ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1056
ਬਿਖਿਆ ਕਾਰਣਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਕਾ ਦੋਰਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
bikhiaa kaaran lab lobh kamaaveh duramat kaa doraahaa he |9|ઝેર ખાતર, તેઓ લોભ અને માલિકીભાવ અને દુષ્ટ-મનની દ્વૈતતામાં વર્તે છે. ||9||
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
pooraa satigur bhagat drirraae |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ અંદર ભક્તિમય ઉપાસનાનું પ્રત્યારોપણ કરે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad har naam chit laae |ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તેઓ પ્રેમપૂર્વક તેમની ચેતનાને ભગવાનના નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਰਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਭੀਨੈ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
man tan har raviaa ghatt antar man bheenai bhagat salaahaa he |10|ભગવાન તેમના મન, શરીર અને હૃદયમાં વ્યાપ્ત છે; ઊંડે સુધી, તેનું મન ભગવાનની ભક્તિ અને સ્તુતિથી તરબોળ છે. ||10||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰਣੁ ॥
meraa prabh saachaa asur sanghaaran |મારા સાચા ભગવાન ભગવાન રાક્ષસોનો નાશ કરનાર છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਗਤਿ ਨਿਸਤਾਰਣੁ ॥
gur kai sabad bhagat nisataaran |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેમના ભક્તોનો ઉદ્ધાર થાય છે.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
meraa prabh saachaa sad hee saachaa sir saahaa paatisaahaa he |11|મારા સાચા ભગવાન ભગવાન કાયમ સાચા છે. તે રાજાઓના માથા ઉપર સમ્રાટ છે. ||11||
ਸੇ ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥
se bhagat sache terai man bhaae |સાચા છે તે ભક્તો, જે તમારા મનને પ્રસન્ન કરે છે.
ਦਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
dar keeratan kareh gur sabad suhaae |તેઓ તેમના દ્વારે તેમના ગુણગાન કીર્તન ગાય છે; તેઓ ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા સુશોભિત અને ઉત્કૃષ્ટ છે.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵਹਿ ਨਿਰਧਨ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
saachee baanee anadin gaaveh niradhan kaa naam vesaahaa he |12|રાત-દિવસ, તેઓ તેમની બાની સાચી વાત ગાય છે. નામ એ ગરીબોની સંપત્તિ છે. ||12||
ਜਿਨ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੋੜਹਿ ਨਾਹੀ ॥
jin aape mel vichhorreh naahee |હે પ્રભુ, તમે જેમને એક કરો છો તેઓ ફરી ક્યારેય જુદા થતા નથી.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ॥
gur kai sabad sadaa saalaahee |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેઓ કાયમ તમારી સ્તુતિ કરે છે.
ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਤੂ ਏਕੋ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
sabhanaa sir too eko saahib sabade naam salaahaa he |13|તમે બધા પર એક ભગવાન અને માસ્ટર છો. શબ્દ દ્વારા, નામની સ્તુતિ થાય છે. ||13||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਤੁਧੁਨੋ ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੀ ॥
bin sabadai tudhuno koee na jaanee |શબ્દ વિના, તમને કોઈ ઓળખતું નથી.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕਥੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
tudh aape kathee akath kahaanee |તમે પોતે જ અસ્પષ્ટ વાણી બોલો છો.
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
aape sabad sadaa gur daataa har naam jap sanbaahaa he |14|તમે પોતે જ સદા શબ્દ છો, ગુરુ, મહાન દાતા છો; ભગવાનના નામનો જપ કરો, તમે તમારો ખજાનો આપો. ||14||
ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥
too aape karataa sirajanahaaraa |તમે પોતે જ બ્રહ્માંડના સર્જક છો.
ਤੇਰਾ ਲਿਖਿਆ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥
teraa likhiaa koe na mettanahaaraa |તમે જે લખ્યું છે તે કોઈ ભૂંસી શકતું નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਸਾ ਗਣਤ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
guramukh naam deveh too aape sahasaa ganat na taahaa he |15|તમે પોતે જ ગુરુમુખને નામથી આશીર્વાદ આપો છો, જે હવે શંકાશીલ નથી, અને તેનો હિસાબ નથી. ||15||
ਭਗਤ ਸਚੇ ਤੇਰੈ ਦਰਵਾਰੇ ॥
bhagat sache terai daravaare |તમારા સાચા ભક્તો તમારા કોર્ટના દ્વારે ઉભા છે.
ਸਬਦੇ ਸੇਵਨਿ ਭਾਇ ਪਿਆਰੇ ॥
sabade sevan bhaae piaare |તેઓ પ્રેમ અને પ્રેમથી શબ્દની સેવા કરે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੇ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥੧੨॥
naanak naam rate bairaagee naame kaaraj sohaa he |16|3|12|હે નાનક, જેઓ નામ સાથે જોડાયેલા છે તેઓ અળગા રહે છે; નામ દ્વારા, તેમની બાબતો ઉકેલાય છે. ||16||3||12||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
merai prabh saachai ik khel rachaaeaa |મારા સાચા ભગવાન ભગવાને એક નાટક રજૂ કર્યું છે.
ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ਉਪਾਇਆ ॥
koe na kis hee jehaa upaaeaa |તેણે બીજા કોઈના જેવું સર્જન કર્યું નથી.
ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕਰੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸੈ ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
aape farak kare vekh vigasai sabh ras dehee maahaa he |1|તેણે તેમને અલગ બનાવ્યા, અને તે આનંદથી તેમના પર જુએ છે; તેણે શરીરમાં તમામ સ્વાદો મૂક્યા. ||1||
ਵਾਜੈ ਪਉਣੁ ਤੈ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ॥
vaajai paun tai aap vajaae |તમે પોતે જ શ્વાસના ધબકારાને વાઇબ્રેટ કરો છો.
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਪਾਏ ॥
siv sakatee dehee meh paae |શિવ અને શક્તિ, ઊર્જા અને દ્રવ્ય - તમે તેમને શરીરમાં મૂક્યા છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਬਦੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
guraparasaadee ulattee hovai giaan ratan sabad taahaa he |2|ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ વિશ્વથી દૂર થઈ જાય છે, અને આધ્યાત્મિક શાણપણના રત્ન, અને શબ્દના શબ્દને પ્રાપ્ત કરે છે. ||2||
ਅੰਧੇਰਾ ਚਾਨਣੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥
andheraa chaanan aape keea |તેણે પોતે જ અંધકાર અને પ્રકાશ બનાવ્યો.
ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ॥
eko varatai avar na beea |તે એકલો જ વ્યાપક છે; ત્યાં બીજું કોઈ નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸੈ ਬੁਧਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
guraparasaadee aap pachhaanai kamal bigasai budh taahaa he |3|જે વ્યક્તિ પોતાની જાતને સાકાર કરે છે - ગુરુની કૃપાથી, તેના મનનું કમળ ખીલે છે. ||3||
ਅਪਣੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ॥
apanee gahan gat aape jaanai |ફક્ત તે જ તેની ઊંડાઈ અને હદ જાણે છે.
ਹੋਰੁ ਲੋਕੁ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ॥
hor lok sun sun aakh vakhaanai |અન્ય લોકો જે બોલવામાં આવે છે અને કહેવામાં આવે છે તે જ સાંભળી અને સાંભળી શકે છે.
ਗਿਆਨੀ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਾਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
giaanee hovai su guramukh boojhai saachee sifat salaahaa he |4|જે આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાની છે, તે પોતાને ગુરુમુખ સમજે છે; તે સાચા ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે. ||4||
ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
dehee andar vasat apaaraa |શરીરની અંદરની અંદર અમૂલ્ય પદાર્થ છે.
ਆਪੇ ਕਪਟ ਖੁਲਾਵਣਹਾਰਾ ॥
aape kapatt khulaavanahaaraa |તે પોતે જ દરવાજા ખોલે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
guramukh sahaje amrit peevai trisanaa agan bujhaahaa he |5|ગુરુમુખ સાહજિક રીતે અમૃતમાં ડ્રિંક કરે છે, અને ઈચ્છાનો અગ્નિ શમી જાય છે. ||5||
ਸਭਿ ਰਸ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪਾਏ ॥
sabh ras dehee andar paae |તેણે શરીરની અંદર તમામ સ્વાદો મૂક્યા.
ਵਿਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥
virale kau gur sabad bujhaae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા સમજનારા કેટલા દુર્લભ છે.
ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੇ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹੇ ਬਾਹਰਿ ਕਾਹੇ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
andar khoje sabad saalaahe baahar kaahe jaahaa he |6|તો તમારી અંદર શોધો, અને શબ્દની સ્તુતિ કરો. શા માટે તમારી જાતની બહાર દોડવું? ||6||
ਵਿਣੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਕਿਸੈ ਨ ਆਇਆ ॥
vin chaakhe saad kisai na aaeaa |ચાખ્યા વિના, કોઈને સ્વાદ મળતો નથી.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਇਆ ॥
gur kai sabad amrit peeaeaa |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિ અમૃતમાં પીવે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
amrit pee amaraa pad hoe gur kai sabad ras taahaa he |7|એમ્બ્રોસિયલ અમૃત પીવામાં આવે છે, અને અનૈતિક દરજ્જો પ્રાપ્ત થાય છે, જ્યારે વ્યક્તિ ગુરુના શબ્દનો ઉત્કૃષ્ટ સાર પ્રાપ્ત કરે છે. ||7||
ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਸਭਿ ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥
aap pachhaanai so sabh gun jaanai |જે પોતાની જાતને સાક્ષાત્કાર કરે છે, તે સર્વ સદ્ગુણોને જાણે છે.