شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 50


ਸਤਿਗੁਰੁ ਗਹਿਰ ਗਭੀਰੁ ਹੈ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਅਘਖੰਡੁ ॥
satigur gahir gabheer hai sukh saagar aghakhandd |

سچو گرو امن جو گہرا ۽ گہرا سمنڊ آهي، گناهه کي تباهه ڪندڙ.

ਜਿਨਿ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਆਪਣਾ ਜਮਦੂਤ ਨ ਲਾਗੈ ਡੰਡੁ ॥
jin gur seviaa aapanaa jamadoot na laagai ddandd |

جيڪي پنھنجي گروءَ جي خدمت ڪن ٿا، تن لاءِ موت جي رسول جي ھٿان ڪا به سزا نه آھي.

ਗੁਰ ਨਾਲਿ ਤੁਲਿ ਨ ਲਗਈ ਖੋਜਿ ਡਿਠਾ ਬ੍ਰਹਮੰਡੁ ॥
gur naal tul na lagee khoj dditthaa brahamandd |

گرو سان مقابلو ڪرڻ وارو ڪو به ناهي. مون سڄي ڪائنات کي ڳولي لڌو آهي.

ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਸੁਖੁ ਨਾਨਕ ਮਨ ਮਹਿ ਮੰਡੁ ॥੪॥੨੦॥੯੦॥
naam nidhaan satigur deea sukh naanak man meh mandd |4|20|90|

سچو گرو، رب جي نالي جو خزانو عطا ڪيو آهي. اي نانڪ، ذهن امن سان ڀريل آهي. ||4||20||90||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sireeraag mahalaa 5 |

سري راگ، پنجين مهل:

ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਇਆ ਕਉੜਾ ਉਪਜਿਆ ਸਾਦੁ ॥
mitthaa kar kai khaaeaa kaurraa upajiaa saad |

ماڻهو جنهن شيءِ کي مٺو سمجهي کائيندا آهن، پر ذائقي ۾ اها تلخ ٿيندي آهي.

ਭਾਈ ਮੀਤ ਸੁਰਿਦ ਕੀਏ ਬਿਖਿਆ ਰਚਿਆ ਬਾਦੁ ॥
bhaaee meet surid kee bikhiaa rachiaa baad |

اهي پنهنجن پيارن ڀائرن ۽ دوستن سان ڳنڍيندا آهن، بيڪار فساد ۾ مصروف آهن.

ਜਾਂਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਬਿਸਮਾਦੁ ॥੧॥
jaande bilam na hovee vin naavai bisamaad |1|

اهي هڪ لمحي جي دير کان سواءِ غائب ٿي ويندا آهن. خدا جي نالي کان سواء، اهي حيران ۽ حيران آهن. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਲਾਗੁ ॥
mere man satagur kee sevaa laag |

اي منھنجا دماغ، پاڻ کي سچي گرو جي خدمت ۾ شامل ڪر.

ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਵਿਣਸਣਾ ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਤਿਆਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo deesai so vinasanaa man kee mat tiaag |1| rahaau |

جيڪو ڏٺل، سو گذري ويندو. پنهنجي ذهن جي عقل کي ڇڏي ڏيو. ||1||روڪ||

ਜਿਉ ਕੂਕਰੁ ਹਰਕਾਇਆ ਧਾਵੈ ਦਹ ਦਿਸ ਜਾਇ ॥
jiau kookar harakaaeaa dhaavai dah dis jaae |

چريو ڪتو وانگر هر طرف ڊوڙندو،

ਲੋਭੀ ਜੰਤੁ ਨ ਜਾਣਈ ਭਖੁ ਅਭਖੁ ਸਭ ਖਾਇ ॥
lobhee jant na jaanee bhakh abhakh sabh khaae |

لالچي، بي خبر، هر شيءِ کائي ٿو، کائڻ لائق ۽ غير کائڻ لائق.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਦਿ ਬਿਆਪਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਇ ॥੨॥
kaam krodh mad biaapiaa fir fir jonee paae |2|

جنسي خواهش ۽ غضب جي نشي ۾ مگن، ماڻهو وري جنم ڀومي ڀوڳي ٿو. ||2||

ਮਾਇਆ ਜਾਲੁ ਪਸਾਰਿਆ ਭੀਤਰਿ ਚੋਗ ਬਣਾਇ ॥
maaeaa jaal pasaariaa bheetar chog banaae |

مايا پنهنجو ڄار وڇايو آهي، ۽ اُن ۾ ٻانهون وجهي ڇڏيون آهن.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਪੰਖੀ ਫਾਸਿਆ ਨਿਕਸੁ ਨ ਪਾਏ ਮਾਇ ॥
trisanaa pankhee faasiaa nikas na paae maae |

خواهش جي پکيءَ کي پڪڙيو ويو آهي، ۽ ڪو به فرار نه ڳولي سگهي ٿو، اي منهنجي ماء.

ਜਿਨਿ ਕੀਤਾ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੩॥
jin keetaa tiseh na jaanee fir fir aavai jaae |3|

جيڪو رب کي نٿو سڃاڻي، جنهن کيس پيدا ڪيو، اهو بار بار وري جنم وٺي ٿو. ||3||

ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰੀ ਮੋਹਿਆ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
anik prakaaree mohiaa bahu bidh ihu sansaar |

مختلف ڊوائيسز ذريعي، ۽ ڪيترن ئي طريقن سان، هي دنيا پکڙيل آهي.

ਜਿਸ ਨੋ ਰਖੈ ਸੋ ਰਹੈ ਸੰਮ੍ਰਿਥੁ ਪੁਰਖੁ ਅਪਾਰੁ ॥
jis no rakhai so rahai samrith purakh apaar |

اهي ئي بچيل آهن، جن کي تمام طاقتور، لامحدود رب بچائيندو آهي.

ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਲਿਵ ਉਧਰੇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੁ ॥੪॥੨੧॥੯੧॥
har jan har liv udhare naanak sad balihaar |4|21|91|

رب جا بندا رب جي محبت سان بچيل آهن. اي نانڪ، مان هميشه لاءِ انهن تي قربان آهيان. ||4||21||91||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ॥
sireeraag mahalaa 5 ghar 2 |

سري راگ، پنجين مهل، ٻيو بيت:

ਗੋਇਲਿ ਆਇਆ ਗੋਇਲੀ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਡੰਫੁ ਪਸਾਰੁ ॥
goeil aaeaa goeilee kiaa tis ddanf pasaar |

چراگاهن تي چراگاهه اچي ٿو- هن جي شوخيءَ جو ڪهڙو فائدو؟

ਮੁਹਲਤਿ ਪੁੰਨੀ ਚਲਣਾ ਤੂੰ ਸੰਮਲੁ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥੧॥
muhalat punee chalanaa toon samal ghar baar |1|

جڏهن توهان جو مختص وقت ختم ٿي ويو آهي، توهان کي وڃڻ گهرجي. پنھنجي حقيقي گھر ۽ گھر جو خيال رکجو. ||1||

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ਮਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪਿਆਰਿ ॥
har gun gaau manaa satigur sev piaar |

اي دماغ، رب جي ساراهه ڳائي، ۽ سچي گرو جي پيار سان خدمت ڪر.

ਕਿਆ ਥੋੜੜੀ ਬਾਤ ਗੁਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa thorrarree baat gumaan |1| rahaau |

اوهين ننڍڙين ڳالهين تي فخر ڇو ٿا ڪريو؟ ||1||روڪ||

ਜੈਸੇ ਰੈਣਿ ਪਰਾਹੁਣੇ ਉਠਿ ਚਲਸਹਿ ਪਰਭਾਤਿ ॥
jaise rain paraahune utth chalaseh parabhaat |

هڪ رات جي مهمان وانگر، توهان صبح جو اٿندا ۽ روانا ٿيندا.

ਕਿਆ ਤੂੰ ਰਤਾ ਗਿਰਸਤ ਸਿਉ ਸਭ ਫੁਲਾ ਕੀ ਬਾਗਾਤਿ ॥੨॥
kiaa toon rataa girasat siau sabh fulaa kee baagaat |2|

تون پنهنجي گھر وارن سان ايترو جڙيل ڇو آهين؟ اهو سڀ ڪجهه باغ ۾ گلن وانگر آهي. ||2||

ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਿਨਿ ਦੀਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲੋੜਿ ॥
meree meree kiaa kareh jin deea so prabh lorr |

تون ڇو ٿو چوين، ”منهنجو، منهنجو“؟ خدا ڏانهن ڏس، جنهن توکي ڏنو آهي.

ਸਰਪਰ ਉਠੀ ਚਲਣਾ ਛਡਿ ਜਾਸੀ ਲਖ ਕਰੋੜਿ ॥੩॥
sarapar utthee chalanaa chhadd jaasee lakh karorr |3|

اهو يقين آهي ته توهان کي اٿڻو آهي ۽ وڃڻو پوندو، ۽ پنهنجن سوين هزارين ۽ لکين کي ڇڏي وڃڻ گهرجي. ||3||

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭ੍ਰਮਤਿਆ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਪਾਇਓਇ ॥
lakh chauraaseeh bhramatiaa dulabh janam paaeioe |

8.4 ملين اوتارن جي ذريعي، توهان هن نادر ۽ قيمتي انساني زندگي حاصل ڪرڻ لاء ڀڄندا آهيو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂੰ ਸੋ ਦਿਨੁ ਨੇੜਾ ਆਇਓਇ ॥੪॥੨੨॥੯੨॥
naanak naam samaal toon so din nerraa aaeioe |4|22|92|

اي نانڪ، نالو ياد ڪر، رب جو نالو. موڪل جو ڏينهن ويجهو اچي رهيو آهي! ||4||22||92||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥
sireeraag mahalaa 5 |

سري راگ، پنجين مهل:

ਤਿਚਰੁ ਵਸਹਿ ਸੁਹੇਲੜੀ ਜਿਚਰੁ ਸਾਥੀ ਨਾਲਿ ॥
tichar vaseh suhelarree jichar saathee naal |

جيستائين روح جو صحبت جسم سان آهي، تيستائين خوشين ۾ رهي ٿو.

ਜਾ ਸਾਥੀ ਉਠੀ ਚਲਿਆ ਤਾ ਧਨ ਖਾਕੂ ਰਾਲਿ ॥੧॥
jaa saathee utthee chaliaa taa dhan khaakoo raal |1|

پر جڏهن ساٿي اُٿي ٿو ۽ هليو وڃي ٿو ته پوءِ ڪنوار جو جسم مٽيءَ سان ملي ٿو. ||1||

ਮਨਿ ਬੈਰਾਗੁ ਭਇਆ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣੈ ਕਾ ਚਾਉ ॥
man bairaag bheaa darasan dekhanai kaa chaau |

منهنجو ذهن دنيا کان الڳ ٿي ويو آهي. اهو خدا جي درشن کي ڏسڻ جي خواهشمند آهي.

ਧੰਨੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਥਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dhan su teraa thaan |1| rahaau |

برڪت آهي توهان جي جاء. ||1||روڪ||

ਜਿਚਰੁ ਵਸਿਆ ਕੰਤੁ ਘਰਿ ਜੀਉ ਜੀਉ ਸਭਿ ਕਹਾਤਿ ॥
jichar vasiaa kant ghar jeeo jeeo sabh kahaat |

جيستائين روح مڙس جسم جي گهر ۾ رهندو، تيستائين هر ڪو توکي عزت سان سلام ڪندو آهي.

ਜਾ ਉਠੀ ਚਲਸੀ ਕੰਤੜਾ ਤਾ ਕੋਇ ਨ ਪੁਛੈ ਤੇਰੀ ਬਾਤ ॥੨॥
jaa utthee chalasee kantarraa taa koe na puchhai teree baat |2|

پر جڏهن روح مڙس اٿندو ۽ هليو ويندو ته پوءِ ڪنهن کي به تنهنجي پرواهه نه هوندي. ||2||

ਪੇਈਅੜੈ ਸਹੁ ਸੇਵਿ ਤੂੰ ਸਾਹੁਰੜੈ ਸੁਖਿ ਵਸੁ ॥
peeearrai sahu sev toon saahurarrai sukh vas |

پنهنجي ماءُ پيءُ جي هن دنيا ۾، پنهنجي مڙس جي خدمت ڪر. پرئين دنيا ۾، پنهنجي سسر جي گهر ۾، تون امن ۾ رهندين.

ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ਸਿਖੁ ਤੁਧੁ ਕਦੇ ਨ ਲਗੈ ਦੁਖੁ ॥੩॥
gur mil chaj achaar sikh tudh kade na lagai dukh |3|

گرو سان ملڻ، صحيح اخلاق جو مخلص شاگرد ٿيو، ۽ مصيبت توهان کي ڪڏهن به نه ڇڪيندو. ||3||

ਸਭਨਾ ਸਾਹੁਰੈ ਵੰਞਣਾ ਸਭਿ ਮੁਕਲਾਵਣਹਾਰ ॥
sabhanaa saahurai vanyanaa sabh mukalaavanahaar |

هر ڪو پنهنجي مڙس وٽ وڃڻو آهي. هر ڪنهن کي سندن شاديءَ کان پوءِ سندن رسمي موڪل ڏني ويندي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430