ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 966
ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਜਿਨੑੀ ਸਚੁ ਤੂੰ ਡਿਠਾ ॥
dhan su tere bhagat jinaee sach toon dditthaa |Gesegnet seien Deine Anhänger, die Dich sehen, oh wahrer Herr.
ਜਿਸ ਨੋ ਤੇਰੀ ਦਇਆ ਸਲਾਹੇ ਸੋਇ ਤੁਧੁ ॥
jis no teree deaa salaahe soe tudh |Er allein lobt Dich, der durch Deine Gnade gesegnet ist.
ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਨਾਨਕ ਨਿਰਮਲ ਸੋਈ ਸੁਧੁ ॥੨੦॥
jis gur bhette naanak niramal soee sudh |20|Wer dem Guru begegnet, oh Nanak, ist makellos und geheiligt. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |Salok, Fünfter Mehl:
ਫਰੀਦਾ ਭੂਮਿ ਰੰਗਾਵਲੀ ਮੰਝਿ ਵਿਸੂਲਾ ਬਾਗੁ ॥
fareedaa bhoom rangaavalee manjh visoolaa baag |Fareed, diese Welt ist wunderschön, aber in ihr steckt ein dorniger Garten.
ਜੋ ਨਰ ਪੀਰਿ ਨਿਵਾਜਿਆ ਤਿਨੑਾ ਅੰਚ ਨ ਲਾਗ ॥੧॥
jo nar peer nivaajiaa tinaa anch na laag |1|Diejenigen, die von ihrem spirituellen Lehrer gesegnet sind, bekommen nicht einmal einen Kratzer. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |Fünftes Mehl:
ਫਰੀਦਾ ਉਮਰ ਸੁਹਾਵੜੀ ਸੰਗਿ ਸੁਵੰਨੜੀ ਦੇਹ ॥
fareedaa umar suhaavarree sang suvanarree deh |Fareed, gesegnet ist das Leben mit solch einem schönen Körper.
ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਨੑਾ ਪਿਆਰੇ ਨੇਹ ॥੨॥
virale keee paaeeani jinaa piaare neh |2|Wie selten sind jene, die ihren geliebten Herrn lieben. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਪਾਏ ॥
jap tap sanjam deaa dharam jis dehi su paae |Nur derjenige erlangt Meditation, Askese, Selbstdisziplin, Mitgefühl und dharmischen Glauben, den der Herr so segnet.
ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਇਹਿ ਅਗਨਿ ਆਪਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
jis bujhaaeihi agan aap so naam dhiaae |Er allein meditiert über Naam, den Namen des Herrn, dessen Feuer der Herr löscht.
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਅਗਮ ਪੁਰਖੁ ਇਕ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਿਖਾਏ ॥
antarajaamee agam purakh ik drisatt dikhaae |Der innere Wissende, der Erforscher der Herzen, der unerreichbare Ursprüngliche Herr, inspiriert uns, alles mit unvoreingenommenem Auge zu betrachten.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੈ ਆਸਰੈ ਪ੍ਰਭ ਸਿਉ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥
saadhasangat kai aasarai prabh siau rang laae |Mit der Unterstützung der Saadh Sangat, der Gemeinschaft der Heiligen, verliebt man sich in Gott.
ਅਉਗਣ ਕਟਿ ਮੁਖੁ ਉਜਲਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਤਰਾਏ ॥
aaugan katt mukh ujalaa har naam taraae |Die eigenen Fehler werden ausgelöscht und das eigene Gesicht wird strahlend und hell; durch den Namen des Herrn gelangt man hinüber.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟਿਓਨੁ ਫਿਰਿ ਜੋਨਿ ਨ ਪਾਏ ॥
janam maran bhau kattion fir jon na paae |Die Angst vor Geburt und Tod wird genommen und er wird nicht wiedergeboren.
ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢਿਅਨੁ ਲੜੁ ਆਪਿ ਫੜਾਏ ॥
andh koop te kaadtian larr aap farraae |Gott hebt ihn hoch und zieht ihn aus der tiefen, dunklen Grube und befestigt ihn am Saum seines Gewandes.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਰਖੇ ਗਲਿ ਲਾਏ ॥੨੧॥
naanak bakhas milaaeian rakhe gal laae |21|O Nanak, Gott vergibt ihm und hält ihn fest in Seinen Armen. ||21||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |Salok, Fünfter Mehl:
ਮੁਹਬਤਿ ਜਿਸੁ ਖੁਦਾਇ ਦੀ ਰਤਾ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿ ॥
muhabat jis khudaae dee rataa rang chalool |Wer Gott liebt, ist erfüllt von der tiefroten Farbe seiner Liebe.
ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਪਾਈਅਹਿ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀਮ ਨ ਮੂਲਿ ॥੧॥
naanak virale paaeeeh tis jan keem na mool |1|O Nanak, solch eine Person findet man selten; der Wert einer solch bescheidenen Person kann nie ermessen werden. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |Fünftes Mehl:
ਅੰਦਰੁ ਵਿਧਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਬਾਹਰਿ ਭੀ ਸਚੁ ਡਿਠੋਮਿ ॥
andar vidhaa sach naae baahar bhee sach dditthom |Der Wahre Name hat den Kern meines Selbst tief im Inneren durchdrungen. Auch im Außen sehe ich den Wahren Herrn.
ਨਾਨਕ ਰਵਿਆ ਹਭ ਥਾਇ ਵਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਰੋਮਿ ॥੨॥
naanak raviaa habh thaae van trin tribhavan rom |2|O Nanak, er durchdringt und durchflutet alle Orte, die Wälder und die Wiesen, die drei Welten und jedes Haar. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪੇ ਕੀਤੋ ਰਚਨੁ ਆਪੇ ਹੀ ਰਤਿਆ ॥
aape keeto rachan aape hee ratiaa |Er selbst hat das Universum erschaffen und er selbst verleiht ihm seine Gestalt.
ਆਪੇ ਹੋਇਓ ਇਕੁ ਆਪੇ ਬਹੁ ਭਤਿਆ ॥
aape hoeio ik aape bahu bhatiaa |Er Selbst ist Einer, und Er Selbst hat zahlreiche Formen.
ਆਪੇ ਸਭਨਾ ਮੰਝਿ ਆਪੇ ਬਾਹਰਾ ॥
aape sabhanaa manjh aape baaharaa |Er selbst ist in allem, und er selbst ist jenseits von allem.
ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਦੂਰਿ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਹਰਾ ॥
aape jaaneh door aape hee jaaharaa |Man weiß, dass Er selbst weit weg ist, und Er selbst ist genau hier.
ਆਪੇ ਹੋਵਹਿ ਗੁਪਤੁ ਆਪੇ ਪਰਗਟੀਐ ॥
aape hoveh gupat aape paragatteeai |Er selbst ist verborgen, und Er selbst wird offenbart.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਸੈ ਨ ਪਾਇ ਤੇਰੀ ਥਟੀਐ ॥
keemat kisai na paae teree thatteeai |Niemand kann den Wert Deiner Schöpfung ermessen, Herr.
ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਅਥਾਹੁ ਅਪਾਰੁ ਅਗਣਤੁ ਤੂੰ ॥
gahir ganbheer athaahu apaar aganat toon |Du bist tiefgründig und tiefsinnig, unergründlich, unendlich und von unschätzbarem Wert.
ਨਾਨਕ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਇਕੋ ਇਕੁ ਤੂੰ ॥੨੨॥੧॥੨॥ ਸੁਧੁ ॥
naanak varatai ik iko ik toon |22|1|2| sudh |O Nanak, der Eine Herr ist allgegenwärtig. Du bist der Einzige. ||22||1||2|| Sudh||
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਰਾਇ ਬਲਵੰਡਿ ਤਥਾ ਸਤੈ ਡੂਮਿ ਆਖੀ ॥
raamakalee kee vaar raae balavandd tathaa satai ddoom aakhee |Vaar von Raamkalee, ausgesprochen von Satta und Balwand, dem Trommler:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:
ਨਾਉ ਕਰਤਾ ਕਾਦਰੁ ਕਰੇ ਕਿਉ ਬੋਲੁ ਹੋਵੈ ਜੋਖੀਵਦੈ ॥
naau karataa kaadar kare kiau bol hovai jokheevadai |Wie können die Worte eines Menschen beurteilt werden, der den Namen des Allmächtigen Schöpfers singt?
ਦੇ ਗੁਨਾ ਸਤਿ ਭੈਣ ਭਰਾਵ ਹੈ ਪਾਰੰਗਤਿ ਦਾਨੁ ਪੜੀਵਦੈ ॥
de gunaa sat bhain bharaav hai paarangat daan parreevadai |Seine göttlichen Tugenden sind die wahren Schwestern und Brüder; durch sie erlangt man das Geschenk des höchsten Status.
ਨਾਨਕਿ ਰਾਜੁ ਚਲਾਇਆ ਸਚੁ ਕੋਟੁ ਸਤਾਣੀ ਨੀਵ ਦੈ ॥
naanak raaj chalaaeaa sach kott sataanee neev dai |Nanak gründete das Königreich. Er baute die wahre Festung auf dem stärksten Fundament.
ਲਹਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਛਤੁ ਸਿਰਿ ਕਰਿ ਸਿਫਤੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਦੈ ॥
lahane dharion chhat sir kar sifatee amrit peevadai |Er installierte den königlichen Baldachin über Lehnas Kopf, sang Lobgesänge des Herrn und trank den ambrosischen Nektar.
ਮਤਿ ਗੁਰ ਆਤਮ ਦੇਵ ਦੀ ਖੜਗਿ ਜੋਰਿ ਪਰਾਕੁਇ ਜੀਅ ਦੈ ॥
mat gur aatam dev dee kharrag jor paraakue jeea dai |Der Guru implantierte ihm das allmächtige Schwert der Lehren, um seine Seele zu erleuchten.
ਗੁਰਿ ਚੇਲੇ ਰਹਰਾਸਿ ਕੀਈ ਨਾਨਕਿ ਸਲਾਮਤਿ ਥੀਵਦੈ ॥
gur chele raharaas keeee naanak salaamat theevadai |Der Guru verneigte sich vor seinem Schüler, als Nanak noch lebte.
ਸਹਿ ਟਿਕਾ ਦਿਤੋਸੁ ਜੀਵਦੈ ॥੧॥
seh ttikaa ditos jeevadai |1|Der König brachte das zeremonielle Zeichen noch zu Lebzeiten auf seiner Stirn an. ||1||
ਲਹਣੇ ਦੀ ਫੇਰਾਈਐ ਨਾਨਕਾ ਦੋਹੀ ਖਟੀਐ ॥
lahane dee feraaeeai naanakaa dohee khatteeai |Nanak proklamierte Lehnas Nachfolge – er hatte sie sich verdient.
ਜੋਤਿ ਓਹਾ ਜੁਗਤਿ ਸਾਇ ਸਹਿ ਕਾਇਆ ਫੇਰਿ ਪਲਟੀਐ ॥
jot ohaa jugat saae seh kaaeaa fer palatteeai |Sie teilten das Eine Licht und den gleichen Weg; der König veränderte lediglich Seinen Körper.
ਝੁਲੈ ਸੁ ਛਤੁ ਨਿਰੰਜਨੀ ਮਲਿ ਤਖਤੁ ਬੈਠਾ ਗੁਰ ਹਟੀਐ ॥
jhulai su chhat niranjanee mal takhat baitthaa gur hatteeai |Der makellose Baldachin weht über ihm und er sitzt auf dem Thron im Laden des Gurus.
ਕਰਹਿ ਜਿ ਗੁਰ ਫੁਰਮਾਇਆ ਸਿਲ ਜੋਗੁ ਅਲੂਣੀ ਚਟੀਐ ॥
kareh ji gur furamaaeaa sil jog aloonee chatteeai |Er tut, was der Guru befiehlt. Er kostete den geschmacklosen Stein des Yoga.