ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 364
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
so boojhai jis aap bujhaae |તે જ સમજે છે, જેને પ્રભુ પોતે સમજવાની પ્રેરણા આપે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੧॥
guraparasaadee sev karaae |1|ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ તેની સેવા કરે છે. ||1||
ਗਿਆਨ ਰਤਨਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
giaan ratan sabh sojhee hoe |આધ્યાત્મિક જ્ઞાનના રત્ન સાથે, સંપૂર્ણ સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਅਗਿਆਨੁ ਬਿਨਾਸੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ਵੇਖੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad agiaan binaasai anadin jaagai vekhai sach soe |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી અજ્ઞાન દૂર થાય છે; પછી વ્યક્તિ રાત-દિવસ જાગૃત રહે છે અને સાચા પ્રભુને જુએ છે. ||1||થોભો ||
ਮੋਹੁ ਗੁਮਾਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
mohu gumaan gur sabad jalaae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા આસક્તિ અને અભિમાન બળી જાય છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
poore gur te sojhee paae |સંપૂર્ણ ગુરુ પાસેથી સાચી સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਅੰਤਰਿ ਮਹਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥
antar mahal gur sabad pachhaanai |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિ ભગવાનની હાજરીને અંદર અનુભવે છે.
ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹੈ ਥਿਰੁ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ॥੨॥
aavan jaan rahai thir naam samaane |2|પછી, વ્યક્તિનું આવવું અને જવાનું બંધ થઈ જાય છે, અને વ્યક્તિ સ્થિર થઈ જાય છે, ભગવાનના નામમાં લીન થઈ જાય છે. ||2||
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਹੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
jaman maranaa hai sansaar |જગત જન્મ અને મૃત્યુ સાથે જોડાયેલું છે.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਚੇਤੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
manamukh achet maaeaa mohu gubaar |અચેતન, સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ માયા અને ભાવનાત્મક આસક્તિના અંધકારમાં ઘેરાયેલો છે.
ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਬਹੁ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ॥
par nindaa bahu koorr kamaavai |તે બીજાઓની નિંદા કરે છે, અને તદ્દન જૂઠાણું આચરે છે.
ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੩॥
visattaa kaa keerraa visattaa maeh samaavai |3|તે ખાતરમાં મેગોટ છે, અને ખાતરમાં તે સમાઈ જાય છે. ||3||
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
satasangat mil sabh sojhee paae |સાચા મંડળ, સતસંગતમાં જોડાવાથી સંપૂર્ણ સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
gur kaa sabad har bhagat drirraae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, ભગવાન માટે ભક્તિ પ્રેમ રોપવામાં આવે છે.
ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
bhaanaa mane sadaa sukh hoe |જે ભગવાનની ઇચ્છાને શરણે જાય છે તે હંમેશ માટે શાંતિપૂર્ણ છે.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧੦॥੪੯॥
naanak sach samaavai soe |4|10|49|ઓ નાનક, તે સાચા પ્રભુમાં સમાઈ જાય છે. ||4||10||49||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਪੰਚਪਦੇ ॥
aasaa mahalaa 3 panchapade |આસા, ત્રીજું મહેલ, પંચ-પધાયઃ
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦ ॥
sabad marai tis sadaa anand |જે શબ્દના શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે, તેને શાશ્વત આનંદ મળે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥
satigur bhette gur gobind |તે સાચા ગુરુ, ગુરુ, ભગવાન ભગવાન સાથે એકરૂપ છે.
ਨਾ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
naa fir marai na aavai jaae |તે હવે મૃત્યુ પામતો નથી, અને તે આવતો નથી કે જતો નથી.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
poore gur te saach samaae |1|સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા, તે સાચા ભગવાન સાથે વિલીન થાય છે. ||1||
ਜਿਨੑ ਕਉ ਨਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਲੇਖੁ ॥
jina kau naam likhiaa dhur lekh |જેની પાસે ભગવાનનું નામ છે, જે તેના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્યમાં લખાયેલું છે,
ਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹਿ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਭਗਤਿ ਵਿਸੇਖੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
te anadin naam sadaa dhiaaveh gur poore te bhagat visekh |1| rahaau |રાત-દિવસ, હંમેશ માટે નામનું ધ્યાન કરે છે; તે સંપૂર્ણ ગુરુ પાસેથી ભક્તિમય પ્રેમનું અદ્ભુત વરદાન મેળવે છે. ||1||થોભો ||
ਜਿਨੑ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
jina kau har prabh le milaae |જેમને ભગવાન ભગવાને પોતાની સાથે ભેળવી દીધા છે
ਤਿਨੑ ਕੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
tina kee gahan gat kahee na jaae |તેમની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિ વર્ણવી શકાતી નથી.
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਦਿਤੀ ਵਡਿਆਈ ॥
poorai satigur ditee vaddiaaee |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુએ ભવ્ય મહાનતા આપી છે,
ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੨॥
aootam padavee har naam samaaee |2|સૌથી ઉચ્ચ ક્રમમાં, અને હું ભગવાનના નામમાં સમાઈ ગયો છું. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
jo kichh kare su aape aap |પ્રભુ જે કંઈ કરે છે તે બધું પોતે જ કરે છે.
ਏਕ ਘੜੀ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ॥
ek gharree meh thaap uthaap |એક ક્ષણમાં, તે સ્થાપિત કરે છે, અને અસ્થાપિત કરે છે.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਹਣਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
keh keh kahanaa aakh sunaae |ભગવાન વિશે માત્ર બોલવાથી, વાતો કરીને, બૂમો પાડીને અને ઉપદેશ આપવાથી,
ਜੇ ਸਉ ਘਾਲੇ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥੩॥
je sau ghaale thaae na paae |3|સેંકડો વખત પણ મરણ મંજૂર નથી. ||3||
ਜਿਨੑ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਤਿਨੑਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
jina kai potai pun tinaa guroo milaae |ગુરુ તેમની સાથે મળે છે, જેઓ સદ્ગુણને તેમના ખજાના તરીકે લે છે;
ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
sach baanee gur sabad sunaae |તેઓ ગુરુની બાની, શબ્દનો સાચો શબ્દ સાંભળે છે.
ਜਹਾਂ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਤਹਾਂ ਦੁਖੁ ਜਾਏ ॥
jahaan sabad vasai tahaan dukh jaae |જ્યાં શબ્દ રહે છે ત્યાંથી પીડા દૂર થાય છે.
ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥
giaan ratan saachai sahaj samaae |4|આધ્યાત્મિક જ્ઞાનના રત્ન દ્વારા, વ્યક્તિ સાચા ભગવાનમાં સરળતાથી સમાઈ જાય છે. ||4||
ਨਾਵੈ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
naavai jevadd hor dhan naahee koe |નામ જેવી બીજી કોઈ સંપત્તિ નથી.
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
jis no bakhase saachaa soe |તે સાચા ભગવાન દ્વારા જ આપવામાં આવે છે.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
poorai sabad man vasaae |શબ્દના સંપૂર્ણ શબ્દ દ્વારા, તે મનમાં રહે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੫॥੧੧॥੫੦॥
naanak naam rate sukh paae |5|11|50|હે નાનક, નામથી રંગાયેલા, શાંતિ પ્રાપ્ત થાય છે. ||5||11||50||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |આસા, ત્રીજી મહેલ:
ਨਿਰਤਿ ਕਰੇ ਬਹੁ ਵਾਜੇ ਵਜਾਏ ॥
nirat kare bahu vaaje vajaae |વ્યક્તિ નૃત્ય કરી શકે છે અને અસંખ્ય વાદ્યો વગાડી શકે છે;
ਇਹੁ ਮਨੁ ਅੰਧਾ ਬੋਲਾ ਹੈ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
eihu man andhaa bolaa hai kis aakh sunaae |પણ આ મન આંધળું અને બહેરું છે, તો આ બોલવું અને ઉપદેશ કોના લાભ માટે?
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਭਰਮੁ ਅਨਲ ਵਾਉ ॥
antar lobh bharam anal vaau |અંદર લોભની આગ છે, અને શંકાની ધૂળ-તોફાન છે.
ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਨ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥
deevaa balai na sojhee paae |1|જ્ઞાનનો દીવો બળતો નથી, અને સમજણ પ્રાપ્ત થતી નથી. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥
guramukh bhagat ghatt chaanan hoe |ગુરુમુખના હૃદયમાં ભક્તિમય ઉપાસનાનો પ્રકાશ હોય છે.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap pachhaan milai prabh soe |1| rahaau |પોતાની જાતને સમજીને તે ભગવાનને મળે છે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਤਿ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਭਾਉ ॥
guramukh nirat har laagai bhaau |ગુરુમુખનું નૃત્ય પ્રભુ પ્રત્યેના પ્રેમને સ્વીકારવાનું છે;
ਪੂਰੇ ਤਾਲ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
poore taal vichahu aap gavaae |ડ્રમના ધબકારા પર તે અંદરથી પોતાનો અહંકાર કાઢી નાખે છે.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਜਾਣੁ ॥
meraa prabh saachaa aape jaan |મારો ભગવાન સાચો છે; તે પોતે જ સર્વના જાણકાર છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਣੁ ॥੨॥
gur kai sabad antar braham pachhaan |2|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, સર્જનહાર ભગવાનને તમારી અંદર ઓળખો. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
guramukh bhagat antar preet piaar |ગુરુમુખ પ્રિય ભગવાન માટે ભક્તિમય પ્રેમથી ભરેલો છે.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਹਜਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gur kaa sabad sahaj veechaar |તેઓ સાહજિક રીતે ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
guramukh bhagat jugat sach soe |ગુરુમુખ માટે, પ્રેમાળ ભક્તિ ઉપાસના એ સાચા ભગવાનનો માર્ગ છે.
ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨਿਰਤਿ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ॥੩॥
paakhandd bhagat nirat dukh hoe |3|પરંતુ ઢોંગીઓના નૃત્યો અને પૂજા માત્ર પીડા જ લાવે છે. ||3||