ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 652
ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
pir kee saar na jaanee doojai bhaae piaar |Sie kennt den Wert ihres Ehemannes nicht und hängt an der Liebe zur Dualität.
ਸਾ ਕੁਸੁਧ ਸਾ ਕੁਲਖਣੀ ਨਾਨਕ ਨਾਰੀ ਵਿਚਿ ਕੁਨਾਰਿ ॥੨॥
saa kusudh saa kulakhanee naanak naaree vich kunaar |2|Sie ist unrein und hat schlechte Manieren, oh Nanak. Unter den Frauen ist sie die böseste Frau. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਅਪਣੀ ਦਇਆ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੀ ਬੈਣੀ ॥
har har apanee deaa kar har bolee bainee |Sei gütig zu mir, Herr, damit ich das Wort Deines Bani singen kann.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਹਰਿ ਉਚਰਾ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਲੈਣੀ ॥
har naam dhiaaee har ucharaa har laahaa lainee |Möge ich über den Namen des Herrn meditieren, den Namen des Herrn singen und den Nutzen des Namens des Herrn erlangen.
ਜੋ ਜਪਦੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬੈਣੀ ॥
jo japade har har dinas raat tin hau kurabainee |Ich bin ein Opfer für diejenigen, die Tag und Nacht den Namen des Herrn „Har, Har“ singen.
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਦੇਖਾ ਨੈਣੀ ॥
jinaa satigur meraa piaaraa araadhiaa tin jan dekhaa nainee |Möge ich mit meinen Augen diejenigen sehen, die meinen geliebten wahren Guru verehren und verehren.
ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਅਪਣੇ ਗੁਰੂ ਕਉ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਮੇਲਿਆ ਸੈਣੀ ॥੨੪॥
hau vaariaa apane guroo kau jin meraa har sajan meliaa sainee |24|Ich bin ein Opfer für meinen Guru, der mich mit meinem Herrn, meinem Freund, meinem allerbesten Freund vereint hat. ||24||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salok, Vierter Mehl:
ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੋ ਮਿਤੁ ॥
har daasan siau preet hai har daasan ko mit |Der Herr liebt seine Sklaven; der Herr ist der Freund seiner Sklaven.
ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਜਿਉ ਜੰਤੀ ਕੈ ਵਸਿ ਜੰਤੁ ॥
har daasan kai vas hai jiau jantee kai vas jant |Der Herr steht unter der Kontrolle seiner Sklaven, wie ein Musikinstrument unter der Kontrolle des Musikers steht.
ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਹਰਿ ਧਿਆਇਦੇ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ॥
har ke daas har dhiaaeide kar preetam siau nehu |Die Sklaven des Herrn meditieren über den Herrn; sie lieben ihren Geliebten.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਰਭ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਸੈ ਮੇਹੁ ॥
kirapaa kar kai sunahu prabh sabh jag meh varasai mehu |Bitte erhöre mich, oh Gott – lass Deine Gnade über die ganze Welt regnen.
ਜੋ ਹਰਿ ਦਾਸਨ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਹੈ ਸਾ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥
jo har daasan kee usatat hai saa har kee vaddiaaee |Das Lob der Sklaven des Herrn ist die Herrlichkeit des Herrn.
ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵਦੀ ਜਨ ਕਾ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਈ ॥
har aapanee vaddiaaee bhaavadee jan kaa jaikaar karaaee |Der Herr liebt seine eigene Herrlichkeit und deshalb wird sein demütiger Diener gefeiert und bejubelt.
ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਨੁ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ॥
so har jan naam dhiaaeidaa har har jan ik samaan |Dieser demütige Diener des Herrn meditiert über Naam, den Namen des Herrn. Der Herr und der demütige Diener des Herrn sind ein und dasselbe.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਹੁ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥
jan naanak har kaa daas hai har paij rakhahu bhagavaan |1|Der Diener Nanak ist der Sklave des Herrn. O Herr, o Gott, bitte bewahre seine Ehre. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Viertes Mehl:
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਤਿਨਿ ਸਾਚੈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
naanak preet laaee tin saachai tis bin rahan na jaaee |Nanak liebt den Wahren Herrn. Ohne ihn könnte er nicht überleben.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੨॥
satigur milai ta pooraa paaeeai har ras rasan rasaaee |2|Wenn man dem Wahren Guru begegnet, findet man den vollkommenen Herrn, und die Zunge genießt die erhabene Essenz des Herrn. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਪਰਭਾਤਿ ਤੂਹੈ ਹੀ ਗਾਵਣਾ ॥
rain dinas parabhaat toohai hee gaavanaa |Tag und Nacht, Morgen und Nacht singe ich für Dich, Herr.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਰਬਤ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਧਿਆਵਣਾ ॥
jeea jant sarabat naau teraa dhiaavanaa |Alle Wesen und Geschöpfe meditieren über Deinen Namen.
ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਖਾਵਣਾ ॥
too daataa daataar teraa ditaa khaavanaa |Du bist der Geber, der große Geber. Wir essen, was immer Du uns gibst.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪਾਪ ਗਵਾਵਣਾ ॥
bhagat janaa kai sang paap gavaavanaa |In der Versammlung der Gläubigen werden Sünden ausgerottet.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਵਣਾ ॥੨੫॥
jan naanak sad balihaarai bal bal jaavanaa |25|Der Diener Nanak ist für immer ein Opfer, ein Opfer, ein Opfer, oh Herr. ||25||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salok, Vierter Mehl:
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਭਈ ਮਤਿ ਮਧਿਮ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨਾਹੀ ॥
antar agiaan bhee mat madhim satigur kee parateet naahee |In seinem Inneren herrscht spirituelle Unwissenheit und sein Intellekt ist stumpf und trübe; er vertraut nicht auf den Wahren Guru.
ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਸਭੁ ਕਪਟੋ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਕਪਟੇ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹੀ ॥
andar kapatt sabh kapatto kar jaanai kapatte khapeh khapaahee |Er trägt Täuschung in sich und sieht deshalb auch in allen anderen Täuschungen. Durch seine Täuschungen ist er völlig ruiniert.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਫਿਰਾਹੀ ॥
satigur kaa bhaanaa chit na aavai aapanai suaae firaahee |Der Wille des Wahren Gurus gelangt nicht in sein Bewusstsein und so wandert er umher und verfolgt seine eigenen Interessen.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹੀ ॥੧॥
kirapaa kare je aapanee taa naanak sabad samaahee |1|Wenn Er Seine Gnade gewährt, wird Nanak in das Wort des Shabad aufgenommen. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Viertes Mehl:
ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨੂਆ ਥਿਰੁ ਨਾਹਿ ॥
manamukh maaeaa mohi viaape doojai bhaae manooaa thir naeh |Die eigensinnigen Manmukhs sind in eine emotionale Bindung zu Maya vertieft; in ihrer Liebe zur Dualität sind sie geistig unstet.
ਅਨਦਿਨੁ ਜਲਤ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਖਪਹਿ ਖਪਾਹਿ ॥
anadin jalat raheh din raatee haumai khapeh khapaeh |Tag und Nacht brennen sie, Tag und Nacht werden sie durch ihren Egoismus völlig ruiniert.
ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤਿਨ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਕੋਈ ਜਾਹਿ ॥
antar lobh mahaa gubaaraa tin kai nikatt na koee jaeh |In ihrem Innern herrscht die völlige Finsternis der Gier, und niemand kommt ihnen auch nur nahe.
ਓਇ ਆਪਿ ਦੁਖੀ ਸੁਖੁ ਕਬਹੂ ਨ ਪਾਵਹਿ ਜਨਮਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
oe aap dukhee sukh kabahoo na paaveh janam mareh mar jaeh |Sie selbst sind elend und finden nie Frieden. Sie werden nur geboren, um zu sterben und wieder zu sterben.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਜਿ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਹਿ ॥੨॥
naanak bakhas le prabh saachaa ji gur charanee chit laeh |2|O Nanak, der wahre Herrgott vergibt denen, die ihr Bewusstsein auf die Füße des Gurus richten. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸੰਤ ਭਗਤ ਪਰਵਾਣੁ ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਭਾਇਆ ॥
sant bhagat paravaan jo prabh bhaaeaa |Der Heilige, der Anhänger, ist annehmbar, wenn Gott ihn liebt.
ਸੇਈ ਬਿਚਖਣ ਜੰਤ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥
seee bichakhan jant jinee har dhiaaeaa |Weise sind jene Wesen, die über den Herrn meditieren.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇਆ ॥
amrit naam nidhaan bhojan khaaeaa |Sie essen die Nahrung, den Schatz des ambrosischen Naam, des Namens des Herrn.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਧੂਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਾਇਆ ॥
sant janaa kee dhoor masatak laaeaa |Sie streuen den Staub von den Füßen der Heiligen auf ihre Stirn.