پاڻ سڳورا، شڪ ۽ دوکي ۾ گم، ڀڄن ٿا. اهي نه ڄاڻندا آهن ته ڪيئن رب کي غور ڪرڻ. ||7||
هو پاڻ گرومخ آهي، ۽ هو پاڻ ڏئي ٿو. هو پاڻ پيدا ڪري ٿو ۽ ڏسي ٿو.
اي نانڪ، اهي عاجز انسان منظور آهن، جن جي عزت رب پاڻ قبول ڪري ٿو. ||8||3||
سارنگ، پنجين مهل، اشٽپديه، پهريون بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
اي دنيا جا پالڻھار، مان توھان جي عجيب شان کي ڏسان ٿو.
تون ئي ڪرڻ وارو آهين، سببن جو ڪارڻ، پيدا ڪندڙ ۽ ناس ڪندڙ آهين. تون ئي سڀني جو مالڪ آهين. ||1||روڪ||
حڪمران ۽ امير ۽ بادشاهه فقير بڻجي ويندا. انهن جا ظاهري شو ڪوڙا آهن
. منھنجو بادشاھه بادشاھه ھميشه قائم آھي. سندس حمد هر دل ۾ گونجي ٿي. ||1||
اي سنتو، منهنجي رب بادشاهه جي ساراهه ٻڌو. مان انھن کي چڱيءَ طرح چوان ٿو.
منهنجو رب بادشاهه، عظيم عطا ڪندڙ، بيشمار آهي. هو اعليٰ کان اعليٰ آهي. ||2||
هن سڄي تخليق ۾ پنهنجو ساهه کنيو آهي. هن باهه کي ڪاٺ ۾ بند ڪيو.
هن پاڻي ۽ زمين کي گڏ ڪري ڇڏيو، پر ٻئي سان نه ٺهيو. ||3||
هر هڪ دل ۾، اسان جي اعلي رب جي ڪهاڻي ٻڌائي وئي آهي؛ هر هڪ گهر ۾، اهي هن لاءِ تڙپندا آهن.
ان کان پوء، هن سڀني مخلوقات ۽ مخلوقات کي پيدا ڪيو؛ پر پهريان، هن انهن کي رزق ڏنو. ||4||
هو جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، سو پاڻ ڪري ٿو. ڪنهن هن کي صلاح ڏني آهي؟
انسان هر قسم جون ڪوششون ۽ شوخيءَ جو ڏيکاءُ ڪن ٿا، پر هو سچائيءَ جي تعليم سان ئي ملي ٿو. ||5||
رب پنهنجي بندن جي حفاظت ڪري ٿو ۽ بچائي ٿو. هو انهن کي پنهنجي نالي جي شان سان نوازي ٿو.
جيڪو به رب جي عاجز ٻانهن جي بي عزتي ڪندو، سو تباهه ۽ برباد ٿي ويندو. ||6||
جيڪي ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ شامل ٿين ٿا، سي آزاد ٿين ٿا. انهن جا سڀ عيب ڪڍيا ويندا آهن.
انهن کي ڏسي، خدا رحم ڪري ٿو. اهي خوفناڪ دنيا جي سمنڊ پار ڪري ويندا آهن. ||7||
آءٌ ذليل آهيان، ڪجهه به نه آهيان. تون منهنجو عظيم رب ۽ مالڪ آهين- مان تنهنجي تخليقي قوت تي ڪيئن غور ڪري سگهان ٿو؟
منهنجو دماغ ۽ جسم ٿڌو ۽ آرام سان آهي، گرو جي درشن جي برڪت واري نظر کي ڏسڻ ۾. نانڪ، رب جي نالي جو سهارو وٺي ٿو. ||8||1||
سارنگ، پنجين مهل، اشٽپديه، ڇهين بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ٻڌو اڻپڙهيل ۽ اڻڄاڻ جي ڪهاڻي.
عظيم رب خدا جو شان عجيب ۽ حيرت انگيز آهي! ||1||روڪ||
هميشه ۽ هميشه، عاجزي سان سچي گرو کي سجدو.
گرو جي فضل سان، لامحدود رب جي شاندار ساراهه ڳايو.
هن جي روشني توهان جي دماغ جي اندر اندر شعاع ڪندو.
روحاني حڪمت جي شفا جي عطر سان، جهالت دور ٿي ويندي آهي. ||1||
هن جي وسعت جي ڪا حد ناهي.
سندس شان لامحدود ۽ لامحدود آهي.
سندس ڪيترن ئي ڊرامن جو شمار نٿو ڪري سگهجي.
هو خوشي يا درد جي تابع نه آهي. ||2||
ڪيترائي برهمڻ هن کي ويد ۾ وڄائين ٿا.
ڪيترائي شيوا گہرے مراقبي ۾ ويٺا آهن.