عجيب هوا آهي، عجيب آهي پاڻي.
عجيب باهه آهي، جيڪا عجب ڪم ڪري ٿي.
عجيب آهي زمين، عجيب آهي تخليق جا ذريعا.
عجيب ذوق آهن جن سان انسان جڙيل آهي.
عجيب اتحاد آھي، ۽ عجيب آھي جدائي.
عجب آهي بک، عجب آهي اطمينان.
عجيب آهي سندس حمد، عجيب آهي سندس عبادت.
عجب آهي بيابان، عجيب رستو آهي.
عجيب قربت آهي، عجب آهي فاصلو.
رب کي ڏسڻ لاءِ ڪيترو نه عجيب آهي، هميشه هتي موجود آهي.
سندس عجائبات ڏسي، مان حيران ٿي ويس.
اي نانڪ، جيڪي هن کي سمجهندا آهن اهي مڪمل تقدير سان برڪت وارا آهن. ||1||
پهرين مهل:
سندس قدرت سان اسين ڏسون ٿا، سندس قدرت سان ٻڌون ٿا؛ هن جي طاقت سان اسان کي خوف آهي، ۽ خوشي جو جوهر.
هن جي طاقت سان هيٺيون دنيا موجود آهن، ۽ آسماني آسمان؛ سندس قدرت سان سڄي مخلوق موجود آهي.
سندس قدرت سان ويد ۽ پراڻا موجود آهن، ۽ يهودي، عيسائي ۽ اسلامي مذهبن جا مقدس ڪتاب موجود آهن. هن جي قدرت سان سڀ خيال موجود آهن.
سندس قدرت سان اسين کائون ٿا، پيئون ٿا ۽ لباس پائيندا آهيون. سندس قدرت سان سڀ محبت موجود آهي.
- هن جي قدرت سان سڀني قسمن ۽ رنگن جا نسل ايندا آهن؛ سندس قدرت سان دنيا جا جاندار موجود آهن.
سندس قدرت سان خوبيون موجود آهن، ۽ سندس قدرت سان خرابيون موجود آهن. سندس قدرت سان عزت ۽ بي عزتي اچي ٿي.
سندس قدرت سان هوا، پاڻي ۽ باهه موجود آهن. سندس قدرت سان زمين ۽ مٽي موجود آهن.
سڀ ڪجھ تنھنجي اختيار ۾ آھي، پالڻھار؛ تون ئي تمام طاقتور خالق آهين. تنهنجو نالو سڀ کان مقدس آهي.
اي نانڪ، پنهنجي مرضي جي حڪم سان، هو مخلوق کي ڏسي ٿو ۽ ڦهلائي ٿو. هو بلڪل بي مثال آهي. ||2||
پورو:
هن جي خوشين مان لطف اندوز ٿيڻ سان، هڪ خاڪ جي ڍير ۾ گهٽجي ويندو آهي، ۽ روح مري ويندو آهي.
ٿي سگهي ٿو ته هو عظيم هجي، پر جڏهن هو مري ٿو، ته زنجير هن جي ڳچيء ۾ اڇلائي، هن کي پري ڪري ڇڏيو آهي.
اتي، سندس چڱا ۽ بڇڙا ڪم شامل ڪيا ويندا آهن. اتي ويھي، سندس حساب پڙھيو ويندو آھي.
هن کي ڦاسايو ويندو آهي، پر آرام جي جاء نه ملندي آهي، ۽ ڪو به هن جي درد جي روئي ٻڌي نه ٿو.
انڌي ماڻهوءَ پنهنجي زندگي برباد ڪري ڇڏي آهي. ||3||
سالڪ، پھريون مھل:
خدا جي خوف ۾، هوا ۽ هوا ڪڏهن به هلندا آهن.
خدا جي خوف ۾ هزارين درياهه وهن ٿا.
خدا جي خوف ۾، باهه محنت ڪرڻ تي مجبور آهي.
خدا جي خوف ۾ زمين ان جي بار هيٺان دٻجي وڃي ٿي.
خدا جي خوف ۾، ڪڪر آسمان تي هلن ٿا.
خدا جي خوف ۾، ڌرم جو صحيح جج سندس دروازي تي بيٺو آهي.
خدا جي خوف ۾، سج چمڪي ٿو، ۽ خدا جي خوف ۾، چنڊ نظر اچي ٿو.
اهي لکين ميلن جو سفر ڪن ٿا، بيحد.
خدا جي خوف ۾، سڌا موجود آهن، جيئن ٻڌن، ديمي ديوتا ۽ يوگي.
خدا جي خوف ۾، آسماني ايٿرز آسمان ۾ پکڙيل آهن.
خدا جي خوف ۾، جنگجو ۽ سڀ کان وڌيڪ طاقتور هيرو موجود آهن.
خدا جي خوف ۾، گهڻا ايندا ۽ ويندا آهن.
خدا سڀني جي سرن تي پنهنجي خوف جي لکت لکي ڇڏي آهي.
اي نانڪ، بي خوف رب، بي شڪل رب، سچو رب، هڪ آهي. ||1||
پهرين مهل:
اي نانڪ، رب بي خوف ۽ بي شڪل آهي. ٻيا به هزارين، رام وانگر، سندس اڳيان رڳو مٽي آهن.
ڪرشن جون ڪيتريون ئي ڪهاڻيون آهن، ڪيتريون ئي ڳالهيون آهن جيڪي ويدن تي ڌيان ڏين ٿيون.
پوءِ ڪيترائي فقير نچندا، نچندا رهيا.
جادوگر پنهنجو جادو بازار ۾ ڪندا آهن، هڪ غلط وهم پيدا ڪندا آهن.
اهي بادشاهن ۽ راڻين وانگر ڳائيندا آهن، ۽ هن ۽ انهي بابت ڳالهائيندا آهن.
انهن کي ڪنن جون ٻڪريون، ۽ هارون پائڻ لڳن ٿيون، جن جي قيمت هزارين ڊالر آهي.
اي نانڪ، جن جسمن تي اُهي ڍڪيل آهن، اُهي جسم خاڪ ٿي وڃن ٿا.