تون پاڻ آهين سببن جو، تون ئي خالق آهين.
تنهنجي مرضيءَ سان، اسين پيدا ٿيا آهيون، ۽ تنهنجي مرضيءَ سان، اسين مرنداسين. ||2||
تنهنجو نالو اسان جي دماغ ۽ جسم جو سهارو آهي.
نانڪ، تنهنجو ٻانهو هي تنهنجي نعمت آهي. ||3||8||
واھڙا، پنجين مھل، ٻيو گھر:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
منهنجي اندر ۾ محبوب سان ملڻ جي آرزو آهي. مان پنهنجي مڪمل گرو کي ڪيئن حاصل ڪري سگهان ٿو؟
جيتوڻيڪ هڪ ٻار سوين رانديون کيڏڻ جي باوجود کير کان سواء رهي نٿو سگهي.
منهنجي اندر جي بک نه رهي، اي منهنجا دوست، جيتوڻيڪ مون کي سوين طعام ڏنا وڃن.
منهنجو ذهن ۽ جسم پنهنجي محبوب جي محبت سان ڀريل آهي. رب جي درشن کان سواءِ منهنجي روح کي ڪيئن راحت ملندي؟ ||1||
ٻڌو، اي منهنجا پيارا دوست ۽ ڀائرو- مون کي منهنجي سچي دوست، امن ڏيڻ واري ڏانهن وٺي وڃو.
هو منهنجي روح جي سڀني مصيبتن کي ڄاڻي ٿو. هر روز، هو مون کي رب جون ڳالهيون ٻڌائي ٿو.
مان هن کان سواءِ رهي نٿو سگهان، هڪ پل لاءِ به. مان سندس لاءِ ائين روئان ٿو، جيئن گيتا پکي پاڻيءَ جي بوند لاءِ روئي ٿو.
مان تنهنجي ڪهڙين ڪهڙين خوبين جا گيت ڳايان؟ تون مون جھڙي بيوقوف انسانن کي به بچائين ٿو. ||2||
اداس ٿي ويو آهيان، پنهنجي مڙس جي انتظار ۾، اي دوستو! منهنجون اکيون منهنجي مڙس کي ڪڏهن ڏسنديون؟
مون کي وسري ويو آهي ته ڪيئن لطف اندوز ڪرڻ لاء سڀ خوشيون؛ منهنجي مڙس جي رب کان سواء، اهي ڪنهن به ڪم جي نه آهن.
اهي ڪپڙا منهنجي جسم کي خوش نٿا ڪن. مان پاڻ کي ڪپڙا نه ٿو ڪري سگهان.
مان پنهنجي انهن دوستن کي سجدو ڪريان ٿو، جن پنهنجي محبوب رب کي نوازيو آهي. ||3||
اي منهنجا دوست، مون پاڻ کي هر قسم جي سينگار سان سينگاريو آهي، پر منهنجي مڙس کان سواءِ، اهي ڪنهن به ڪم جي نه آهن.
جڏهن منهنجو مڙس منهنجي پرواهه نه ڪندو آهي، اي منهنجا دوست، تڏهن منهنجي جواني گذري ويندي آهي، بلڪل بيڪار.
برڪت وارو، برڪت وارو آهي خوش روح دلہن، اي منهنجا دوست، جيڪي پنهنجي مڙس سان مليا آهن.
مان قربان آهيان انهن خوش روح دلہن تي. مان انهن جا پير بار بار ڌوئي ٿو. ||4||
جيستائين مون کي دوکي ۽ شڪ ۾ مبتلا آهي، اي منهنجا دوست، مون سمجهيو ته خدا پري آهي.
پر جڏهن مون کي ڪامل سچي گرو، اي منهنجا دوست مليا، تڏهن منهنجون سڀ اميدون ۽ خواهشون پوريون ٿي ويون.
مون کي سڀ خوشيون ۽ آرام مليا آهن، اي منهنجا دوست؛ منھنجو پالڻھار ھر جاءِ تي پکڙيل آھي.
ٻانهو نانڪ رب جي محبت حاصل ڪري ٿو، اي منهنجا دوست؛ مان گرو جي پيرن تي ڪريان ٿو، سچي گرو. ||5||1||9||
واداڻ، ٽيون مهل، اشٽپديا:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
سچي آهي سندس ڪلام جي باني، ۽ سچي راڳ؛ سچ پچ لفظ جي ڪلام تي غور فڪر ڪرڻ آهي.
مان رات ڏينهن سچي رب جي ساراهه ڪندو آهيان. برڪت وارو، برڪت وارو آهي منهنجي وڏي خوش قسمتي. ||1||
اي منھنجا دل، پاڻ کي سچي نالي تي قربان ڪر.
جيڪڏهن تون رب جي ٻانهن جو ٻانهو ٿيندؤ ته سچو نالو ملندو. ||1||روڪ||