ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1319
ਰਾਗੁ ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raag kaliaan mahalaa 4 |Raag Kalyaan, Vierter Mehl:
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |Ein universeller Schöpfergott. Wahrheit ist der Name. Personifiziertes kreatives Wesen. Keine Angst. Kein Hass. Bild des Unsterblichen. Jenseits der Geburt. Selbstexistierend. Durch Gurus Gnade:
ਰਾਮਾ ਰਮ ਰਾਮੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
raamaa ram raamai ant na paaeaa |Der Herr, der schöne Herr – niemand hat seine Grenzen gefunden.
ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੇ ਤੁਮਰੇ ਤੂ ਬਡ ਪੁਰਖੁ ਪਿਤਾ ਮੇਰਾ ਮਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ham baarik pratipaare tumare too badd purakh pitaa meraa maaeaa |1| rahaau |Ich bin ein Kind - Du hegst und erhältst mich. Du bist das große Urwesen, meine Mutter und mein Vater. ||1||Pause||
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਅਸੰਖ ਅਗਮ ਹਹਿ ਅਗਮ ਅਗਮ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
har ke naam asankh agam heh agam agam har raaeaa |Die Namen des Herrn sind zahllos und unergründlich. Mein souveräner Herr ist unergründlich und unverständlich.
ਗੁਣੀ ਗਿਆਨੀ ਸੁਰਤਿ ਬਹੁ ਕੀਨੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
gunee giaanee surat bahu keenee ik til nahee keemat paaeaa |1|Die Tugendhaften und spirituellen Lehrer haben lange darüber nachgedacht, aber sie haben nicht einmal ein Jota Seines Wertes gefunden. ||1||
ਗੋਬਿਦ ਗੁਣ ਗੋਬਿਦ ਸਦ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਗੋਬਿਦ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
gobid gun gobid sad gaaveh gun gobid ant na paaeaa |Sie singen das glorreiche Lob des Herrn, des Herrn des Universums für immer. Sie singen das glorreiche Lob des Herrn des Universums, aber sie finden Seine Grenzen nicht.
ਤੂ ਅਮਿਤਿ ਅਤੋਲੁ ਅਪਰੰਪਰ ਸੁਆਮੀ ਬਹੁ ਜਪੀਐ ਥਾਹ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥
too amit atol aparanpar suaamee bahu japeeai thaah na paaeaa |2|Du bist unermesslich, unwägbar und unendlich, oh Herr und Meister. Ganz gleich, wie viel man über Dich meditiert, Deine Tiefe kann nicht ergründet werden. ||2||
ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਤੁਮਰੀ ਜਨ ਮਾਧੌ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
ausatat kareh tumaree jan maadhau gun gaaveh har raaeaa |Herr, deine demütigen Diener preisen dich und singen deine glorreichen Lobpreisungen, oh souveräner Herr.
ਤੁਮੑ ਜਲ ਨਿਧਿ ਹਮ ਮੀਨੇ ਤੁਮਰੇ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਕਤਹੂ ਪਾਇਆ ॥੩॥
tuma jal nidh ham meene tumare teraa ant na katahoo paaeaa |3|Du bist der Ozean aus Wasser und ich bin Dein Fisch. Niemand hat jemals Deine Grenzen gefunden. ||3||
ਜਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮਧਸੂਦਨ ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਨਾਮੁ ਜਪਾਇਆ ॥
jan kau kripaa karahu madhasoodan har devahu naam japaaeaa |Bitte sei gütig zu Deinem demütigen Diener, Herr; bitte segne mich mit der Meditation Deines Namens.
ਮੈ ਮੂਰਖ ਅੰਧੁਲੇ ਨਾਮੁ ਟੇਕ ਹੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥
mai moorakh andhule naam ttek hai jan naanak guramukh paaeaa |4|1|Ich bin ein blinder Narr. Dein Name ist meine einzige Stütze. Diener Nanak hat sie als Gurmukh gefunden. ||4||1||
ਕਲਿਆਨੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
kaliaan mahalaa 4 |Kalyaan, Vierter Mehl:
ਹਰਿ ਜਨੁ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਹਸਿਆ ॥
har jan gun gaavat hasiaa |Der demütige Diener des Herrn singt das Lob des Herrn und blüht auf.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਬਨੀ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਪ੍ਰਭਿ ਲਿਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har har bhagat banee mat guramat dhur masatak prabh likhiaa |1| rahaau |Mein Intellekt ist durch die Lehren des Gurus mit Hingabe an den Herrn, Har, Har, geschmückt. Dies ist das Schicksal, das Gott auf meine Stirn geschrieben hat. ||1||Pause||
ਗੁਰ ਕੇ ਪਗ ਸਿਮਰਉ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬਸਿਆ ॥
gur ke pag simrau din raatee man har har har basiaa |Ich meditiere Tag und Nacht in Erinnerung an die Füße des Gurus. Der Herr, Har, Har, Har, kommt, um in meinem Geist zu wohnen.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਜਗਿ ਸਾਰੀ ਘਸਿ ਚੰਦਨੁ ਜਸੁ ਘਸਿਆ ॥੧॥
har har har keerat jag saaree ghas chandan jas ghasiaa |1|Das Lob des Herrn, Har, Har, Har, ist ausgezeichnet und erhaben in dieser Welt. Sein Lob ist die Sandelholzpaste, die ich einreibe. ||1||
ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ਸਭਿ ਸਾਕਤ ਖੋਜਿ ਪਇਆ ॥
har jan har har har liv laaee sabh saakat khoj peaa |Der demütige Diener des Herrn ist liebevoll auf den Herrn eingestellt, Har, Har, Har; alle treulosen Zyniker verfolgen ihn.
ਜਿਉ ਕਿਰਤ ਸੰਜੋਗਿ ਚਲਿਓ ਨਰ ਨਿੰਦਕੁ ਪਗੁ ਨਾਗਨਿ ਛੁਹਿ ਜਲਿਆ ॥੨॥
jiau kirat sanjog chalio nar nindak pag naagan chhuhi jaliaa |2|Der Verleumder handelt gemäß der Aufzeichnung seiner vergangenen Taten, sein Fuß stolpert über die Schlange und er wird von ihrem Biss gestochen. ||2||
ਜਨ ਕੇ ਤੁਮੑ ਹਰਿ ਰਾਖੇ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮੑ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਜਨ ਰਖਿਆ ॥
jan ke tuma har raakhe suaamee tuma jug jug jan rakhiaa |O mein Herr und Meister, Du bist die rettende Gnade, der Beschützer Deiner demütigen Diener. Du beschützt sie Zeitalter für Zeitalter.
ਕਹਾ ਭਇਆ ਦੈਤਿ ਕਰੀ ਬਖੀਲੀ ਸਭ ਕਰਿ ਕਰਿ ਝਰਿ ਪਰਿਆ ॥੩॥
kahaa bheaa dait karee bakheelee sabh kar kar jhar pariaa |3|Was macht es schon, wenn ein Dämon Böses redet? Dadurch wird er nur frustriert. ||3||
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਏ ਸਭਿ ਕਾਲੈ ਮੁਖਿ ਗ੍ਰਸਿਆ ॥
jete jeea jant prabh kee sabh kaalai mukh grasiaa |Alle von Gott geschaffenen Wesen und Geschöpfe sind im Rachen des Todes gefangen.
ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਨਿ ਪਇਆ ॥੪॥੨॥
har jan har har har prabh raakhe jan naanak saran peaa |4|2|Die demütigen Diener des Herrn werden vom Herrn Gott beschützt, Har, Har, Har; Diener Nanak sucht Sein Heiligtum. ||4||2||
ਕਲਿਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥
kaliaan mahalaa 4 |Kalyaan, Vierter Mehl: