شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 63


ਮਨਮੁਖੁ ਜਾਣੈ ਆਪਣੇ ਧੀਆ ਪੂਤ ਸੰਜੋਗੁ ॥
manamukh jaanai aapane dheea poot sanjog |

خود غرض انسان پنهنجي ڌيئرن، پٽن ۽ مائٽن کي پنهنجو سمجهي ٿو.

ਨਾਰੀ ਦੇਖਿ ਵਿਗਾਸੀਅਹਿ ਨਾਲੇ ਹਰਖੁ ਸੁ ਸੋਗੁ ॥
naaree dekh vigaaseeeh naale harakh su sog |

پنهنجي زال کي ڏسي، هو خوش ٿيو. پر خوشين سان گڏ، اهي غم به آڻيندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਵਲੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗੁ ॥੩॥
guramukh sabad rangaavale ahinis har ras bhog |3|

گرومخ لفظ جي ڪلام سان مشابهت رکن ٿا. ڏينهن ۽ رات، اهي رب جي عظيم ذات کي لطف اندوز ڪن ٿا. ||3||

ਚਿਤੁ ਚਲੈ ਵਿਤੁ ਜਾਵਣੋ ਸਾਕਤ ਡੋਲਿ ਡੋਲਾਇ ॥
chit chalai vit jaavano saakat ddol ddolaae |

بدڪردار، بي ايمان سنيڪن جو شعور، عارضي دولت جي ڳولا ۾، غير مستحڪم ۽ پريشان آهي.

ਬਾਹਰਿ ਢੂੰਢਿ ਵਿਗੁਚੀਐ ਘਰ ਮਹਿ ਵਸਤੁ ਸੁਥਾਇ ॥
baahar dtoondt vigucheeai ghar meh vasat suthaae |

پاڻ کي ٻاهر ڳوليندي، برباد ٿي ويا. سندن جستجو جو مقصد انهيءَ مقدس جاءِ ۾ آهي، جيڪو دل جي گهر ۾ آهي.

ਮਨਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਮੁਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੪॥
manamukh haumai kar musee guramukh palai paae |4|

پاڻ سڳورا، پنهنجي انا ۾، ان کي وساري ڇڏيندا آهن. گرومخ ان کي پنهنجي گود ۾ حاصل ڪن ٿا. ||4||

ਸਾਕਤ ਨਿਰਗੁਣਿਆਰਿਆ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ ॥
saakat niraguniaariaa aapanaa mool pachhaan |

تون بيوقوف، بي ايمان سني-پنهنجي اصليت کي سڃاڻي!

ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਕਾ ਇਹੁ ਤਨੋ ਅਗਨੀ ਪਾਸਿ ਪਿਰਾਣੁ ॥
rakat bind kaa ihu tano aganee paas piraan |

هي جسم رت ۽ مني جو ٺهيل آهي. ان کي آخر ۾ باھ ۾ موڪليو ويندو.

ਪਵਣੈ ਕੈ ਵਸਿ ਦੇਹੁਰੀ ਮਸਤਕਿ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੫॥
pavanai kai vas dehuree masatak sach neesaan |5|

توهان جي پيشاني تي لکيل سچي نشاني جي مطابق، جسم سانس جي طاقت هيٺ آهي. ||5||

ਬਹੁਤਾ ਜੀਵਣੁ ਮੰਗੀਐ ਮੁਆ ਨ ਲੋੜੈ ਕੋਇ ॥
bahutaa jeevan mangeeai muaa na lorrai koe |

هر ڪو وڏي ڄمار لاءِ دعا گهري ٿو- ڪو به مرڻ نٿو چاهي.

ਸੁਖ ਜੀਵਣੁ ਤਿਸੁ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥
sukh jeevan tis aakheeai jis guramukh vasiaa soe |

سڪون ۽ راحت جي زندگي ان گرومخ کي ملي ٿي، جنهن جي اندر خدا رهجي ٿو.

ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਕਿਆ ਗਣੀ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਨ ਹੋਇ ॥੬॥
naam vihoone kiaa ganee jis har gur daras na hoe |6|

نالو کان سواء، ڪهڙو سٺو آهي جن کي برڪت وارو نظر نه آهي، رب ۽ گرو جو درشن؟ ||6||

ਜਿਉ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸਿ ਭੁਲੀਐ ਜਬ ਲਗਿ ਨਿਦ੍ਰਾ ਹੋਇ ॥
jiau supanai nis bhuleeai jab lag nidraa hoe |

رات جو انهن جي خوابن ۾، ماڻهو جي چوڌاري گھمندا آهن جيستائين هو ننڊ ۾؛

ਇਉ ਸਰਪਨਿ ਕੈ ਵਸਿ ਜੀਅੜਾ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਦੋਇ ॥
eiau sarapan kai vas jeearraa antar haumai doe |

ائين ئي، اهي مايا سانپ جي زور هيٺ آهن، جيستائين سندن دليون انا ۽ دوئي سان ڀريل آهن.

ਗੁਰਮਤਿ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੀਐ ਸੁਪਨਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਲੋਇ ॥੭॥
guramat hoe veechaareeai supanaa ihu jag loe |7|

گرو جي تعليمات ذريعي، اهي سمجهندا آهن ۽ ڏسندا آهن ته هي دنيا صرف هڪ خواب آهي. ||7||

ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਦੂਧੈ ਮਾਇ ॥
agan marai jal paaeeai jiau baarik doodhai maae |

جيئن اڃ پاڻيءَ سان ٽُٽي وڃي ٿي، ۽ ٻار ماءُ جي کير سان سڪندو آهي،

ਬਿਨੁ ਜਲ ਕਮਲ ਸੁ ਨਾ ਥੀਐ ਬਿਨੁ ਜਲ ਮੀਨੁ ਮਰਾਇ ॥
bin jal kamal su naa theeai bin jal meen maraae |

۽ جيئن لوٽس پاڻيءَ کان سواءِ نه رهي، ۽ جيئن مڇي پاڻيءَ کان سواءِ مري وڃي

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸਿ ਮਿਲੈ ਜੀਵਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੮॥੧੫॥
naanak guramukh har ras milai jeevaa har gun gaae |8|15|

-اي نانڪ، ائين ئي گرومخ جيئرو رهي ٿو، رب جي عظيم ذات کي حاصل ڪري، ۽ رب جي شان ۾ گيت ڳائي ٿو. ||8||15||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
sireeraag mahalaa 1 |

سري راڳ، پهرين مهل:

ਡੂੰਗਰੁ ਦੇਖਿ ਡਰਾਵਣੋ ਪੇਈਅੜੈ ਡਰੀਆਸੁ ॥
ddoongar dekh ddaraavano peeearrai ddareeaas |

پنهنجي پيءُ جي گهر جي هن دنيا ۾ خوفناڪ جبل ڏسي، مان ڊڄي ويس.

ਊਚਉ ਪਰਬਤੁ ਗਾਖੜੋ ਨਾ ਪਉੜੀ ਤਿਤੁ ਤਾਸੁ ॥
aoochau parabat gaakharro naa paurree tith taas |

هن بلند جبل تي چڙهڻ ڏاڍو ڏکيو آهي. اتي ڪا ڏاڪڻ نه آهي جيڪا اتي پهچي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣਿਆ ਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਤਰੀਆਸੁ ॥੧॥
guramukh antar jaaniaa gur melee tareeaas |1|

پر گرومخ جي حيثيت ۾، مون کي خبر آهي ته اهو منهنجي اندر ۾ آهي. گرو مون کي يونين ۾ آندو آهي، تنهنڪري مان پار ڪريان ٿو. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਭਵਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਡਰਾਂਉ ॥
bhaaee re bhavajal bikham ddaraanau |

اي تقدير جا ڀائرو، خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪرڻ ڏاڍو ڏکيو آهي- مان خوفزده آهيان!

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਸਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਤਾਰੇ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
pooraa satigur ras milai gur taare har naau |1| rahaau |

ڪامل سچو گرو، پنهنجي رضا ۾، مون سان مليو آهي؛ گرو مون کي رب جي نالي سان بچايو آهي. ||1||روڪ||

ਚਲਾ ਚਲਾ ਜੇ ਕਰੀ ਜਾਣਾ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
chalaa chalaa je karee jaanaa chalanahaar |

مان چئي سگهان ٿو، "مان وڃان ٿو، مان وڃان ٿو"، پر مون کي خبر آهي ته، آخر ۾، مون کي واقعي وڃڻ گهرجي.

ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਚਲਸੀ ਅਮਰੁ ਸੁ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
jo aaeaa so chalasee amar su gur karataar |

جيڪو اچي سو به وڃي. صرف گرو ۽ خالق ابدي آهن.

ਭੀ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੈ ਥਾਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
bhee sachaa saalaahanaa sachai thaan piaar |2|

تنهن ڪري هميشه سچي جي ساراهه ڪريو، ۽ هن جي سچائي جي جاء سان پيار ڪريو. ||2||

ਦਰ ਘਰ ਮਹਲਾ ਸੋਹਣੇ ਪਕੇ ਕੋਟ ਹਜਾਰ ॥
dar ghar mahalaa sohane pake kott hajaar |

خوبصورت دروازا، گھر ۽ محلات، مضبوط قلعا،

ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ਪਾਖਰੇ ਲਸਕਰ ਲਖ ਅਪਾਰ ॥
hasatee ghorre paakhare lasakar lakh apaar |

هاٿي، گهوڙا گهوڙا، سوين هزارين بي شمار لشڪر

ਕਿਸ ਹੀ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਿਆ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਅਸਾਰ ॥੩॥
kis hee naal na chaliaa khap khap mue asaar |3|

-انهن مان ڪو به آخر ڪنهن سان گڏ نه هلندو، پر پوءِ به، بيوقوف انهن سان پاڻ کي تنگ ڪري، پوءِ مري ويندا آهن. ||3||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਮਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜੰਜਾਲੁ ॥
sueinaa rupaa sancheeai maal jaal janjaal |

توهان سون ۽ چانديءَ کي گڏ ڪري سگهو ٿا، پر دولت رڳو ڦاسائڻ جو ڄار آهي.

ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਦੋਹੀ ਫੇਰੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ॥
sabh jag meh dohee fereeai bin naavai sir kaal |

اوهين ڍول وڄائي سڄي دنيا ۾ حاڪميت جو اعلان ڪري سگهو ٿا، پر نالي کان سواءِ موت تنهنجي مٿي تي ٽنگيل آهي.

ਪਿੰਡੁ ਪੜੈ ਜੀਉ ਖੇਲਸੀ ਬਦਫੈਲੀ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੪॥
pindd parrai jeeo khelasee badafailee kiaa haal |4|

جڏهن جسم ڪري ٿو، زندگي جي راند ختم ٿي وئي آهي. پوءِ ظالمن جو ڪهڙو حال هوندو؟ ||4||

ਪੁਤਾ ਦੇਖਿ ਵਿਗਸੀਐ ਨਾਰੀ ਸੇਜ ਭਤਾਰ ॥
putaa dekh vigaseeai naaree sej bhataar |

مڙس پنهنجن پٽن کي ڏسي خوش ٿيندو آهي، ۽ پنهنجي زال کي پنهنجي بستري تي.

ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਕਾਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥
choaa chandan laaeeai kaaparr roop seegaar |

هو صندل ۽ خوشبوءِ وارو تيل لڳائيندو آهي، ۽ پنهنجو پاڻ کي خوبصورت لباس پائي ٿو.

ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਈਐ ਛੋਡਿ ਚਲੈ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥੫॥
khehoo kheh ralaaeeai chhodd chalai ghar baar |5|

پر مٽي مٽيءَ سان ملي ويندي، ۽ هو هليو ويندو، چولي ۽ گھر ڇڏي. ||5||

ਮਹਰ ਮਲੂਕ ਕਹਾਈਐ ਰਾਜਾ ਰਾਉ ਕਿ ਖਾਨੁ ॥
mahar malook kahaaeeai raajaa raau ki khaan |

هن کي سردار، شهنشاهه، بادشاهه، گورنر يا آقا سڏيو وڃي ٿو.

ਚਉਧਰੀ ਰਾਉ ਸਦਾਈਐ ਜਲਿ ਬਲੀਐ ਅਭਿਮਾਨ ॥
chaudharee raau sadaaeeai jal baleeai abhimaan |

هو پاڻ کي اڳواڻ يا سردار جي حيثيت ۾ پيش ڪري سگهي ٿو، پر اهو صرف هن کي غرور جي باهه ۾ ساڙي ٿو.

ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਜਿਉ ਡਵਿ ਦਧਾ ਕਾਨੁ ॥੬॥
manamukh naam visaariaa jiau ddav dadhaa kaan |6|

پاڻ سڳورن نالو وساري ڇڏيو آهي. هو جهنگ جي باهه ۾ سڙيل ٻوٽي وانگر آهي. ||6||

ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜਾਇਸੀ ਜੋ ਆਇਆ ਜਗ ਮਾਹਿ ॥
haumai kar kar jaaeisee jo aaeaa jag maeh |

جيڪو به دنيا ۾ اچي ٿو ۽ انا ۾ مبتلا آهي، تنهن کي وڃڻو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430