هن جو ڪوبه روپ يا شڪل ناهي. هو هر دل ۾ نظر اچي ٿو. گرو مُخ اڻڄاڻ کي اچي ٿو. ||1||روڪ||
تون خدا، مهربان ۽ رحم ڪندڙ آهين.
توکان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.
جڏهن گرو اسان تي پنهنجو فضل ڏيکاري ٿو، هو اسان کي نالو سان برڪت ڏيندو آهي؛ نالي جي ذريعي، اسين نام ۾ ضم ٿي وڃون ٿا. ||2||
تون پاڻ ئي سچو خالق آهين.
تنهنجا خزانا عقيدت جي عبادت سان ڀرجي ويا آهن.
گرو مُخش نالو حاصل ڪن ٿا. انهن جي ذهنن کي سڪون ملي ٿو، ۽ اهي آساني سان ۽ سمجهه سان سماڌي ۾ داخل ٿين ٿا. ||3||
رات ۽ ڏينهن، مان تنهنجون ساراهه ڳائيندو آهيان، اي خدا.
مان تنهنجي ساراهه ڪريان ٿو، اي منهنجا محبوب.
توکان سواءِ، مون لاءِ ٻيو ڪو به تلاش نه آهي. اهو صرف گرو جي فضل سان آهي ته توهان کي مليو آهي. ||4||
لاتعداد ۽ ناقابل فهم رب جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.
پنهنجي رحمت سان، تون اسان کي پاڻ ۾ ضم ڪر.
لفظ جي ذريعي، مڪمل گرو جو ڪلام، اسين رب تي غور ڪندا آهيون. شبد جي خدمت ڪرڻ سان، سڪون ملي ٿو. ||5||
حمد جي لائق آهي اها زبان جيڪا رب جي شان ۾ ڳائي ٿي.
نالي جي ساراهه ڪرڻ سان، سچي ذات کي خوش ٿيندو آهي.
گرو مُخ هميشه لاءِ رب جي محبت سان جڙيل رهي ٿو. سچي پالڻهار سان ملاقات، جلال حاصل ٿيندو آهي. ||6||
نفس جي خواهشمند انسان پنهنجا ڪم انا ۾ ڪندا آهن.
سڄي زندگي جوا ۾ گم ٿي ويندا آهن.
اندر اندر لالچ جي خوفناڪ اونداهي آهي، ۽ پوء اهي ايندا ۽ ٻيهر جنم ۾، بار بار. ||7||
خالق خود جلال عطا ڪري ٿو
جن تي هن پاڻ اڳيئي مقرر ڪيو آهي.
اي نانڪ، انهن کي نالو ملي ٿو، رب جو نالو، خوف کي ختم ڪرڻ وارو؛ گرو جي ڪلام جي ذريعي، اهي امن ڳوليندا آهن. ||8||1||34||
ماجھ، پنجين مھل، پھريون گھر:
غيب رب اندر ۾ آهي، پر هو ڏسي نٿو سگهي.
هن رب جي نالي جو زيور ورتو آهي ۽ ان کي چڱيءَ طرح لڪائي رکيو آهي.
اڻڄاڻ ۽ ناقابل فهم رب سڀني کان بلند آهي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، هن کي سڃاتو وڃي ٿو. ||1||
مان قربان آهيان، منهنجو روح قربان آهي، انهن لاءِ، جيڪي ڪالي يوگا جي هن اونداهي دور ۾، نام جا نعرا هڻن ٿا.
پيارا اولياءَ الله سائين قائم ڪيا هئا. وڏي خوش نصيبي سان سندن درشن جو برڪت وارو نظارو ملي ٿو. ||1||روڪ||
جنهن کي سڌن ۽ طلبگارن جي ڳولا آهي،
جن تي برهما ۽ اندرا دل ۾ غور ڪن ٿا.
جنهن کي ٽي سؤ ٽيهه ڪروڙ ديوي ديوتائون ڳوليندا آهن- گروءَ سان ملڻ لاءِ، دل ۾ سندس ساراهه ڳائڻ لاءِ اچي ٿو. ||2||
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، هوا تنهنجي نالي سان ساهه کڻندي آهي.
زمين تنھنجي ٻانھي آھي، تنھنجي پيرن جي ٻانھي آھي.
تخليق جي چئن ذريعن ۾، ۽ سڀني ڳالهين ۾، تون رهو. تون سڀني جي دل ۾ پياري آهين. ||3||
سچو پالڻھار ۽ پالڻھار، گرومخن کي سڃاتو وڃي ٿو.
هن کي شبد ذريعي محسوس ڪيو ويو آهي، مڪمل گرو جي ڪلام.
جيڪي ان ۾ پيئندا آھن سي مطمئن آھن. سچن جي معرفت، اهي پورا ٿين ٿا. ||4||
پنهنجن جاندارن جي گهر ۾، اهي آرام سان ۽ آرام سان آرام سان آهن.
اُهي خوشنصيب آهن، خوشيون ماڻيندڙ آهن، ۽ سدائين خوشين وارا آهن.
اھي مالدار آھن، ۽ سڀ کان وڏو بادشاھ. اهي پنهنجي ذهن کي گرو جي پيرن تي مرکوز ڪن ٿا. ||5||
پهرين، توهان غذا پيدا ڪيو؛
پوءِ تو جاندارن کي پيدا ڪيو.
اي منھنجا پالڻھار توکان وڏو عطا ڪرڻ وارو ٻيو ڪو نه آھي. ڪو به رستو يا توهان جي برابر ناهي. ||6||
جيڪي تو کي وڻندڙ آهن، سي ئي تو کي ياد ڪن ٿا.
اهي مقدس جي منتر تي عمل ڪن ٿا.
اهي پاڻ به ترڻ لڳن ٿا، ۽ پنهنجن سڀني ابن ڏاڏن ۽ خاندانن کي به بچائين ٿا. رب جي درٻار ۾، اهي بغير ڪنهن رڪاوٽ جي ملن ٿا. ||7||