ڌناسري، پنجين مهل:
جيڪو پنهنجي رب ۽ مالڪ کي سمجهي ٿو، سو ڇو ڊڄي؟
بدڪار خود غرض انسان خوف ۽ خوف جي ڪري تباهه ٿي ويندا آهن. ||1||روڪ||
ديوي گرو، منهنجي ماءُ ۽ پيءُ، منهنجي مٿي تي آهي.
سندس تصوير خوشحالي آڻيندي؛ هن جي خدمت ڪندي، اسان خالص ٿينداسين.
هڪ رب، بي مثال رب، اسان جو سرمايو آهي.
ساد سنگت ۾ شامل ٿيڻ سان، مقدس جي ڪمپني، اسان روشن ۽ روشن ٿي ويا آهيون. ||1||
سڀني مخلوقن کي عطا ڪرڻ وارو هر جڳهه تي پکڙيل آهي.
رب جي نالي سان ڪروڙين ڏک دور ٿين ٿا.
جنم ۽ مرڻ جا سڀ درد دور ٿي ويندا آهن
گرومخ کان، جنهن جي دماغ ۽ جسم ۾ رب رهجي ٿو. ||2||
اھو اڪيلو، جنھن کي پالڻھار پنھنجي چادر سان ڳنڍيو آھي،
رب جي درٻار ۾ مقام حاصل ڪري ٿو.
اُهي ئي عقيدتمند آهن، جيڪي سچي رب کي راضي رکن ٿا.
اهي موت جي رسول کان آزاد آهن. ||3||
سچو رب آهي، ۽ سچو آهي سندس درٻار.
ڪير سمجهي سگهي ٿو ۽ سندس قدر بيان ڪري سگهي ٿو؟
هو هر دل ۾ آهي، سڀني جو سهارو آهي.
نانڪ سنتن جي مٽيءَ جي طلب ڪري ٿو. ||4||3||24||
ڌناسري، پنجين مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
گھر ۾، ۽ ٻاهر، مون کي تو ۾ منهنجو ڀروسو آهي. تون هميشه پنهنجي عاجز خادم سان گڏ آهين.
اي منهنجا پيارا خدا، پنهنجي رحمت ڪر ته مان رب جو نالو پيار سان پڙهان. ||1||
خدا پنهنجي عاجز ٻانهن جي طاقت آهي.
جيڪو ڪجھ تون ڪرين ٿو، يا ڪرڻ جو سبب بڻيو، اي رب ۽ مالڪ، اھو نتيجو مون کي قبول آھي. ||روڪ||
مٿاهون رب منهنجي عزت آهي. رب منهنجي آزادي آهي. رب جو شاندار واعظ منهنجي دولت آهي.
غلام نانڪ رب جي پيرن جي پناهه ڳولي ٿو. سنتن کان، هن زندگيءَ جو اهو طريقو سکيو آهي. ||2||1||25||
ڌناسري، پنجين مهل:
خدا منهنجي هر خواهش پوري ڪئي آهي. مون کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ويجھو ڪري، گرو مون کي بچايو آهي.
هن مون کي باهه جي سمنڊ ۾ سڙڻ کان بچايو آهي، ۽ هاڻي ڪو به ان کي ناممڪن نه ٿو سڏي. ||1||
جن جي دل ۾ سچو ايمان آهي،
مسلسل رب جي شان کي ڏسو؛ اهي هميشه خوش ۽ خوش آهن. ||روڪ||
مان دل جي ڳولا ڪندڙ ڪامل عظيم رب جي پيرن جي پناهه ڳوليان ٿو. مان هن کي هميشه موجود ڏسان ٿو.
پنهنجي حڪمت ۾، رب نانڪ کي پنهنجو ڪيو آهي؛ هن پنهنجي عقيدتمندن جون پاڙون محفوظ ڪيون آهن. ||2||2||26||
ڌناسري، پنجين مهل:
جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هن کي موجود نظر اچي ٿو. هو ڪڏهن به پري ناهي.
هو هر هنڌ پکڙيل آهي. اي منھنجا دماغ، ھن تي ھميشه غور ڪر. ||1||
اُهو ئي تنهنجو ساٿي سڏبو آهي، جيڪو نه توکان جدا ٿيندو، نه هتي ۽ نه وري آخرت.
اها لذت، جيڪا هڪ پل ۾ ختم ٿي وڃي ٿي، سا ٿوري آهي. ||روڪ||
اھو اسان کي پالي ٿو، ۽ اسان کي روزي ڏئي ٿو. هن کي ڪنهن به شيءِ جي کوٽ ناهي.
هر ساهه سان، منهنجو خدا پنهنجي مخلوق جو خيال رکندو آهي. ||2||
خدا ناقابل فراموش، ناقابل تسخير ۽ لامحدود آهي. سندس شڪل تمام بلند ۽ بلند آهي.
عجب ۽ خوبصورتيءَ جي مجسمي تي غور ۽ فڪر ڪرڻ سان، سندس عاجز بندا خوشيءَ ۾ آهن. ||3||
مون کي اهڙي سمجھ عطا ڪر، اي مهربان رب خدا، ته مان توکي ياد ڪريان.