant belee koe na hoe |1| rahaau |બાળકો અને જીવનસાથી પ્રત્યે ભાવનાત્મક જોડાણ એ ઝેર છે; અંતે, તમારા સહાયક તરીકે કોઈ તમારી સાથે નહીં જાય. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਉਬਰੇ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਸਰਣਾਇ ॥
guramat har liv ubare alipat rahe saranaae |ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, કેટલાક ભગવાન માટે પ્રેમને સ્વીકારે છે, અને બચી જાય છે. તેઓ અલિપ્ત અને અપ્રભાવિત રહે છે, અને તેઓ ભગવાનનું અભયારણ્ય શોધે છે.