ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1130
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਹੋਇ ॥
giaan anjan satigur te hoe |આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનો મલમ સાચા ગુરુ પાસેથી મળે છે.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥੩॥
raam naam rav rahiaa tihu loe |3|ભગવાનનું નામ ત્રણે લોકમાં વ્યાપી રહ્યું છે. ||3||
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਏਕੁ ਹੋਰ ਰੁਤਿ ਨ ਕਾਈ ॥
kalijug meh har jeeo ek hor rut na kaaee |કલિયુગમાં, તે એક પ્રિય ભગવાનનો સમય છે; તે અન્ય કંઈપણ માટે સમય નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਜਮਾਈ ॥੪॥੧੦॥
naanak guramukh hiradai raam naam lehu jamaaee |4|10|હે નાનક, ગુરુમુખ તરીકે, પ્રભુના નામને તમારા હૃદયમાં વધવા દો. ||4||10||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨ ॥
bhairau mahalaa 3 ghar 2 |ભૈરાવ, ત્રીજું મહેલ, બીજું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਦੁਬਿਧਾ ਮਨਮੁਖ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਹਿ ਅਧਿਕਾਈ ॥
dubidhaa manamukh rog viaape trisanaa jaleh adhikaaee |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો દ્વૈતના રોગથી પીડિત છે; તેઓ ઈચ્છાની તીવ્ર અગ્નિથી બળી જાય છે.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥੧॥
mar mar jameh tthaur na paaveh birathaa janam gavaaee |1|તેઓ મૃત્યુ પામે છે અને ફરીથી મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મ પામે છે; તેમને આરામની કોઈ જગ્યા મળતી નથી. તેઓ પોતાનું જીવન નકામું વેડફી નાખે છે. ||1||
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੇਹੁ ਬੁਝਾਈ ॥
mere preetam kar kirapaa dehu bujhaaee |હે મારા પ્રિય, તમારી કૃપા આપો અને મને સમજણ આપો.
ਹਉਮੈ ਰੋਗੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
haumai rogee jagat upaaeaa bin sabadai rog na jaaee |1| rahaau |અહંકારના રોગમાં જગતનું સર્જન થયું; શબ્દના શબ્દ વિના, રોગ મટાડતો નથી. ||1||થોભો ||
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਪੜਹਿ ਮੁਨਿ ਕੇਤੇ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਰਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥
sinmrit saasatr parreh mun kete bin sabadai surat na paaee |ઘણા મૌન ઋષિઓ છે, જેઓ સિમૃતિઓ અને શાસ્ત્રો વાંચે છે; શબ્દ વિના, તેમની પાસે કોઈ સ્પષ્ટ જાગૃતિ નથી.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸਭੇ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਮਮਤਾ ਸੁਰਤਿ ਗਵਾਈ ॥੨॥
trai gun sabhe rog viaape mamataa surat gavaaee |2|ત્રણ ગુણોના પ્રભાવ હેઠળના બધા લોકો રોગથી પીડિત છે; માલિકીભાવ દ્વારા, તેઓ તેમની જાગૃતિ ગુમાવે છે. ||2||
ਇਕਿ ਆਪੇ ਕਾਢਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪ੍ਰਭਿ ਲਾਏ ॥
eik aape kaadt le prabh aape gur sevaa prabh laae |હે ભગવાન, તમે કેટલાકને બચાવો છો, અને તમે બીજાને ગુરુની સેવા કરવાની આજ્ઞા કરો છો.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੋ ਪਾਇਆ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩॥
har kaa naam nidhaano paaeaa sukh vasiaa man aae |3|તેઓ પ્રભુના નામનો ખજાનો મેળવે છે; શાંતિ તેમના મનમાં રહે છે. ||3||
ਚਉਥੀ ਪਦਵੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤਹਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥
chauthee padavee guramukh varateh tin nij ghar vaasaa paaeaa |ગુરુમુખો ચોથા અવસ્થામાં રહે છે; તેઓ તેમના પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરમાં નિવાસ મેળવે છે.
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
poorai satigur kirapaa keenee vichahu aap gavaaeaa |4|સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ તેમને તેમની દયા દર્શાવે છે; તેઓ તેમના આત્મ-અહંકારને અંદરથી નાબૂદ કરે છે. ||4||
ਏਕਸੁ ਕੀ ਸਿਰਿ ਕਾਰ ਏਕ ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਰੁਦ੍ਰੁ ਉਪਾਇਆ ॥
ekas kee sir kaar ek jin brahamaa bisan rudru upaaeaa |દરેક વ્યક્તિએ એક ભગવાનની સેવા કરવી જોઈએ, જેણે બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવનું સર્જન કર્યું છે.
ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇਆ ॥੫॥੧॥੧੧॥
naanak nihachal saachaa eko naa ohu marai na jaaeaa |5|1|11|ઓ નાનક, એક સાચા ભગવાન કાયમી અને સ્થિર છે. તે મરતો નથી, અને તે જન્મતો નથી. ||5||1||11||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਬਿਧਾ ਸਦਾ ਹੈ ਰੋਗੀ ਰੋਗੀ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥
manamukh dubidhaa sadaa hai rogee rogee sagal sansaaraa |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખને દ્વૈતના રોગથી સદાને માટે પીડિત છે; સમગ્ર બ્રહ્માંડ રોગગ્રસ્ત છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਰੋਗੁ ਗਵਾਵਹਿ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥੧॥
guramukh boojheh rog gavaaveh gurasabadee veechaaraa |1|ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરીને, ગુરુમુખ સમજે છે, અને રોગનો ઉપચાર કરે છે. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਇ ॥
har jeeo satasangat melaae |હે પ્રિય ભગવાન, કૃપા કરીને મને સત્સંગત, સાચી મંડળીમાં જોડાવા દો.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
naanak tis no dee vaddiaaee jo raam naam chit laae |1| rahaau |હે નાનક, ભગવાન ભવ્ય મહાનતાથી આશીર્વાદ આપે છે, જેઓ તેમની ચેતના ભગવાનના નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે. ||1||થોભો ||
ਮਮਤਾ ਕਾਲਿ ਸਭਿ ਰੋਗਿ ਵਿਆਪੇ ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਹੈ ਸਿਰਿ ਕਾਰਾ ॥
mamataa kaal sabh rog viaape tin jam kee hai sir kaaraa |મૃત્યુ તે બધાને લે છે જેઓ સ્વત્વના રોગથી પીડિત છે. તેઓ મૃત્યુના દૂતને આધીન છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜਮੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਾ ॥੨॥
guramukh praanee jam nerr na aavai jin har raakhiaa ur dhaaraa |2|મૃત્યુનો દૂત એ નશ્વર પાસે પણ આવતો નથી જે ગુરુમુખ તરીકે પ્રભુને પોતાના હૃદયમાં સમાવે છે. ||2||
ਜਿਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਗ ਮਹਿ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥
jin har kaa naam na guramukh jaataa se jag meh kaahe aaeaa |જે ભગવાનના નામને જાણતો નથી, અને જે ગુરુમુખ થતો નથી - તે જગતમાં કેમ આવ્યો?
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਦੇ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥
gur kee sevaa kade na keenee birathaa janam gavaaeaa |3|તે ક્યારેય ગુરુની સેવા કરતો નથી; તે પોતાનું જીવન નકામું બગાડે છે. ||3||
ਨਾਨਕ ਸੇ ਪੂਰੇ ਵਡਭਾਗੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
naanak se poore vaddabhaagee satigur sevaa laae |ઓ નાનક, જેમને સાચા ગુરુ તેમની સેવા કરવા માટે આજ્ઞા કરે છે, તેઓ સંપૂર્ણ સારા નસીબ ધરાવે છે.
ਜੋ ਇਛਹਿ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥੧੨॥
jo ichheh soee fal paaveh gurabaanee sukh paae |4|2|12|તેઓ તેમની ઈચ્છાઓનું ફળ મેળવે છે, અને ગુરુની બાની શબ્દમાં શાંતિ મેળવે છે. ||4||2||12||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਮਰੈ ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
dukh vich jamai dukh marai dukh vich kaar kamaae |પીડામાં તે જન્મે છે, પીડામાં તે મૃત્યુ પામે છે અને પીડામાં તે તેના કાર્યો કરે છે.
ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਵਿਚਿ ਕਦੇ ਨ ਨਿਕਲੈ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
garabh jonee vich kade na nikalai bisattaa maeh samaae |1|તે પુનર્જન્મના ગર્ભમાંથી ક્યારેય મુક્ત થતો નથી; તે ખાતરમાં સડી જાય છે. ||1||
ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
dhrig dhrig manamukh janam gavaaeaa |શાપિત છે, શાપિત છે તે સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ, જે પોતાનું જીવન બરબાદ કરે છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur kee sev na keenee har kaa naam na bhaaeaa |1| rahaau |તે સંપૂર્ણ ગુરુની સેવા કરતો નથી; તે ભગવાનના નામને પ્રેમ કરતો નથી. ||1||થોભો ||
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਭਿ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਜੀਉ ਲਾਏ ॥
gur kaa sabad sabh rog gavaae jis no har jeeo laae |ગુરુના શબ્દનો શબ્દ બધા રોગો મટાડે છે; તે જ તેની સાથે જોડાયેલ છે, જેને પ્રિય ભગવાન જોડે છે.