ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 432
ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾ ਪਿਆਰੇ ਤੇਰੀ ਅਮਰੁ ਰਜਾਇ ॥੭॥
jo tudh bhaavai so bhalaa piaare teree amar rajaae |7|جيڪو تو کي وڻي سو چڱو آهي، اي محبوب. تنهنجي مرضي ابدي آهي. ||7||
ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਨਾਰਾਇਣੈ ਪਿਆਰੇ ਮਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੮॥੨॥੪॥
naanak rang rate naaraaeinai piaare maate sahaj subhaae |8|2|4|نانڪ، جيڪي رب جي محبت ۾ رنگيل آهن، اي محبوب، فطرتي آسانيءَ سان سندس عشق ۾ مست رهي ٿو. ||8||2||4||
ਸਭ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਨਤੇ ਪਿਆਰੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਹਉ ਸੁਨਾਇ ॥੧॥
sabh bidh tum hee jaanate piaare kis peh khau sunaae |1|تو کي خبر آهي منهنجي حالت، اي محبوب. مان ان بابت ڪير ڳالهائي سگهان ٿو؟ ||1||
ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਜੀਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਪਹਿਰਹਿ ਖਾਇ ॥੨॥
toon daataa jeea sabhanaa kaa teraa ditaa pahireh khaae |2|تون ئي آهين سڀني کي عطا ڪرڻ وارو. اھي کائيندا ۽ پائيندا آھن جيڪي توھان انھن کي ڏيو ٿا. ||2||
ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਤੇਰੀ ਆਗਿਆ ਪਿਆਰੇ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥੩॥
sukh dukh teree aagiaa piaare doojee naahee jaae |3|خوشيون ۽ ڏک تنهنجي مرضيءَ سان ايندا آهن، اي محبوب! اهي ڪنهن ٻئي کان نه ايندا آهن. ||3||
ਜੋ ਤੂੰ ਕਰਾਵਹਿ ਸੋ ਕਰੀ ਪਿਆਰੇ ਅਵਰੁ ਕਿਛੁ ਕਰਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥੪॥
jo toon karaaveh so karee piaare avar kichh karan na jaae |4|جيڪو تو مون کي ڪري ٿو، سو مان ڪريان ٿو، اي محبوب! مان ٻيو ڪجهه نٿو ڪري سگهان. ||4||
ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਸਭ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਿਆਰੇ ਜਿਤੁ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੫॥
din rain sabh suhaavane piaare jit japeeai har naau |5|منهنجا سڀئي ڏينهن ۽ راتيون برڪت وارا آهن، اي محبوب، جڏهن مان رب جي نالي جو ذڪر ۽ غور ڪندو آهيان. ||5||
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਪਿਆਰੇ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਇ ॥੬॥
saaee kaar kamaavanee piaare dhur masatak lekh likhaae |6|هو اُهي ڪم ڪري ٿو، اي محبوب، جيڪي اڳ ۾ لکيل آهن ۽ سندس پيشانيءَ تي لکيل آهن. ||6||
ਏਕੋ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੭॥
eko aap varatadaa piaare ghatt ghatt rahiaa samaae |7|اُهو ئي پاڻ غالب آهي، اي محبوب! هو هر دل ۾ پکڙيل آهي. ||7||
ਸੰਸਾਰ ਕੂਪ ਤੇ ਉਧਰਿ ਲੈ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਇ ॥੮॥੩॥੨੨॥੧੫॥੨॥੪੨॥
sansaar koop te udhar lai piaare naanak har saranaae |8|3|22|15|2|42|مون کي دنيا جي اونهي ڳچي مان ڪڍي، اي محبوب! نانڪ تنهنجي حرم ۾ وٺي ويو آهي. ||8||3||22||15||2||42||
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਪਟੀ ਲਿਖੀ ॥
raag aasaa mahalaa 1 pattee likhee |راگ آسا، پهرين مهل، پتي ليکي ~ الفابيٽ جو شعر:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਸਸੈ ਸੋਇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਜਿਨਿ ਸਾਜੀ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਭਇਆ ॥
sasai soe srisatt jin saajee sabhanaa saahib ek bheaa |ساسا: جنهن هن دنيا کي پيدا ڪيو، اهو هڪ ئي رب ۽ سڀني جو مالڪ آهي.
ਸੇਵਤ ਰਹੇ ਚਿਤੁ ਜਿਨੑ ਕਾ ਲਾਗਾ ਆਇਆ ਤਿਨੑ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ॥੧॥
sevat rahe chit jina kaa laagaa aaeaa tina kaa safal bheaa |1|جن جو شعور سندس خدمت لاءِ وابسطه رهي، انهن جو جنم ۽ دنيا ۾ اچڻ مبارڪ آهي. ||1||
ਮਨ ਕਾਹੇ ਭੂਲੇ ਮੂੜ ਮਨਾ ॥
man kaahe bhoole moorr manaa |اي عقل، هن کي ڇو وساريو؟ اي بيوقوف عقل!
ਜਬ ਲੇਖਾ ਦੇਵਹਿ ਬੀਰਾ ਤਉ ਪੜਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jab lekhaa deveh beeraa tau parriaa |1| rahaau |جڏھن تنھنجو حساب درست ڪيو ويندو، اي ڀاءُ، تڏھن ئي توھان کي عقلمنديءَ سان انصاف ڪيو ويندو. ||1||روڪ||
ਈਵੜੀ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦਾਤਾ ਆਪੇ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
eevarree aad purakh hai daataa aape sachaa soee |Eevree: بنيادي رب عطا ڪندڙ آهي؛ هو اڪيلو سچو آهي.
ਏਨਾ ਅਖਰਾ ਮਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਤਿਸੁ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥
enaa akharaa meh jo guramukh boojhai tis sir lekh na hoee |2|انهن اکرن جي ذريعي رب کي سمجهي گرومک کان ڪو حساب ڪتاب ناهي. ||2||
ਊੜੈ ਉਪਮਾ ਤਾ ਕੀ ਕੀਜੈ ਜਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
aoorrai upamaa taa kee keejai jaa kaa ant na paaeaa |اوورا: ان جي ساراهه ڳايو جنهن جي حد نه ملي سگهي.
ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ਜਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥੩॥
sevaa kareh seee fal paaveh jinaee sach kamaaeaa |3|جيڪي خدمت ڪن ٿا ۽ سچائيءَ تي عمل ڪن ٿا، تن کي ان جو ثمر ملي ٿو. ||3||
ਙੰਙੈ ਙਿਆਨੁ ਬੂਝੈ ਜੇ ਕੋਈ ਪੜਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਸੋਈ ॥
ngangai ngiaan boojhai je koee parriaa panddit soee |نانگا: جيڪو روحاني حڪمت کي سمجهي ٿو، هڪ پنڊت، هڪ مذهبي عالم بڻجي ٿو.
ਸਰਬ ਜੀਆ ਮਹਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਤਾ ਹਉਮੈ ਕਹੈ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥
sarab jeea meh eko jaanai taa haumai kahai na koee |4|جيڪو سڀني مخلوقن ۾ هڪ رب کي سڃاڻي ٿو، سو انا جي ڳالهه نٿو ڪري. ||4||
ਕਕੈ ਕੇਸ ਪੁੰਡਰ ਜਬ ਹੂਏ ਵਿਣੁ ਸਾਬੂਣੈ ਉਜਲਿਆ ॥
kakai kes punddar jab hooe vin saaboonai ujaliaa |ڪاڪا: جڏهن وار اڇا ٿين ٿا ته پوءِ شيمپو کان سواءِ چمڪي ٿو.
ਜਮ ਰਾਜੇ ਕੇ ਹੇਰੂ ਆਏ ਮਾਇਆ ਕੈ ਸੰਗਲਿ ਬੰਧਿ ਲਇਆ ॥੫॥
jam raaje ke heroo aae maaeaa kai sangal bandh leaa |5|موت جي بادشاهه جا شڪاري اچي کيس مايا جي زنجيرن ۾ جڪڙيندا آهن. ||5||
ਖਖੈ ਖੁੰਦਕਾਰੁ ਸਾਹ ਆਲਮੁ ਕਰਿ ਖਰੀਦਿ ਜਿਨਿ ਖਰਚੁ ਦੀਆ ॥
khakhai khundakaar saah aalam kar khareed jin kharach deea |خاڪا: خالق دنيا جو بادشاهه آهي. هو روزي ڏئي غلام بڻائي ٿو.
ਬੰਧਨਿ ਜਾ ਕੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਾਧਿਆ ਅਵਰੀ ਕਾ ਨਹੀ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ॥੬॥
bandhan jaa kai sabh jag baadhiaa avaree kaa nahee hukam peaa |6|سندس بندش سان، سڄي دنيا جڙيل آهي. ٻيو ڪوبه حڪم غالب نه آهي. ||6||
ਗਗੈ ਗੋਇ ਗਾਇ ਜਿਨਿ ਛੋਡੀ ਗਲੀ ਗੋਬਿਦੁ ਗਰਬਿ ਭਇਆ ॥
gagai goe gaae jin chhoddee galee gobid garab bheaa |گُگا: جيڪو رب العالمين جا گيت ڳائڻ ڇڏي ڏئي، اُن جي ڳالهائڻ ۾ وڏائي ٿئي ٿي.
ਘੜਿ ਭਾਂਡੇ ਜਿਨਿ ਆਵੀ ਸਾਜੀ ਚਾੜਣ ਵਾਹੈ ਤਈ ਕੀਆ ॥੭॥
gharr bhaandde jin aavee saajee chaarran vaahai tee keea |7|جنهن ڍڳن کي شڪل ڏني ۽ دنيا کي ڀٽي بڻائي ڇڏيو، اهو فيصلو ڪري ٿو ته انهن کي ان ۾ ڪڏهن وجھي. ||7||
ਘਘੈ ਘਾਲ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਘਾਲੈ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਕੈ ਲਾਗਿ ਰਹੈ ॥
ghaghai ghaal sevak je ghaalai sabad guroo kai laag rahai |گهگها: جيڪو خادم خدمت ڪري ٿو، گرو جي ڪلام سان جڙيل رهي ٿو.
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਇਨ ਬਿਧਿ ਸਾਹਿਬੁ ਰਮਤੁ ਰਹੈ ॥੮॥
buraa bhalaa je sam kar jaanai in bidh saahib ramat rahai |8|جيڪو بڇڙائيءَ ۽ چڱائيءَ کي هڪ ئي سمجهي ٿو- اهڙيءَ طرح هو رب ۽ مالڪ ۾ جذب ٿي وڃي ٿو. ||8||
ਚਚੈ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਜਿਨਿ ਸਾਜੇ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਚਾਰਿ ਜੁਗਾ ॥
chachai chaar ved jin saaje chaare khaanee chaar jugaa |چاچا: هن چار ويد، تخليق جا چار ماخذ ۽ چار زمانا پيدا ڪيا
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਜੋਗੀ ਖਾਣੀ ਭੋਗੀ ਪੜਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਆਪਿ ਥੀਆ ॥੯॥
jug jug jogee khaanee bhogee parriaa panddit aap theea |9|- هر دور ۾ هو پاڻ يوگي، لطف وٺندڙ، پنڊت ۽ عالم رهيو آهي. ||9||