ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 119
ਖੋਟੇ ਖਰੇ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ॥
khotte khare tudh aap upaae |Sie selbst haben die Fälschung und das Original geschaffen.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
tudh aape parakhe lok sabaae |Sie selbst beurteilen alle Menschen.
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਹਿ ਖੋਟੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥
khare parakh khajaanai paaeihi khotte bharam bhulaavaniaa |6|Du schätzt das Wahre und legst es in Deine Schatzkammer; das Falsche übergibst Du dem Irrtum. ||6||
ਕਿਉ ਕਰਿ ਵੇਖਾ ਕਿਉ ਸਾਲਾਹੀ ॥
kiau kar vekhaa kiau saalaahee |Wie kann ich Dich erblicken? Wie kann ich Dich preisen?
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥
guraparasaadee sabad salaahee |Durch die Gnade des Gurus preise ich Dich durch das Wort des Shabad.
ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਸੈ ਤੂੰ ਭਾਣੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੭॥
tere bhaane vich amrit vasai toon bhaanai amrit peeaavaniaa |7|In Deinem süßen Willen finden wir Amrit. Durch Deinen Willen inspirierst Du uns, dieses Amrit in uns aufzunehmen. ||7||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹਰਿ ਬਾਣੀ ॥
amrit sabad amrit har baanee |Der Shabad ist Amrit; der Bani des Herrn ist Amrit.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਰਿਦੈ ਸਮਾਣੀ ॥
satigur seviaai ridai samaanee |Wenn man dem Wahren Guru dient, durchdringt es das Herz.
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਭ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੫॥੧੬॥
naanak amrit naam sadaa sukhadaataa pee amrit sabh bhukh leh jaavaniaa |8|15|16|O Nanak, das ambrosische Naam ist für immer der Geber des Friedens; wenn man dieses Amrit trinkt, wird aller Hunger gestillt. ||8||15||16||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |Maajh, drittes Mehl:
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
amrit varasai sahaj subhaae |Der ambrosische Nektar regnet sanft und zart herab.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
guramukh viralaa koee jan paae |Wie selten sind die Gurmukhs, die es finden.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਾਵਣਿਆ ॥੧॥
amrit pee sadaa tripataase kar kirapaa trisanaa bujhaavaniaa |1|Wer es trinkt, ist für immer zufrieden. Indem der Herr sie mit seiner Barmherzigkeit überschüttet, löscht er ihren Durst. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree guramukh amrit peeaavaniaa |Ich bin ein Opfer, meine Seele ist ein Opfer für jene Gurmukhs, die diesen ambrosischen Nektar trinken.
ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
rasanaa ras chaakh sadaa rahai rang raatee sahaje har gun gaavaniaa |1| rahaau |Die Zunge schmeckt die Essenz und bleibt für immer von der Liebe des Herrn erfüllt, während sie intuitiv die glorreichen Lobpreisungen des Herrn singt. ||1||Pause||
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥
guraparasaadee sahaj ko paae |Durch die Gnade des Gurus wird intuitives Verständnis erlangt;
ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰੇ ਇਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
dubidhaa maare ikas siau liv laae |Sie unterdrücken das Gefühl der Dualität und sind in das Eine verliebt.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥
nadar kare taa har gun gaavai nadaree sach samaavaniaa |2|Wenn Er seinen gnädigen Blick gewährt, dann singen sie die glorreichen Lobpreisungen des Herrn; durch Seine Gnade verschmelzen sie mit der Wahrheit. ||2||
ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ॥
sabhanaa upar nadar prabh teree |Über allem steht Dein Blick der Gnade, oh Gott.
ਕਿਸੈ ਥੋੜੀ ਕਿਸੈ ਹੈ ਘਣੇਰੀ ॥
kisai thorree kisai hai ghaneree |Den einen wird weniger zuteil, den anderen mehr.
ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
tujh te baahar kichh na hovai guramukh sojhee paavaniaa |3|Ohne Dich geschieht überhaupt nichts; die Gurmukhs wissen das. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਹੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥
guramukh tat hai beechaaraa |Die Gurmukhs denken über das Wesen der Wirklichkeit nach.
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
amrit bhare tere bhanddaaraa |Ihre Schätze quellen über vor ambrosischem Nektar.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ਨ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥
bin satigur seve koee na paavai gur kirapaa te paavaniaa |4|Ohne dem Wahren Guru zu dienen, erlangt niemand es. Man erlangt es nur durch die Gnade des Gurus. ||4||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥
satigur sevai so jan sohai |Diejenigen, die dem Wahren Guru dienen, sind wunderschön.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮਿ ਅੰਤਰੁ ਮਨੁ ਮੋਹੈ ॥
amrit naam antar man mohai |Das ambrosische Naam, der Name des Herrn, verführt ihr Inneres.
ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਬਾਣੀ ਰਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਸੁਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥
amrit man tan baanee rataa amrit sahaj sunaavaniaa |5|Ihr Geist und Körper sind auf das ambrosische Bani des Wortes eingestimmt; dieser ambrosische Nektar wird intuitiv gehört. ||5||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
manamukh bhoolaa doojai bhaae khuaae |Die getäuschten, eigensinnigen Manmukhs werden durch die Liebe zur Dualität ruiniert.
ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਏ ॥
naam na levai marai bikh khaae |Sie singen Naam nicht und sterben, weil sie Gift essen.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਵਿਸਟਾ ਮਹਿ ਵਾਸਾ ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਣਿਆ ॥੬॥
anadin sadaa visattaa meh vaasaa bin sevaa janam gavaavaniaa |6|Tag und Nacht sitzen sie im Mist. Ohne selbstlosen Dienst vergeuden sie ihr Leben. ||6||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਪੀਆਏ ॥
amrit peevai jis no aap peeae |Nur diejenigen, die der Herr selbst dazu inspiriert, trinken dieses Amrit.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guraparasaadee sahaj liv laae |Durch die Gnade des Gurus verankern sie intuitiv die Liebe zum Herrn.
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤਿ ਨਦਰੀ ਆਵਣਿਆ ॥੭॥
pooran poor rahiaa sabh aape guramat nadaree aavaniaa |7|Der vollkommene Herr selbst ist überall vollkommen allgegenwärtig; durch die Lehren des Gurus wird er wahrgenommen. ||7||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋਈ ॥
aape aap niranjan soee |Er selbst ist der Unbefleckte Herr.
ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਆਪੇ ਗੋਈ ॥
jin sirajee tin aape goee |Derjenige, der erschaffen hat, wird sich selbst zerstören.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਸਦਾ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੬॥੧੭॥
naanak naam samaal sadaa toon sahaje sach samaavaniaa |8|16|17|Nanak, erinnere dich für immer an Naam, und du wirst mit intuitiver Leichtigkeit in den Wahren Einen verschmelzen. ||8||16||17||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maajh mahalaa 3 |Maajh, drittes Mehl:
ਸੇ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥
se sach laage jo tudh bhaae |Diejenigen, die Dir gefallen, sind mit der Wahrheit verbunden.
ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੇਵਹਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ॥
sadaa sach seveh sahaj subhaae |Sie dienen dem Wahren auf ewig, mit intuitiver Leichtigkeit.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੈ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥
sachai sabad sachaa saalaahee sachai mel milaavaniaa |1|Durch das Wahre Wort des Shabad loben sie den Wahren und verschmelzen mit der Wahrheit. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree sach saalaahaniaa |Ich bin ein Opfer, meine Seele ist ein Opfer für diejenigen, die den Wahren preisen.
ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sach dhiaaein se sach raate sache sach samaavaniaa |1| rahaau |Wer über den Wahren meditiert, ist auf die Wahrheit eingestellt, er geht in das Wahrste der Wahren ein. ||1||Pause||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਸਚੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
jah dekhaa sach sabhanee thaaee |Der Wahre ist überall, wohin ich auch schaue.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
guraparasaadee man vasaaee |Durch die Gnade des Gurus verankere ich ihn in meinem Geist.
ਤਨੁ ਸਚਾ ਰਸਨਾ ਸਚਿ ਰਾਤੀ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਨਣਿਆ ॥੨॥
tan sachaa rasanaa sach raatee sach sun aakh vakhaananiaa |2|Wahrhaftig sind die Körper derer, deren Zungen auf die Wahrheit eingestellt sind. Sie hören die Wahrheit und sprechen sie mit ihrem Mund. ||2||