શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 1404

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਖਚਨਾ ॥

guraprasaad paaeeai paramaarath satasangat setee man khachanaa |

ગુરુની કૃપાથી, સૌથી મોટી વસ્તુ પ્રાપ્ત થાય છે, અને મન સત્સંગત, સાચા મંડળ સાથે સંકળાયેલું છે.

ਕੀਆ ਖੇਲੁ ਬਡ ਮੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਵਾਹਗੁਰੂ ਤੇਰੀ ਸਭ ਰਚਨਾ ॥੩॥੧੩॥੪੨॥

keea khel badd mel tamaasaa vaahaguroo teree sabh rachanaa |3|13|42|

તમે આ નાટક, આ મહાન રમતની રચના અને રચના કરી છે. હે વહાય ગુરુ, આ બધું તમારું જ નિર્માણ છે. ||3||13||42||

ਅਗਮੁ ਅਨੰਤੁ ਅਨਾਦਿ ਆਦਿ ਜਿਸੁ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ॥

agam anant anaad aad jis koe na jaanai |

ભગવાન અપ્રાપ્ય, અનંત, શાશ્વત અને આદિમ છે; તેની શરૂઆત કોઈ જાણતું નથી.

ਸਿਵ ਬਿਰੰਚਿ ਧਰਿ ਧੵਾਨੁ ਨਿਤਹਿ ਜਿਸੁ ਬੇਦੁ ਬਖਾਣੈ ॥

siv biranch dhar dhayaan niteh jis bed bakhaanai |

શિવ અને બ્રહ્મા તેમનું ધ્યાન કરે છે; વેદ તેમનું વારંવાર વર્ણન કરે છે.

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥

nirankaar niravair avar nahee doosar koee |

ભગવાન નિરાકાર છે, ધિક્કાર અને વેરથી પરે છે; તેના જેવું બીજું કોઈ નથી.

ਭੰਜਨ ਗੜ੍ਹਣ ਸਮਥੁ ਤਰਣ ਤਾਰਣ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥

bhanjan garrhan samath taran taaran prabh soee |

તે સર્જન કરે છે અને નાશ કરે છે - તે સર્વશક્તિમાન છે; ભગવાન બધાને વહન કરવા માટે હોડી છે.

ਨਾਨਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮਥੁਰਾ ਰਸਨਾ ਰਸੈ ॥

naanaa prakaar jin jag keeo jan mathuraa rasanaa rasai |

તેણે વિશ્વને તેના વિવિધ પાસાઓમાં બનાવ્યું; તેમના નમ્ર સેવક માતહુરા તેમના વખાણમાં આનંદ કરે છે.

ਸ੍ਰੀ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਚਿਤਹ ਬਸੈ ॥੧॥

sree sat naam karataa purakh gur raamadaas chitah basai |1|

સતનામ, ભગવાનનું મહાન અને સર્વોચ્ચ સાચું નામ, સર્જનાત્મકતાનું સ્વરૂપ, ગુરુ રામ દાસની ચેતનામાં રહે છે. ||1||

ਗੁਰੂ ਸਮਰਥੁ ਗਹਿ ਕਰੀਆ ਧ੍ਰੁਵ ਬੁਧਿ ਸੁਮਤਿ ਸਮ੍ਹਾਰਨ ਕਉ ॥

guroo samarath geh kareea dhruv budh sumat samhaaran kau |

મેં સર્વશક્તિમાન ગુરુને પકડ્યા છે; તેણે મારા મનને સ્થિર અને સ્થિર બનાવ્યું છે, અને મને સ્પષ્ટ ચેતનાથી શણગાર્યો છે.

ਫੁਨਿ ਧ੍ਰੰਮ ਧੁਜਾ ਫਹਰੰਤਿ ਸਦਾ ਅਘ ਪੁੰਜ ਤਰੰਗ ਨਿਵਾਰਨ ਕਉ ॥

fun dhram dhujaa faharant sadaa agh punj tarang nivaaran kau |

અને, પાપના તરંગો સામે રક્ષણ કરવા માટે, સદાચારનું તેમનું બેનર ગર્વથી હંમેશ માટે લહેરાતું રહે છે.

ਮਥੁਰਾ ਜਨ ਜਾਨਿ ਕਹੀ ਜੀਅ ਸਾਚੁ ਸੁ ਅਉਰ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਾਰਨ ਕਉ ॥

mathuraa jan jaan kahee jeea saach su aaur kachhoo na bichaaran kau |

તેમના નમ્ર સેવક મતહરા આને સત્ય તરીકે જાણે છે, અને તે તેમના આત્માથી બોલે છે; ધ્યાનમાં લેવા માટે બીજું કંઈ નથી.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਹਿਥੁ ਬਡੌ ਕਲਿ ਮੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਨ ਕਉ ॥੨॥

har naam bohith baddau kal mai bhav saagar paar utaaran kau |2|

કળિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, ભગવાનનું નામ એ મહાન વહાણ છે, જે આપણને બધાને ભયાનક વિશ્વ-સમુદ્રની પેલે પાર સલામત રીતે બીજી બાજુ લઈ જવા માટે છે. ||2||

ਸੰਤ ਤਹੀ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸੰਗ ਸੁਰੰਗ ਰਤੇ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਹੈ ॥

sant tahee satasangat sang surang rate jas gaavat hai |

સંતો સાધ સંગતમાં રહે છે, પવિત્રની કંપની; શુદ્ધ આકાશી પ્રેમથી રંગાયેલા, તેઓ ભગવાનના ગુણગાન ગાય છે.

ਧ੍ਰਮ ਪੰਥੁ ਧਰਿਓ ਧਰਨੀਧਰ ਆਪਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਧਾਰਿ ਨ ਧਾਵਤ ਹੈ ॥

dhram panth dhario dharaneedhar aap rahe liv dhaar na dhaavat hai |

પૃથ્વીના આધારે ધર્મના આ માર્ગની સ્થાપના કરી છે; તે પોતે પ્રભુ સાથે પ્રેમાળ રીતે જોડાયેલા રહે છે, અને વિક્ષેપમાં ભટકતો નથી.

ਮਥੁਰਾ ਭਨਿ ਭਾਗ ਭਲੇ ਉਨੑ ਕੇ ਮਨ ਇਛਤ ਹੀ ਫਲ ਪਾਵਤ ਹੈ ॥

mathuraa bhan bhaag bhale una ke man ichhat hee fal paavat hai |

તેથી માથુરા બોલે છે: જેઓ સારા નસીબથી આશીર્વાદિત છે તેઓ તેમના મનની ઇચ્છાઓનું ફળ મેળવે છે.

ਰਵਿ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋ ਤਿਨੑ ਤ੍ਰਾਸੁ ਕਹਾ ਜੁ ਚਰੰਨ ਗੁਰੂ ਚਿਤੁ ਲਾਵਤ ਹੈ ॥੩॥

rav ke sut ko tina traas kahaa ju charan guroo chit laavat hai |3|

જેઓ તેમની ચેતના ગુરુના ચરણોમાં કેન્દ્રિત કરે છે, તેઓ ધર્મરાજના ચુકાદાથી ડરતા નથી. ||3||

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸੁਧਾ ਪਰਪੂਰਨ ਸਬਦ ਤਰੰਗ ਪ੍ਰਗਟਿਤ ਦਿਨ ਆਗਰੁ ॥

niramal naam sudhaa parapooran sabad tarang pragattit din aagar |

ગુરુનો નિષ્કલંક, પવિત્ર પૂલ શબદના તરંગોથી છલકાઈ રહ્યો છે, જે પરોઢના વહેલી સવારે પ્રગટ થાય છે.

ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਅਥਾਹ ਅਤਿ ਬਡ ਸੁਭਰੁ ਸਦਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਰਤਨਾਗਰੁ ॥

gahir ganbheer athaah at badd subhar sadaa sabh bidh ratanaagar |

તે ઊંડો અને ગહન, અગમ્ય અને સંપૂર્ણ રીતે મહાન છે, સદાકાળ તમામ પ્રકારના ઝવેરાતથી છલકાયેલો છે.

ਸੰਤ ਮਰਾਲ ਕਰਹਿ ਕੰਤੂਹਲ ਤਿਨ ਜਮ ਤ੍ਰਾਸ ਮਿਟਿਓ ਦੁਖ ਕਾਗਰੁ ॥

sant maraal kareh kantoohal tin jam traas mittio dukh kaagar |

સંત-હંસ ઉજવણી કરે છે; તેમની પીડાના હિસાબ સાથે તેમનો મૃત્યુનો ડર ભૂંસી નાખવામાં આવે છે.

ਕਲਜੁਗ ਦੁਰਤ ਦੂਰਿ ਕਰਬੇ ਕਉ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰੂ ਸਗਲ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ॥੪॥

kalajug durat door karabe kau darasan guroo sagal sukh saagar |4|

કલિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, પાપો દૂર કરવામાં આવે છે; ગુરુના દર્શનનું ધન્ય દર્શન એ સર્વ શાંતિ અને આરામનો મહાસાગર છે. ||4||

ਜਾ ਕਉ ਮੁਨਿ ਧੵਾਨੁ ਧਰੈ ਫਿਰਤ ਸਗਲ ਜੁਗ ਕਬਹੁ ਕ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ਆਤਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ਕਉ ॥

jaa kau mun dhayaan dharai firat sagal jug kabahu k koaoo paavai aatam pragaas kau |

તેમના ખાતર, મૌન ઋષિઓએ ધ્યાન કર્યું અને તેમની ચેતનાને કેન્દ્રિત કરી, આખી ઉંમર સુધી ભટક્યા; ભાગ્યે જ, જો ક્યારેય, તેમના આત્માઓ પ્રબુદ્ધ હતા.

ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਸਹਿਤ ਬਿਰੰਚਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਜਾ ਕੋ ਸਿਵ ਮੁਨਿ ਗਹਿ ਨ ਤਜਾਤ ਕਬਿਲਾਸ ਕੰਉ ॥

bed baanee sahit biranch jas gaavai jaa ko siv mun geh na tajaat kabilaas knau |

વેદોના સ્તોત્રોમાં, બ્રહ્માએ તેમના ગુણગાન ગાયા; તેમની ખાતર, મૌન ઋષિ શિવે કૈલાસ પર્વત પર પોતાનું સ્થાન જમાવ્યું હતું.

ਜਾ ਕੌ ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਅਨੇਕ ਤਪ ਜਟਾ ਜੂਟ ਭੇਖ ਕੀਏ ਫਿਰਤ ਉਦਾਸ ਕਉ ॥

jaa kau jogee jatee sidh saadhik anek tap jattaa joott bhekh kee firat udaas kau |

તેમની ખાતર, યોગીઓ, બ્રહ્મચારીઓ, સિદ્ધો અને સાધકો, ચુસ્ત વાળવાળા કટ્ટરપંથીઓના અસંખ્ય સંપ્રદાયો ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરે છે, અલગ ત્યાગી તરીકે ભટકતા હોય છે.