بسنت، پنجين مهل، پهريون گهر، دو-ٺڪي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مان گرو جي خدمت ڪريان ٿو، ۽ عاجزي سان هن کي سجدو ڪريان ٿو.
اڄ منهنجي لاءِ جشن جو ڏينهن آهي.
اڄ مان وڏي خوشي ۾ آهيان.
منهنجي پريشاني دور ٿي وئي، ۽ مون کي رب العالمين مليا. ||1||
اڄ منهنجي گهر ۾ بهار جي موسم آهي.
اي لامحدود رب خدا، مان توهان جي شاندار ساراهه ڳائيندو آهيان. ||1||روڪ||
اڄ مان ڦولن جو عيد ملهائي رهيو آهيان.
خدا جي ساٿين سان گڏ، مون کي راند ڪرڻ شروع ڪيو آهي.
مان سنتن جي خدمت ڪندي هولي جو ميلو ملهايو.
مان رب جي ديوي محبت جي ڳاڙهي ڳاڙهو رنگ سان ڀريل آهيان. ||2||
منهنجو ذهن ۽ جسم، بلڪل، بي مثال خوبصورتي ۾ ڦٽي ويا آهن.
اهي سج جي روشني يا ڇانو ۾ نه سڪي ويندا آهن.
اهي سڀني موسمن ۾ پکڙيل آهن.
اهو هميشه بهار جو وقت آهي، جڏهن آئون ديوي گرو سان ملندو آهيان. ||3||
خواهش پوري ڪرڻ وارو ايليسين جو وڻ پکڙجي ويو ۽ وڌي ويو.
ان ۾ گل ۽ ميوا لڳن ٿا، هر قسم جا زيور.
مان مطمئن ۽ پورو آهيان، رب جي شان جي ساراهه ڳائڻ.
ٻانهو نانڪ، رب، هار، هر، تي غور ڪري ٿو. ||4||1||
بسنت، پنجين مهل:
دڪاندار نفعي لاءِ واپار ڪندو آهي.
جوا جو شعور جوا تي مرکوز آهي.
آفيم جو عادي ماڻهو آفيم واپرائي زندگي گذاري ٿو.
اهڙيءَ طرح رب جو عاجز ٻانهو رب جي توفيق سان زندگي گذاري ٿو. ||1||
هر ڪو پنهنجي خوشين ۾ مگن آهي.
هو ان سان جڙيل آهي جنهن سان خدا هن کي ڳنڍي ٿو. ||1||روڪ||
جڏهن ڪڪر ۽ مينهن ايندا آهن ته مور ناچ ڪندا آهن.
چنڊ کي ڏسي، ڪنول ڦٽي ٿو.
ماءُ جڏهن پنهنجي ٻار کي ڏسندي آهي ته خوش ٿيندي آهي.
اهڙيءَ طرح رب جو عاجز ٻانهو، رب العالمين جو ذڪر ڪري زندگي گذاري ٿو. ||2||
شينهن هميشه گوشت کائڻ چاهي ٿو.
جنگ جي ميدان تي نظر وجهندي، ويڙهاڪ جو ذهن بلند ٿي ويندو آهي.
بخيل کي پنهنجي دولت سان مڪمل محبت آهي.
رب جو عاجز ٻانهو رب، هار، هار جي حمايت تي ٽيڪ ڏئي ٿو. ||3||
سموري محبت هڪ رب جي محبت ۾ سمايل آهي.
سڀ راحتون رب جي نالي ۾ سمايل آهن.
اھو ئي خزانو حاصل ڪري ٿو،
اي نانڪ، جنهن کي گرو پنهنجو تحفو ڏئي ٿو. ||4||2||
بسنت، پنجين مهل:
هو اڪيلو روح جي هن بهار جو تجربو ڪري ٿو، جنهن کي خدا پنهنجي فضل عطا ڪري ٿو.
هو اڪيلو ئي روح جي هن بهار جو تجربو ڪري ٿو، جنهن تي گرو رحمدل آهي.
اھو اڪيلو خوش آھي، جيڪو ھڪڙي رب لاء ڪم ڪري ٿو.
هو اڪيلو روح جي هن ابدي بهار جو تجربو ڪري ٿو، جنهن جي دل ۾ نالو، رب جو نالو، رهندو آهي. ||1||
هي بهار رڳو انهن گهرن ۾ اچي،
جنهن ۾ رب جي حمد جو راڳ گونجي ٿو. ||1||روڪ||
اي انسان، خدا جي عظيم رب لاء توهان جي محبت کي ڦلڻ ڏيو.
روحاني حڪمت تي عمل ڪريو، ۽ رب جي عاجز ٻانھن کان صلاح ڪريو.
اُهو ئي اڪيلائي آهي، جيڪو ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ شامل ٿئي ٿو.
هو اڪيلو ئي گہرے، مسلسل مراقبي ۾ رهي ٿو، جيڪو پنهنجي گرو سان پيار ڪري ٿو. ||2||
اُهو ئي بي خوف آهي، جنهن کي خدا جو خوف آهي.
اُهو ئي پرامن آهي، جنهن جا شڪ دور ٿين ٿا.
اُهو ئي اڪيلائي آهي، جنهن جي دل ثابت قدم ۽ ثابت قدم آهي.
اُهو ئي ثابت قدم ۽ غير متحرڪ آهي، جنهن کي سچو ماڳ مليو آهي. ||3||
هو هڪ رب کي ڳولي ٿو، ۽ هڪ رب سان پيار ڪري ٿو.
هن کي رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڏسڻ پسند آهي.
هو وجدان سان رب جي محبت کي حاصل ڪري ٿو.
غلام نانڪ ان عاجز انسان لاءِ قربان آهي. ||4||3||