ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 432
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾ ਪਿਆਰੇ ਤੇਰੀ ਅਮਰੁ ਰਜਾਇ ॥੭॥
jo tudh bhaavai so bhalaa piaare teree amar rajaae |7|Was immer Dir gefällt, ist gut, oh Geliebter; Dein Wille ist ewig. ||7||
ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਨਾਰਾਇਣੈ ਪਿਆਰੇ ਮਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੮॥੨॥੪॥
naanak rang rate naaraaeinai piaare maate sahaj subhaae |8|2|4|Nanak, diejenigen, die von der Liebe des allgegenwärtigen Herrn erfüllt sind, oh Geliebter, bleiben in natürlicher Leichtigkeit von seiner Liebe berauscht. ||8||2||4||
ਸਭ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਨਤੇ ਪਿਆਰੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਹਉ ਸੁਨਾਇ ॥੧॥
sabh bidh tum hee jaanate piaare kis peh khau sunaae |1|Du weißt alles über meinen Zustand, oh Geliebter. Mit wem kann ich darüber sprechen? ||1||
ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਜੀਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਪਹਿਰਹਿ ਖਾਇ ॥੨॥
toon daataa jeea sabhanaa kaa teraa ditaa pahireh khaae |2|Du bist der Geber aller Wesen; sie essen und tragen, was Du ihnen gibst. ||2||
ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਤੇਰੀ ਆਗਿਆ ਪਿਆਰੇ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥੩॥
sukh dukh teree aagiaa piaare doojee naahee jaae |3|Freude und Leid entstehen durch Deinen Willen, oh Geliebter; sie kommen von niemand anderem. ||3||
ਜੋ ਤੂੰ ਕਰਾਵਹਿ ਸੋ ਕਰੀ ਪਿਆਰੇ ਅਵਰੁ ਕਿਛੁ ਕਰਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥੪॥
jo toon karaaveh so karee piaare avar kichh karan na jaae |4|Was immer Du mich tun lässt, das tue ich, oh Geliebter. Ich kann nichts anderes tun. ||4||
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਸਭ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਿਆਰੇ ਜਿਤੁ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੫॥
din rain sabh suhaavane piaare jit japeeai har naau |5|Alle meine Tage und Nächte sind gesegnet, oh Geliebter, wenn ich den Namen des Herrn singe und darüber meditiere. ||5||
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਪਿਆਰੇ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇ ॥੬॥
saaee kaar kamaavanee piaare dhur masatak lekh likhaae |6|Er tut die Taten, oh Geliebter, die vorherbestimmt und auf seiner Stirn eingeschrieben sind. ||6||
ਏਕੋ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੭॥
eko aap varatadaa piaare ghatt ghatt rahiaa samaae |7|Der Eine selbst herrscht überall, oh Geliebter; Er durchdringt jedes einzelne Herz. ||7||
ਸੰਸਾਰ ਕੂਪ ਤੇ ਉਧਰਿ ਲੈ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਇ ॥੮॥੩॥੨੨॥੧੫॥੨॥੪੨॥
sansaar koop te udhar lai piaare naanak har saranaae |8|3|22|15|2|42|Hebe mich aus der tiefen Grube der Welt, oh Geliebter. Nanak hat mich in Dein Heiligtum gebracht. ||8||3||22||15||2||42||
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਪਟੀ ਲਿਖੀ ॥
raag aasaa mahalaa 1 pattee likhee |Raag Aasaa, First Mehl, Patee Likhee ~ Das Gedicht des Alphabets:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:
ਸਸੈ ਸੋਇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਜਿਨਿ ਸਾਜੀ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਭਇਆ ॥
sasai soe srisatt jin saajee sabhanaa saahib ek bheaa |Sassa: Derjenige, der die Welt erschaffen hat, ist der einzige Herr und Meister von allem.
ਸੇਵਤ ਰਹੇ ਚਿਤੁ ਜਿਨੑ ਕਾ ਲਾਗਾ ਆਇਆ ਤਿਨੑ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ॥੧॥
sevat rahe chit jina kaa laagaa aaeaa tina kaa safal bheaa |1|Gesegnet sei die Geburt und das Kommen jener, deren Bewusstsein Seinem Dienst verpflichtet bleibt. ||1||
ਮਨ ਕਾਹੇ ਭੂਲੇ ਮੂੜ ਮਨਾ ॥
man kaahe bhoole moorr manaa |O Geist, warum vergisst du Ihn? Du dummer Geist!
ਜਬ ਲੇਖਾ ਦੇਵਹਿ ਬੀਰਾ ਤਉ ਪੜਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jab lekhaa deveh beeraa tau parriaa |1| rahaau |Erst wenn deine Rechnung ausgeglichen ist, oh Bruder, wirst du als weise beurteilt werden. ||1||Pause||
ਈਵੜੀ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦਾਤਾ ਆਪੇ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
eevarree aad purakh hai daataa aape sachaa soee |Eevree: Der Urherr ist der Geber. Er allein ist wahr.
ਏਨਾ ਅਖਰਾ ਮਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਤਿਸੁ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥
enaa akharaa meh jo guramukh boojhai tis sir lekh na hoee |2|Der Gurmukh, der den Herrn durch diese Briefe versteht, muss keine Rechenschaft ablegen. ||2||
ਊੜੈ ਉਪਮਾ ਤਾ ਕੀ ਕੀਜੈ ਜਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
aoorrai upamaa taa kee keejai jaa kaa ant na paaeaa |Ooraa: Singe das Lob desjenigen, dessen Grenzen nicht zu finden sind.
ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਜਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥੩॥
sevaa kareh seee fal paaveh jinaee sach kamaaeaa |3|Diejenigen, die ihren Dienst verrichten und die Wahrheit praktizieren, ernten die Früchte ihrer Belohnung. ||3||
ਙੰਙੈ ਙਿਆਨੁ ਬੂਝੈ ਜੇ ਕੋਈ ਪੜਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਸੋਈ ॥
ngangai ngiaan boojhai je koee parriaa panddit soee |Nganga: Wer spirituelle Weisheit versteht, wird ein Pandit, ein Religionsgelehrter.
ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਹਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਤਾ ਹਉਮੈ ਕਹੈ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥
sarab jeea meh eko jaanai taa haumai kahai na koee |4|Wer den Einen Herrn aller Wesen erkennt, spricht nicht vom Ego. ||4||
ਕਕੈ ਕੇਸ ਪੁੰਡਰ ਜਬ ਹੂਏ ਵਿਣੁ ਸਾਬੂਣੈ ਉਜਲਿਆ ॥
kakai kes punddar jab hooe vin saaboonai ujaliaa |Kakka: Wenn die Haare grau werden, dann glänzen sie auch ohne Shampoo.
ਜਮ ਰਾਜੇ ਕੇ ਹੇਰੂ ਆਏ ਮਾਇਆ ਕੈ ਸੰਗਲਿ ਬੰਧਿ ਲਇਆ ॥੫॥
jam raaje ke heroo aae maaeaa kai sangal bandh leaa |5|Die Jäger des Todeskönigs kommen und legen ihn in die Ketten Mayas. ||5||
ਖਖੈ ਖੁੰਦਕਾਰੁ ਸਾਹ ਆਲਮੁ ਕਰਿ ਖਰੀਦਿ ਜਿਨਿ ਖਰਚੁ ਦੀਆ ॥
khakhai khundakaar saah aalam kar khareed jin kharach deea |Khakha: Der Schöpfer ist der König der Welt. Er versklavt, indem er Nahrung gibt.
ਬੰਧਨਿ ਜਾ ਕੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਾਧਿਆ ਅਵਰੀ ਕਾ ਨਹੀ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ॥੬॥
bandhan jaa kai sabh jag baadhiaa avaree kaa nahee hukam peaa |6|Durch Seine Bindung ist die ganze Welt gebunden, kein anderer Befehl hat Vorrang. ||6||
ਗਗੈ ਗੋਇ ਗਾਇ ਜਿਨਿ ਛੋਡੀ ਗਲੀ ਗੋਬਿਦੁ ਗਰਬਿ ਭਇਆ ॥
gagai goe gaae jin chhoddee galee gobid garab bheaa |Gagga: Wer darauf verzichtet, die Lieder des Herrn des Universums zu singen, wird in seiner Rede arrogant.
ਘੜਿ ਭਾਂਡੇ ਜਿਨਿ ਆਵੀ ਸਾਜੀ ਚਾੜਣ ਵਾਹੈ ਤਈ ਕੀਆ ॥੭॥
gharr bhaandde jin aavee saajee chaarran vaahai tee keea |7|Wer die Töpfe geformt und die Welt zum Brennofen gemacht hat, entscheidet, wann er sie hineinstellt. ||7||
ਘਘੈ ਘਾਲ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਘਾਲੈ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਕੈ ਲਾਗਿ ਰਹੈ ॥
ghaghai ghaal sevak je ghaalai sabad guroo kai laag rahai |Ghagha: Der Diener, der seinen Dienst verrichtet, bleibt dem Wort des Shabad des Gurus verbunden.
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਇਨ ਬਿਧਿ ਸਾਹਿਬੁ ਰਮਤੁ ਰਹੈ ॥੮॥
buraa bhalaa je sam kar jaanai in bidh saahib ramat rahai |8|Wer Böses und Gutes als ein und dasselbe erkennt, geht in den Herrn und Meister auf. ||8||
ਚਚੈ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਜਿਨਿ ਸਾਜੇ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਚਾਰਿ ਜੁਗਾ ॥
chachai chaar ved jin saaje chaare khaanee chaar jugaa |Chacha: Er schuf die vier Veden, die vier Quellen der Schöpfung und die vier Zeitalter
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਜੋਗੀ ਖਾਣੀ ਭੋਗੀ ਪੜਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਆਪਿ ਥੀਆ ॥੯॥
jug jug jogee khaanee bhogee parriaa panddit aap theea |9|- in jedem Zeitalter war Er Selbst der Yogi, der Genießer, der Pandit und der Gelehrte. ||9||