ظاهري ۽ باطني طور، هن مون کي هڪ رب ڏيکاريو آهي. ||4||3||54||
آسا، پنجين مهل:
انسان خوشيءَ ۾، جوانيءَ جي جوش ۾؛
پر نالي کان سواءِ هو مٽيءَ سان ملي ٿو. ||1||
هن کي ڪنن جون ڇتيون ۽ سٺا ڪپڙا پائي سگهن ٿا،
۽ هڪ آرامده بسترو هجي، ۽ هن جو دماغ شايد فخر سان هجي. ||1||روڪ||
هن کي سواري ڪرڻ لاءِ هاٿي هجي، ۽ مٿي تي سون جون ڇتيون هجن.
پر رب جي عبادت کان سواءِ، هو مٽيءَ جي هيٺان دفن ٿي ويو آهي. ||2||
هو ڪيترن ئي عورتن مان لطف اندوز ٿي سگھي ٿو، شاندار حسن جي؛
پر رب جي عظيم ذات کان سواءِ سڀ ذوق بي ذائقو آهي. ||3||
مايا جي لالچ ۾، انسان کي گناهه ۽ فساد ڏانهن وٺي ويندو آهي.
نانڪ خدا جي حرمت کي ڳولي ٿو، تمام طاقتور، رحم ڪندڙ رب. ||4||4||55||
آسا، پنجين مهل:
اتي ھڪڙو باغ آھي، جنھن ۾ ڪيترائي ٻوٽا پوکيل آھن.
اهي پنهنجي ميوي جي طور تي نام جي امرت واري امرت کي کڻندا آهن. ||1||
غور ڪر اي عقلمند،
جنهن سان توهان نروان جي حالت حاصل ڪري سگهو ٿا.
هن باغ جي چوڌاري زهر جا تلاءَ آهن، پر ان ۾ امرت آهي، اي تقدير جا ڀائرو. ||1||روڪ||
رڳو ھڪڙو باغبان آھي جيڪو ان کي سنڀاليندو آھي.
هو هر پني ۽ شاخ جو خيال رکندو آهي. ||2||
هو هر قسم جا ٻوٽا کڻي اچي اتي پوکي ٿو.
اهي سڀئي ميوا کڻندا آهن - ڪو به ميوو کان سواء ناهي. ||3||
جنهن کي گروءَ کان نام جو امرت وارو ميوو ملي ٿو
- اي نانڪ، اهڙو نوڪر مايا جي سمنڊ مان پار ٿئي ٿو. ||4||5||56||
آسا، پنجين مهل:
راڳ جون خوشيون تنهنجي نالي سان مليون آهن.
مان يوگا حاصل ڪريان ٿو، توهان جي ساراهه جا گيت ڳائي. ||1||
توهان جي پناهه ۾ سڀ آرام حاصل آهن.
سچي گرو شڪ جو پردو هٽائي ڇڏيو آهي. ||1||روڪ||
رب جي مرضي جي حڪم کي سمجهي، مون کي خوشي ۽ خوشي ۾ خوشي ٿي.
سچي گرو جي خدمت ڪندي، مون کي نروان جي اعليٰ حالت ملي ٿي. ||2||
جيڪو توهان کي سڃاڻي ٿو، اهو هڪ گهريلو طور سڃاتو وڃي ٿو، ۽ هڪ ڇڏيندڙ طور سڃاتو وڃي ٿو.
رب جي نالي سان متاثر ٿي، هو نروان ۾ رهي ٿو. ||3||
جنهن کي نام جو خزانو مليل آهي
- نانڪ دعا ڪري ٿو، سندس خزانو ڀرجي ويو آهي. ||4||6||57||
آسا، پنجين مهل:
زيارتن جي مقدس زيارتن ڏانهن سفر ڪندي، مون کي انسانن کي انا ۾ ڪم ڪندي ڏٺو آهي.
جيڪڏهن مان پنڊتن کان پڇان ٿو ته مون کي اهي مايا داغدار نظر اچن ٿا. ||1||
مون کي اها جاءِ ڏيکار اي دوست،
جتي هميشه رب جي حمد جا گيت ڳايا ويندا آهن. ||1||روڪ||
شاستر ۽ ويد گناهه ۽ نيڪيءَ جي ڳالهه ڪن ٿا.
چون ٿا ته انسان وري وري جنت ۽ دوزخ ۾ جنم وٺن ٿا. ||2||
گهر واريءَ جي زندگيءَ ۾ پريشاني آهي، ۽ ڇڏيندڙ جي زندگيءَ ۾ انا پرستي آهي.
مذهبي رسمون ادا ڪرڻ سان روح ڦاسي پوي ٿو. ||3||
خدا جي فضل سان، ذهن کي قابو ۾ آندو ويو آهي؛
اي نانڪ، گرو مُخ مايا جي ساگر پار ڪري ٿو. ||4||
ساد سنگت ۾، حضور جي صحبت ۾، رب جي حمد جا گيت ڳايو.
هي ماڳ گروءَ جي ذريعي مليو آهي. ||1||سيڪنڊ پاز||7||58||
آسا، پنجين مهل:
منهنجي گهر ۾ به امن آهي، ٻاهر به امن آهي.
مراقبي ۾ رب کي ياد ڪرڻ سان، سڀ درد ٽٽي ويندا آهن. ||1||
اتي مڪمل امن آهي، جڏهن توهان منهنجي ذهن ۾ ايندا آهيو.