ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 608
ਰਤਨੁ ਲੁਕਾਇਆ ਲੂਕੈ ਨਾਹੀ ਜੇ ਕੋ ਰਖੈ ਲੁਕਾਈ ॥੪॥
ratan lukaaeaa lookai naahee je ko rakhai lukaaee |4|زيور لڪايو ويندو آهي، پر اهو لڪايو ويندو آهي، جيتوڻيڪ ڪو ماڻهو ان کي لڪائڻ جي ڪوشش ڪري سگهي ٿو. ||4||
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥
sabh kichh teraa too antarajaamee too sabhanaa kaa prabh soee |سڀ ڪجهه تنهنجو آهي، اي باطني ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ. تون سڀني جو رب آهين.
ਜਿਸ ਨੋ ਦਾਤਿ ਕਰਹਿ ਸੋ ਪਾਏ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥੫॥੯॥
jis no daat kareh so paae jan naanak avar na koee |5|9|اھو ئي اھو تحفو حاصل ڪري ٿو، جنھن کي توھان ڏيو ٿا. اي ٻانهو نانڪ، ٻيو ڪو نه آهي. ||5||9||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ ਤਿਤੁਕੇ ॥
soratth mahalaa 5 ghar 1 tituke |سورت، پنجين مھل، پھريون گھر، ٿِي ٺوڪي:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਕਿਸ ਹਉ ਜਾਚੀ ਕਿਸ ਆਰਾਧੀ ਜਾ ਸਭੁ ਕੋ ਕੀਤਾ ਹੋਸੀ ॥
kis hau jaachee kis aaraadhee jaa sabh ko keetaa hosee |مون کي ڪنهن کان پڇڻ گهرجي؟ مون کي ڪنهن جي عبادت ڪرڻ گهرجي؟ سڀ سندس پيدا ڪيا ويا.
ਜੋ ਜੋ ਦੀਸੈ ਵਡਾ ਵਡੇਰਾ ਸੋ ਸੋ ਖਾਕੂ ਰਲਸੀ ॥
jo jo deesai vaddaa vadderaa so so khaakoo ralasee |جيڪو به عظيم کان وڏو نظر اچي ٿو، سو آخرڪار مٽيءَ ۾ ملي ويندو.
ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਭਵ ਖੰਡਨੁ ਸਭਿ ਸੁਖ ਨਵ ਨਿਧਿ ਦੇਸੀ ॥੧॥
nirbhau nirankaar bhav khanddan sabh sukh nav nidh desee |1|بي خوف، بي شڪل رب، خوف کي ختم ڪرڻ وارو، سڀ آسائشون ۽ نو خزانا ڏئي ٿو. ||1||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰੀ ਦਾਤੀ ਰਾਜਾ ॥
har jeeo teree daatee raajaa |اي پيارا رب، توهان جا تحفا ئي مون کي راضي ڪن ٿا.
ਮਾਣਸੁ ਬਪੁੜਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀ ਕਿਆ ਤਿਸ ਕਾ ਮੁਹਤਾਜਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
maanas bapurraa kiaa saalaahee kiaa tis kaa muhataajaa | rahaau |مان غريب لاچار انسان جي ساراهه ڇو ڪريان؟ مان هن جي ماتحت ڇو محسوس ڪريان؟ ||روڪ||
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕਾ ਤਿਸ ਕੀ ਭੂਖ ਗਵਾਈ ॥
jin har dhiaaeaa sabh kichh tis kaa tis kee bhookh gavaaee |سڀ شيون ان وٽ اچن ٿيون جيڪو رب تي غور ڪري ٿو. رب پنهنجي بک کي پورو ڪري ٿو.
ਐਸਾ ਧਨੁ ਦੀਆ ਸੁਖਦਾਤੈ ਨਿਖੁਟਿ ਨ ਕਬ ਹੀ ਜਾਈ ॥
aaisaa dhan deea sukhadaatai nikhutt na kab hee jaaee |پالڻهار، سلامتيءَ جو مالڪ، اهڙي دولت عطا ڪري ٿو، جو ڪڏهن به ختم نه ٿي سگهي.
ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੨॥
anad bheaa sukh sahaj samaane satigur mel milaaee |2|مان خوشيءَ ۾ آهيان، آسماني امن ۾ جذب آهيان؛ سچي گرو مون کي پنهنجي اتحاد ۾ متحد ڪيو آهي. ||2||
ਮਨ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਆਰਾਧਿ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥
man naam jap naam aaraadh anadin naam vakhaanee |اي دماغ، نالو، رب جو نالو ڳايو. نالو جي عبادت ڪريو، رات ۽ ڏينھن، ۽ نالو پڙھو.
ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਿ ਸਾਧ ਸੰਤਨ ਕਾ ਸਭ ਚੂਕੀ ਕਾਣਿ ਜਮਾਣੀ ॥
aupades sun saadh santan kaa sabh chookee kaan jamaanee |اولياءَ الله جي ڪلام کي ٻڌو، موت جو سڀ خوف دور ٿي ويندو.
ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹੋਆ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸੇ ਲਾਗੇ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥੩॥
jin kau kripaal hoaa prabh meraa se laage gur kee baanee |3|خدا جي فضل سان برڪت وارا گرو جي ڪلام سان ڳنڍيل آهن. ||3||
ਕੀਮਤਿ ਕਉਣੁ ਕਰੈ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਦਇਆਲਾ ॥
keemat kaun karai prabh teree too sarab jeea deaalaa |ڪير تنهنجي قدر جو اندازو لڳائي سگهي ٿو، خدا؟ تون سڀني مخلوقن لاءِ مهربان ۽ رحمدل آهين.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤੈ ਕਿਆ ਹਮ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲਾ ॥
sabh kichh keetaa teraa varatai kiaa ham baal gupaalaa |سڀڪنھن شيء کي اوھان ڪندا آھيو، غالب. مان صرف هڪ غريب ٻار آهيان - مان ڇا ڪري سگهان ٿو؟
ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਨਾਨਕੁ ਜਨੁ ਤੁਮਰਾ ਜਿਉ ਪਿਤਾ ਪੂਤ ਕਿਰਪਾਲਾ ॥੪॥੧॥
raakh lehu naanak jan tumaraa jiau pitaa poot kirapaalaa |4|1|پنھنجي ٻانھي نانڪ جي حفاظت ۽ حفاظت ڪر؛ مٿس مهربان ٿيو، جيئن پيءُ پنهنجي پٽ تي. ||4||1||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ ਚੌਤੁਕੇ ॥
soratth mahalaa 5 ghar 1 chauatuke |سورت، پنجين مهل، پهريون بيت، چوٿائي:
ਗੁਰੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਸਲਾਹੀਐ ਭਾਈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਹਿਰਦੈ ਧਾਰ ॥
gur govind salaaheeai bhaaee man tan hiradai dhaar |گرو جي ساراهه ڪريو، ۽ ڪائنات جو رب، اي تقدير جا ڀائرو؛ هن کي پنهنجي دماغ، جسم ۽ دل ۾ داخل ڪريو.
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਭਾਈ ਏਹਾ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥
saachaa saahib man vasai bhaaee ehaa karanee saar |سچو رب ۽ مالڪ توهان جي ذهن ۾ رهڻ ڏيو، اي تقدير جا ڀائرو. هي زندگي جو بهترين طريقو آهي.
ਜਿਤੁ ਤਨਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਪਜੈ ਭਾਈ ਸੇ ਤਨ ਹੋਏ ਛਾਰ ॥
jit tan naam na aoopajai bhaaee se tan hoe chhaar |جن جسمن ۾ رب جو نالو نه ٿو اُڀري، اي تقدير جا ڀائرو، اهي جسم سڙي رک ٿي ويا آهن.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ਭਾਈ ਜਿਨ ਏਕੰਕਾਰ ਅਧਾਰ ॥੧॥
saadhasangat kau vaariaa bhaaee jin ekankaar adhaar |1|مان قربان آهيان ساد سنگت تي، حضور جي صحبت، اي تقدير جا ڀائرو؛ اهي هڪ ۽ واحد رب جو سهارو وٺندا آهن. ||1||
ਸੋਈ ਸਚੁ ਅਰਾਧਣਾ ਭਾਈ ਜਿਸ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
soee sach araadhanaa bhaaee jis te sabh kichh hoe |تنھنڪري انھيءَ سچي پالڻھار جي عبادت ڪريو، اي تقدير جا ڀائرو. هو اڪيلو سڀ ڪجهه ڪري ٿو.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਜਾਣਾਇਆ ਭਾਈ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
gur poorai jaanaaeaa bhaaee tis bin avar na koe | rahaau |ڪامل گرو مون کي سيکاريو آهي، اي تقدير جا ڀائرو، ان کان سواءِ ٻيو ڪو به ڪونهي. ||روڪ||
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਭਾਈ ਗਣਤ ਨ ਜਾਇ ਗਣੀ ॥
naam vihoone pach mue bhaaee ganat na jaae ganee |نالي جي بغير، رب جي نالي جي، اهي سڙي ويندا آهن ۽ مري ويندا آهن، اي تقدير جا ڀائرو؛ انهن جو تعداد شمار نه ٿو ڪري سگهجي.
ਵਿਣੁ ਸਚ ਸੋਚ ਨ ਪਾਈਐ ਭਾਈ ਸਾਚਾ ਅਗਮ ਧਣੀ ॥
vin sach soch na paaeeai bhaaee saachaa agam dhanee |سچائي کان سواء، پاڪائي حاصل نه ٿي ڪري سگھجي، اي تقدير جا ڀائرو؛ رب سچو ۽ اڻڄاڻ آهي.
ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਭਾਈ ਝੂਠੀ ਦੁਨੀ ਮਣੀ ॥
aavan jaan na chukee bhaaee jhootthee dunee manee |اچڻ ۽ وڃڻ ختم نه ٿيو، اي تقدير جا ڀائرو. دنيا جي قيمتي شين تي فخر ڪوڙ آهي.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਟਿ ਉਧਾਰਦਾ ਭਾਈ ਦੇ ਨਾਵੈ ਏਕ ਕਣੀ ॥੨॥
guramukh kott udhaaradaa bhaaee de naavai ek kanee |2|گرو مُخ لکين ماڻهن کي بچائي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو، انهن کي نالي جي هڪ ذري سان به نوازيو. ||2||
ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਸੋਧਿਆ ਭਾਈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥
sinmrit saasat sodhiaa bhaaee vin satigur bharam na jaae |مون سمرتن ۽ شاسترن جي ڳولا ڪئي آهي، اي تقدير جا ڀائرو- سچي گرو کان سواءِ شڪ ختم نٿو ٿئي.
ਅਨਿਕ ਕਰਮ ਕਰਿ ਥਾਕਿਆ ਭਾਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਬੰਧਨ ਪਾਇ ॥
anik karam kar thaakiaa bhaaee fir fir bandhan paae |اي تقدير جا ڀائرو، گھڻا ڪم ڪري ٿڪجي پيا آھن، پر بار بار غلاميءَ ۾ ڦاٿل آھن.
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਸੋਧੀਆ ਭਾਈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
chaare kunddaa sodheea bhaaee vin satigur naahee jaae |اي تقدير جا ڀائرو، مون چئن طرفن ۾ ڳوليو آهي، پر سچي گروءَ کان سواءِ، ڪٿي به جاءِ ناهي.