اهو ئي طريقو آهي پنهنجي مڙس سان ملڻ جو. برڪت وارو آهي روح جي ڪنوار جنهن کي پنهنجي مڙس جي پياري آهي.
سماجي طبقو ۽ حيثيت، نسل، نسب ۽ شڪ کي ختم ڪيو وڃي، گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي ۽ لفظ جي ڪلام تي غور ڪيو وڃي. ||1||
جنهن جو ذهن خوش ۽ مطمئن هجي، ان کي ڪو به غرور نه هوندو آهي. ظلم ۽ لالچ وساري ويٺا آهن.
روح جي ڪنوار وجدان سان پنهنجي مڙس رب کي خوش ڪري ٿي. گرومخ جي حيثيت ۾، هوء هن جي پيار سان سينگاريل آهي. ||2||
خاندان ۽ مائٽن جي محبت کي ساڙي ڇڏيو، جيڪو مايا سان توهان جي وابستگي کي وڌائي ٿو.
جيڪو پنهنجي اندر ۾ رب جي محبت جو ذائقو نه ٿو رکي، سو دوکي ۽ فساد ۾ رهي ٿو. ||3||
هن جي محبت منهنجي وجود ۾ هڪ انمول زيور آهي. منهنجي محبوب جو عاشق لڪيل نه آهي.
اي نانڪ، گرو مُخ جي حيثيت ۾، انمول نالو کي پنهنجي وجود جي اندر، سڄي عمر، پوريءَ طرح اندر داخل ڪر. ||4||3||
سارنگ، چوٿين مهل، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مان رب جي عاجز بزرگن جي پيرن جي مٽي آهيان.
ست سنگت، سچي جماعت ۾ شامل ٿيڻ سان، مون کي اعليٰ مقام حاصل ٿيو آهي. رب، اعليٰ روح، هر جڳهه تي پکڙيل آهي. ||1||روڪ||
سائين سچي گروءَ سان ملي، مون کي سڪون ۽ سڪون مليو آهي. گناهه ۽ ڏکوئيندڙ غلطيون مڪمل طور تي ختم ٿي وينديون آهن ۽ ختم ٿي وينديون آهن.
روح جي خدائي روشني ٻاهر نڪرندي آهي، بي مثال رب خدا جي حضور تي نظر ڪندي. ||1||
وڏي قسمت سان، مون کي ست سنگت ملي آهي. رب جو نالو، هار، هر، هر جڳهه تي پکڙيل آهي.
مون 68 مقدس زيارتن تي وضو ڪري، سچي جماعت جي پيرن جي مٽيءَ ۾ غسل ڪيو آهي. ||2||
بڇڙو ۽ بدڪار، گندو ذهن ۽ اُٿل، ناپاڪ دل سان، لالچ ۽ ڪوڙ ۾ جڪڙيل.
سٺن ڪرم کان سواءِ، سنگت کي ڪيئن ڳوليان؟ انا ۾ غرق، انسان پشيمانيءَ ۾ ڦاٿل رهي ٿو. ||3||
مهرباني ڪر ۽ پنهنجي رحم ڪر، اي پيارا رب؛ مان ست سنگت جي پيرن جي مٽي لاءِ عرض ٿو ڪريان.
اي نانڪ، سنتن سان ملڻ سان، رب ملي ٿو. رب جو عاجز بندو رب جي حضور حاصل ڪري ٿو. ||4||1||
سارنگ، چوٿين مهل:
مان قربان آهيان رب العالمين جي پيرن تي.
مان خوفناڪ عالمي سمنڊ پار نه ٿو ڪري سگهان. پر رب، هار، هار جي نالي سان، مان پار ٿي ويو آهيان. ||1||روڪ||
خدا ۾ ايمان منهنجي دل ڀرڻ آيو؛ مان هن جي خدمت سمجهان ٿو، ۽ غور ڪريان ٿو.
رات ڏينهن مان پنهنجي دل ۾ رب جو نالو ڳائيندو آهيان. اهو تمام طاقتور ۽ نيڪ آهي. ||1||
خدا ناقابل رسائی ۽ ناقابل فراموش آهي، هر جڳهه تي، سڀني دماغن ۽ جسمن ۾؛ هو لامحدود ۽ پوشيده آهي.
جڏھن گرو مھربان ٿئي ٿو، تڏھن غائب رب کي دل ۾ نظر اچي ٿو. ||2||
اندر جي اندر ۾ رب جو نالو آهي، سڄي ڌرتيءَ جو سهارو آهي، پر اُڀو شاڪتا، بي ايمان سنسار کي، هو پري نظر اچي ٿو.
هن جي ٻرندڙ تمنا ڪڏهن به نه ٽٽندي آهي، ۽ هو زندگيءَ جي راند کي جوا ۾ هارائي ڇڏيندو آهي. ||3||
اٿي بيٺو ۽ ويٺي، انسان رب جي شاندار حمد ڳائي ٿو، جڏهن گرو به پنهنجي فضل جو هڪ ننڍڙو حصو ڏئي ٿو.
اي نانڪ، جن کي سندس فضل جي نظر سان برڪت ملي آهي - هو بچائيندو آهي ۽ انهن جي عزت جي حفاظت ڪندو آهي. ||4||2||