ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 358
ਆਸਾ ਘਰੁ ੩ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa ghar 3 mahalaa 1 |آسا، ٽيون بيت، پهرين مهل:
ਲਖ ਲਸਕਰ ਲਖ ਵਾਜੇ ਨੇਜੇ ਲਖ ਉਠਿ ਕਰਹਿ ਸਲਾਮੁ ॥
lakh lasakar lakh vaaje neje lakh utth kareh salaam |توھان وٽ ھزارين لشڪر، ھزارين مارچنگ بينڊ ۽ ھزارين لشڪر ۽ ھزارين ماڻھو توھان کي اٿڻ ۽ سلام ڪرڻ لاءِ.
ਲਖਾ ਉਪਰਿ ਫੁਰਮਾਇਸਿ ਤੇਰੀ ਲਖ ਉਠਿ ਰਾਖਹਿ ਮਾਨੁ ॥
lakhaa upar furamaaeis teree lakh utth raakheh maan |توھان جي حڪمراني ھزارين ميلن تائين ٿي سگھي ٿي، ۽ ھزارين ماڻھو توھان جي عزت لاءِ اٿي سگھن ٿا.
ਜਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਨਾ ਪਵੈ ਤਾਂ ਸਭਿ ਨਿਰਾਫਲ ਕਾਮ ॥੧॥
jaan pat lekhai naa pavai taan sabh niraafal kaam |1|پر، جيڪڏهن رب جي آڏو تنهنجي عزت جو ڪو به حساب نه آهي، ته پوءِ تنهنجو سڀ شوبازي بيڪار آهي. ||1||
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਜਗੁ ਧੰਧਾ ॥
har ke naam binaa jag dhandhaa |رب جي نالي کان سواءِ، دنيا بگڙيل آهي.
ਜੇ ਬਹੁਤਾ ਸਮਝਾਈਐ ਭੋਲਾ ਭੀ ਸੋ ਅੰਧੋ ਅੰਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
je bahutaa samajhaaeeai bholaa bhee so andho andhaa |1| rahaau |جيتوڻيڪ بيوقوف کي بار بار سيکاريو وڃي، پر هو انڌن جو انڌو ئي رهندو آهي. ||1||روڪ||
ਲਖ ਖਟੀਅਹਿ ਲਖ ਸੰਜੀਅਹਿ ਖਾਜਹਿ ਲਖ ਆਵਹਿ ਲਖ ਜਾਹਿ ॥
lakh khatteeeh lakh sanjeeeh khaajeh lakh aaveh lakh jaeh |توھان ھزارين ڪمائي سگھو ٿا، ھزارين گڏ ڪري سگھو ٿا، ۽ ھزارين ڊالر خرچ ڪري سگھو ٿا؛ هزارين اچي سگهن ٿا، ۽ هزارين وڃي سگهن ٿا.
ਜਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਨਾ ਪਵੈ ਤਾਂ ਜੀਅ ਕਿਥੈ ਫਿਰਿ ਪਾਹਿ ॥੨॥
jaan pat lekhai naa pavai taan jeea kithai fir paeh |2|پر، جيڪڏهن رب جي آڏو تنهنجي عزت جو ڪو به حساب نه آهي، ته پوءِ تون پناهه گاهه ڳولڻ لاءِ ڪيڏانهن ويندين؟ ||2||
ਲਖ ਸਾਸਤ ਸਮਝਾਵਣੀ ਲਖ ਪੰਡਿਤ ਪੜਹਿ ਪੁਰਾਣ ॥
lakh saasat samajhaavanee lakh panddit parreh puraan |ھزارين شاسترن کي فاني کي سمجھايو وڃي، ۽ ھزارين پنڊت ھن کي پراڻا پڙھي سگھن.
ਜਾਂ ਪਤਿ ਲੇਖੈ ਨਾ ਪਵੈ ਤਾਂ ਸਭੇ ਕੁਪਰਵਾਣ ॥੩॥
jaan pat lekhai naa pavai taan sabhe kuparavaan |3|پر، جيڪڏهن سندس عزت رب جي آڏو نه آهي، ته پوء اهو سڀ ڪجهه ناقابل قبول آهي. ||3||
ਸਚ ਨਾਮਿ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਕਰਮਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
sach naam pat aoopajai karam naam karataar |عزت سچي نالي مان ايندي آهي، رحم ڪندڙ خالق جي نالي سان.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਿਰਦੈ ਜੇ ਵਸੈ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਰੁ ॥੪॥੧॥੩੧॥
ahinis hiradai je vasai naanak nadaree paar |4|1|31|جيڪڏهن اهو دل ۾ رهي ٿو، ڏينهن ۽ رات، اي نانڪ، پوء انسان پنهنجي فضل سان، پار ٿي ويندو. ||4||1||31||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |آسا، پهرين مهل:
ਦੀਵਾ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਦੁਖੁ ਵਿਚਿ ਪਾਇਆ ਤੇਲੁ ॥
deevaa meraa ek naam dukh vich paaeaa tel |هڪڙو نالو منهنجو چراغ آهي. مون ان ۾ تڪليفن جو تيل وجهي ڇڏيو آهي.
ਉਨਿ ਚਾਨਣਿ ਓਹੁ ਸੋਖਿਆ ਚੂਕਾ ਜਮ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥੧॥
aun chaanan ohu sokhiaa chookaa jam siau mel |1|ان جي باهه هن تيل کي خشڪ ڪري ڇڏيو آهي، ۽ مان موت جي رسول سان ملڻ کان بچي ويو آهيان. ||1||
ਲੋਕਾ ਮਤ ਕੋ ਫਕੜਿ ਪਾਇ ॥
lokaa mat ko fakarr paae |اي انسانو، مون کي مذاق نه ڪريو.
ਲਖ ਮੜਿਆ ਕਰਿ ਏਕਠੇ ਏਕ ਰਤੀ ਲੇ ਭਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
lakh marriaa kar ekatthe ek ratee le bhaeh |1| rahaau |ھزارين ڪاٺيون، گڏ ٿيل آھن، جن کي ساڙڻ لاءِ رڳو ھڪڙي ننڍڙي شعلي جي ضرورت آھي. ||1||روڪ||
ਪਿੰਡੁ ਪਤਲਿ ਮੇਰੀ ਕੇਸਉ ਕਿਰਿਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
pindd patal meree kesau kiriaa sach naam karataar |رب منهنجو عيد جو طعام آهي، چانورن جي گولن جي پتن جي پليٽن تي؛ خالق رب جو سچو نالو منهنجي جنازي جي تقريب آهي.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਏਹੁ ਮੇਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥
aaithai othai aagai paachhai ehu meraa aadhaar |2|هتي ۽ آخرت، ماضي ۽ مستقبل ۾، اهو منهنجو سهارو آهي. ||2||
ਗੰਗ ਬਨਾਰਸਿ ਸਿਫਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ਨਾਵੈ ਆਤਮ ਰਾਉ ॥
gang banaaras sifat tumaaree naavai aatam raau |رب جي ساراهه آهي منهنجي گنگا ندي ۽ منهنجو شهر بنارس؛ منھنجو روح اُتي پنھنجو پاڪ صاف غسل ڪندو آھي.
ਸਚਾ ਨਾਵਣੁ ਤਾਂ ਥੀਐ ਜਾਂ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗੈ ਭਾਉ ॥੩॥
sachaa naavan taan theeai jaan ahinis laagai bhaau |3|اھو ئي منھنجو سچو صاف ڪرڻ وارو غسل بڻجي وڃي ٿو، جيڪڏھن رات ۽ ڏينھن، مان توھان لاءِ محبت کي بيان ڪريان ٿو. ||3||
ਇਕ ਲੋਕੀ ਹੋਰੁ ਛਮਿਛਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਵਟਿ ਪਿੰਡੁ ਖਾਇ ॥
eik lokee hor chhamichharee braahaman vatt pindd khaae |چانورن جا گولا ديوتائن ۽ مئل ابن ڏاڏن کي پيش ڪيا وڃن ٿا، پر اهي کائيندڙ برهمڻ آهن!
ਨਾਨਕ ਪਿੰਡੁ ਬਖਸੀਸ ਕਾ ਕਬਹੂੰ ਨਿਖੂਟਸਿ ਨਾਹਿ ॥੪॥੨॥੩੨॥
naanak pindd bakhasees kaa kabahoon nikhoottas naeh |4|2|32|اي نانڪ، رب جي چانورن جي گولن جو تحفو آهي جيڪو ڪڏهن به ختم نه ٿيندو آهي. ||4||2||32||
ਆਸਾ ਘਰੁ ੪ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa ghar 4 mahalaa 1 |آسا، چوٿون گھر، پھريون مھل:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਦੇਵਤਿਆ ਦਰਸਨ ਕੈ ਤਾਈ ਦੂਖ ਭੂਖ ਤੀਰਥ ਕੀਏ ॥
devatiaa darasan kai taaee dookh bhookh teerath kee |ديوتا، رب جي درشن جي برڪت واري نظر لاءِ تڙپندا هئا، انهن مقدس مزارن تي درد ۽ بک جو شڪار ٿيا.
ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਜੁਗਤਿ ਮਹਿ ਰਹਤੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਭਗਵੇ ਭੇਖ ਭਏ ॥੧॥
jogee jatee jugat meh rahate kar kar bhagave bhekh bhe |1|يوگي ۽ برهمچاري پنهنجي نظم و ضبط واري زندگي گذاريندا آهن، جڏهن ته ٻيا زعفراني لباس پائيندا آهن ۽ هرميت بڻجي ويندا آهن. ||1||
ਤਉ ਕਾਰਣਿ ਸਾਹਿਬਾ ਰੰਗਿ ਰਤੇ ॥
tau kaaran saahibaa rang rate |تنهنجي خاطر، اي رب مالڪ، اهي پيار سان ڀريل آهن.
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕਾ ਰੂਪ ਅਨੰਤਾ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਹੀ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਕੇਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tere naam anekaa roop anantaa kahan na jaahee tere gun kete |1| rahaau |توهان جا نالا تمام گهڻا آهن، ۽ توهان جا فارم بيشمار آهن. ڪو به ٻڌائي نٿو سگهي ته توهان وٽ ڪهڙيون خوبيون آهن. ||1||روڪ||
ਦਰ ਘਰ ਮਹਲਾ ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ਛੋਡਿ ਵਿਲਾਇਤਿ ਦੇਸ ਗਏ ॥
dar ghar mahalaa hasatee ghorre chhodd vilaaeit des ge |چُلها ۽ گھر، محلات، هاٿي، گهوڙا ۽ وطن ڇڏي، انسان پرينءَ ڏانهن سفر ڪيو آهي.
ਪੀਰ ਪੇਕਾਂਬਰ ਸਾਲਿਕ ਸਾਦਿਕ ਛੋਡੀ ਦੁਨੀਆ ਥਾਇ ਪਏ ॥੨॥
peer pekaanbar saalik saadik chhoddee duneea thaae pe |2|روحاني اڳواڻن، نبين، بزرگن ۽ ايمان وارن مردن دنيا کي ڇڏي ڏنو، ۽ قبول ڪيو ويو. ||2||
ਸਾਦ ਸਹਜ ਸੁਖ ਰਸ ਕਸ ਤਜੀਅਲੇ ਕਾਪੜ ਛੋਡੇ ਚਮੜ ਲੀਏ ॥
saad sahaj sukh ras kas tajeeale kaaparr chhodde chamarr lee |لذيذ لذيذ ڀاڄين، راحتن، خوشين ۽ لذتن کي ڇڏي، ڪن پنھنجا ڪپڙا لاھي ڇڏيا آھن ۽ ھاڻي چمڙا پائڻ لڳا آھن.
ਦੁਖੀਏ ਦਰਦਵੰਦ ਦਰਿ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦਰਵੇਸ ਭਏ ॥੩॥
dukhee daradavand dar terai naam rate daraves bhe |3|جيڪي دردن ۾ مبتلا آهن، تنهن جي نالي سان سرشار آهن، تنهنجي درگاهه تي فقير بڻجي ويا آهن. ||3||
ਖਲੜੀ ਖਪਰੀ ਲਕੜੀ ਚਮੜੀ ਸਿਖਾ ਸੂਤੁ ਧੋਤੀ ਕੀਨੑੀ ॥
khalarree khaparee lakarree chamarree sikhaa soot dhotee keenaee |ڪي کِلا پائيندا آهن، ۽ ڀاڪر پائڻ جا پيالا کڻندا آهن، ڪاٺ جي لٺ کڻندا آهن، ۽ هرڻ جي کِلن تي ويهندا آهن. ٻيا پنهنجا وار ٿلهن ۾ وڌندا آهن ۽ مقدس ڌاڙا ۽ لون ڪپڙا پائيندا آهن.
ਤੂੰ ਸਾਹਿਬੁ ਹਉ ਸਾਂਗੀ ਤੇਰਾ ਪ੍ਰਣਵੈ ਨਾਨਕੁ ਜਾਤਿ ਕੈਸੀ ॥੪॥੧॥੩੩॥
toon saahib hau saangee teraa pranavai naanak jaat kaisee |4|1|33|تون رب آهين ماسٽر، مان صرف تنهنجو پوٽو آهيان. نانڪ کي دعا آهي ته منهنجي سماجي حيثيت ڪهڙي آهي؟ ||4||1||33||
ਆਸਾ ਘਰੁ ੫ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa ghar 5 mahalaa 1 |آسا، پنجون بيت، پهرين مهل: