سنتن جي سماج ۾، روحاني گفتگو ٿيندي آهي.
لکين اوتارن جون خطائون ميٽي وينديون آهن. ||2||
مقدس سنت ياد ۾، خوشيءَ ۾ غور ڪندا آهن.
انهن جا ذهن ۽ جسم عظيم سڪون ۾ غرق آهن. ||3||
غلام نانڪ انهن تي قربان آهي
جن رب جي پيرن جو خزانو حاصل ڪيو آهي. ||4||95||164||
گوري، پنجين مهل:
رڳو اهو ڪريو، جنهن سان ڪا به گندگي يا آلودگي توهان کي نه چمي.
پنهنجي ذهن کي بيدار ۽ باخبر رهڻ ڏيو، رب جي حمد جا گيت ڳائيندي. ||1||روڪ||
هڪ رب جي ياد ۾ غور ڪريو؛ دوئي سان پيار نه ڪريو.
اوليائن جي صحبت ۾، رڳو نالو ڳايو. ||1||
چڱن ڪمن جو ڪرم، نيڪ زندگي گذارڻ جو ڌرم، مذهبي رسمون، روزا ۽ عبادت
- انهن تي عمل ڪريو، پر خدا کان سواء ٻيو ڪوبه نه ڄاڻو. ||2||
انهن جا ڪم ڪارگر آهن،
جيڪڏھن اھي پنھنجي محبت کي خدا ۾ رکين. ||3||
لامحدود طور تي انمول آهي وشناو، جيڪو وشنو جو پوڄاري،
نانڪ چوي ٿو، جنهن ڪرپشن کي ڇڏي ڏنو آهي. ||4||96||165||
گوري، پنجين مهل:
اي چريو، جيئرو ھوندي به توکي ڇڏي ويندا آھن.
جڏهن ڪو ماڻهو مري ويو آهي ته اهي ڇا ڪري سگهن ٿا؟ ||1||
پنهنجي دماغ ۽ جسم ۾ ڪائنات جي رب جي ياد ۾ غور ڪريو - اهو توهان جي اڳواٽ مقرر ڪيل قسمت آهي.
مايا جو زهر ڪنهن ڪم جو ناهي. ||1||روڪ||
جن هن ٺڳيءَ جو زهر کاڌو آهي
- انهن جي اڃ ڪڏهن به نه ٿيندي. ||2||
خيانت وارو دنيا-سمنڊ خوفناڪ دردن سان ڀريل آهي.
رب جي نالي کان سواءِ، ڪيئن ٿو پار ٿئي؟ ||3||
ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ شامل ٿيڻ سان، توهان کي هتي ۽ آخرت نجات ملندي.
اي نانڪ، عبادت ڪريو ۽ رب جي نالي جي عبادت ڪريو. ||4||97||166||
گوري، پنجين مهل:
ڏاڙهي وارو شهنشاهه جنهن غريبن کي ماريو،
رب پاڪ جي طرفان باهه ۾ ساڙيو ويو آهي. ||1||
خالق حقيقي انصاف جو انتظام ڪري ٿو.
هو پنهنجي ٻانهن جو بچاءُ ڪندڙ فضل آهي. ||1||روڪ||
شروعات ۾، ۽ سڄي عمر ۾، سندس شان ظاهر آهي.
بدمعاش موتمار بخار ۾ مبتلا ٿي ويو. ||2||
هن کي قتل ڪيو ويو آهي، ۽ ڪو به کيس بچائي نٿو سگهي.
هتي ۽ آخرت، سندس شهرت خراب آهي. ||3||
رب پنهنجي ٻانهن کي پنهنجي ڳچيءَ ۾ ويجھو ڪري ٿو.
نانڪ رب جي حرم کي ڳولي ٿو، ۽ نالي تي غور ڪري ٿو. ||4||98||167||
گوري، پنجين مهل:
يادگيريءَ کي پالڻهار پاڻ ئي ڪوڙو ثابت ڪيو.
گنهگار هاڻي مايوسي ۾ مبتلا آهي. ||1||
جن لاءِ منهنجو رب العالمين سندن سهارو آهي
- موت انهن کي ويجهو به نه ٿو اچي. ||1||روڪ||
سچي ڪورٽ ۾، اهي ڪوڙ ڳالهائيندا آهن.
انڌا بيوقوف پنھنجن ھٿن سان پنھنجا مٿو ماريندا آھن. ||2||
بيماريءَ انهن کي لڳندي آهي جيڪي گناهه ڪندا آهن؛
خدا پاڻ جج جي حيثيت ۾ ويٺو آهي. ||3||
انهن جي پنهنجي عملن سان، اهي پابند ۽ بند ٿيل آهن.
هنن جو سمورو مال، جان سميت هليو ويو. ||4||
نانڪ رب جي درٻار ۾ وٺي ويو آهي؛
منهنجي خالق منهنجي عزت جي حفاظت ڪئي آهي. ||5||99||168||
گوري، پنجين مهل:
عاجز جي پيرن جي مٽي منهنجي ذهن کي ڏاڍي مٺي آهي.
ڪامل ڪرما انسان جي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير آهي. ||1||روڪ||