ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1054
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
poorai satigur sojhee paaee |Der vollkommene wahre Guru hat dieses Verständnis vermittelt.
ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
eko naam man vasaaee |Ich habe Naam, den Einen Namen, in meinem Geist verankert.
ਨਾਮੁ ਜਪੀ ਤੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਹਲੁ ਪਾਇ ਗੁਣ ਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
naam japee tai naam dhiaaee mahal paae gun gaahaa he |11|Ich singe Naam und meditiere über Naam. Indem ich Seine glorreichen Lobpreisungen singe, betrete ich die Residenz der Gegenwart des Herrn. ||11||
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਮੰਨਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥
sevak seveh man hukam apaaraa |Der Diener dient und gehorcht dem Befehl des Unendlichen Herrn.
ਮਨਮੁਖ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਸਾਰਾ ॥
manamukh hukam na jaaneh saaraa |Die eigensinnigen Manmukhs kennen den Wert des Befehls des Herrn nicht.
ਹੁਕਮੇ ਮੰਨੇ ਹੁਕਮੇ ਵਡਿਆਈ ਹੁਕਮੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
hukame mane hukame vaddiaaee hukame veparavaahaa he |12|Durch das Hukam des Befehls des Herrn wird man erhöht, durch Sein Hukam wird man verherrlicht, durch Sein Hukam wird man sorgenfrei. ||12||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥
guraparasaadee hukam pachhaanai |Durch die Gnade des Gurus erkennt man das Hukam des Herrn.
ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
dhaavat raakhai ikat ghar aanai |Der umherschweifende Geist wird gezügelt und in die Heimat des Einen Herrn zurückgebracht.
ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
naame raataa sadaa bairaagee naam ratan man taahaa he |13|Durchdrungen vom Naam bleibt man für immer losgelöst; das Juwel des Naam ruht im Geist. ||13||
ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
sabh jag meh varatai eko soee |Der Eine Herr ist auf der ganzen Welt allgegenwärtig.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |Durch die Gnade des Gurus wird er offenbart.
ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
sabad salaaheh se jan niramal nij ghar vaasaa taahaa he |14|Die bescheidenen Wesen, die Shabad preisen, sind makellos; sie wohnen im Zuhause ihres eigenen inneren Selbst. ||14||
ਸਦਾ ਭਗਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
sadaa bhagat teree saranaaee |Die Gläubigen verweilen für immer in Deinem Heiligtum, Herr.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
agam agochar keemat nahee paaee |Du bist unerreichbar und unergründlich, Dein Wert ist nicht einzuschätzen.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਤਿਉ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
jiau tudh bhaaveh tiau too raakheh guramukh naam dhiaahaa he |15|Du beschützt uns, wie es Dir gefällt. Der Gurmukh meditiert über Naam. ||15||
ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥
sadaa sadaa tere gun gaavaa |Für immer und ewig singe ich Dein herrliches Lob.
ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਾ ॥
sache saahib terai man bhaavaa |mein wahrer Herr und Meister, möge ich Deiner Gesinnung gefallen.
ਨਾਨਕੁ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚੁ ਦੇਵਹੁ ਸਚਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੧੦॥
naanak saach kahai benantee sach devahu sach samaahaa he |16|1|10|Nanak spricht dieses wahre Gebet: O Herr, bitte segne mich mit der Wahrheit, damit ich in der Wahrheit aufgehen kann. ||16||1||10||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |Maaroo, Dritter Mehl:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
satigur sevan se vaddabhaagee |Diejenigen, die dem Wahren Guru dienen, können sich glücklich schätzen.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
anadin saach naam liv laagee |Tag und Nacht bleiben sie liebevoll auf den Wahren Namen eingestimmt.
ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
sadaa sukhadaataa raviaa ghatt antar sabad sachai omaahaa he |1|Der Herr, der Geber des Friedens, wohnt für immer tief in ihren Herzen; sie erfreuen sich am Wahren Wort des Shabad. ||1||
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
nadar kare taa guroo milaae |Wenn der Herr seine Gnade gewährt, trifft man den Guru.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaae |Der Name des Herrn ist im Geist verankert.
ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਨਿ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
har man vasiaa sadaa sukhadaataa sabade man omaahaa he |2|Der Herr, der Geber des Friedens, bleibt für immer im Geist; der Geist freut sich über das Wort des Shabad. ||2||
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
kripaa kare taa mel milaae |Wenn der Herr seine Gnade schenkt, vereint er in seiner Union.
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai mamataa sabad jalaae |Egoismus und Anhaftung werden durch Shabad verbrannt.
ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਰਹੈ ਇਕ ਰੰਗੀ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
sadaa mukat rahai ik rangee naahee kisai naal kaahaa he |3|In der Liebe des Einen Herrn bleibt man für immer befreit, man gerät mit niemandem in Konflikt. ||3||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ॥
bin satigur seve ghor andhaaraa |Ohne dem Wahren Guru zu dienen, gibt es nur pechschwarze Dunkelheit.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਪਾਰਾ ॥
bin sabadai koe na paavai paaraa |Ohne Shabad gelangt niemand auf die andere Seite.
ਜੋ ਸਬਦਿ ਰਾਤੇ ਮਹਾ ਬੈਰਾਗੀ ਸੋ ਸਚੁ ਸਬਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
jo sabad raate mahaa bairaagee so sach sabade laahaa he |4|Diejenigen, die vom Shabad durchdrungen sind, sind sehr losgelöst. Sie ziehen Nutzen aus dem Wahren Wort des Shabad. ||4||
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
dukh sukh karatai dhur likh paaeaa |Schmerz und Vergnügen sind vom Schöpfer vorherbestimmt.
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਆਪਿ ਵਰਤਾਇਆ ॥
doojaa bhaau aap varataaeaa |Er selbst hat dafür gesorgt, dass die Liebe zur Dualität allgegenwärtig ist.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਕਿਆ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
guramukh hovai su alipato varatai manamukh kaa kiaa vesaahaa he |5|Wer Gurmukh wird, bleibt distanziert; wie kann jemand dem eigensinnigen Manmukh vertrauen? ||5||
ਸੇ ਮਨਮੁਖ ਜੋ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥
se manamukh jo sabad na pachhaaneh |Diejenigen, die Shabad nicht anerkennen, sind Manmukhs.
ਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥
gur ke bhai kee saar na jaaneh |Sie kennen das Wesen der Furcht vor dem Guru nicht.
ਭੈ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਜਮੁ ਕਾਢਿ ਲਏਗਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
bhai bin kiau nirbhau sach paaeeai jam kaadt legaa saahaa he |6|Wie kann man ohne diese Furcht den furchtlosen wahren Herrn finden? Der Todesbote wird einem den Atem rauben. ||6||
ਅਫਰਿਓ ਜਮੁ ਮਾਰਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥
afario jam maariaa na jaaee |Der unverwundbare Todesbote kann nicht getötet werden.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਨੇੜਿ ਨ ਆਈ ॥
gur kai sabade nerr na aaee |Das Wort des Shabad des Gurus hindert ihn daran, sich zu nähern.
ਸਬਦੁ ਸੁਣੇ ਤਾ ਦੂਰਹੁ ਭਾਗੈ ਮਤੁ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
sabad sune taa doorahu bhaagai mat maare har jeeo veparavaahaa he |7|Als er das Wort des Shabad hört, rennt er weit weg. Er hat Angst, dass der autarke Herr ihn töten wird. ||7||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕੀ ਹੈ ਸਭ ਸਿਰਕਾਰਾ ॥
har jeeo kee hai sabh sirakaaraa |Der liebe Gott ist der Herrscher über alles.
ਏਹੁ ਜਮੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰਾ ॥
ehu jam kiaa kare vichaaraa |Was kann dieser elende Todesbote tun?
ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਕਢਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
hukamee bandaa hukam kamaavai hukame kadtadaa saahaa he |8|Als Sklave des Hukam des Befehls des Herrn handelt der Sterbliche gemäß Seinem Hukam. Gemäß Seinem Hukam wird ihm der Atem geraubt. ||8||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੈ ਕੀਆ ਅਕਾਰਾ ॥
guramukh saachai keea akaaraa |Der Gurmukh erkennt, dass der Wahre Herr die Schöpfung erschaffen hat.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਸਰਿਆ ਸਭੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥
guramukh pasariaa sabh paasaaraa |Der Gurmukh weiß, dass der Herr die gesamte Fläche ausgedehnt hat.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥
guramukh hovai so sach boojhai sabad sachai sukh taahaa he |9|Wer Gurmukh wird, versteht den Wahren Herrn. Durch das Wahre Wort des Shabad findet er Frieden. ||9||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
guramukh jaataa karam bidhaataa |Der Gurmukh weiß, dass der Herr der Architekt des Karma ist.