ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 852
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh vekhan bolanaa naam japat sukh paaeaa |Der Gurmukh erblickt und spricht Naam, den Namen des Herrn. Indem er Naam singt, findet er Frieden.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥
naanak guramukh giaan pragaasiaa timar agiaan andher chukaaeaa |2|O Nanak, die spirituelle Weisheit des Gurmukh erstrahlt; die schwarze Dunkelheit der Unwissenheit wird vertrieben. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
manamukh maile mareh gavaar |Die schmutzigen, dummen, eigensinnigen Manmukhs sterben.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guramukh niramal har raakhiaa ur dhaar |Die Gurmukhs sind makellos und rein; sie bewahren den Herrn in ihren Herzen.
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
bhanat naanak sunahu jan bhaaee |Nanak betet: „Hört zu, oh Geschwister des Schicksals!“
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥
satigur sevihu haumai mal jaaee |Diene dem Wahren Guru und der Schmutz deines Egos wird verschwinden.
ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥
andar sansaa dookh viaape sir dhandhaa nit maar |Tief in ihrem Inneren quält sie der Schmerz des Skeptizismus; ihr Kopf wird ständig von weltlichen Verstrickungen angegriffen.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥
doojai bhaae soote kabahu na jaageh maaeaa moh piaar |Sie schlafen in der Liebe zur Dualität und wachen nie auf. Sie hängen an der Liebe zu Maya.
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥
naam na cheteh sabad na veechaareh ihu manamukh kaa beechaar |Sie erinnern sich nicht an den Namen und denken nicht über das Wort des Shabad nach. Dies ist die Ansicht der eigensinnigen Manmukhs.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥
har naam na bhaaeaa birathaa janam gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |3|Sie lieben den Namen des Herrn nicht und verlieren ihr Leben sinnlos. O Nanak, der Bote des Todes greift sie an und erniedrigt sie. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥
jis no har bhagat sach bakhaseean so sachaa saahu |Nur derjenige ist ein wahrer König, den der Herr mit wahrer Hingabe segnet.
ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥
tis kee muhataajee lok kadtadaa horat hatt na vath na vesaahu |Die Menschen schwören ihm Treue; kein anderes Geschäft hat diese Waren im Sortiment und ist auch nicht in diesem Geschäft tätig.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥
bhagat janaa kau sanamukh hovai su har raas le vemukh bhas paahu |Der demütige Anhänger, der sein Gesicht dem Guru zuwendet und Sunmukh wird, empfängt den Reichtum des Herrn; der treulose Baymukh, der sein Gesicht vom Guru abwendet, sammelt nur Asche.
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥
har ke naam ke vaapaaree har bhagat heh jam jaagaatee tinaa nerr na jaahu |Die Anhänger des Herrn handeln im Namen des Herrn. Der Todesbote, der Steuereintreiber, kommt ihnen nicht einmal nahe.
ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥
jan naanak har naam dhan ladiaa sadaa veparavaahu |7|Der Diener Nanak hat den Reichtum des Namens des Herrn angehäuft, der für immer unabhängig und sorgenfrei ist. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
eis jug meh bhagatee har dhan khattiaa hor sabh jagat bharam bhulaaeaa |In diesem Zeitalter verdient der Gläubige den Reichtum des Herrn, während der Rest der Welt in Zweifeln wandelt.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
guraparasaadee naam man vasiaa anadin naam dhiaaeaa |Durch die Gnade des Gurus nimmt Naam, der Name des Herrn, seinen Geist wahr; Tag und Nacht meditiert er über Naam.
ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
bikhiaa maeh udaas hai haumai sabad jalaaeaa |Inmitten der Korruption bleibt er distanziert; durch das Wort des Shabad verbrennt er sein Ego.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul udhare dhan janedee maaeaa |Er geht hinüber und rettet auch seine Verwandten; gesegnet ist die Mutter, die ihn geboren hat.
ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
sadaa sahaj sukh man vasiaa sache siau liv laaeaa |Sein Geist ist für immer erfüllt von Frieden und Ausgeglichenheit und er empfindet Liebe für den Wahren Herrn.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun bhule haumai mohu vadhaaeaa |Brahma, Vishnu und Shiva wandern in den drei Qualitäten umher, während ihr Egoismus und ihre Begierde zunehmen.
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
panddit parr parr monee bhule doojai bhaae chit laaeaa |Die Pandits, die Religionsgelehrten und die stillen Weisen lesen und debattieren verwirrt; ihr Bewusstsein ist auf die Liebe zur Dualität ausgerichtet.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule vin gur tat na paaeaa |Die Yogis, wandernden Pilger und Sanyaasees unterliegen der Täuschung; ohne den Guru finden sie nicht das Wesen der Wirklichkeit.
ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh dukhee sadaa bhram bhule tinaee birathaa janam gavaaeaa |Die erbärmlichen, eigensinnigen Manmukhs sind ständig im Zweifel und verschwenden ihr Leben nutzlos.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam rate seee jan samadhe ji aape bakhas milaaeaa |1|O Nanak, diejenigen, die vom Naam erfüllt sind, sind ausgeglichen und gelassen; indem der Herr ihnen vergibt, verschmilzt er sie mit sich. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |O Nanak, preise Ihn, der die Kontrolle über alles hat.
ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tiseh sarevahu praaneeho tis bin avar na koe |Gedenkt an ihn, ihr Sterblichen. Ohne ihn gibt es keinen anderen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
guramukh antar man vasai sadaa sadaa sukh hoe |2|Er wohnt tief im Inneren der Gurmukhs; für immer und ewig finden sie Frieden. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
jinee guramukh har naam dhan na khattio se devaalee jug maeh |Diejenigen, die kein Gurmukh werden und den Reichtum des Namens des Herrn verdienen, sind in diesem Zeitalter bankrott.
ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥
oe mangade fireh sabh jagat meh koee muhi thuk na tin kau paeh |Sie ziehen bettelnd durch die ganze Welt, doch niemand spuckt ihnen ins Gesicht.
ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥
paraaee bakheelee kareh aapanee parateet khovan sagavaa bhee aap lakhaeh |Sie tratschen über andere, verlieren deren Glaubwürdigkeit und stellen sich selbst bloß.
ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥
jis dhan kaaran chugalee kareh so dhan chugalee hath na aavai oe bhaavai tithai jaeh |Der Reichtum, für den sie andere verleumden, gelangt nie in ihre Hände, egal wohin sie gehen.