ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1159
ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਛਾਡੇ ਦੋਊ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
panddit mulaan chhaadde doaoo |1| rahaau |મેં પંડિતો, હિંદુ ધાર્મિક વિદ્વાનો અને મુલ્લાઓ, મુસ્લિમ પાદરીઓ બંનેનો ત્યાગ કર્યો છે. ||1||થોભો ||
ਬੁਨਿ ਬੁਨਿ ਆਪ ਆਪੁ ਪਹਿਰਾਵਉ ॥
bun bun aap aap pahiraavau |હું વણાટ અને વણાટ, અને હું જે વણવું તે પહેરું છું.
ਜਹ ਨਹੀ ਆਪੁ ਤਹਾ ਹੋਇ ਗਾਵਉ ॥੨॥
jah nahee aap tahaa hoe gaavau |2|જ્યાં અહંકાર નથી, ત્યાં હું ભગવાનના ગુણગાન ગાઉં છું. ||2||
ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਲਿਖਿ ਦੀਆ ॥
panddit mulaan jo likh deea |પંડિતો અને મુલ્લાઓએ જે કંઈ લખ્યું છે,
ਛਾਡਿ ਚਲੇ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਲੀਆ ॥੩॥
chhaadd chale ham kachhoo na leea |3|હું નકારું છું; હું તેમાંથી કોઈને સ્વીકારતો નથી. ||3||
ਰਿਦੈ ਇਖਲਾਸੁ ਨਿਰਖਿ ਲੇ ਮੀਰਾ ॥
ridai ikhalaas nirakh le meeraa |મારું હૃદય શુદ્ધ છે, અને તેથી મેં ભગવાનને અંદર જોયા છે.
ਆਪੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਮਿਲੇ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੭॥
aap khoj khoj mile kabeeraa |4|7|શોધતા શોધતા, પોતાની અંદર શોધતા, કબીર ભગવાનને મળ્યા. ||4||7||
ਨਿਰਧਨ ਆਦਰੁ ਕੋਈ ਨ ਦੇਇ ॥
niradhan aadar koee na dee |ગરીબ માણસને કોઈ માન આપતું નથી.
ਲਾਖ ਜਤਨ ਕਰੈ ਓਹੁ ਚਿਤਿ ਨ ਧਰੇਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
laakh jatan karai ohu chit na dharee |1| rahaau |તે હજારો પ્રયત્નો કરે, પણ તેની તરફ કોઈ ધ્યાન આપતું નથી. ||1||થોભો ||
ਜਉ ਨਿਰਧਨੁ ਸਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥
jau niradhan saradhan kai jaae |જ્યારે ગરીબ માણસ અમીર પાસે જાય છે,
ਆਗੇ ਬੈਠਾ ਪੀਠਿ ਫਿਰਾਇ ॥੧॥
aage baitthaa peetth firaae |1|અને તેની બરાબર સામે બેસે છે, શ્રીમંત માણસ તેની તરફ પીઠ ફેરવે છે. ||1||
ਜਉ ਸਰਧਨੁ ਨਿਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥
jau saradhan niradhan kai jaae |પણ જ્યારે અમીર માણસ ગરીબ માણસ પાસે જાય છે,
ਦੀਆ ਆਦਰੁ ਲੀਆ ਬੁਲਾਇ ॥੨॥
deea aadar leea bulaae |2|ગરીબ માણસ તેનું સન્માન સાથે સ્વાગત કરે છે. ||2||
ਨਿਰਧਨੁ ਸਰਧਨੁ ਦੋਨਉ ਭਾਈ ॥
niradhan saradhan donau bhaaee |ગરીબ માણસ અને અમીર બંને ભાઈઓ છે.
ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਕਲਾ ਨ ਮੇਟੀ ਜਾਈ ॥੩॥
prabh kee kalaa na mettee jaaee |3|ભગવાનની પૂર્વનિર્ધારિત યોજના ભૂંસી શકાતી નથી. ||3||
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਸੋਈ ॥
keh kabeer niradhan hai soee |કબીર કહે છે, તે એકલો જ ગરીબ છે,
ਜਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੮॥
jaa ke hiradai naam na hoee |4|8|જેના હૃદયમાં ભગવાનનું નામ નથી. ||4||8||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਭਗਤਿ ਕਮਾਈ ॥
gur sevaa te bhagat kamaaee |ગુરુની સેવા કરીને ભક્તિભાવપૂર્વક આરાધના કરવામાં આવે છે.
ਤਬ ਇਹ ਮਾਨਸ ਦੇਹੀ ਪਾਈ ॥
tab ih maanas dehee paaee |પછી, આ માનવ શરીર પ્રાપ્ત થાય છે.
ਇਸ ਦੇਹੀ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਦੇਵ ॥
eis dehee kau simareh dev |દેવતાઓ પણ આ માનવ શરીરની ઝંખના કરે છે.
ਸੋ ਦੇਹੀ ਭਜੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵ ॥੧॥
so dehee bhaj har kee sev |1|તેથી તે માનવ શરીરને વાઇબ્રેટ કરો, અને ભગવાનની સેવા કરવાનું વિચારો. ||1||
ਭਜਹੁ ਗੁੋਬਿੰਦ ਭੂਲਿ ਮਤ ਜਾਹੁ ॥
bhajahu guobind bhool mat jaahu |વાઇબ્રેટ કરો, અને બ્રહ્માંડના ભગવાનનું ધ્યાન કરો, અને તેને ક્યારેય ભૂલશો નહીં.
ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਕਾ ਏਹੀ ਲਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
maanas janam kaa ehee laahu |1| rahaau |આ માનવ અવતારનો આ ધન્ય અવસર છે. ||1||થોભો ||
ਜਬ ਲਗੁ ਜਰਾ ਰੋਗੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥
jab lag jaraa rog nahee aaeaa |જ્યાં સુધી વૃદ્ધાવસ્થાનો રોગ શરીરમાં ન આવ્યો હોય,
ਜਬ ਲਗੁ ਕਾਲਿ ਗ੍ਰਸੀ ਨਹੀ ਕਾਇਆ ॥
jab lag kaal grasee nahee kaaeaa |અને જ્યાં સુધી મૃત્યુ ન આવે અને શરીર કબજે ન કરે,
ਜਬ ਲਗੁ ਬਿਕਲ ਭਈ ਨਹੀ ਬਾਨੀ ॥
jab lag bikal bhee nahee baanee |અને જ્યાં સુધી તમારો અવાજ તેની શક્તિ ગુમાવતો નથી,
ਭਜਿ ਲੇਹਿ ਰੇ ਮਨ ਸਾਰਿਗਪਾਨੀ ॥੨॥
bhaj lehi re man saarigapaanee |2|હે નશ્વર જીવ, સ્પંદન કરો અને વિશ્વના ભગવાનનું ધ્યાન કરો. ||2||
ਅਬ ਨ ਭਜਸਿ ਭਜਸਿ ਕਬ ਭਾਈ ॥
ab na bhajas bhajas kab bhaaee |જો તમે અત્યારે તેમનું સ્પંદન અને ધ્યાન નહીં કરો, તો હે ભાગ્યના ભાઈ, તમે ક્યારે કરશો?
ਆਵੈ ਅੰਤੁ ਨ ਭਜਿਆ ਜਾਈ ॥
aavai ant na bhajiaa jaaee |જ્યારે અંત આવે છે, ત્યારે તમે તેના પર સ્પંદન અને ધ્યાન કરી શકશો નહીં.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ਅਬ ਸਾਰੁ ॥
jo kichh kareh soee ab saar |તમારે જે પણ કરવું છે - તે કરવા માટે હવે શ્રેષ્ઠ સમય છે.
ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹੁ ਨ ਪਾਵਹੁ ਪਾਰੁ ॥੩॥
fir pachhutaahu na paavahu paar |3|નહિંતર, તમે પસ્તાવો કરશો અને પછીથી પસ્તાવો કરશો, અને તમને બીજી બાજુ લઈ જવામાં આવશે નહીં. ||3||
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜੋ ਲਾਇਆ ਸੇਵ ॥
so sevak jo laaeaa sev |તે એકલો જ સેવક છે, જેને ભગવાન તેમની સેવા માટે આજ્ઞા કરે છે.
ਤਿਨ ਹੀ ਪਾਏ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਵ ॥
tin hee paae niranjan dev |તે જ નિષ્કલંક દિવ્ય ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે.
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤਾ ਕੇ ਖੁਲੑੇ ਕਪਾਟ ॥
gur mil taa ke khulae kapaatt |ગુરુ સાથે મુલાકાત, તેના દરવાજા પહોળા થઈ જાય છે,
ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵੈ ਜੋਨੀ ਬਾਟ ॥੪॥
bahur na aavai jonee baatt |4|અને તેણે પુનર્જન્મના માર્ગ પર ફરી મુસાફરી કરવાની જરૂર નથી. ||4||
ਇਹੀ ਤੇਰਾ ਅਉਸਰੁ ਇਹ ਤੇਰੀ ਬਾਰ ॥
eihee teraa aausar ih teree baar |આ તમારી તક છે, અને આ તમારો સમય છે.
ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਤੂ ਦੇਖੁ ਬਿਚਾਰਿ ॥
ghatt bheetar too dekh bichaar |તમારા પોતાના હૃદયમાં ઊંડાણપૂર્વક જુઓ, અને તેના પર વિચાર કરો.
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਜੀਤਿ ਕੈ ਹਾਰਿ ॥
kahat kabeer jeet kai haar |કબીર કહે છે, તમે જીતી શકો છો કે હારી શકો છો.
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਹਿਓ ਪੁਕਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ॥੫॥੧॥੯॥
bahu bidh kahio pukaar pukaar |5|1|9|ઘણી રીતે, મેં આ મોટેથી જાહેર કર્યું છે. ||5||1||9||
ਸਿਵ ਕੀ ਪੁਰੀ ਬਸੈ ਬੁਧਿ ਸਾਰੁ ॥
siv kee puree basai budh saar |ભગવાનના શહેરમાં, ઉત્કૃષ્ટ સમજણ પ્રવર્તે છે.
ਤਹ ਤੁਮੑ ਮਿਲਿ ਕੈ ਕਰਹੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
tah tuma mil kai karahu bichaar |ત્યાં, તમે ભગવાન સાથે મળશો, અને તેમના પર ચિંતન કરશો.
ਈਤ ਊਤ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਰੈ ॥
eet aoot kee sojhee parai |આમ, તમે આ જગત અને પરલોકને સમજી શકશો.
ਕਉਨੁ ਕਰਮ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥
kaun karam meraa kar kar marai |1|જો તમે અંતમાં મૃત્યુ પામો તો તમારી પાસે બધું જ છે એવો દાવો કરવાનો શું ફાયદો? ||1||
ਨਿਜ ਪਦ ਊਪਰਿ ਲਾਗੋ ਧਿਆਨੁ ॥
nij pad aoopar laago dhiaan |હું મારું ધ્યાન મારા આંતરિક સ્વ પર કેન્દ્રિત કરું છું, અંદરની અંદર.
ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮੋਰਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raajaa raam naam moraa braham giaan |1| rahaau |સાર્વભૌમ ભગવાનનું નામ એ મારું આધ્યાત્મિક જ્ઞાન છે. ||1||થોભો ||
ਮੂਲ ਦੁਆਰੈ ਬੰਧਿਆ ਬੰਧੁ ॥
mool duaarai bandhiaa bandh |પ્રથમ ચક્રમાં, મૂળ ચક્ર, મેં લગામ પકડીને બાંધી છે.
ਰਵਿ ਊਪਰਿ ਗਹਿ ਰਾਖਿਆ ਚੰਦੁ ॥
rav aoopar geh raakhiaa chand |મેં ચંદ્રને નિશ્ચિતપણે સૂર્યની ઉપર મૂક્યો છે.
ਪਛਮ ਦੁਆਰੈ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ॥
pachham duaarai sooraj tapai |પશ્ચિમના દ્વારે સૂર્ય પ્રજ્વલિત થાય છે.
ਮੇਰ ਡੰਡ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਬਸੈ ॥੨॥
mer ddandd sir aoopar basai |2|શુષ્માના કેન્દ્રીય ચેનલ દ્વારા, તે મારા માથા ઉપર ઉગે છે. ||2||
ਪਸਚਮ ਦੁਆਰੇ ਕੀ ਸਿਲ ਓੜ ॥
pasacham duaare kee sil orr |તે પશ્ચિમ દરવાજા પર એક પથ્થર છે,
ਤਿਹ ਸਿਲ ਊਪਰਿ ਖਿੜਕੀ ਅਉਰ ॥
tih sil aoopar khirrakee aaur |અને તે પથ્થરની ઉપર, બીજી બારી છે.
ਖਿੜਕੀ ਊਪਰਿ ਦਸਵਾ ਦੁਆਰੁ ॥
khirrakee aoopar dasavaa duaar |એ બારી ઉપર દસમો દરવાજો છે.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥੨॥੧੦॥
keh kabeer taa kaa ant na paar |3|2|10|કબીર કહે છે, તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી. ||3||2||10||
ਸੋ ਮੁਲਾਂ ਜੋ ਮਨ ਸਿਉ ਲਰੈ ॥
so mulaan jo man siau larai |તે એકલો મુલ્લા છે, જે પોતાના મન સાથે સંઘર્ષ કરે છે,
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਕਾਲ ਸਿਉ ਜੁਰੈ ॥
gur upades kaal siau jurai |અને ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, મૃત્યુ સાથે લડે છે.
ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕਾ ਮਰਦੈ ਮਾਨੁ ॥
kaal purakh kaa maradai maan |તે મૃત્યુના દૂતના અભિમાનને કચડી નાખે છે.
ਤਿਸੁ ਮੁਲਾ ਕਉ ਸਦਾ ਸਲਾਮੁ ॥੧॥
tis mulaa kau sadaa salaam |1|તે મુલ્લાને, હું હંમેશા આદરની શુભેચ્છા પાઠવું છું. ||1||