ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1126
ਸਾਚ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਛੂਟਸਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saach sabad bin kabahu na chhoottas birathaa janam bheio |1| rahaau |શબ્દના સાચા શબ્દ વિના, તમે ક્યારેય મુક્ત થશો નહીં, અને તમારું જીવન સંપૂર્ણપણે નકામું થઈ જશે. ||1||થોભો ||
ਤਨ ਮਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹਉ ਮਮਤਾ ਕਠਿਨ ਪੀਰ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
tan meh kaam krodh hau mamataa katthin peer at bhaaree |શરીરની અંદર જાતીય ઈચ્છા, ક્રોધ, અહંકાર અને આસક્તિ છે. આ પીડા એટલી મહાન છે, અને સહન કરવી મુશ્કેલ છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੨॥
guramukh raam japahu ras rasanaa in bidh tar too taaree |2|ગુરુમુખ તરીકે, ભગવાનના નામનો જાપ કરો, અને તમારી જીભથી તેનો સ્વાદ લો; આ રીતે, તમે બીજી બાજુ પાર કરશો. ||2||
ਬਹਰੇ ਕਰਨ ਅਕਲਿ ਭਈ ਹੋਛੀ ਸਬਦ ਸਹਜੁ ਨਹੀ ਬੂਝਿਆ ॥
bahare karan akal bhee hochhee sabad sahaj nahee boojhiaa |તમારા કાન બહેરા છે, અને તમારી બુદ્ધિ નકામી છે, અને તેમ છતાં, તમે શબ્દના શબ્દને સાહજિક રીતે સમજી શકતા નથી.
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਮੁਖਿ ਹਾਰਿਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝਿਆ ॥੩॥
janam padaarath manamukh haariaa bin gur andh na soojhiaa |3|સ્વ-ઇચ્છા ધરાવનાર મનમુખ આ અમૂલ્ય માનવજીવનને વેડફી નાખે છે અને ગુમાવે છે. ગુરુ વિના અંધ વ્યક્તિ જોઈ શકતો નથી. ||3||
ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਸਹਜ ਧਿਆਨਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥
rahai udaas aas niraasaa sahaj dhiaan bairaagee |જે પણ ઈચ્છાઓની મધ્યમાં અલિપ્ત અને ઈચ્છામુક્ત રહે છે - અને જે કોઈ પણ, અનાસક્ત, સાહજિક રીતે આકાશી ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟਸਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥੪॥੨॥੩॥
pranavat naanak guramukh chhoottas raam naam liv laagee |4|2|3|નાનક પ્રાર્થના કરે છે, ગુરુમુખ તરીકે, તે મુક્ત થાય છે. તે ભગવાનના નામ સાથે પ્રેમથી જોડાયેલા છે. ||4||||2||3||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |ભૈરાવ, પ્રથમ મહેલ:
ਭੂੰਡੀ ਚਾਲ ਚਰਣ ਕਰ ਖਿਸਰੇ ਤੁਚਾ ਦੇਹ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥
bhoonddee chaal charan kar khisare tuchaa deh kumalaanee |તેનું ચાલવું નબળું અને અણઘડ બની જાય છે, તેના પગ અને હાથ ધ્રૂજે છે, અને તેના શરીરની ચામડી સુકાઈ જાય છે અને કરચલીઓ પડી જાય છે.
ਨੇਤ੍ਰੀ ਧੁੰਧਿ ਕਰਨ ਭਏ ਬਹਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥੧॥
netree dhundh karan bhe bahare manamukh naam na jaanee |1|તેની આંખો ધૂંધળી છે, તેના કાન બહેરા છે, અને છતાં, સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ નામને જાણતો નથી. ||1||
ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਪਾਇਆ ਜਗਿ ਆਇ ॥
andhule kiaa paaeaa jag aae |હે આંધળા, સંસારમાં આવીને શું મેળવ્યું?
ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਨਹੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam ridai nahee gur kee sevaa chaale mool gavaae |1| rahaau |ભગવાન તમારા હૃદયમાં નથી, અને તમે ગુરુની સેવા કરતા નથી. તમારી મૂડી બગાડ્યા પછી, તમારે વિદાય લેવી પડશે. ||1||થોભો ||
ਜਿਹਵਾ ਰੰਗਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਰਾਤੀ ਜਬ ਬੋਲੈ ਤਬ ਫੀਕੇ ॥
jihavaa rang nahee har raatee jab bolai tab feeke |તમારી જીભ પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલી નથી; તમે જે પણ કહો છો તે સ્વાદહીન અને અસ્પષ્ટ છે.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪਸਿ ਪਸੂ ਭਏ ਕਦੇ ਹੋਹਿ ਨ ਨੀਕੇ ॥੨॥
sant janaa kee nindaa viaapas pasoo bhe kade hohi na neeke |2|તમે સંતોની નિંદા કરો છો; પશુ બનીને, તમે ક્યારેય ઉમદા નહીં બનો. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਵਿਰਲੀ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
amrit kaa ras viralee paaeaa satigur mel milaae |માત્ર થોડા જ લોકો સાચા ગુરુ સાથે જોડાણમાં અમૃત અમૃતનો ઉત્કૃષ્ટ સાર મેળવે છે.
ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਏ ॥੩॥
jab lag sabad bhed nahee aaeaa tab lag kaal santaae |3|જ્યાં સુધી મનુષ્ય ભગવાનના શબ્દ, શબ્દનું રહસ્ય સમજી શકતો નથી, ત્યાં સુધી તે મૃત્યુ દ્વારા પીડાતો રહેશે. ||3||
ਅਨ ਕੋ ਦਰੁ ਘਰੁ ਕਬਹੂ ਨ ਜਾਨਸਿ ਏਕੋ ਦਰੁ ਸਚਿਆਰਾ ॥
an ko dar ghar kabahoo na jaanas eko dar sachiaaraa |જે એક સાચા પ્રભુનો દરવાજો શોધે છે તે બીજા કોઈ ઘર કે દરવાજાને જાણતો નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੩॥੪॥
guraparasaad param pad paaeaa naanak kahai vichaaraa |4|3|4|ગુરુની કૃપાથી, મેં સર્વોચ્ચ દરજ્જો મેળવ્યો છે; તેથી ગરીબ નાનક કહે છે. ||4||3||4||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |ભૈરાવ, પ્રથમ મહેલ:
ਸਗਲੀ ਰੈਣਿ ਸੋਵਤ ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਦਿਨਸੁ ਜੰਜਾਲਿ ਗਵਾਇਆ ॥
sagalee rain sovat gal faahee dinas janjaal gavaaeaa |તે આખી રાત ઊંઘમાં વિતાવે છે; તેની ગરદન આસપાસ ફાંસો બાંધવામાં આવે છે. તેનો દિવસ સાંસારિક ગૂંચવણોમાં વેડફાય છે.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਆ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
khin pal gharree nahee prabh jaaniaa jin ihu jagat upaaeaa |1|તે ભગવાનને ઓળખતો નથી, જેણે આ વિશ્વનું સર્જન કર્યું છે, એક ક્ષણ માટે, એક ક્ષણ માટે પણ. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਸਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
man re kiau chhoottas dukh bhaaree |હે નશ્વર, તમે આ ભયંકર આફતમાંથી કેવી રીતે બચી શકશો?
ਕਿਆ ਲੇ ਆਵਸਿ ਕਿਆ ਲੇ ਜਾਵਸਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa le aavas kiaa le jaavas raam japahu gunakaaree |1| rahaau |તમે તમારી સાથે શું લાવ્યા છો, અને તમે શું લઈ જશો? સૌથી લાયક અને ઉદાર ભગવાનનું ધ્યાન કરો. ||1||થોભો ||
ਊਂਧਉ ਕਵਲੁ ਮਨਮੁਖ ਮਤਿ ਹੋਛੀ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ॥
aoondhau kaval manamukh mat hochhee man andhai sir dhandhaa |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખનું હૃદય-કમળ ઊંધું છે; તેની બુદ્ધિ છીછરી છે; તેનું મન અંધ છે, અને તેનું માથું દુન્યવી બાબતોમાં ફસાઈ ગયું છે.
ਕਾਲੁ ਬਿਕਾਲੁ ਸਦਾ ਸਿਰਿ ਤੇਰੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਗਲਿ ਫੰਧਾ ॥੨॥
kaal bikaal sadaa sir terai bin naavai gal fandhaa |2|મૃત્યુ અને પુનર્જન્મ સતત તમારા માથા પર અટકી જાય છે; નામ વિના, તમારી ગરદન ફાંસીમાં ફસાઈ જશે. ||2||
ਡਗਰੀ ਚਾਲ ਨੇਤ੍ਰ ਫੁਨਿ ਅੰਧੁਲੇ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
ddagaree chaal netr fun andhule sabad surat nahee bhaaee |તમારા પગલાં અસ્થિર છે, અને તમારી આંખો આંધળી છે; હે ભાગ્યના ભાઈ, તમે શબ્દના શબ્દથી વાકેફ નથી.
ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਹੈ ਮਾਇਆ ਅੰਧੁਲਉ ਧੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥੩॥
saasatr bed trai gun hai maaeaa andhulau dhandh kamaaee |3|શાસ્ત્રો અને વેદ મનુષ્યને માયાના ત્રણ પ્રકારોથી બંધાયેલા રાખે છે, અને તેથી તે તેના કાર્યો આંધળી રીતે કરે છે. ||3||
ਖੋਇਓ ਮੂਲੁ ਲਾਭੁ ਕਹ ਪਾਵਸਿ ਦੁਰਮਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੇ ॥
khoeio mool laabh kah paavas duramat giaan vihoone |તે તેની મૂડી ગુમાવે છે - તે કોઈ નફો કેવી રીતે મેળવી શકે? દુષ્ટ મનની વ્યક્તિ પાસે આધ્યાત્મિક જ્ઞાન બિલકુલ નથી.
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਰਾਮ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਪਤੀਣੇ ॥੪॥੪॥੫॥
sabad beechaar raam ras chaakhiaa naanak saach pateene |4|4|5|શબ્દનું ચિંતન કરીને, તે ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારથી પીવે છે; હે નાનક, તેમની શ્રદ્ધા સત્યમાં પુષ્ટિ છે. ||4||4||5||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |ભૈરાવ, પ્રથમ મહેલ:
ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮੁ ਰਸਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
gur kai sang rahai din raatee raam rasan rang raataa |તે દિવસ-રાત ગુરુની સાથે રહે છે, અને તેની જીભ પ્રભુના પ્રેમનો સ્વાદિષ્ટ સ્વાદ ચાખે છે.
ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਸਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਸਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣਿ ਪਛਾਤਾ ॥੧॥
avar na jaanas sabad pachhaanas antar jaan pachhaataa |1|તે બીજા કોઈને જાણતો નથી; તે શબ્દના શબ્દને સમજે છે. તે પોતાના અસ્તિત્વમાં રહેલા ભગવાનને જાણે છે અને અનુભવે છે. ||1||
ਸੋ ਜਨੁ ਐਸਾ ਮੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
so jan aaisaa mai man bhaavai |આવી નમ્ર વ્યક્તિ મારા મનને પ્રસન્ન કરે છે.
ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਅਪਰੰਪਰਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap maar aparanpar raataa gur kee kaar kamaavai |1| rahaau |તે પોતાના સ્વ-અહંકાર પર વિજય મેળવે છે, અને અનંત ભગવાનમાં રંગાઈ જાય છે. તે ગુરુની સેવા કરે છે. ||1||થોભો ||
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੋ ॥
antar baahar purakh niranjan aad purakh aadeso |મારા અસ્તિત્વની અંદર અને બહાર પણ, નિષ્કલંક ભગવાન ભગવાન છે. હું તે આદિમ ભગવાન સમક્ષ નમ્રતાપૂર્વક પ્રણામ કરું છું.
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੁ ਵੇਸੋ ॥੨॥
ghatt ghatt antar sarab nirantar rav rahiaa sach veso |2|દરેક હૃદયની અંદર અને બધાની વચ્ચે, સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ વ્યાપી રહ્યું છે અને વ્યાપી રહ્યું છે. ||2||