શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 731

ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥

mere laal jeeo teraa ant na jaanaa |

હે મારા પ્રિય પ્રિય ભગવાન, તમારી મર્યાદાઓ જાણીતી નથી.

ਤੂੰ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਤੂੰ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

toon jal thal maheeal bharipur leenaa toon aape sarab samaanaa |1| rahaau |

તમે પાણી, જમીન અને આકાશમાં વ્યાપેલા છો; તમે પોતે જ સર્વવ્યાપી છો. ||1||થોભો ||

ਮਨੁ ਤਾਰਾਜੀ ਚਿਤੁ ਤੁਲਾ ਤੇਰੀ ਸੇਵ ਸਰਾਫੁ ਕਮਾਵਾ ॥

man taaraajee chit tulaa teree sev saraaf kamaavaa |

મન એ માપ છે, ચેતના એ વજન છે, અને તમારી સેવાનું પ્રદર્શન એ મૂલ્યાંકનકર્તા છે.

ਘਟ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਸੋ ਸਹੁ ਤੋਲੀ ਇਨ ਬਿਧਿ ਚਿਤੁ ਰਹਾਵਾ ॥੨॥

ghatt hee bheetar so sahu tolee in bidh chit rahaavaa |2|

મારા હૃદયમાં ઊંડે, હું મારા પતિ ભગવાનને તોલું છું; આ રીતે હું મારી ચેતના પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરું છું. ||2||

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਤੋਲੁ ਤਰਾਜੀ ਆਪੇ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥

aape kanddaa tol taraajee aape tolanahaaraa |

તમે પોતે જ બેલેન્સ, વજન અને માપ છો; તમે પોતે જ તોલનાર છો.

ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੇ ਹੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩॥

aape dekhai aape boojhai aape hai vanajaaraa |3|

તમે પોતે જ જુઓ છો, અને તમે પોતે જ સમજો છો; તમે પોતે જ વેપારી છો. ||3||

ਅੰਧੁਲਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਪਰਦੇਸੀ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਤਿਲੁ ਜਾਵੈ ॥

andhulaa neech jaat paradesee khin aavai til jaavai |

આંધળો, નિમ્ન વર્ગનો ભટકતો આત્મા, એક ક્ષણ માટે આવે છે, અને પળવારમાં વિદાય લે છે.

ਤਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਨਾਨਕੁ ਰਹਦਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮੂੜਾ ਪਾਵੈ ॥੪॥੨॥੯॥

taa kee sangat naanak rahadaa kiau kar moorraa paavai |4|2|9|

તેની સંગમાં નાનક વસે છે; મૂર્ખ કેવી રીતે પ્રભુને પામી શકે? ||4||2||9||

ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥

raag soohee mahalaa 4 ghar 1 |

રાગ સૂહી, ચોથી મહેલ, પ્રથમ ઘર:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:

ਮਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਕੇ ॥

man raam naam aaraadhiaa gur sabad guroo gur ke |

મારું મન ગુરુ અને ગુરુના શબ્દ દ્વારા ભગવાનના નામની પૂજા અને આરાધના કરે છે.

ਸਭਿ ਇਛਾ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪੂਰੀਆ ਸਭੁ ਚੂਕਾ ਡਰੁ ਜਮ ਕੇ ॥੧॥

sabh ichhaa man tan pooreea sabh chookaa ddar jam ke |1|

મારા મન અને શરીરની બધી ઈચ્છાઓ પૂરી થઈ ગઈ છે; મૃત્યુનો તમામ ભય દૂર થઈ ગયો છે. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ॥

mere man gun gaavahu raam naam har ke |

હે મારા મન, પ્રભુના નામના ગુણગાન ગા.

ਗੁਰਿ ਤੁਠੈ ਮਨੁ ਪਰਬੋਧਿਆ ਹਰਿ ਪੀਆ ਰਸੁ ਗਟਕੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur tutthai man parabodhiaa har peea ras gattake |1| rahaau |

અને જ્યારે ગુરુ પ્રસન્ન અને સંતુષ્ટ થાય છે, ત્યારે મનને સૂચના આપવામાં આવે છે; તે પછી ભગવાનના સૂક્ષ્મ સારમાં આનંદપૂર્વક પીવે છે. ||1||થોભો ||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਊਤਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰੀ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ॥

satasangat aootam satigur keree gun gaavai har prabh ke |

સત્સંગત, સાચા ગુરુની સાચી મંડળી, ઉત્કૃષ્ટ અને ઉત્કૃષ્ટ છે. તેઓ ભગવાન ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਮ ਧੋਵਹ ਪਗ ਜਨ ਕੇ ॥੨॥

har kirapaa dhaar melahu satasangat ham dhovah pag jan ke |2|

મને તમારી દયાથી આશીર્વાદ આપો, પ્રભુ, અને મને સત્સંગમાં જોડો; હું તમારા નમ્ર સેવકોના પગ ધોઉં છું. ||2||

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਭੁ ਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਰਸੁ ਗੁਰਮਤਿ ਰਸੁ ਰਸਕੇ ॥

raam naam sabh hai raam naamaa ras guramat ras rasake |

પ્રભુનું નામ જ સર્વસ્વ છે. પ્રભુનું નામ એ ગુરુના ઉપદેશનો સાર છે, રસ છે, તેની મીઠાશ છે.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਲਾਥੀ ਤਿਸ ਤਿਸ ਕੇ ॥੩॥

har amrit har jal paaeaa sabh laathee tis tis ke |3|

મને અમૃત અમૃત, ભગવાનના નામનું દિવ્ય જળ મળ્યું છે, અને તે માટેની મારી બધી તરસ છીપાઈ ગઈ છે. ||3||

ਹਮਰੀ ਜਾਤਿ ਪਾਤਿ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹਮ ਵੇਚਿਓ ਸਿਰੁ ਗੁਰ ਕੇ ॥

hamaree jaat paat gur satigur ham vechio sir gur ke |

ગુરુ, સાચા ગુરુ, મારી સામાજિક સ્થિતિ અને સન્માન છે; મેં મારું માથું ગુરુને વેચી દીધું છે.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰਿਓ ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਗੁਰ ਰਾਖਹੁ ਲਾਜ ਜਨ ਕੇ ॥੪॥੧॥

jan naanak naam pario gur chelaa gur raakhahu laaj jan ke |4|1|

સેવક નાનકને છાયા કહેવાય છે, ગુરુના શિષ્ય; હે ગુરુ, તમારા સેવકનું સન્માન બચાવો. ||4||1||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

soohee mahalaa 4 |

સૂહી, ચોથી મહેલ:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭਜਿਓ ਪੁਰਖੋਤਮੁ ਸਭਿ ਬਿਨਸੇ ਦਾਲਦ ਦਲਘਾ ॥

har har naam bhajio purakhotam sabh binase daalad dalaghaa |

હું ભગવાન ભગવાન, સર્વોપરી, હર, હરના નામનો જપ અને કંપન કરું છું; મારી ગરીબી અને સમસ્યાઓ બધી નાબૂદ થઈ ગઈ છે.

ਭਉ ਜਨਮ ਮਰਣਾ ਮੇਟਿਓ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਅਸਥਿਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖਿ ਸਮਘਾ ॥੧॥

bhau janam maranaa mettio gurasabadee har asathir sev sukh samaghaa |1|

જન્મ-મરણનો ભય ભૂંસાઈ ગયો છે, ગુરુના શબ્દ દ્વારા; અવિચલિત, અપરિવર્તનશીલ ભગવાનની સેવા કરીને, હું શાંતિમાં લીન છું. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਭਜੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਤਿ ਪਿਰਘਾ ॥

mere man bhaj raam naam at piraghaa |

હે મારા મન, સૌથી પ્રિય, પ્રિય ભગવાનના નામનું સ્પંદન કરો.

ਮੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਿ ਧਰਿਓ ਗੁਰ ਆਗੈ ਸਿਰੁ ਵੇਚਿ ਲੀਓ ਮੁਲਿ ਮਹਘਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

mai man tan arap dhario gur aagai sir vech leeo mul mahaghaa |1| rahaau |

મેં મારું મન અને શરીર સમર્પિત કર્યું છે, અને તેમને ગુરુ સમક્ષ અર્પણમાં મૂક્યા છે; મેં મારું માથું ગુરુને ખૂબ જ પ્રિય કિંમતે વેચી દીધું છે. ||1||થોભો ||

ਨਰਪਤਿ ਰਾਜੇ ਰੰਗ ਰਸ ਮਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਕੜਿ ਖੜੇ ਸਭਿ ਕਲਘਾ ॥

narapat raaje rang ras maaneh bin naavai pakarr kharre sabh kalaghaa |

રાજાઓ અને માણસોના શાસકો આનંદ અને આનંદ માણે છે, પરંતુ ભગવાનના નામ વિના, મૃત્યુ તે બધાને પકડે છે અને મોકલે છે.

ਧਰਮ ਰਾਇ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾਨਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨੇ ਹਥ ਫਲਘਾ ॥੨॥

dharam raae sir ddandd lagaanaa fir pachhutaane hath falaghaa |2|

ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશ તેમની લાકડી વડે તેઓના માથા પર પ્રહાર કરે છે, અને જ્યારે તેમના કાર્યોનું ફળ તેમના હાથમાં આવે છે, ત્યારે તેઓ પસ્તાવો કરે છે અને પસ્તાવો કરે છે. ||2||