مان رات ڏينهن فساد جي اثر هيٺ رهيس. مون جيڪو وڻيو سو ڪيو. ||1||روڪ||
مون ڪڏھن به گرو جي تعليم نه ٻڌي. مون کي ٻين جي زالن سان جڙيل هو.
ٻين جي بدمعاشي ڪرڻ لاءِ آئون چوڌاري ڊوڙي ويس. مون کي سيکاريو ويو، پر مون ڪڏهن به نه سکيو. ||1||
مان پنهنجي عمل کي ڪيئن بيان ڪري سگهان ٿو؟ اهڙيءَ طرح مون پنهنجي زندگي برباد ڪئي.
نانڪ چوي ٿو، مان بلڪل عيب سان ڀريل آهيان. مان تنهنجي حرم ۾ آيو آهيان - مهرباني ڪري مون کي بچائي، اي رب! ||2||4||3||13||139||4||159||
راگ سارنگ، اشٽپديه، پهرين مهل، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
آءٌ ڪيئن ٿو رهي سگهان، اي ماءُ؟
رب العالمين کي سلام. مان پڇان ٿو تنهنجي ساراهه ڳائڻ لاءِ؛ توکان سواءِ، اي رب، مان به جيئرو رهي نه سگھندس. ||1||روڪ||
مان اُڃايل آهيان، اُڃايل رب لاءِ؛ روح جي ڪنوار سڄي رات هن ڏانهن ڏسندي آهي.
منهنجو ذهن رب ۾ جذب ٿي ويو آهي، منهنجو رب ۽ مالڪ. ٻئي جو درد فقط خدا ئي ڄاڻي ٿو. ||1||
منهنجو جسم درد ۾ آهي، رب کان سواء؛ گرو جي ڪلام جي ذريعي، مان رب کي ڳوليان ٿو.
اي منهنجا مالڪ، مهرباني ڪري مون تي مهربان ۽ رحم ڪر، ته مان توهان ۾ ضم ٿي سگهان، اي رب. ||2||
اهڙي راهه تي هل، اي منهنجا هوشيار ذهن، ته تون رب جي پيرن ۾ اٽڪيل رهين.
مان حيران ٿي ويو آهيان، پنهنجي دلچسپ رب جي شان ۾ گيت ڳائي رهيو آهيان؛ مان بي خوف رب ۾ سمايل آهيان. ||3||
اها دل، جنهن ۾ ابدي، نه مٽجڻ وارو نالو ٽمندو ۽ گونجي ٿو، نه ٿو گهٽجي ۽ نه ئي اندازو ڪري سگهجي ٿو.
نالي کان سواءِ، هر ڪو غريب آهي. سچي گرو اها سمجھ ڏني آهي. ||4||
منهنجو محبوب منهنجو ساهه آهي- ٻڌ، اي منهنجا ساٿي. ڀوتن زهر پي ورتو ۽ مري ويا.
جيئن هن لاءِ محبت وڌي وئي، تيئن اها رهي ٿي. منهنجو ذهن هن جي محبت سان ڀريل آهي. ||5||
مان آسماني سماڌي ۾ جذب ٿي چڪو آهيان، محبت سان رب سان هميشه لاءِ جڙيل آهيان. مان رب جي پاڪائي ڳائڻ سان جيئرو آهيان.
گرو جي ڪلام سان متاثر ٿي، مان دنيا کان لاتعلق ٿي ويو آهيان. گہرے پرائمل ٽرنس ۾، مان پنھنجي اندر جي گھر ۾ رھندو آھيان. ||6||
نالو، رب جو نالو، انتهائي مٺو ۽ عظيم لذيذ آهي؛ پنهنجي ذات جي گهر ۾، مان رب جي ذات کي سمجهان ٿو.
جتي تون منهنجو ذهن رکين ٿو، اتي ئي آهي. اھو اھو آھي جيڪو گرو مون کي سيکاريو آھي. ||7||
سنڪ ۽ سنندن، برهما ۽ اندرا، عقيدت جي پوڄا سان ڀريل هئا، ۽ هن سان گڏ ٿي ويا.
اي نانڪ، رب کان سواء، مان نه ٿو رهي سگهان، هڪ پل لاءِ به. رب جو نالو عظيم ۽ عظيم آهي. ||8||1||
سارنگ، پهرين مهل:
رب کان سواءِ، منهنجي ذهن کي ڪيئن سڪون ملندو؟
لکين عمرن جا گناهه ۽ گناهه ختم ٿي ويا آهن، ۽ هڪ کي ٻيهر جنم جي چڪر مان آزاد ڪيو ويندو آهي، جڏهن سچ کي اندر ۾ لڳايو ويندو آهي. ||1||روڪ||
ڪاوڙ ختم ٿي وئي، انا ۽ وابستگي سڙي وئي. مان هن جي هميشه تازي محبت سان ڀريل آهيان.
ٻيا خوف وسري ويا، خدا جي در تي عرض. بيحد رب منهنجو ساٿي آهي. ||1||
مون کي پنهنجي چست عقل کي ڇڏي، مون خدا کي مليو آهي، خوف کي ختم ڪندڙ؛ مان پيار سان هڪ لفظ، لفظ سان ڳنڍيل آهيان.
رب جي عظمت جو ذائقو چکڻ سان، منهنجي اڃ ٽٽي وئي آهي. وڏي خوش نصيبي سان، رب مون کي پاڻ سان ملايو آهي. ||2||
خالي ٽانڪي ڀرجي وئي ته اوور فلو ٿي ويو. گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، مان سچي رب سان راضي آهيان.