ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 480
ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਮੂੰਡ ਮਹਿ ਲਾਗੈ ਖਿਨ ਮਹਿ ਕਰੈ ਨਿਬੇਰਾ ॥੩॥
jam kaa ddandd moondd meh laagai khin meh karai niberaa |3|જ્યારે મેસેન્જર ઓફ ડેથ તેને તેની ક્લબ સાથે પ્રહાર કરે છે, એક જ ક્ષણમાં, બધું સ્થાયી થઈ જાય છે. ||3||
ਹਰਿ ਜਨੁ ਊਤਮੁ ਭਗਤੁ ਸਦਾਵੈ ਆਗਿਆ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥
har jan aootam bhagat sadaavai aagiaa man sukh paaee |ભગવાનના નમ્ર સેવકને સૌથી ઉચ્ચ સંત કહેવામાં આવે છે; તે ભગવાનની આજ્ઞાનું પાલન કરે છે, અને શાંતિ મેળવે છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੪॥
jo tis bhaavai sat kar maanai bhaanaa man vasaaee |4|જે પ્રભુને પ્રસન્ન થાય છે, તે સત્ય તરીકે સ્વીકારે છે; તે ભગવાનની ઇચ્છાને તેના મનમાં સમાવે છે. ||4||
ਕਹੈ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਝੂਠੀ ॥
kahai kabeer sunahu re santahu meree meree jhootthee |કબીર કહે છે, સાંભળો, હે સંતો - "મારું, મારું" એવું પોકારવું ખોટું છે.
ਚਿਰਗਟ ਫਾਰਿ ਚਟਾਰਾ ਲੈ ਗਇਓ ਤਰੀ ਤਾਗਰੀ ਛੂਟੀ ॥੫॥੩॥੧੬॥
chiragatt faar chattaaraa lai geio taree taagaree chhoottee |5|3|16|પક્ષીઓના પાંજરાને તોડીને, મૃત્યુ પક્ષીને લઈ જાય છે, અને ફક્ત ફાટેલા દોરાઓ જ રહે છે. ||5||3||16||
ਆਸਾ ॥
aasaa |આસા:
ਹਮ ਮਸਕੀਨ ਖੁਦਾਈ ਬੰਦੇ ਤੁਮ ਰਾਜਸੁ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
ham masakeen khudaaee bande tum raajas man bhaavai |હું તમારો નમ્ર સેવક છું, પ્રભુ; તમારી સ્તુતિ મારા મનને પ્રસન્ન કરે છે.
ਅਲਹ ਅਵਲਿ ਦੀਨ ਕੋ ਸਾਹਿਬੁ ਜੋਰੁ ਨਹੀ ਫੁਰਮਾਵੈ ॥੧॥
alah aval deen ko saahib jor nahee furamaavai |1|ભગવાન, આદિમાન્ય, ગરીબોના સ્વામી, તેઓ પર જુલમ કરવાનો આદેશ આપતા નથી. ||1||
ਕਾਜੀ ਬੋਲਿਆ ਬਨਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaajee boliaa ban nahee aavai |1| rahaau |ઓ કાઝી, તેમની સામે બોલવું યોગ્ય નથી. ||1||થોભો ||
ਰੋਜਾ ਧਰੈ ਨਿਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ਕਲਮਾ ਭਿਸਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
rojaa dharai nivaaj gujaarai kalamaa bhisat na hoee |તમારા ઉપવાસ રાખવા, તમારી પ્રાર્થનાઓ વાંચવી અને ઇસ્લામિક પંથ, કલમા વાંચવી, તમને સ્વર્ગમાં લઈ જશે નહીં.
ਸਤਰਿ ਕਾਬਾ ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਜੇ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਕੋਈ ॥੨॥
satar kaabaa ghatt hee bheetar je kar jaanai koee |2|મક્કાનું મંદિર તમારા મગજમાં છુપાયેલું છે, જો તમે તેને જાણતા હોત. ||2||
ਨਿਵਾਜ ਸੋਈ ਜੋ ਨਿਆਉ ਬਿਚਾਰੈ ਕਲਮਾ ਅਕਲਹਿ ਜਾਨੈ ॥
nivaaj soee jo niaau bichaarai kalamaa akaleh jaanai |તે તમારી પ્રાર્થના હોવી જોઈએ, ન્યાયનું સંચાલન કરો. તમારા કલમાને અજ્ઞાત પ્રભુનું જ્ઞાન થવા દો.
ਪਾਚਹੁ ਮੁਸਿ ਮੁਸਲਾ ਬਿਛਾਵੈ ਤਬ ਤਉ ਦੀਨੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥
paachahu mus musalaa bichhaavai tab tau deen pachhaanai |3|તમારી પાંચ ઇચ્છાઓ પર વિજય મેળવીને તમારી પ્રાર્થના સાદડી ફેલાવો, અને તમે સાચા ધર્મને ઓળખી શકશો. ||3||
ਖਸਮੁ ਪਛਾਨਿ ਤਰਸ ਕਰਿ ਜੀਅ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਮਣੀ ਕਰਿ ਫੀਕੀ ॥
khasam pachhaan taras kar jeea meh maar manee kar feekee |તમારા ભગવાન અને માસ્ટરને ઓળખો, અને તમારા હૃદયમાં તેમનો ડર રાખો; તમારા અહંકાર પર વિજય મેળવો, અને તેને નિરર્થક બનાવો.
ਆਪੁ ਜਨਾਇ ਅਵਰ ਕਉ ਜਾਨੈ ਤਬ ਹੋਇ ਭਿਸਤ ਸਰੀਕੀ ॥੪॥
aap janaae avar kau jaanai tab hoe bhisat sareekee |4|જેમ તમે તમારી જાતને જુઓ છો, તેમ અન્યને પણ જુઓ; તો જ તમે સ્વર્ગમાં ભાગીદાર બનશો. ||4||
ਮਾਟੀ ਏਕ ਭੇਖ ਧਰਿ ਨਾਨਾ ਤਾ ਮਹਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
maattee ek bhekh dhar naanaa taa meh braham pachhaanaa |માટી એક છે, પણ તેણે અનેક રૂપ ધારણ કર્યા છે; હું તે બધાની અંદર એક ભગવાનને ઓળખું છું.
ਕਹੈ ਕਬੀਰਾ ਭਿਸਤ ਛੋਡਿ ਕਰਿ ਦੋਜਕ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੫॥੪॥੧੭॥
kahai kabeeraa bhisat chhodd kar dojak siau man maanaa |5|4|17|કબીર કહે છે, મેં સ્વર્ગનો ત્યાગ કર્યો છે, અને મારા મનને નરક સાથે જોડી દીધું છે. ||5||4||17||
ਆਸਾ ॥
aasaa |આસા:
ਗਗਨ ਨਗਰਿ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨ ਬਰਖੈ ਨਾਦੁ ਕਹਾ ਜੁ ਸਮਾਨਾ ॥
gagan nagar ik boond na barakhai naad kahaa ju samaanaa |દસમા દરવાજેથી મનનું આકાશ, એક ટીપું પણ વરસતું નથી. નાદના ધ્વનિ પ્રવાહનું સંગીત ક્યાં છે, જે તેમાં સમાયેલું હતું?
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰ ਮਾਧੋ ਪਰਮ ਹੰਸੁ ਲੇ ਸਿਧਾਨਾ ॥੧॥
paarabraham paramesur maadho param hans le sidhaanaa |1|પરમ ભગવાન ભગવાન, ગુણાતીત ભગવાન, સંપત્તિના સ્વામી પરમાત્માને લઈ ગયા છે. ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲਤੇ ਤੇ ਕਹਾ ਗਏ ਦੇਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਰਹਤੇ ॥
baabaa bolate te kahaa ge dehee ke sang rahate |હે પિતા, મને કહો: તે ક્યાં ગયો? તે શરીરની અંદર રહેતો હતો,
ਸੁਰਤਿ ਮਾਹਿ ਜੋ ਨਿਰਤੇ ਕਰਤੇ ਕਥਾ ਬਾਰਤਾ ਕਹਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
surat maeh jo nirate karate kathaa baarataa kahate |1| rahaau |અને મનમાં નૃત્ય કરો, શીખવો અને બોલો. ||1||થોભો ||
ਬਜਾਵਨਹਾਰੋ ਕਹਾ ਗਇਓ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਮੰਦਰੁ ਕੀਨੑਾ ॥
bajaavanahaaro kahaa geio jin ihu mandar keenaa |ક્યાં ગયો ખેલાડી - જેણે આ મંદિરને પોતાનું બનાવ્યું?
ਸਾਖੀ ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਨਹੀ ਉਪਜੈ ਖਿੰਚਿ ਤੇਜੁ ਸਭੁ ਲੀਨੑਾ ॥੨॥
saakhee sabad surat nahee upajai khinch tej sabh leenaa |2|કોઈ વાર્તા, શબ્દ કે સમજ ઉત્પન્ન થતી નથી; પ્રભુએ બધી શક્તિઓ કાઢી નાખી છે. ||2||
ਸ੍ਰਵਨਨ ਬਿਕਲ ਭਏ ਸੰਗਿ ਤੇਰੇ ਇੰਦ੍ਰੀ ਕਾ ਬਲੁ ਥਾਕਾ ॥
sravanan bikal bhe sang tere indree kaa bal thaakaa |કાન, તમારા સાથીઓ, બહેરા થઈ ગયા છે, અને તમારા અંગોની શક્તિ ખલાસ થઈ ગઈ છે.
ਚਰਨ ਰਹੇ ਕਰ ਢਰਕਿ ਪਰੇ ਹੈ ਮੁਖਹੁ ਨ ਨਿਕਸੈ ਬਾਤਾ ॥੩॥
charan rahe kar dtarak pare hai mukhahu na nikasai baataa |3|તમારા પગ નિષ્ફળ ગયા છે, તમારા હાથ મુલાયમ થઈ ગયા છે, અને તમારા મોંમાંથી કોઈ શબ્દ નીકળતો નથી. ||3||
ਥਾਕੇ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਭ ਤਸਕਰ ਆਪ ਆਪਣੈ ਭ੍ਰਮਤੇ ॥
thaake panch doot sabh tasakar aap aapanai bhramate |થાકીને પાંચ શત્રુઓ અને બધા ચોર પોતપોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે ભટકી ગયા છે.
ਥਾਕਾ ਮਨੁ ਕੁੰਚਰ ਉਰੁ ਥਾਕਾ ਤੇਜੁ ਸੂਤੁ ਧਰਿ ਰਮਤੇ ॥੪॥
thaakaa man kunchar ur thaakaa tej soot dhar ramate |4|મનનો હાથી થાકી ગયો છે, અને હૃદય પણ થાકી ગયું છે; તેની શક્તિ દ્વારા, તે તાર ખેંચવા માટે વપરાય છે. ||4||
ਮਿਰਤਕ ਭਏ ਦਸੈ ਬੰਦ ਛੂਟੇ ਮਿਤ੍ਰ ਭਾਈ ਸਭ ਛੋਰੇ ॥
miratak bhe dasai band chhootte mitr bhaaee sabh chhore |તે મૃત્યુ પામ્યો છે, અને દસ દરવાજાઓના બંધન ખોલવામાં આવ્યા છે; તેણે તેના બધા મિત્રો અને ભાઈઓને છોડી દીધા છે.
ਕਹਤ ਕਬੀਰਾ ਜੋ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ਜੀਵਤ ਬੰਧਨ ਤੋਰੇ ॥੫॥੫॥੧੮॥
kahat kabeeraa jo har dhiaavai jeevat bandhan tore |5|5|18|કબીર કહે છે, જે ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે, જીવતા હોવા છતાં તેના બંધનો તોડી નાખે છે. ||5||5||18||
ਆਸਾ ਇਕਤੁਕੇ ੪ ॥
aasaa ikatuke 4 |આસા, 4 એક-થુકાય:
ਸਰਪਨੀ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਹੀ ਬਲੀਆ ॥
sarapanee te aoopar nahee baleea |તેણી-સર્પ માયા કરતાં વધુ શક્તિશાળી કોઈ નથી,
ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਛਲੀਆ ॥੧॥
jin brahamaa bisan mahaadeo chhaleea |1|જેણે બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવને પણ છેતર્યા. ||1||
ਮਾਰੁ ਮਾਰੁ ਸ੍ਰਪਨੀ ਨਿਰਮਲ ਜਲਿ ਪੈਠੀ ॥
maar maar srapanee niramal jal paitthee |તેમને ડંખ માર્યા પછી, તે હવે શુદ્ધ પાણીમાં બેસે છે.
ਜਿਨਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਡਸੀਅਲੇ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਡੀਠੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jin tribhavan ddaseeale guraprasaad ddeetthee |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, મેં તેણીને જોયા છે, જેણે ત્રણ લોકને ડંખ માર્યા છે. ||1||થોભો ||
ਸ੍ਰਪਨੀ ਸ੍ਰਪਨੀ ਕਿਆ ਕਹਹੁ ਭਾਈ ॥
srapanee srapanee kiaa kahahu bhaaee |ઓ ડેસ્ટિની બહેનો, તેણીને સર્પ કેમ કહેવામાં આવે છે?
ਜਿਨਿ ਸਾਚੁ ਪਛਾਨਿਆ ਤਿਨਿ ਸ੍ਰਪਨੀ ਖਾਈ ॥੨॥
jin saach pachhaaniaa tin srapanee khaaee |2|જે સાચા પ્રભુને સાક્ષાત્કાર કરે છે, તે સાપને ખાઈ જાય છે. ||2||
ਸ੍ਰਪਨੀ ਤੇ ਆਨ ਛੂਛ ਨਹੀ ਅਵਰਾ ॥
srapanee te aan chhoochh nahee avaraa |આ તેણી-નાગ કરતાં વધુ વ્યર્થ બીજું કોઈ નથી.
ਸ੍ਰਪਨੀ ਜੀਤੀ ਕਹਾ ਕਰੈ ਜਮਰਾ ॥੩॥
srapanee jeetee kahaa karai jamaraa |3|જ્યારે તેણી-સર્પને કાબુમાં લેવામાં આવે છે, ત્યારે મૃત્યુના રાજાના સંદેશવાહકો શું કરી શકે છે? ||3||