توهان کي اها ڳالهه مڃڻ گهرجي ته سنگت کان سواءِ، پاڪ جماعت، سڙي رک ٿي ويندي آهي. ||195||
ڪبير، پاڻيءَ جو خالص قطرو آسمان مان پوي ٿو ۽ مٽيءَ سان ملي ٿو.
لکين هوشيار ماڻهو ڪوشش ڪري سگهن ٿا، پر اهي ناڪام ٿيندا - ان کي ٻيهر الڳ نٿو ڪري سگهجي. ||196||
ڪبير، مان حج تي وڃي رهيو هوس ته مڪي ڏانهن، رستي ۾ خدا مون سان ملاقات ڪئي.
هن مون کي ڏڪندي پڇيو، ”توکي ڪنهن ٻڌايو ته مان اتي ئي آهيان؟ ||197||
ڪبير، مان مڪي ويو- ڪيترا ڀيرا، ڪبير؟
اي منهنجا مالڪ، مون سان ڪهڙو مسئلو آهي؟ توهان مون سان پنهنجي وات سان نه ڳالهايو آهي. ||198||
ڪبير، اهي جاندارن تي ظلم ڪن ٿا ۽ انهن کي مارين ٿا، ۽ ان کي مناسب چون ٿا.
جڏهن رب انهن کان حساب وٺندو ته انهن جو ڪهڙو حال هوندو؟ ||199||
ڪبير، طاقت جو استعمال ظلم آهي. رب توهان کي حساب ۾ سڏيندو.
جڏهن توهان جو حساب گهريو ويندو، توهان جي منهن ۽ وات کي ماريو ويندو. ||200||
ڪبير، تنهنجو حساب ڏيڻ آسان آهي، جيڪڏهن تنهنجي دل پاڪ آهي.
رب جي سچي درٻار ۾، توکي ڪير به پڪڙي نه سگهندو. ||201||
ڪبير: اي دوئي، تون زمين ۽ آسمان ۾ زبردست ۽ طاقتور آهين.
ڇهه شاستر ۽ چوويهه سڌا شڪ ۾ جڪڙيل آهن. ||202||
ڪبير، منهنجي اندر ۾ ڪجهه به ناهي. جيڪو ڪجھ آھي سو تنھنجو آھي، اي پالڻھار.
جيڪڏھن مان توھان جي حوالي ڪريان جيڪو اڳي ئي توھان جو آھي، اھو مون کي ڇا ڏيندو؟ ||203||
ڪبير، ورجائي، ”تون، تون“، مان تو جهڙو ٿي ويو آهيان. مون ۾ ڪجهه به نه رهيو آهي.
جڏهن پاڻ ۽ ٻين ۾ فرق ختم ٿي ويندو آهي، تڏهن جتي به ڏسندو آهيان، اتي فقط تون ئي ڏسندو آهي. ||204||
ڪبير، جيڪي بڇڙا سوچين ٿا ۽ ڪوڙي اميدون رکن ٿا
- انهن جي ڪا به خواهش پوري نه ٿيندي؛ اهي نااميد ٿي ويندا. ||205||
ڪبير، جيڪو به رب جو ذڪر ڪري ٿو، اهو ئي هن دنيا ۾ خوش آهي.
جيڪو خالق رب جي طرفان محفوظ ۽ بچايو ويو آهي، اهو ڪڏهن به نه ڊڄندو، هتي يا آخرت. ||206||
ڪبير، مون کي تيل جي دٻن ۾ تلن جي داڻين وانگر ڪٽجي ويو، پر سچي گرو مون کي بچايو.
منهنجي اڳواٽ مقرر ڪيل تقدير هاڻي ظاهر ٿي چڪي آهي. ||207||
ڪبير، منهنجا ڏينهن گذري ويا آهن، ۽ مون پنهنجون ادائگيون ملتوي ڪيون آهن. منهنجي اڪائونٽ تي دلچسپي وڌندي رهي ٿي.
مون رب جو غور نه ڪيو آهي ۽ منهنجو حساب اڃا باقي آهي، ۽ هاڻي منهنجي موت جو وقت اچي ويو آهي! ||208||
پنجين مهل:
ڪبير، مردار هڪ ڀونڪندڙ ڪتو آهي، جيڪو لاش جي پٺيان ڊوڙندو آهي.
نيڪ ڪرم جي ڪرم سان، مون کي سچو گرو مليو آهي، جنهن مون کي بچايو آهي. ||209||
پنجين مهل:
ڪبير، زمين پاڪ جي آهي، پر ان تي چورن جو قبضو آهي.
اهي زمين تي بار نه آهن. انهن کي ان جي نعمت ملي ٿي. ||210||
پنجين مهل:
ڪبير، چانورن کي ٿلهي سان ماريو ويندو آهي ته جيئن ٿلهي مان نجات حاصل ٿئي.
جڏهن ماڻهو بڇڙي صحبت ۾ ويهندا آهن، ته ڌرم جو صحيح جج انهن کي حساب ۾ سڏيندو آهي. ||211||
ترلوچن چوي ٿو، اي نام ديو، مايا تو کي مائل ڪيو آهي، منهنجا دوست.
توهان انهن ورقن تي ڊزائن کي ڇاپي رهيا آهيو، ۽ پنهنجي شعور کي رب ڏانهن ڌيان نه ڏيو؟ ||212||
نام دييو جواب ڏنو، اي ترلوچن، پنهنجي وات سان رب جو نالو ڳايو.