گرو مُخ لفظ جي سچي ڪلام کي سمجھي ٿو.
هن جو ڪوبه خاندان ناهي، ۽ هن جي ڪا ماء ناهي.
هڪ ۽ واحد رب سڀني جي مرڪزن جي اندر پکڙيل ۽ پکڙيل آهي. هو سڀني مخلوقن جو سهارو آهي. ||13||
انا پرستي، مالڪيت، ۽ دوئي جي محبت
انهن مان ڪو به توهان سان گڏ نه هلندو. اها اسان جي رب ۽ مالڪ جي اڳواٽ مقرر ڪيل آهي.
سچي گرو جي ذريعي، سچ تي عمل ڪريو، ۽ سچو رب توهان جي درد کي دور ڪندو. ||14||
جيڪڏهن توهان مون کي اهڙي نعمت ڏني، ته پوء مون کي دائمي امن ملندو.
شبد جي سچي ڪلام ذريعي، مان سچ جي زندگي گذاريان ٿو.
سچو رب منهنجي اندر ۾ آهي، ۽ منهنجو دماغ ۽ جسم سچو ٿي ويو آهي. مون کي عقيدت جي عبادت جي خزاني سان نوازيو ويو آهي. ||15||
هو پاڻ ڏسي ٿو، ۽ پنهنجو حڪم جاري ڪري ٿو.
هو پاڻ اسان کي پنهنجي مرضيءَ جي فرمانبرداري ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو.
اي نانڪ، رڳو اُهي ئي لاتعلق آهن، جيڪي نام سان جڙيل آهن. سندن دماغ، جسم ۽ زبانون اسم سان سينگاريل آهن. ||16||7||
مارو، ٽيون مهل:
پاڻ ئي پاڻ کي پيدا ڪيائين، ۽ وجود ۾ آيو.
هڪڙو رب سڀني ۾ پکڙيل آهي، لڪايل آهي.
رب، دنيا جي حياتي، سڀني کي سنڀاليندو آهي. جيڪو پنهنجي ذات کي سڃاڻي ٿو، سو خدا کي سڃاڻي ٿو. ||1||
جنهن برهما، وشنو ۽ شيو پيدا ڪيو،
هر وجود کي ان جي ڪمن سان ڳنڍي ٿو.
هو پاڻ ۾ ضم ٿي وڃي ٿو، جيڪو سندس مرضي مطابق هجي. گرومخ هڪ رب کي ڄاڻي ٿو. ||2||
دنيا اچي رهي آهي ۽ ٻيهر جنم ۾ وڃي رهي آهي.
مايا سان جڙيل، اهو پنهنجي ڪيترن ئي گناهن تي رهندو آهي.
جيڪو گرو جي ڪلام کي سمجھي ٿو، اُهو هميشه لاءِ ابدي، نه مٽجڻ واري سچي رب جي ساراهه ڪري ٿو. ||3||
ڪجهه روٽ سان ڳنڍيل آهن - اهي امن ڳوليندا آهن.
پر جيڪي شاخن سان جڙيل آهن، سي بي مقصد زندگي برباد ڪن ٿا.
اُهي عاجز انسان، جيڪي عالمگير رب جو نالو پڙهن ٿا، اُهي اُبتو ميوو پيدا ڪن ٿا. ||4||
مون ۾ ڪا به خوبي ناهي؛ مون کي ڪهڙا لفظ ڳالهائڻ گهرجن؟
تون سڀني کي ڏسين ٿو، ۽ انھن کي پنھنجي پيماني تي وزن ڪر.
تنهنجي مرضيءَ سان، تون مون کي بچائيندينءَ، ۽ ائين ئي رهيس. گرومخ هڪ رب کي ڄاڻي ٿو. ||5||
توهان جي مرضي مطابق، توهان مون کي منهنجي حقيقي ڪمن سان ڳنڍيو.
برائي کي ڇڏي، مان نيڪيءَ ۾ غرق آهيان.
ھڪڙو بي مثال سچو پالڻھار نيڪي ۾ رھندو آھي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، هو محسوس ٿئي ٿو. ||6||
جتي به ڏسان ٿو، اتي کيس ڏسان ٿو.
ٻهراڙيءَ ۽ بڇڙائيءَ جو خاتمو شيدائيءَ سان ٿئي ٿو.
هڪ رب خدا پنهنجي وحدانيت ۾ غرق آهي. هو هميشه لاءِ پنهنجي لذت سان جڙيل آهي. ||7||
جسم - لوٽس سڪي رهيو آهي،
پر جاهل، خود غرض انسان لفظ کي نٿو سمجهي.
گرو جي فضل سان، هو پنهنجي جسم کي ڳولي ٿو، ۽ عظيم عطا ڪندڙ، دنيا جي زندگي کي ڳولي ٿو. ||8||
رب جسم جي قلعي کي آزاد ڪري ٿو، جيڪو گناهن جي قبضي ۾ هو،
جڏهن ڪو ماڻهو پياري رب کي هميشه دل ۾ رکي ٿو.
سندس خواهشن جو ميوو ملي ٿو، ۽ هو رب جي محبت جي دائمي رنگ ۾ رنگجي وڃي ٿو. ||9||
نفس پرست انسان روحاني حڪمت جي ڳالهه ڪري ٿو، پر سمجهي نٿو.
بار بار دنيا ۾ اچي ٿو، پر آرام جي جاءِ نه ٿو ملي.
گرومک روحاني طور تي حڪمت وارو آهي، ۽ هميشه لاء رب جي ساراهه ڪندو آهي. هر دور ۾، گرومخ هڪ رب کي ڄاڻي ٿو. ||10||
اهي سڀ عمل جيڪي انسان کي تڪليف ڏين ٿا، درد کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه آهي.
ڪلام جو ڪلام هن جي اندر ۾ ناهي. هو رب جي درٻار ۾ ڪيئن ٿو وڃي؟
سچو لفظ گرو مُخ جي دماغ جي اندر اندر رهجي ٿو. هو هميشه لاءِ امن ڏيندڙ جي خدمت ڪندو آهي. ||11||