شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 76


ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਪਛੁਤਾਸੀ ਅੰਧੁਲੇ ਜਾ ਜਮਿ ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ॥
ant kaal pachhutaasee andhule jaa jam pakarr chalaaeaa |

آخري وقت ۾، تون توبهه ڪرين ٿو- تون ڏاڍو انڌو آهين!- جڏهن موت جو رسول توکي پڪڙي ٿو ۽ کڻي وڃي ٿو.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਰਾਖਿਆ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਇਆ ਪਰਾਇਆ ॥
sabh kichh apunaa kar kar raakhiaa khin meh bheaa paraaeaa |

توهان پنهنجون سڀ شيون پنهنجي لاءِ رکيا هئا، پر هڪ پل ۾، اهي سڀ گم ٿي ويا.

ਬੁਧਿ ਵਿਸਰਜੀ ਗਈ ਸਿਆਣਪ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੁਤਾਇ ॥
budh visarajee gee siaanap kar avagan pachhutaae |

توهان جي عقل توهان کي ڇڏي، توهان جي عقل ڇڏي، ۽ هاڻي توهان پنهنجي برائي ڪمن تي توبه ڪئي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤੀਜੈ ਪਹਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਚੇਤਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥
kahu naanak praanee teejai paharai prabh chetahu liv laae |3|

نانڪ چوي ٿو، اي انسان، رات جي ٽئين وڳي ۾، پنهنجي شعور کي پيار سان خدا تي ڌيان ڏيڻ ڏيو. ||3||

ਚਉਥੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ॥
chauthai paharai rain kai vanajaariaa mitraa biradh bheaa tan kheen |

رات جي چوٿين وڳي ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، تنهنجو جسم پوڙهو ۽ ڪمزور ٿيندو پيو وڃي.

ਅਖੀ ਅੰਧੁ ਨ ਦੀਸਈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਕੰਨੀ ਸੁਣੈ ਨ ਵੈਣ ॥
akhee andh na deesee vanajaariaa mitraa kanee sunai na vain |

اي منهنجا سوداگر دوست، تنهنجون اکيون انڌيون ٿي پيون، ڏسي نه سگهنديون، ۽ تنهنجا ڪن لفظ نه ٻڌندا.

ਅਖੀ ਅੰਧੁ ਜੀਭ ਰਸੁ ਨਾਹੀ ਰਹੇ ਪਰਾਕਉ ਤਾਣਾ ॥
akhee andh jeebh ras naahee rahe paraakau taanaa |

تنهنجون اکيون انڌيون ٿي ويون آهن، ۽ تنهنجي زبان چکڻ کان قاصر آهي. توهان صرف ٻين جي مدد سان رهندا آهيو.

ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਨਾਹੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
gun antar naahee kiau sukh paavai manamukh aavan jaanaa |

اندر ۾ نيڪيءَ کان سواءِ، تون سڪون ڪيئن ڳولي سگهندين؟ خودمختاري وارو من موڙي اچي ٿو ۽ وري جنم وٺي ٿو.

ਖੜੁ ਪਕੀ ਕੁੜਿ ਭਜੈ ਬਿਨਸੈ ਆਇ ਚਲੈ ਕਿਆ ਮਾਣੁ ॥
kharr pakee kurr bhajai binasai aae chalai kiaa maan |

جڏهن زندگيءَ جو فصل پختو ٿيندو آهي، تڏهن اُهو ٽٽي پوندو آهي، ٽٽندو آهي ۽ تباهه ٿيندو آهي. جيڪو اچي ٿو ۽ وڃي ٿو ان تي فخر ڇو ڪجي؟

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਚਉਥੈ ਪਹਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥੪॥
kahu naanak praanee chauthai paharai guramukh sabad pachhaan |4|

نانڪ فرمائي ٿو، اي انسان، رات جي چوٿين وڳي ۾، گرومک لفظ جي ڪلام کي سڃاڻي ٿو. ||4||

ਓੜਕੁ ਆਇਆ ਤਿਨ ਸਾਹਿਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਜਰੁ ਜਰਵਾਣਾ ਕੰਨਿ ॥
orrak aaeaa tin saahiaa vanajaariaa mitraa jar jaravaanaa kan |

اي منهنجا سوداگر دوست، تنهنجي ساهه جي پڄاڻي ٿئي ٿي، ۽ تنهنجي ڪلهن تي وڏي عمر جي ظالم هٿان وزن آهي.

ਇਕ ਰਤੀ ਗੁਣ ਨ ਸਮਾਣਿਆ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਅਵਗਣ ਖੜਸਨਿ ਬੰਨਿ ॥
eik ratee gun na samaaniaa vanajaariaa mitraa avagan kharrasan ban |

اي منهنجا سوداگر دوست، تو ۾ هڪ ذرو به نيڪي نه آئي. برائي سان جڪڙيل ۽ جڪڙيل، توهان سان گڏ هليا ويا آهيو.

ਗੁਣ ਸੰਜਮਿ ਜਾਵੈ ਚੋਟ ਨ ਖਾਵੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ॥
gun sanjam jaavai chott na khaavai naa tis jaman maranaa |

جيڪو نيڪيءَ ۽ خود نظم و ضبط سان هليو وڃي ٿو، ان کي نه ماريو ويندو آهي ۽ نه وري جنم ۽ مرڻ جي چڪر ۾ جڪڙيو ويندو آهي.

ਕਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਤਰਣਾ ॥
kaal jaal jam johi na saakai bhaae bhagat bhai taranaa |

موت جو رسول ۽ سندس ڦل کيس ڇُهي نه سگهندا. محبت جي عبادت ذريعي، هو خوف جي سمنڊ کي پار ڪري ٿو.

ਪਤਿ ਸੇਤੀ ਜਾਵੈ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਮਿਟਾਵੈ ॥
pat setee jaavai sahaj samaavai sagale dookh mittaavai |

هو عزت سان هليو وڃي ٿو، ۽ امن ۽ آرام ۾ ضم ٿي وڃي ٿو؛ هن جا سڀ درد ختم ٿي وڃن ٿا.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟੈ ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ॥੫॥੨॥
kahu naanak praanee guramukh chhoottai saache te pat paavai |5|2|

نانڪ جو چوڻ آهي ته، جڏهن انسان گرو مُخ ٿي وڃي ٿو، تڏهن هو سچي رب جي طرفان محفوظ ۽ عزت وارو آهي. ||5||2||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |

سري راگ، چوٿين مهل:

ਪਹਿਲੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਉਦਰ ਮੰਝਾਰਿ ॥
pahilai paharai rain kai vanajaariaa mitraa har paaeaa udar manjhaar |

رات جي پهرئين پڄاڻيءَ ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، رب توکي پيٽ ۾ رکي ٿو.

ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿ ॥
har dhiaavai har ucharai vanajaariaa mitraa har har naam samaar |

اي منهنجا سوداگر دوست، تون رب جو ذڪر ڪر ۽ رب جو نالو ڪر. تون رب، هار، هار جي نالي تي غور ڪر.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਆਰਾਧੇ ਵਿਚਿ ਅਗਨੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜੀਵਿਆ ॥
har har naam jape aaraadhe vich aganee har jap jeeviaa |

پالڻهار، هار، هار جي نالي کي جپڻ ۽ ان تي غور ڪرڻ سان پيٽ جي باهه ۾، توهان جي زندگي هن جي نالي تي رهڻ سان قائم آهي.

ਬਾਹਰਿ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ਮੁਖਿ ਲਾਗਾ ਸਰਸੇ ਪਿਤਾ ਮਾਤ ਥੀਵਿਆ ॥
baahar janam bheaa mukh laagaa sarase pitaa maat theeviaa |

تون ڄائو آهين ۽ تون ٻاهر اچين ٿو، ۽ تنهنجي ماءُ ۽ پيءُ تنهنجي منهن کي ڏسي خوش ٿيا آهن.

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਤਿਸੁ ਚੇਤਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਕਰਿ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥
jis kee vasat tis chetahu praanee kar hiradai guramukh beechaar |

ان کي ياد ڪر، اي فاني، جنهن جو اولاد آهي. جيئن گرومخ، هن تي پنهنجي دل ۾ غور ڪريو.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਪਹਿਲੈ ਪਹਰੈ ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
kahu naanak praanee pahilai paharai har japeeai kirapaa dhaar |1|

نانڪ فرمائي ٿو، اي انسان، رات جي پهرين پهر ۾، رب تي رهو، جيڪو توهان کي پنهنجي فضل سان برسات ڏيندو. ||1||

ਦੂਜੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਮਨੁ ਲਾਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
doojai paharai rain kai vanajaariaa mitraa man laagaa doojai bhaae |

رات جي ٻئي پهر ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، ذهن دوئي جي محبت سان جڙيل آهي.

ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਪਾਲੀਐ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਲੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਗਲਿ ਲਾਇ ॥
meraa meraa kar paaleeai vanajaariaa mitraa le maat pitaa gal laae |

ماءُ ۽ پيءُ توهان کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ڀاڪر پائي، دعويٰ ڪندي، ”هو منهنجو آهي، هو منهنجو آهي“؛ اهڙي طرح ٻار پرورش ڪيو آهي، اي منهنجا سوداگر دوست.

ਲਾਵੈ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸਦਾ ਗਲ ਸੇਤੀ ਮਨਿ ਜਾਣੈ ਖਟਿ ਖਵਾਏ ॥
laavai maat pitaa sadaa gal setee man jaanai khatt khavaae |

توهان جي ماءُ ۽ پيءُ مسلسل توهان کي پنهنجي ڀاڪر ۾ ڀاڪر پاتو؛ انهن جي ذهنن ۾، انهن کي يقين آهي ته توهان انهن لاء مهيا ڪنداسين ۽ انهن جي حمايت ڪندي.

ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣੈ ਮੂੜਾ ਦਿਤੇ ਨੋ ਲਪਟਾਏ ॥
jo devai tisai na jaanai moorraa dite no lapattaae |

بيوقوف ان کي نه ٿو ڄاڻي، جيڪو ڏئي ٿو. ان جي بدران، هو تحفا ڏانهن ڇڪيندو آهي.

ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਰੈ ਵੀਚਾਰੁ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ ਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
koee guramukh hovai su karai veechaar har dhiaavai man liv laae |

ناياب آهي گرو مُخ جيڪو غور ڪري ٿو، غور ڪري ٿو، ۽ پنهنجي دماغ ۾، رب سان پيار سان جڙيل آهي.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਦੂਜੈ ਪਹਰੈ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਨ ਕਬਹੂੰ ਖਾਇ ॥੨॥
kahu naanak doojai paharai praanee tis kaal na kabahoon khaae |2|

نانڪ چوي ٿو، رات جي ٻئي پهر ۾، اي انسان، موت توکي ڪڏهن به نه کائي. ||2||

ਤੀਜੈ ਪਹਰੈ ਰੈਣਿ ਕੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਮਨੁ ਲਗਾ ਆਲਿ ਜੰਜਾਲਿ ॥
teejai paharai rain kai vanajaariaa mitraa man lagaa aal janjaal |

رات جي ٽئين پهر ۾، اي منهنجا سوداگر دوست، تنهنجو دماغ دنياوي ۽ گهريلو ڪمن ۾ پئجي ويو آهي.

ਧਨੁ ਚਿਤਵੈ ਧਨੁ ਸੰਚਵੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਮਿਤ੍ਰਾ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਨ ਸਮਾਲਿ ॥
dhan chitavai dhan sanchavai vanajaariaa mitraa har naamaa har na samaal |

اي منهنجا سوداگر دوست، تون دولت جو خيال ڪرين ٿو، ۽ دولت گڏ ڪرين ٿو، پر تون رب يا رب جي نالي کي نه ٿو سمجهين.

ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਦੇ ਨ ਸਮਾਲੈ ਜਿ ਹੋਵੈ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥
har naamaa har har kade na samaalai ji hovai ant sakhaaee |

توهان ڪڏهن به رب، هار، هار جي نالي تي نه رهو، جيڪو آخر ۾ توهان جو واحد مددگار ۽ سهارو هوندو.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430