ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 661
ਜਬ ਲਗੁ ਦੁਨੀਆ ਰਹੀਐ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਸੁਣੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹੀਐ ॥
jab lag duneea raheeai naanak kichh suneeai kichh kaheeai |જ્યાં સુધી આપણે આ જગતમાં છીએ, હે નાનક, આપણે પ્રભુનું સાંભળવું અને બોલવું જોઈએ.
ਭਾਲਿ ਰਹੇ ਹਮ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੀਵਤਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੫॥੨॥
bhaal rahe ham rahan na paaeaa jeevatiaa mar raheeai |5|2|મેં શોધ કરી છે, પણ મને અહીં રહેવાનો કોઈ રસ્તો મળ્યો નથી; તેથી, હજુ સુધી જીવતા મૃત રહો. ||5||2||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ਦੂਜਾ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 ghar doojaa |ધનસારી, પ્રથમ મહેલ, બીજું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਕਿਉ ਸਿਮਰੀ ਸਿਵਰਿਆ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥
kiau simaree sivariaa nahee jaae |હું ભગવાનને ધ્યાનથી કેવી રીતે યાદ કરી શકું? હું સ્મરણમાં તેમનું ધ્યાન કરી શકતો નથી.
ਤਪੈ ਹਿਆਉ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਲਾਇ ॥
tapai hiaau jeearraa bilalaae |મારું હૃદય બળી રહ્યું છે, અને મારો આત્મા પીડાથી પોકારી રહ્યો છે.
ਸਿਰਜਿ ਸਵਾਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
siraj savaare saachaa soe |સાચા પ્રભુ સર્જન કરે છે અને શણગારે છે.
ਤਿਸੁ ਵਿਸਰਿਐ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥
tis visariaai changaa kiau hoe |1|તેને ભૂલીને, કોઈ સારું કેવી રીતે થઈ શકે? ||1||
ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
hikamat hukam na paaeaa jaae |ચતુર યુક્તિઓ અને આદેશો દ્વારા, તે શોધી શકાતો નથી.
ਕਿਉ ਕਰਿ ਸਾਚਿ ਮਿਲਉ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiau kar saach milau meree maae |1| rahaau |હું મારા સાચા ભગવાનને કેવી રીતે મળી શકું, હે મારી માતા? ||1||થોભો ||
ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਦੇਖਣ ਕੋਈ ਜਾਇ ॥
vakhar naam dekhan koee jaae |કેવો દુર્લભ છે જે બહાર નીકળે છે, અને નામનો વ્યાપાર શોધે છે.
ਨਾ ਕੋ ਚਾਖੈ ਨਾ ਕੋ ਖਾਇ ॥
naa ko chaakhai naa ko khaae |કોઈ તેનો સ્વાદ લેતું નથી, અને કોઈ તેને ખાતું નથી.
ਲੋਕਿ ਪਤੀਣੈ ਨਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
lok pateenai naa pat hoe |અન્ય લોકોને ખુશ કરવાનો પ્રયાસ કરવાથી સન્માન પ્રાપ્ત થતું નથી.
ਤਾ ਪਤਿ ਰਹੈ ਰਾਖੈ ਜਾ ਸੋਇ ॥੨॥
taa pat rahai raakhai jaa soe |2|ભગવાન સાચવે તો જ તેનું સન્માન સચવાય. ||2||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
jah dekhaa tah rahiaa samaae |હું જ્યાં પણ જોઉં છું, ત્યાં હું તેને વ્યાપ્ત અને વ્યાપ્ત જોઉં છું.
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
tudh bin doojee naahee jaae |તમારા વિના, મારી પાસે આરામનું બીજું કોઈ સ્થાન નથી.
ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥
je ko kare keetai kiaa hoe |તે પ્રયત્ન કરી શકે છે, પરંતુ કોઈ પોતાના દ્વારા શું કરી શકે છે?
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੩॥
jis no bakhase saachaa soe |3|તે જ ધન્ય છે, જેને સાચા પ્રભુ માફ કરે છે. ||3||
ਹੁਣਿ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਤਾਲਿ ॥
hun utth chalanaa muhat ki taal |હવે, મારે તાળીઓના ગડગડાટમાં, એક ક્ષણમાં ઉઠવું પડશે.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਾ ਗੁਣ ਨਹੀ ਨਾਲਿ ॥
kiaa muhu desaa gun nahee naal |હું પ્રભુને કયો ચહેરો બતાવીશ? મારામાં કોઈ ગુણ નથી.
ਜੈਸੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥
jaisee nadar kare taisaa hoe |જેમ પ્રભુની કૃપાની નજર છે, તેમ તે છે.
ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥੪॥੧॥੩॥
vin nadaree naanak nahee koe |4|1|3|હે નાનક, તેમની કૃપાની નજર વિના કોઈને પણ આશીર્વાદ મળતો નથી. ||4||1||3||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |ધનસારી, પ્રથમ મહેલ:
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਿਮਰਿਆ ਜਾਇ ॥
nadar kare taa simariaa jaae |જો ભગવાન તેની કૃપાની નજર આપે છે, તો વ્યક્તિ તેને ધ્યાનથી યાદ કરે છે.
ਆਤਮਾ ਦ੍ਰਵੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
aatamaa dravai rahai liv laae |આત્મા હળવો થાય છે, અને તે પ્રભુના પ્રેમમાં લીન રહે છે.
ਆਤਮਾ ਪਰਾਤਮਾ ਏਕੋ ਕਰੈ ॥
aatamaa paraatamaa eko karai |તેનો આત્મા અને પરમાત્મા એક થઈ જાય છે.
ਅੰਤਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅੰਤਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥
antar kee dubidhaa antar marai |1|આંતરિક મનની દ્વૈતતા દૂર થાય છે. ||1||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
guraparasaadee paaeaa jaae |ગુરુની કૃપાથી ભગવાન મળે છે.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har siau chit laagai fir kaal na khaae |1| rahaau |વ્યક્તિની ચેતના ભગવાન સાથે જોડાયેલ છે, અને તેથી મૃત્યુ તેને ખાઈ શકતું નથી. ||1||થોભો ||
ਸਚਿ ਸਿਮਰਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥
sach simariaai hovai paragaas |સાચા ભગવાનને ધ્યાનથી યાદ કરવાથી વ્યક્તિ જ્ઞાની થાય છે.
ਤਾ ਤੇ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ॥
taa te bikhiaa meh rahai udaas |પછી, માયાની વચ્ચે, તે અલિપ્ત રહે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ॥
satigur kee aaisee vaddiaaee |સાચા ગુરુનો મહિમા એવો છે;
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਵਿਚੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੨॥
putr kalatr viche gat paaee |2|બાળકો અને જીવનસાથીઓની વચ્ચે, તેઓ મુક્તિ પ્રાપ્ત કરે છે. ||2||
ਐਸੀ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥
aaisee sevak sevaa karai |આવી સેવા છે જે પ્રભુનો સેવક કરે છે,
ਜਿਸ ਕਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਧਰੈ ॥
jis kaa jeeo tis aagai dharai |કે તે પોતાનો આત્મા ભગવાનને સમર્પિત કરે છે, જેની તે માલિકી ધરાવે છે.
ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
saahib bhaavai so paravaan |જે ભગવાન અને ગુરુને પ્રસન્ન કરે છે તે સ્વીકાર્ય છે.
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥
so sevak daragah paavai maan |3|આવા સેવક પ્રભુના દરબારમાં માન-સન્માન મેળવે છે. ||3||
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥
satigur kee moorat hiradai vasaae |તે સાચા ગુરુની મૂર્તિ પોતાના હૃદયમાં બિરાજમાન કરે છે.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
jo ichhai soee fal paae |તે ઇચ્છે છે તે પુરસ્કારો મેળવે છે.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥
saachaa saahib kirapaa karai |સાચા ભગવાન અને માસ્ટર તેમની કૃપા આપે છે;
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਮ ਤੇ ਕੈਸਾ ਡਰੈ ॥੪॥
so sevak jam te kaisaa ddarai |4|આવા સેવકને મૃત્યુનો ડર કેવી રીતે હોઈ શકે? ||4||
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
bhanat naanak kare veechaar |નાનકને પ્રાર્થના કરો, ચિંતનનો અભ્યાસ કરો,
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
saachee baanee siau dhare piaar |અને તેમની બાની સાચા શબ્દ માટે પ્રેમ સ્થાપિત કરો.
ਤਾ ਕੋ ਪਾਵੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
taa ko paavai mokh duaar |પછી, તમને મુક્તિનો દરવાજો મળશે.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਇਹੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੫॥੨॥੪॥
jap tap sabh ihu sabad hai saar |5|2|4|આ શબ્દ બધા જપ અને તપસ્યા ધ્યાન માં સૌથી ઉત્તમ છે. ||5||2||4||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |ધનસારી, પ્રથમ મહેલ:
ਜੀਉ ਤਪਤੁ ਹੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥
jeeo tapat hai baaro baar |મારો આત્મા બળે છે, વારંવાર.
ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਬੇਕਾਰ ॥
tap tap khapai bahut bekaar |બર્નિંગ અને બર્નિંગ, તે નાશ પામે છે, અને તે અનિષ્ટમાં પડે છે.
ਜੈ ਤਨਿ ਬਾਣੀ ਵਿਸਰਿ ਜਾਇ ॥
jai tan baanee visar jaae |તે દેહ, જે ગુરુની બાની શબ્દને ભૂલી જાય છે,
ਜਿਉ ਪਕਾ ਰੋਗੀ ਵਿਲਲਾਇ ॥੧॥
jiau pakaa rogee vilalaae |1|ક્રોનિક દર્દીની જેમ પીડામાં રડે છે. ||1||
ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣੁ ਝਖਣੁ ਹੋਇ ॥
bahutaa bolan jhakhan hoe |બહુ બોલવું અને બડબડ કરવી નકામી છે.
ਵਿਣੁ ਬੋਲੇ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vin bole jaanai sabh soe |1| rahaau |આપણા બોલ્યા વિના પણ, તે બધું જ જાણે છે. ||1||થોભો ||
ਜਿਨਿ ਕਨ ਕੀਤੇ ਅਖੀ ਨਾਕੁ ॥
jin kan keete akhee naak |તેણે આપણા કાન, આંખ અને નાક બનાવ્યાં.
ਜਿਨਿ ਜਿਹਵਾ ਦਿਤੀ ਬੋਲੇ ਤਾਤੁ ॥
jin jihavaa ditee bole taat |તેમણે અમને આટલું અસ્ખલિત રીતે બોલવા માટે અમારી જીભ આપી.