ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1126
ਸਾਚ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਛੂਟਸਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saach sabad bin kabahu na chhoottas birathaa janam bheio |1| rahaau |Ohne das Wahre Wort des Shabad wirst du niemals freigelassen und dein Leben wird völlig nutzlos sein. ||1||Pause||
ਤਨ ਮਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹਉ ਮਮਤਾ ਕਠਿਨ ਪੀਰ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
tan meh kaam krodh hau mamataa katthin peer at bhaaree |Im Körper finden sich sexuelles Verlangen, Wut, Egoismus und Anhaftung. Dieser Schmerz ist so groß und so schwer zu ertragen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੨॥
guramukh raam japahu ras rasanaa in bidh tar too taaree |2|Singe als Gurmukh den Namen des Herrn und genieße ihn mit deiner Zunge; auf diese Weise wirst du auf die andere Seite gelangen. ||2||
ਬਹਰੇ ਕਰਨ ਅਕਲਿ ਭਈ ਹੋਛੀ ਸਬਦ ਸਹਜੁ ਨਹੀ ਬੂਝਿਆ ॥
bahare karan akal bhee hochhee sabad sahaj nahee boojhiaa |Ihre Ohren sind taub und Ihr Verstand wertlos, und dennoch verstehen Sie das Wort des Shabad nicht intuitiv.
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਮੁਖਿ ਹਾਰਿਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝਿਆ ॥੩॥
janam padaarath manamukh haariaa bin gur andh na soojhiaa |3|Der eigensinnige Manmukh vergeudet dieses unbezahlbare Menschenleben und verliert es. Ohne den Guru kann der Blinde nicht sehen. ||3||
ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਸਹਜ ਧਿਆਨਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥
rahai udaas aas niraasaa sahaj dhiaan bairaagee |Wer inmitten der Begierde losgelöst und frei von Begierde bleibt - und wer, losgelöst, intuitiv über den Himmlischen Herrn meditiert
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟਸਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥੪॥੨॥੩॥
pranavat naanak guramukh chhoottas raam naam liv laagee |4|2|3|betet Nanak, als Gurmukh wird er erlöst. Er wird liebevoll auf Naam eingestimmt, den Namen des Herrn. ||4||||2||3||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |Bhairao, Erster Mehl:
ਭੂੰਡੀ ਚਾਲ ਚਰਣ ਕਰ ਖਿਸਰੇ ਤੁਚਾ ਦੇਹ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥
bhoonddee chaal charan kar khisare tuchaa deh kumalaanee |Sein Gang wird schwach und unbeholfen, seine Füße und Hände zittern und die Haut seines Körpers ist welk und faltig.
ਨੇਤ੍ਰੀ ਧੁੰਧਿ ਕਰਨ ਭਏ ਬਹਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥੧॥
netree dhundh karan bhe bahare manamukh naam na jaanee |1|Seine Augen sind trüb, seine Ohren sind taub und dennoch kennt der eigensinnige Manmukh das Naam nicht. ||1||
ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਪਾਇਆ ਜਗਿ ਆਇ ॥
andhule kiaa paaeaa jag aae |O Blinder, was hast du dadurch erlangt, dass du auf die Welt gekommen bist?
ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਨਹੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam ridai nahee gur kee sevaa chaale mool gavaae |1| rahaau |Der Herr ist nicht in deinem Herzen und du dienst dem Guru nicht. Nachdem du dein Kapital vergeudet hast, wirst du gehen müssen. ||1||Pause||
ਜਿਹਵਾ ਰੰਗਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਰਾਤੀ ਜਬ ਬੋਲੈ ਤਬ ਫੀਕੇ ॥
jihavaa rang nahee har raatee jab bolai tab feeke |Ihre Zunge ist nicht von der Liebe Gottes erfüllt; was immer Sie sagen, ist geschmacklos und fad.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪਸਿ ਪਸੂ ਭਏ ਕਦੇ ਹੋਹਿ ਨ ਨੀਕੇ ॥੨॥
sant janaa kee nindaa viaapas pasoo bhe kade hohi na neeke |2|Du gibst dich der Verleumdung der Heiligen hin und wirst zu einem Tier. Du wirst nie edel sein. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਵਿਰਲੀ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
amrit kaa ras viralee paaeaa satigur mel milaae |Nur wenige erlangen die erhabene Essenz des ambrosischen Amrit, vereint in der Einheit mit dem Wahren Guru.
ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਏ ॥੩॥
jab lag sabad bhed nahee aaeaa tab lag kaal santaae |3|Solange der Sterbliche das Geheimnis des Shabad, des Wortes Gottes, nicht versteht, wird er weiterhin vom Tod gequält. ||3||
ਅਨ ਕੋ ਦਰੁ ਘਰੁ ਕਬਹੂ ਨ ਜਾਨਸਿ ਏਕੋ ਦਰੁ ਸਚਿਆਰਾ ॥
an ko dar ghar kabahoo na jaanas eko dar sachiaaraa |Wer die Tür des Einen Wahren Herrn findet, kennt kein anderes Haus und keine andere Tür.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੩॥੪॥
guraparasaad param pad paaeaa naanak kahai vichaaraa |4|3|4|Durch die Gnade des Gurus habe ich den höchsten Status erlangt; so sagt der arme Nanak. ||4||3||4||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |Bhairao, Erster Mehl:
ਸਗਲੀ ਰੈਣਿ ਸੋਵਤ ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਦਿਨਸੁ ਜੰਜਾਲਿ ਗਵਾਇਆ ॥
sagalee rain sovat gal faahee dinas janjaal gavaaeaa |Er verbringt die ganze Nacht im Schlaf. Die Schlinge ist um seinen Hals gebunden. Sein Tag vergeudet er in weltlichen Verstrickungen.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਆ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
khin pal gharree nahee prabh jaaniaa jin ihu jagat upaaeaa |1|Er kennt Gott, der diese Welt erschaffen hat, nicht einen Augenblick, nicht einmal einen Augenblick. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਸਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
man re kiau chhoottas dukh bhaaree |O Sterblicher, wie wirst du dieser schrecklichen Katastrophe entkommen?
ਕਿਆ ਲੇ ਆਵਸਿ ਕਿਆ ਲੇ ਜਾਵਸਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa le aavas kiaa le jaavas raam japahu gunakaaree |1| rahaau |Was hast du mitgebracht und was wirst du mitnehmen? Meditiere über den Herrn, den würdigsten und großzügigsten Herrn. ||1||Pause||
ਊਂਧਉ ਕਵਲੁ ਮਨਮੁਖ ਮਤਿ ਹੋਛੀ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ॥
aoondhau kaval manamukh mat hochhee man andhai sir dhandhaa |Der Herzlotus des eigensinnigen Manmukh steht auf dem Kopf, sein Intellekt ist oberflächlich, sein Geist ist blind und sein Kopf ist in weltliche Angelegenheiten verstrickt.
ਕਾਲੁ ਬਿਕਾਲੁ ਸਦਾ ਸਿਰਿ ਤੇਰੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਗਲਿ ਫੰਧਾ ॥੨॥
kaal bikaal sadaa sir terai bin naavai gal fandhaa |2|Tod und Wiedergeburt hängen ständig über deinem Haupt; ohne den Namen wird dein Hals in der Schlinge gefangen sein. ||2||
ਡਗਰੀ ਚਾਲ ਨੇਤ੍ਰ ਫੁਨਿ ਅੰਧੁਲੇ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
ddagaree chaal netr fun andhule sabad surat nahee bhaaee |Deine Schritte sind unsicher und deine Augen sind blind; du kennst das Wort des Shabad nicht, oh Bruder des Schicksals.
ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਹੈ ਮਾਇਆ ਅੰਧੁਲਉ ਧੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥੩॥
saasatr bed trai gun hai maaeaa andhulau dhandh kamaaee |3|Die Shaastras und die Veden binden den Sterblichen an die drei Erscheinungsformen von Maya, und so führt er seine Taten blind aus. ||3||
ਖੋਇਓ ਮੂਲੁ ਲਾਭੁ ਕਹ ਪਾਵਸਿ ਦੁਰਮਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੇ ॥
khoeio mool laabh kah paavas duramat giaan vihoone |Er verliert sein Kapital – wie kann er da noch Gewinn machen? Der böswillige Mensch besitzt überhaupt keine spirituelle Weisheit.
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਰਾਮ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਪਤੀਣੇ ॥੪॥੪॥੫॥
sabad beechaar raam ras chaakhiaa naanak saach pateene |4|4|5|Während er über Shabad nachdenkt, trinkt er die erhabene Essenz des Herrn; oh Nanak, sein Glaube ist in der Wahrheit gefestigt. ||4||4||5||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |Bhairao, Erster Mehl:
ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮੁ ਰਸਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
gur kai sang rahai din raatee raam rasan rang raataa |Er bleibt Tag und Nacht beim Guru und seine Zunge genießt den köstlichen Geschmack der Liebe des Herrn.
ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਸਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਸਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣਿ ਪਛਾਤਾ ॥੧॥
avar na jaanas sabad pachhaanas antar jaan pachhaataa |1|Er kennt keinen anderen; er erkennt das Wort des Shabad. Er kennt und erkennt den Herrn tief in seinem eigenen Wesen. ||1||
ਸੋ ਜਨੁ ਐਸਾ ਮੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
so jan aaisaa mai man bhaavai |Solch eine bescheidene Person gefällt mir.
ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਅਪਰੰਪਰਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap maar aparanpar raataa gur kee kaar kamaavai |1| rahaau |Er überwindet seine Selbstgefälligkeit und wird vom Unendlichen Herrn erfüllt. Er dient dem Guru. ||1||Pause||
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੋ ॥
antar baahar purakh niranjan aad purakh aadeso |Tief in meinem Innern und auch außerhalb von mir ist der makellose Herrgott. Ich verneige mich demütig vor diesem ursprünglichen Herrgott.
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੁ ਵੇਸੋ ॥੨॥
ghatt ghatt antar sarab nirantar rav rahiaa sach veso |2|Tief im Inneren eines jeden Herzens und in der Mitte von allem ist die Verkörperung der Wahrheit allgegenwärtig. ||2||